จะรู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นพระอรหันต์

ทำให้พ่อแม่รู้ การให้ทาน การถือศีล การทำสมาธิ นิละก็เป็นคน กตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่
ทำให้พ่อแม่ รู้ในพระธรรม คำสั่งสอนของ พระพุทธ ศาสนา

ความกตัญญู คือ ความรู้คุณ หมายถึงความเป็นผู้มีใจกระจ่าง มีสติ มีปัญญาบริบูรณ์ รู้อุปการคุณที่ผู้อื่นกระทำแล้วแก่ตน ผู้ใดก็ตามที่ทำคุณแก่ตนแล้ว ไม่ว่าจะมากก็ตาม น้อยก็ตามแล้วก็ตามระลึกนึกถึงด้วยความซาบซึ้งไม่ลืมเลย

เท่านี้ ก็ ทำให้ พระ อรหันต์ ในบ้าน มี ปัญญา
เราก็จะได้นิพพาน มาครองได้โดยยังมี ชิวีต อยู่

 

ผมได้ทำมากกว่าที่คุณนำมากล่าวอีกครับ ผมเลี้ยงดูพ่อแม่ของผมอย่างดี

ทำศพให้ย่าที่เสียไปแทนพ่อของผม แนะนำพระธรรมคำสอนของพระอาจารย์บ้าง

แก่พ่อแม่บ่อยๆครั้ง แนะนำการปฎิบัติธรรมนั่งกรรมฐาน ขณะนี้พ่อแม่ผมไม่ได้ทำงานครับ

ผมให้เงินใช้มา 17 ปีแล้วครับ คอยดูเรื่องสุขทุกข์อยู่เป็นประจำ ผมทำมากกว่าพูดครับ

สาธุครับ

 

ทำมากทำน้อยก็ดีครับ สาธุด้วยครับ

ไม่ต้องพูดเยอะพูดน้อยหรอกครับ ทำแล้ว ท่าน สบายใจ ก็ถือว่า ดีมากแล้วครับ

พี่ต้องทำมานานกว่าผมอยู่แล้วครับเพราะ ผม อายุ 26 ครับ ธรรมชาติครับ อายุพี่ เยอะกว่าผมอยู่แล้วครับ

ผมขอให้พี่มีความสุขมากๆครับ ทำให้พ่อแม่ เรา รัก แล้ว ท่านสบายใจ อนุโมทนา สาทุด้วยครับพี่

ปล. !!!!!!!!!!!!!! ให้เงินไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงนะครับ วันนี้ คุณกอดแม่แล้วหรือยัง

กาย วาจา ใจ แม่ผมสอนว่า ทำเหมือน ยอดไผ่ ลมพัดไปท่างไหน ก็ไปตามลมครับ

ผมว่า พี่ ต้องกลับไป เล่น ทาน กอน มั่ง คำว่า ทานนั้นละเอียจเหมือนเม็ด ทราย ให้ความหมายได้หลายแบบ

ทาน ศีล สมาธิ ปัญญา

 

ผมอายุ 35 ครับ ทำมาตั้งแต่อายุ 18 ครับ ปัจจัยสำคัญในการดำรงชีพของมนุษย์

ใช่เงินตราไหมครับ ความสุขกายสบายใจจะเกิดขึ้นได้ในยุคสมัยนี้ จำเป้นไหมที่ต้องใช้เงินตราครับ

สังคมเมืองที่อยู่นี้ มีความจำเป็นมากมายที่ต้องใช้เงินตรา นอกจากนี้ยังแนะนำการปฎิบัติธรรม

ซึ่งให้ผล คือ ความสุขทางใจ จนท่านทั้งสองนั้นเริ่มที่จะมองเห็นแล้ว ตัวอย่าง

พ่อของผมเองพยายามเลิกเหล้ามาหลายพรรษาแล้วครับ พรรษาปีนี้พ่อผมท่านอดเหล้าได้นานกว่าทุกปี

จากวันเข้าพรรษามาจนถึงทุกวันนี้ ท่านยังอดเหล้าอยู่เลยครับ ไม่ยอมกิน

สาธุครับ

 

มโนกรรม
จะทำอะไรจะมีปัญหาไปหมด จะมีคนสงสัยไม่เห็นด้วย

 

แต่สำหรับผม การทำอาชีพด้วยกันครับ (ผมเป็นคนหาเงินลงทุนแล้วก็ลงแรงทำด้วยกันครับ) แค่นี้ก็มีความสุข ที่อยู่ด้วยกัน กินข้าววงเดี่ยวกัน พาเข้าวัดพร้อมกัน แค่นี้ก็สุข กาย วาจา ใจ

เพราะยังไงพ่อแม่ก็มองเราเป็นเด็กอยู่ดีไม่ได้มองว่าเราเป็นผู้ใหญ่ครับ

อย่ามองคนด้วยภายนอกสิครับ พี่ มองให้ลึกๆ

เหมือนที่พี่บอก ดูตัวเราให้มาก แล้วคอยดูคนอื่น

เหมือนที่ แยก กาย แยก ใจ แยก จิต ผมว่า พี่กำลัง ตาม จิต อยู่ ไม่ได้ยก จิต ออก จาก กายครับ

 

คุยกันกระหนุงกระหนิงดีครับ
ไม่ใช่คนอวดดี แต่มีดีเอามาอวดกัน
สาธุครับ

 

ส่วนตัวผม พ่อแม่ผมมองผมเป็นผู้ใหญ่แล้วครับ ไม่ได้เป็นเด็กอย่างที่คนทั่วไปกล่าวไว้

ในส่วนสีแดง ควรแล้วครับ ผมนำสิ่งที่ควรมาสู่ตัวคุณ ด้วยความปราถนาดีครับ

สาธุครับ