แจกฟรี ของดีประจำตัว มาก่อนได้ก่อน

ในห้อง 'แจกฟรี' ตั้งกระทู้โดย เอกณัฐยศ, 16 เมษายน 2007.

  1. เอกณัฐยศ

    เอกณัฐยศ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    12 ธันวาคม 2006
    โพสต์:
    3,628
    ค่าพลัง:
    +9,666
    แจกฟรี ของดีประจำตัว
    ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ยิ่งใช้ยิ่งเห็นความศักดิ์สิทธิ์

    ใครมีวาสนา อ่านแล้วก็นำไปใช้

    อ่านทุกๆ วัน ด้วยใจเปิดกว้าง แล้วข้อมูลต่างๆ ก็จะเข้าไปสู่จิตใจคุณเอง

    เป็นการตั้งโปรแกรมจิตให้พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น และเห็นผลในชาตืนี้ ไม่ต้องรอชาติหน้า

    ถ้าทำจริง ไม่เกิน 30 วัน ก็จะเห็นผล เราขอท้าคุณ

    ใครไม่มีวาสนา อ่านแล้วก็ลืมไป

    อยากเป็นแบบไหน ตัวเองเป็นคนเลือก แล้วก็อย่าโทษเวรโทษกรรม เพราะคุณเป็นคนเลือกเอง


    เคล็ดลับอันยิ่งใหญ่ ในการติดต่อกับผู้อื่น


    มีอยู่ทางเดียวเท่านั้น ที่จะทำให้ใครต่อใครทำทุกสิ่งทุกอย่างคือ
    การให้บุคคลนั้น " ต้องการ " ที่จะทำ

    มนุษย์ทุกคนชอบการยกย่องสรรรเสริญ
    พลังสำคัญที่สุดแห่งธรรมชติมนุษย์ คือ ความหิวกระหายที่จะได้รับ " การยกย่อง "

    ความปรารถนาเพื่อจะเกิดความรู้สึกว่า " เป็นคนสำคัญ " เป็นสิ่งแสดงให้เห็นถึง ความแบ่งแยกและแตกต่างระหว่างมนุษย์ กับสัตว์เดรัจฉาน

    ในบางครั้ง มนุษย์เรากลายเป็นคนป่วย ทั้ง ๆ ที่มิได้ป่วยไข้

    เพื่อหวังจะได้รับความเห็นอกเห็นใจ, ความเอาใจใส่

    และเพื่อจะได้เกิดความรู้สึกเป็นคนสำคัญ


    ไม่มีสิ่งใดที่จะทำลาย ความทะเยอทะยานของผู้น้อย ยิ่งไปกว่า การตำหนิติเตียนจากหัวหน้า

    เมื่อถูกตำหนิติเตียน
    ยังไม่เคยพบมนุษย์คนไหน แม้ฐานะใหญ่ หรือสูงสักเท่าไหร่ก็แล้วแต่ ที่สามารถทำงานด้วยกำลังใจเข้มแข็งและพากเพียร เสมอเท่าเมื่อได้รับการยกย่องชมเชย

    คำยกย่องสรรเสริญ เป็นสิ่งที่หิวกระหายของปวงชน เท่ากับอาหารเหมือนกัน

    เราให้อาหารบำรุงร่างกายแก่ลูกของเรา มิตรสหายของเรา และเสมืยนพนักงานของเรา

    แต่เรามักจะไม่ค่อยให้อาหารใจ ด้วยการยกย่องชมเชยความสามารถของเขา

    คำยกย่อง คำพูดซึ่งจะฝังอยู่อย่างซาบซึ้งอ่อนหวาน ในความทรงจำของเขาเป็นเวลานานปี ประดุจเสียงดนตรีสวรรค์

    การยกย่อง ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ และการเยินยอ ทำด้วยความไม่บริสุทธิ์ใจ

    ตามปกติของมนุษย์เรา
    ถ้าหากไม่มีปัญหาใด ๆ ที่จะขบคิด

    เรามักจะใช้เวลาของเราราว 95 % คิดถึงตนเอง


    ถ้าหากว่า เรามาพากันเลิกคิดถึงตัวเองสักขณะหนึ่ง แล้วลองมาคิดถึงความดี ในบางประการของผู้อื่น

    เราจะอยู่ในฐานะไม่จำเป็นจะต้องใช้ คำเยินยอ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีราคาต่ำ และเป็นของเก๊

    คนทุกคน ที่ข้าพเจ้าพบปะสนทนาด้วย ย่อมมี สิ่งที่เหนือกว่าข้าพเจ้า ในบางประการ ด้วยกันทั้งนั้น

    ข้าพเจ้าศึกษา สิ่งที่อยู่เหนือนั้น จากเขา

    เรา จงมาคิดถึงความดี ประการต่าง ๆ ของผู้อื่นบ้าง
    แต่ อย่าได้ใช้คำเยินยอ ในการชมเชยเป็นอันขาด
    หากจงใช้ คำยกย่องสรรเสริญด้วยความจริงใจ และสุจริต

    ท่านจง เห็นพ้องด้วยน้ำใสใจจริง และยกย่องชมเชยอย่างเต็มที่

    ซึ่งคำพูดของท่านจะฝังอยู่ในความจำ และเป็นสมบัติอันล้ำค่า

    แก่อีกฝ่ายหนึ่ง นานเท่านาน จนตลอดชีวิต จะดำรงอยู่ ให้เขาระลึกถึงมันเสมอ

    เป็นเวลาหลายปี แม้ว่า ท่านเองจะลืมไปแล้ว



    อยากพัฒนา ตัวเอง อ่านที่นี่
    http://www.palungjit.org/board//showthread.php?t=77424
     

แชร์หน้านี้

Loading...