ใครก็ได้ช่วยแนะนำแนวทางที่ดีกว่าให้หนูที

หลายวันมาแล้วรู้สึกไม่สบายใจเลย ตัวหนูเองเป็นคนคิดมาก บางครั้งมากจนเกินไป คิดไปต่างๆนาๆ บางครั้งก็เก็บเอาคำพูด ของคนนู้นคนนี้ มาคิด หนูครวทำยังไง บางครั้งหนู ไม่อยากคิดมากเลย แต่หนูไม่เข้าใจทำไมหนู ทำไม่ได้เลย สิ่งที่หนูเป็น อย่างมากมายในตอนนี้ คือ หนู ระแวง คิดมาก เรื่อง แฟนของหนูตลอดเวลา กลัว ว่าเขาไม่รัก กลัวว่าเขาจะไปมีคนอื่น ทั้งๆที่หนูก็อยู่กับแฟนหนู มา 13 ปีแล้ว มีลูก 1คน และตอนนี้ก็ในท้องอีก คน กำลังจะคลอด เร็วๆนี้ แฟนหนูเขาให้เงินเดือนหนูทั้งหมด ในทุกๆเดือน แฟนหนูเลิกงาน มาเขาก็กลับบ้านตรงเวลาทุกวัน วันหยุดมีเวลาว่าง เขาก็จะพาครอบครัวไปเที่ยว บางทีเขาก็มีดื่มกินกับเพื่อนบ้าง แต่นานๆ จะสักครั้งนึง หนูก็ว่า เขาดี แต่ทำไมหนูถึง ชอบคิด มากแบบนี้มาตลอด อยู่กันมา 13 ปี ก็คิด จนถึงทุกวันนี้ หรือว่าอาจเป็นเพราะแต่ก่อนหนูเคยทำตัวไม่ดีเอาไว้ เลยกลัวว่าเขาจะ ทำเหมือนที่หนูเคย ทำ แต่ทุกวันนี้หนูก็คิดได้แล้ว และหนูก็เลิกทำตัวไม่ดี มานาน พอสมควรแล้ว แต่ทำไมหนูก็ยัง เลิกคิดมาก ในเรื่องแบบ นี้ไม่ได้ บางครังหนูไม่รู้ว่าแฟนหนูเขาพูดเล่นหรือจริง ก็จะเอามาคิดทุกคำพูด ทุกการกระทำ คิด มากไปต่างๆนาๆ บางครั้งคิด เอา เรื่องของคนอื่น ที่ฟังจากใครต่อใครเล่าให้ฟังบ้าง ก็จะเอามาคิดรวม กัน กับคำพูดและการกระทำของแฟน ก็ยิ่งคิดมากไปใหญ่ บางครังหนูไม่รู้ว่าหนูเป็นบ้าหรือเปล่า บางครั้ง ก็มานั่ง คิดมากร้องไห้ อยู่คนเดียวบ่อยๆ หนูเป็นแบบนี้ มานานมากแล้ว ค่ะ บางครั้งหนูคิดมากหนูก็จะถามเขา จนบางครั้งเขาจะตอบมาว่า ที่หนูคิดมา เขาเคยเป็นอย่างที่หนู คิดสักทีไหม คำตอบ คือ เขาไม่เคย เป็นอย่างที่หนู คิด ระแวง เขาสักครั้ง เลย บางช่วงหนู คิดได้ เวลาหนูคิดมากหนูก็ จะเก็บไว้ในใจคนเดียว แล้วก็มานั่ง คิดมากร้องไห้คนเดียว หนูควรทำยังไงดี ค่ะ หนูเป็นมานานมากแล้วค่ะ ใครก็ได้ช่วยแนะนำ หนูทีเถอะค่ะ หนูผิดปกติหรือเปล่าค่ะ ถึงเป็นแบบนี้ บางที คิดมากจนเก็บเอาไปฝัน บ่อยๆครั้ง ว่า แฟนหนู นอกใจหนู เวลาเขาหายไปไหน นานๆ แล้ว ลืมเอาโทรศัพท์ไปแล้วตดต่อไม่ได้ หนูก็จะนั่ง รอแฟนหนูไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย บางครั้ง คิดมากเครียดมาก หรือ บางครั้ง มี ทะเลาะกันบ้าง หนูก็จะเครียด เอามีดมากรีดแขนตัวเอง หนูอยู่กับ แฟนหนูมาหนู กินยา ล้างท้อง ไป2 รอบ กรีดแขนตัวเอง จนทุกวันนี้เป็นรอยแผลเป็นลบไม่ออก และไม่หาย มาหลายรอบแล้ว ถ้าให้ให้พูดตามความรู้สึกใจนึงก็อยาก ตายในบางครั้ง บางครั้งที่ทำไปแค่อยากเรียกร้องความสนใจ อยากรู้ว่าเขา เป็นห่วง หนูไหม ก็แค่นั้นเอง หนูครวทำยังไงดีเวลาทีหนูคิดมากทีไร ทำไมหนูต้องเป็นแบบนี้ตลอด ช่วงหลังๆมา หนู เลิกเป็นได้สักพัก นึง แต่ก็แค่สักพักนึงแค่นั้นจริง แล้วหนูก็ เป็นอีก หนูเป็นโรคประสาทหรือเปล่าค่ะ หนูควรทำไง หนูไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ทำไมหนูต้องคิดๆๆๆๆๆๆมากตลอดเวลาด้วย หนูควรทำไงค่ะ บอกหนูทีค่ะ?:'''(

 

หนู Chin Sin ที่จริงรู้ชัดเจนด้วยตนเองแล้วว่า อะไรคือเหตุี่ที่มาของความทุกข์เดือดร้อนของตนเอง..

ที่หนูคิดมากเพราะเคยทำเรื่องไม่ดีมาในอดีตนั้นก็มีส่วนถูกอยู่ เพราะคนที่ทำไม่ดีไว้ก็ย่อมเกิดความหวาดระแวง ว่าใครๆอื่นทั้งหลายจะคิดและทำเหมือนที่ตนเคยทำไว้ และตนจะต้ิองเดือดร้อนมีการสูญเสียใครหรืออะไรๆไป...เหมือนโจรที่ปล้นเขามาย่อมหวาดระแวงภัยที่ตนเบียดเบียนคนอื่นไว้ กลัวเขาจับได้และลงอาญา ทั้งย่อมไม่ไว้ใจใครๆเลยไม่ว่าในที่ใด ย่อมเข้าถึงความกระสับกระส่ายหาความสงบใจไม่ได้เลยสักแม้ชั่วเวลาสั้นๆ..

แต่หนู ไม่ใช่โจร หนูกลับตัวเป็นภรรยาที่ดีของสามีและเป็นแม่ที่ดีของลูกๆอยู่ในเวลานี้ หนูพึงทราบชัดในคุณค่าหน้าที่ที่ตนมีเฉพาะหน้านี้เถิดออสิ่งใดล่วงไปแล้วก็จบไปแล้ว ไม่เอาอดีตมาสร้างความเครียดให้ตน หรือชักจูงตนให้ทำร้ายทำลายตนเองอยู่เลย..

หนู Chin พึงทราบว่า หากสามีคิดจะนอกใจหรือทิ้งหนูไปแล้ว บัดนี้หนูคงได้ชื่อว่าเป็น"หญิงหม้าย"แล้ว คงไม่อยู่ร่วมสุขทุกข์กันมาจนถึง 13ปีเลยจริงใหม?...หากเขาไม่จริงใจกับหนู เหตุไรเขาจึงไว้วางใจให้เงินเดือนทั้งหมดแก่หนูเช่นนี้เล่า?.....หากเขาเป็นคนโลเลมากรัก เขาคงไม่มาเสียเวลาเพื่อเลี้ยงดูหนูและมีความอดทนกับการเรียกร้องความสนใจของหนูด้วยวิธีการที่ไม่ปรกติเช่นนั้นเลยจริงใหมครับ?...

หากหนูยังไม่ทราบความมีบุญดีของตนที่มีสามีที่แสนดีหายากเช่นนี้ ..ก็พึงทราบเสียในบัดนี้ก่อนที่จะสายเกินไป..

หากหนูยังไม่ยุติหรือระงับความคิดฟุ้งซ่านปรุงแต่งไปต่างๆเพื่อความไม่สงบในชีวิตคู่ หนูนั่นเองจะเป็นผู้ทำร้ายทำลายตนและครอบครัวให้พินาศเสียหายไปในที่สุด สิ่งที่หนูกลัวจะเป็นจริงในไม่ช้า จึงขอให้ใคร่ครวญปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่ไม่สมควรที่หนูกำลังเป็นอยู่ให้ดีขึ้นเพื่อความสมานฉันทฺ์และสงบสันติของการมีชีวิตคู่...

สิ่งที่หนูพึงทำคือให้ความเคารพ ให้เกียรติสามี ให้ความเข้าใจ ให้ความเมตตาและให้อภัยแก่สามีในยามที่เกิดปัญหาใดๆก็ตาม หากหนูเอาแต่คิดใส่ร้ายเขาทุกวันทุกครั้งบ่อยๆ นานเข้าเขาจะเอือมระอาและอึดอัดกับการอยู่กับหนู ..ถึงเวลานั้นเขาย่อมหาคนอื่นที่เห็นใจและเข้าใจเขาได้ดีกว่าหนู...เพราะหากเขาอยู่กับเราแล้วไม่มีความสุข เขาก็ย่อมไปหาคนอื่นที่อื่นที่นำความสุขมาให้เขา..คนเราทุกคนรักสุขเกลียดทุกข์เหมือนกันหมด..

เวลานี้หนูกำลังจะมีลูกอีกคนแล้ว จึงควรทำใจให้ดีเป็นกุศล ลูกย่อมได้รับอืทธิพลที่ดีไปด้วย..เมื่อคิดเรื่องเลวร้ายได้ก็เลือกที่จะคิดในเรื่องที่ดีได้ใช่ใหมครับ..? หนูพึงพิจารณาให้ดีเถิดว่า ชีวิตนี้หนูประสงค์จะอยู่อย่างทุรนทุรายหรืออยู่อย่างสงบสุขบนวิถีแห่งความรักเมตตา ต่อสามีและลูก...หนูมีลูกที่ต้องการทั้งพ่อแม่เพื่อชีวิตที่ไม่พร่องนะครับ..

ลองชักชวนสามีพากันไปทำบุญหรือฟังธรรมบ้างตามโอกาส น่าจะช่วยให้อะไรๆดีขึ้นนะครับ..

 

คุณเข้าใจหรือยังว่าปัญหามันอยู่ที่ตัวคุณทั้งนั้นเลย ไม่ได้อยู่ที่คนอื่นเลย
ซักนิด มันอยู่ที่ปมในใจของคุณนั่นแหละ ต้องหามันให้เจอแล้วแก้ไขมัน ลองให้เวลา
กับการศึกษาทำความเข้าใจกับปมในใจของคุณดูสิครับ ว่ามันมีอะไรที่มันเป็นปมในใจ
อย่าพยายามหากิจกรรมเพื่อที่จะหนีการเผชิญกับมันเลย ยังมีอีกหลายเรื่องที่คุณยังวาง
ไม่ได้ คุณก็ได้บอกมาแล้วว่ามีเรื่องที่เมื่อก่อนคุณเคยทำตัวไมดี ถ้าคุณปล่อยทิ้งไว้ไม่
รีบแก้ไขพอมีอะไรมากระตุ้นหน่อยก็ทุกข์อย่างไม่มีสาเหตุ ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงทุกข์
และกลายเป็นอาการซึมเศร้าไป เวลาที่เกิดความทุกข์ลองถามตัวเองสิว่าทำไมถึงทุกข์
เผชิญกับมันสิ ถ้าไม่รู้ว่าทุกข์เพราะอะไรยังไงก็แก้ไขอะไรไม่ไดเลย ถ้าคุณอยู่กับความ
ทุกข์โดยไม่หนีได้คุณจะพบเลยที่ทำให้เราทุกข์แบบไม่มีสาเหตุความจริงมันมีเหตุอยู่
และเยอะแยะมากมายเป็นร้อยเป็นพันเรื่อง แต่จะคิดเอาไม่ได้ต้องให้มันเห็นจริงๆ ต้องจี้
ถามเข้าไปว่าเพราะอะไร แค่มีสติดูความคิดได้แค่นี้ก็จะเห็นแล้วว่าความคิดจินตนาการ
ที่มันคิดลบต่างๆ มันจะหายไปแล้ว ลองท้ามันดูสิแน่จริงลองคิดแบบที่เคย คุณจะพบ
ว่ามันคิดไม่ได้ สติกับความคิดฟุ้งซ่านมันอยู่พร้อมกันไม่ได้ มันทำอะไรเราได้ก็แค่ตอน
ไม่มีสติเท่านั้นแหละ พอมีสติจิตเห็นสติก็เกิดสมาธิ พอเข้าถึงความว่างมันก็เกิดปัญญา
เราจะวางเรื่องฟุ้งซ่านเหลวไหลได้ ถ้าทำได้เรื่อยๆ เมื่อไหร่คิดฟุ้งซ่านเราจะหยุดได้ทัน
และแก้ปมฝังใจเราได้ ไม่ว่าเรื่องอะไรหนักหนาขนาดไหนก็แก้ได้ ไม่จำเป็นจะต้องอยู่
กับมันไปตลอดชีวิตหรอกถ้าปล่อยวางได้มันก็ทำอะไรเราไม่ได้ เหมือนเรื่องที่ทำให้เรา
อับอายตอนเป็นเด็กตอนนี้จะมีกี่คนที่สน มันเป็นเพราะเราปล่อยวางมันไปแล้ว และไม่
จำเป็นต้องใช้เวลานานเลย ไม่กี่ชั่วโมงหรือแม้แต่ไม่กี่นาทีก็ทำได้

 

อานาปานสติกรรมฐาน

อย่าลืมลมหายใจค่ะ

 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สติและใจเย็น

สู้ๆๆๆค่ะ

 

เรื่องของเรื่องคือ คุณค่อนข้างเป็นคนที่ เอาตัวเองไปผูกติดกับสามีมากจนเกินไป กลัวว่าตัวเองอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา กลัวว่าเขามีคนใหม่ จนเกิดการย้ำคิดย้ำทำ และจินตนาการอยู่ตลอด ทำให้เกิดการระแวงสามีตัวเองอยู่ตลอดเวลา ซึ่งไม่ค่อยดีกับตัวคุณเลย อารมณ์ที่คิดในทางลบบ่อยๆทุกๆวัน เช่น ระแวงหึงหวง จะแสดงออกทางสีหน้าแววตา ซึ่งผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ค่อยชอบ หนักเข้าก็จะออกมาทางวาจา พูดจาใส่ร้าย หาว่ามีคนอื่นทำนองนั้น ซึ่งจะเป็นชนวนให้ทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องทุกวัน เป็นเหตุให้สามีคุณเครียดเบื่อและอึดอัดได้ ทั้งที่บางเรื่องบางอย่างอาจไม่จริงเลย ซึ่งตอนนี้คุณยังไม่เป็นโรคประสาท หรอกครับ แต่มีแนวโน้มเหมือนกัน
วิธีแก้คือ คุณควรเปลี่ยนความคิด ในเรื่องนี้ของคุณเสียใหม่ ให้พยายามคิดในทางที่ดีในทางบวกเข้าไว้ มีเวลาว่างมากๆ ก็หากิจกรรมที่ทำแล้วผ่อนคลาย เช่น เล่นกับลูก ดูหนังตลกๆ อ่านหนังสือธรรมะเบาๆ เพื่อลดความยึดมั่นถือมั่นในตัวเราตัวเขา และให้รู้จักปล่อยวางบ้าง เพื่อไม่ต้องให้จิตใจคุณฟุ้งซ่านมากเกินไป สามีกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ ก็พยายามยิ้มแย้มแจ่มใจเข้าไว้ ภรรยาที่ดีควรทำตัวให้เป็นที่พักใจของสามีครับ บรรยากาศภายในบ้านก็จะดีขึ้น ไม่อึดอัดอย่างที่เป็น วันหยุด ก็ชวนสามีและลูกๆไปทำบุญให้ทานตามวัด พักผ่อนตามสถานที่ธรรมชาติบ้าง จะรู้สึกผ่อนคลายให้กับตัวคุณได้มาก ที่สำคัญจะคิดจะพูดจะทำอะไรให้มีสติ ครับ
ยังไง ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านความทุกข์นี้ไปให้ได้นะครับ

อยู่กับตัวเองให้ระวังความคิด อยู่กับมิตรให้ระวังคำพูด

 

ขอบคุณ พี่ๆทุกคนมากค่ะที่ให้ คำแนะนำ คำสอนที่ ดี หนูจะ ตั้งใจ ทำ ตัวใหม่ และเปลี่ยนแปลงตัว เองให้ ได้ค่ะ ขอบคุณ จากใจจริงๆค่ะ หนูเข้ามาอ่านวันล่ะหลายๆรอบ ค่ะ หนูคิดว่า สิ่งที่พี่ๆ บอกหนูมา ทำให้หนู มีสติ และ คิดได้ มาก เลยค่ะ หากมีครั้งใดๆที่หนูคิดมากอีกหนูก็ จะเข้ามาอ่าน ข้อความ ของพี่ๆ อีก หนูจะได้มีสติ อยู่เสมอ ขอคุณ จริงๆค่ะ ขอบคุณ จากใจ

 

คิดว่าอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้หนูคิดมากคือ ช่วงนี้หนูกำลังตั้งครรภ์ค่ะ เป็นธรรมดาว่าระดับฮอร์โมนในร่างกายจะไม่ปกติเช่นเดิม ส่งผลไปยังตัวหนู และธรรมชาติคนที่กำลังตั้งครรภ์ จะต้องการความรัก และการดูแลจากบุคคลอันเป็นที่รักมากกว่าปกติ

อย่างไรก็ตาม นับว่าเป็นเรื่องดี ที่หนูรู้ตัว และต้องการปรับปรุงตนเอง การที่หนูเป็นแบบนี้ย่อมส่งผลกระทบหลายๆคน

คนแรกคือตัวหนูที่เป็นทุกข์ไม่รู้จบสิ้น เป็นความทุกข์ที่เกิดจากตนเองโดยแท้ ที่เฝ้าเอาเข็มพิษทิ่มแทงตนเอง

คนที่สอง คือสามีที่หนูรัก ผู้ชายไม่ชอบภรรยาที่ขี้ระแวง คนรักกัน ควรเชื่อใจกันและกัน ดูแล ทะนุถนอมความรัก ความรักจึงจะยืนยาวและเป็นสุข หนูโชคดี ได้สามีดี ขอจงปรับเปลี่ยนตนเองใหม่นะคะ หากิจกรรมเล็กๆน้อยๆทำ อย่าปล่อยให้ตนเองว่าง อันจะเป็นสาเหตุให้หนูคิดมาก

คนที่สาม คือลูกในท้อง เขาจะได้รับอิทธิพลจากการคิดของหนู อาจส่งผลทั้งสุขภาพกาย และสุขภาพจิต หากรักลูก ก็ต้องแก้ไขตนเองให้ได้ หาหนังสือธรรมะมาอ่าน ปัจจุบัน มีหนังสือดีๆ อ่านแล้วเพลิดเพลินมากมาย เลือกที่ชอบนะคะ

ขอเป็นกำลังใจ ในการปรับเปลี่ยนตนเอง ค่อยๆทำ ค่อยๆปรับนะคะ หากรู้ตัวว่าเริ่มคิดอะไรที่ไม่ดี ก็ภาวนาก็ได้ค่ะ ภาวนาโดยใช้องค์ภาวนาที่ถูกจริต หรือจะดูลมหายใจเข้า -ออก ได้ทั้งนั้นค่ะ

ด้วยรัก+ปรารถนาดี

 

ที่คุณคิดมากเพราะความกลัวต่างหากนะครับ เพราะเรากลัว จึงคิดไปต่างๆนาน แต่อยากให้หยุดความคิดและพิจารณาตัวเองดีนะครับ ชีวิตคู่ของคุณผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันตั้งหลายปี คุณเองก็เคยทำเรื่องไม่ดีมากมายให้เขาไม่สบายใจ แต่ทำไมเ้ค้าไม่นอกใจเสียทีหละครับ ถ้าเค้าจะนอกใจเราจริงๆ เค้าไม่สนใจเราไยดีดูแลเรามาจนถึงวันนี้หรอกครับ ขอให้กล้าที่เลิกคิดฟุ้งซ่าน และมั่นใจในตัวของคนรัก เพราะบางทีการที่เราทำตัวแบบนี้ต่อไปเค้าอาจจะไม่ไหวจริงๆก็ได้ เพราะฉะนั้นแล้วต้องรักษาน้ำใจกันไว้ ดูแลเอาใจใส่เค้ามากๆ คู่ชีวิตเรารักเราขนาดนี้ เค้าคงไม่กล้าจะมีใครแล้วหละครับ

 

ทุกข์เพราะความคิดโดยแท้ ไม่อยากทุกข์ก็หยุดคิดซิคะ กรรมฐานที่ระงับความฟุ้งซ่านก็คืออานาปานสติกรรมฐานค่ะ ไม่มีสมาธิปัญญาก็ไม่เกิด คิดอะไรก็คิดไปทางเศร้าหมองฟุ้งซ่าน อยากสบายใจมากขึ้นก็ลองทำดูค่ะ

 

อย่าคิดมากเลยครับ เรื่องไม่ดีมันผ่านไปแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้

สิ่งที่คุณควรทำคือทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดี เป็นแม่ที่ดี

ไหนจะลูกในท้องอีก เป็นกำลังใจให้ครับ