ไม่มีโอกาสรับใช้ใกล้ชิด พระมหาเถระสุปฏิบัติเป็นเพราะบุญวาสนาน้อยหรือเปล่าครับ

เห็นท่านอื่นในเฟสหลายคน มีโอกาสรับใช้ใกล้ชิดเป็นธุระให้
หลวงปู่ พระมหาเถระสุปฏิบัติหลายรูป บางท่านก็เป็นผู้นำสร้างวัด
สร้างเสนาสนะ ถวายหลวงปู่ครูบาอาจารย์ คงจะเป็นบุญเยอะ
แล้วอยากมีโอกาสแบบนั้นบ้าง

ส่วนตัวช่วงเด็กเคยเป็นแต่เด็กวัด ช่วยงานวัดแถวบ้าน
นานๆที ถึงมีโอกาสไปทำบุญกับหลวงปู่ ครูบาอาจารย์ด้วยตัวเอง
(ไม่นับโอนเงินไปร่วมทำบุญ )
ตอนไปกราบหลวงปู่ครูบาอาจารย์ กับท่านอื่น ท่านอื่นมีโอกาสได้ถาม
ได้พูดคุยกับหลวงปู่ แต่ตัวเองได้แต่นั่งฟัง ไม่รู้จะถามไร เก้อเขินที่จะถาม
ทั้งที่อยากฟัง ถ้าคนอื่นไม่ถาม หรือหลวงปู่ท่านพูดเอง ก็ไม่ได้ฟัง

ไปกราบหลวงปู่พระมหาเถระ ท่านอื่นขอโอกาสนวดถวาย
เราก็ได้แต่นั่งมอง เก้อเขิน เข้าไม่ค่อยเป็น

มีโอกาสได้บวชก็กลับสึกออกมา พอสึกออกมาก็อยากกลับเข้า
ไปบวชอีกแต่ก็ยากแล้ว ( ทางบ้านไม่อนุญาต แฟนก็ไม่เต็มใจ )

การที่ไม่มีโอกาสรับใช้ใกล้ชิดหลวงปู่ พระมหาเถระสุปฏิบัติ
ทั้งมีโอกาสบวชก็กลับสึก อยากกลับไปบวชก็โอกาสยากแล้ว
ทั้งหมดเป็นเพราะบุญวาสนาน้อยหรือเปล่าครับ

 

ถ้าหากใครก็ตามมีไตรสรณะคมภ์สมบูรณ์ คือเอาพระไตรรัตน์เป็นที่พึ่งตลอดชีวิต บูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า บูชาพระธรรม บูชาพระอริยสงฆ์สาวกสมัยพุทธกาล ผมว่านั่นก็เป็นบุญมหาบุญแล้วครับ

พระสมัยนี้ส่วนมากเป็นสมมติสงฆ์ ไม่ใช่อริยสงฆ์ ดูพฤติกรรมก็รู้แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีตาทิพย์หูทิพย์ก็ดูออกว่าเป็นอริยสงฆ์จริงๆหรืออุปโลกเยินยอแต่งตั้งกันเองเพื่อผลประโยชน์ลาภ สักการะ ชื่อเสียง

เป็นฆราวาสก็ปฏิบัติธรรมได้ เข้าถึงพระนิพพานได้ครับ
ธรรมมะบุญบาปไม่ได้อยู่แค่ที่วัดนะครับ มันอยู่ที่การกระทำของตัวเจ้าของเอง แค่มีจิตอาสาทำงานให้สังคมสาธารณะไม่ต้องการสิ่งตอบแทนนั่นก็เป็นบุญใหญ่แล้วครับ ดีกว่าไปนั่งนวดพระอริยะปลอมๆเยอะเลยครับ

 

ผมมีความเชื่ออย่างหนักแน่นว่าไม่ปลอมครับ
( ส่วนว่ารู้ได้ยังไงให้ยกไว้ครับ ) และเชื่ออย่างหนักแน่นด้วยว่า
มีพระอริยะ ทั้งพระ และฆราวาส มาต่อเนื่องและไม่ใช่น้อยด้วย

โดยส่วนตัวคลุกคลีอยู่วัด (เคยไปนอนอยู่วัดแถวบ้านหลายวัดครับ
ทั้งวัดบ้าน วัดป่า แต่อยู่วัดป่าแถวบ้านวัดนึงมากจนพอคุ้นเคย ) มาแต่เด็ก
หลังเลิกเรียนหรือวันหยุด ก็ไปอยู่นอนวัด เลยได้เห็นผู้ที่ท่านมุ่ง
บำเพ็ญผ่านไปมา บางท่านก็แวะมาชั่วคราวและรอโอกาสขอเข้า
ไปอบรมที่วัดหลวงปู่ครูบาอาจารย์เพื่อฝึกข้อวัตรปฏิบัติ

( บ้านผม อยู่ในโซนที่มีวัดป่าครูบาอาจารย์ที่ว่ากันว่าเข้มงวด
บางท่านจึงแวะพักวัดที่ผมเป็นเด็กวัดก่อน แล้วจึงเข้าไปขอ
อยู่ฝึกกับวัดครูบาอาจารย์ ) จนโตมาถึงไม่ค่อยได้ไปวัดครับ
ทั้งตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่บ้านด้วย

 

แล้วแต่ คน นะขอรับ ที่จำเปน

ความจำเปนต้อง ปรนนิบัติ
ถึงจะ ต่อติด "พลังใจ"

คำว่า พลังใจ หาก จิตเคลื่อนส่งออก
จะเกิด มิจฉาทิฏฐิ แนว ฮุ้นปวยเอี้ยง
จุดไม้ขีด

พลังใจ สำหรับบุคคลที่ จิตไม่ส่งออก

จะไม่ซื่อจนเซ่อ เอา ทิฏฐิมาบัง
สำคัญว่า ต้องมีกุญแจจากผู้อื่น
มาไขเปิด

พลังอันใด อินทรีย์ก้อย่างนั้น
อินทรียอย่างไร พละก้อย่างนั้น

จิตที่ไม่ส่งออก ผั๊วะ!!!!

กราบเอากับผืนทรายริมทะเล
มีคลื่นซัดลูบศรีษะท่วมหลัง
ไปถึงปลายเท้าก้ ถึงรอยเท้า
นกในอากาศทุกครั้ง เปน
สามีจิกรรมได้สนิทใจ
ไม่ต้องไปอ้างเรื่อง
การประจบสอ
พลอวาสนา
เยอะได้
เหนได้
กระ
ทบ
ไหล่

 

มีเรื่อง นึง
ก่อนพระพุทธเจ้า ปรินิพพานสามเดือน

มีแต่พระภิกษุมุ่งเข้าไปคอยรับใช่ ใกล้ชิดพระพุทธเจ้า

มีพระรูปนึง คิดว่า จะต้องทำความเพียรให้บรรลุก่อนที่พระพุทธเจ้าปรินิพพาน

และก้ได้ทำความเพียร จนบรรลุธรรม โดยไม่ได้ไปคอยรับใช้ใกล้ชิดพระพุทธเจ้า

และก้ได้มีการคุยกันในหมู่ภิกษุ รูปนี้ว่า
เมื่อรู้ว่าพระพุทธเจ้าจะปรินิพพานทำไม่ ไม่รีบไปรับใช้ใกล้ชิดพระพุทธเจ้า

จนพระพุทธเจ้า ได้รับสั่งให้ภิกษุรูปนั้นเข้าเฝ้า

เมื่อภิกษุนั้น เข้าเฝ้า ก็ได้ตรัสต่อหน้าภิกษุทั้งหลาย การคอยปฏิบัติดูแลใกล้ชิดนั้น
ไม่ได้เรียกว่า บูชาเรา การปฏิบัติมุ่งบรรลุธรรมเรียกว่า คอยดูแลเรา

.....

บุญวาสนาน้อยไม่น้อย ไม่เกียวนะครับ เพราะเช็คกันไม่ได้
ถ้า ติด สังคมของชาวไทยที่พูดตามตามกันมา ที่ว่าผู้มีบุญ ต้องเป็น เทพเทวดาเป็นพรหม มาเกิด
อันนี้ก็วัดไม่ได้

ดูจากพระโมคคัลลานะ ท่านมาจากนรก มาเกิด จนได้เป็น พระมหาสาวกฝั่งซ้าย

ฉะนั้น
มีคำกล่าว จากหลวงปู่หล้า เขมะปัตโต ท่านพูดไว้ ว่า
ผู้ที่เกิดมา ได้พบพระพุทธศาสนา นับถือศาสนาพุทธนั้น
ล้วนเป็นผู้ที่มี บุญบารมี มามาก แล้วทั้งนั้น

ฉะนั้น มันวัดกันไม่ได้หรอกครับ ว่า บุญบารมีมันมากหรือมันน้อยกว่าใคร

 

ขอบคุณมากครับ ติดตามอ่านข้อความท่านประจำ
ชอบอ่านชอบฟังครับ เลยตั้งกระทู้บ้าง
ด้วยความนับถือครับ

 

ขอบคุณมากๆเลยครับ

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้.....

งั้นเอาไปอีก ดอก กึ่งนิทาน เพราะเป็น
บุคคลาธิษฐาน หน่อยๆ พร่องตรง
จำชื่อบ่ได้

นิทานตามท้องเรื่องในกรณีนี้ ชื่อว่า

"เอทัคคะการบรรลุด้วยความบังเอิญ"

ฝ่ายฆราวาส

ควบครึ่งเป็น อุบาสิกา อินทรียหย่อนกว่า
LGBT

อุบาสิกา อินทรีย์หย่อนกว่า LGBT
ผลาดท่าเสียที กำลังมี ขันธ์10
( เพราะ จะมี ขันธ์ถึง10 จึงอุปมา
ไปว่า หย่อนกว่า LGBT )

ในขณะที่กำลัง ตรีทูต จะตายแหล่
ไม่ตาลแหล่ เพราะการ คลอดบุตร

ตาเนี่ยะ ลอยแล้ว สติ สตังค์ ไม่ต้อง
ถามถึง

กาลนั้นเองเลย หูแว่ว ไปได้ยิน
เสียง อมนุษย์สองตน พรรณณา
ถึง ความงดงามของ ปุริษลักษณะ
(ที่เป็นเหตุให้ใจละลาย มีขันธ์10)

ชะบุญ เกิดระลึกได้ ว่า ปุริษลักษณะ
ที่อมนุษย์พรรณนา เป็นอะไรที่ทำ
ให้เกิดพละ กำลังใจ ที่จะดิ้นรน
แสวงหา เพื่อปรนิบัติ

ผั๊วะ!! บรรลุโสดาบัน


งง เป่าฮับ จขกท จะไม่งง ถ้า
สังเกต จิตเคลื่อน ส่งใน ส่งนอก
ส่งออก ซ้าย ขวา บี เอ ซีเลค
สตาร์ท เป็นมาบ้าง

ก็จะทราบ การเข้าไปปรนิบัติ
บูชา แบบ แนบสนิท


ปล. ที่มีชื่อว่า บรรลุด้วยความบังเอิญ
อันนี้ สันนิฐานว่า คนแปลตำรา งง เป็น
ไก่ตาแตก ไม่ก็มี ทิฏฐิว่าด้วยเรื่อง การ
ประจบสอพลอบังหน้า หรือมี ทิฏฐิว่า
ต้องปฏิบัติแบบส้นแตก ก้นแตก จึงจะ
ชื่อว่าปฏิบัติบูชา ...จริงๆ แค่ "จิตหลง
ไปแล้วรู้" ง่ายๆ ธรรมดาๆ

 

พอมีความคิดนั้นเกิดขึ้นปุ๊บ ตัณหา ก็ พล่านในจิต..

 

ขอบคุณครับ ยังอ่านแล้วเข้าใจได้นิดหน่อย
เช่นเคยครับ แต่ก็ยังชอบอ่าน มีอะไรแนะนำ
ผมได้ตลอดนะครับ

 

เพราะเคยมีความเกี่ยวพันกันมา ถึงได้มารับใช้ปรนนิบัติ กันดังเช่นในอดีต..

ไม่ต้องคิดมาก ยกให้ กรรม ให้ ธรรม เป็นผู้ตัดสิน เสีย ก็จบเรื่อง..

คิดมากก็ทุกข์..

 

ขอบคุณครับ

 

เมื่อเข้าถึงธรรม มีธรรมเป็นเครื่องอยู่ของใจ มีธรรมเป็นที่อาศัยที่ระลึก แล้วล่ะก็..

"ทุกข์" จะมีมาแต่ไหน..

สิ่งใดได้มาด้วยความชอบธรรม ก็ บอกกับใจว่า "เป็นธรรมแล้ว สมควรแก่ธรรมแล้ว"..

สิ่งใดที่ประสบแล้วทำให้ทุกข์ใจ ก็บอกกับใจตนว่า "เป็นธรรมแล้ว วิบากกรรมส่งผล สมควรแก่ธรรมแล้ว"

ผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่ของใจ จะไม่มีความเห็นคัดค้านผู้ใด ใจสบาย ใจว่าง จากสิ่งทั้งปวง..

 

แถม อีกหน่อย

ตอนที่ อุบาสิกา บรรลุโสดาบัน ก็ บังเอิญ
ว่า คลอดบุตรออกมา อุแว้ อุแว้ ทันที

ภายหลัง เด็กคนนั้นพออายุได้ 7 ขวด
ก็มีโอกาสได้บวชเป็น สามเณรปราศ
จากสิ่งมัวหมองจังลาย แอบด้นสด
เกาะศาสนากินไปวันๆ

สามเณรองค์นั้น ก็ บังเอิญว่า มีน้ำ
เสียงเหมือนกับ พระศาสดายังกับแกะ

ยุ่งละครับ คืนที่เณรไปกราบ
พระศาสดา ก็เลยต้องให้นอน
ที่กุฏิเดียวกัน พระศาสดา

ก็น่าจะเป็น ขันธ์10 ทำหน้าที่
ปรนนิบัติพระศาสดา แทน
อุบาสิกามารดา

ฮะเอ่อ จขกท เห็นเป็นไฉน !?

ปล. อย่าลืมนะ ไม่ใช่ ต้องเข้าไป
แบบ ตัวถึงตัว หากเข้าใจ เหตุ
ใช้แบบ zoom เอาก็ได work
from home กำลังฮิต

 

นั้นล่ะครับ ยิ่งสมัยนึงช่วงใหญ่ๆดื่มเหล้าหนักบ่อย
ยิ่งไปเกี่ยวพันกับเพื่อนที่ชอบดื่มมาก
ถึงตอนนี้จะเลิกแล้ว จนต้องหลีกเลี่ยงกลับบ้านช่วง
เทศกาล เพราะเดี๋ยวเพื่อนที่ชอบดื่มจะมาหา
คุยแล้วไม่สนุกเหมือนเดิม ต้องได้ออกมาต้อนรับ
เลยคิดว่าตัวเองไม่มีวาสนาเกี่ยวพันกับท่าน
ผู้มีคุณธรรมสูงบ้างเหรอ. จะได้มีโอกาสทำบุญบ่อย

 

อุทิศบุญ โมทนาฝากบุญไว้ให้ ไม่มีขาดตกบกพร่องแน่นอน..

โมทนาบุญฝากไว้กับพระแม่ธรณี ท่านพระยายมราช
ท่านท้าวเวสสุวรรณ..

ไม่ว่าไปตกภพภูมิไหนเมื่อสิ้นใจตาย ล้วนได้รับกุศลผลบุญนั้น เต็มเม็ดเต็มหน่วย แน่นอน..

 

ก็คนนี้ไง เคยเกี่ยวพันกันมา และเป็นผู้เบิกบาน ในธรรม..

ท่านก็เก็บเกี่ยวเอาตามความสามารถท่านนั้นแหละ..

 

อย่า "จะเลิก" อย่างเดียวก็แล้วกัน..

ต้อง "ถึงตอนนี้เลิกแล้ว" ให้ได้..

เมื่อแก้ไขตนดีแล้ว กุศลผลอันดี พร้อมนำพาไปพบความดี คนดี ตามที่ปรารถนา แน่นอน..

มั่นคงในเส้นทาง ทำเหตุให้ดี รับรองได้เลยว่า พบ ผลดี ตามมา แน่นอน..

 

เชย ระเบิด ระเบ้อ

มาฟังนิทาน อีกเรื่อง อันนี้ จำชื่อได้ ก็จะ
ให้ชื่อเรื่องว่า "ลวกเพ่ใหญ่กรรมฐาน ยะสะ"

ยะสะ เป็น ฆราวาส เป็นบุตรที่ดีของ พ่อแม่
มีอินทรีย์อันขัดเกลาแล้ว คือ มีปรกติเป็น
คน หัวอ่อน ไม่กระด้าง ว่านอน สอนง่าย
แต่ก็ใช้ว่า จะไร้ "ความคิดริเริ่ม" "เห็นต่าง"
ไม่เป็น

ความที่ เป็นคนไม่กระด้าง ว่านอนสอนง่าย
แต่ก็ใช่ว่า ใครว่าอะไรก็ทำตาม โดยไม่พิจารณา
ไม่ย้อนแย้งเห็นต่าง นักเลงในหมู่บ้าน จึง
ชอบอกชอบใจ มีอะไร ก็จะมาพา ยะสะ ไป
ไม่ว่าจะเป็น สุรา นารี หรือ ไล่ตีหัวชาวบ้าน
(เพื่อน ยะสะ เป็น นักเลงหัวไม้ )

วันหนึ่ง ยะสะ เดินตุปัดตุเป ที่นี้ " วุ่นวายนักๆ "
อยากเจอใครสักคนที่ใช่ ได้ปรนิบัติใกล้ชิด
แล้วสงบสงัด สนิทใจ

ก็นะ ข้าม ในช่วงแจงแวง โสดา ทะลุถึงหัวใจ อรหันต์

ตัดมาที่ เพื่อน ยะสะ นักเลงหัวไม้ ไม่ใคร่จะ
ก้มเลียวัยสิบใคร ได้ข่าว ยะสะ คนหัวอ่อน
จิตไม่กระด้าง มีอินทรีย์อันขัดไว้ดีแล้ว
อยู่ๆหายไป ข่าวว่า ไปโดนนักเลงอื่นจับตัวไว้

ก็ยกโขยงจะไป ตื๊บ!! ไม่ใช่ แค่ นวดเฝ้น

ก็นะ ข้าม สุดท้าย เพื่อนนักเลงเป็น อรหันต์ทั้งหมด

และ พอบรรลุ ก็ ออกรบ ต่อตี ไปทุกทิศ ไม่ซ้อนทางกัน

 

ทำด้วย "ใจที่บริสุทธิ์" ล้วนมีอำนาจมาก มีพลังมาก มีอานิสงค์มาก..