เธอหยุดลงที่ตรงใต้ต้นไม้ใกล้กับคลอง เธอยืนนิ่งเหมือนไม่รู้จะไปอย่างไรต่อ ธูปอีกดอกหนึ่งปักลงตรงดินเพื่อขอเปิดทางให้แก่ดวงวิญญาณ เธอในร่างของพี่ณี...
ในเวลาสายทั้งสามคนมาถึงวัดเดิมเพื่อมาพบหลวงตา หลวงตาห่มจีวรรออยู่ก่อนแล้ว สังฆทานที่บรรจงจัดมาถูกถวายและกรวดน้ำให้กับ เธอคนนั้น เพียงคนเดียว...
เธอเดินมาที่โรงรถอย่างกล้าๆกลัวๆ แล้วพอเธอเห็นหีบใบนั้นก็ถึงกับทรุดลงไปนั่งกับพื้นอย่างไร้สาเหตุเธอบอกว่า ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่มันไม่มีแรงเลย...
มันตามเธอเข้าไปนอนด้วยในห้องซึ่งเธอก็ยอมให้มันนอนด้วยเพราะมันดูสะอาดไม่สกปรก เธอจับมันนอนอยู่บนเตียงข้างๆเธอ...
แต่แล้วมันก็ไม่ใช่อย่างนั้น เพราะพี่ณีไม่ได้มีอาการกรีดร้องอย่างในละครที่เคยดู เธอหันหน้ามาหาทั้งสองคนช้าๆ มุมปากค่อยๆยิ้มอย่างช้าๆจนน่าขนลุก...
เธอสวดมนต์อยู่ในนั้นนานสองนานจนฟ้าสาง เธอยังไม่เล่าอะไรให้พ่อกับแม่ฟัง เพราะกลัวว่าทั้งสองจะกังวล...
#เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านเจอใน pantip นะครับ แต่อ่านแล้วทำให้เราเข้าใจกฏแห่งกรรมมากขึ้นครับ ทำให้เรามีสติในการจะทำอะไรซักอย่าง...
สืบเนื่องจากที่ผมได้เดินทางไปทอดกฐินที่ วัดนิวสาลวัน ประเทศบังคลาเทศ เมื่อปีก่อน ที่นี่ ครั้งหนึ่งพระพุทธศาสนาเคยเจริญรุ่งเรือง...
หากเอ่ยชื่อของพระถังซัมจั๋ง หลายต่อหลายคนคงยากที่จะปฏิเสธว่าไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของพระรูปนี้มาก่อน...
ศะรัณย์ ใจน้อมและครอบครัว ร่วมสนับสนุน 1 ตุงนะครับ โทรไปบอก คุณโต แล้วครับ วันที่ 25 จะโอนเงินให้นะครับ...
ทีมสร้างพระ กลุ่มแสงโพธิญาณ เป็นหนึ่งในกลุ่มคณะผู้ปฏิบัติธรรมบำเพ็ญประโยชน์ที่ได้ดำเนินโครงการทำบุญกฐินหลายวัดในหลายจังหวัดทุกๆ ปี...
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา
