กสิณอะไรฝึกง่ายสุดหนอ?

จะได้หรือไม่ได้ คงไม่ใช่ประเด็น ถ้าเราไม่ได้ทำไปเพื่อ การละ นะครับ ตามความคิดกระผม

 

ใช่นั่นหละสิ่งที่ควรเป็น..
...ปัญหาคือต้องทำให้ได้ซักอย่างก่อน มันถึงจะละได้จริงไง...
เหมือนเราบอกว่าสามารถวางความทุกข์ได้ แต่ไม่เคยเจอความทุกข์
แล้วมันจะวางได้ไหมนั่นหละ คล้ายๆกัน.
ปล.สมัยนี้คนพูดให้ตัวเองดูหล่อมันเยอะ.พอเข้าใจเนาะ..

 

รับแซ่บครับ

 

เห็นเขาถามจนถึงพริกถึงขิงเลยดิฉันตาชักจะแดงๆแล้วเนี่ย ความจริงดิฉันมีเรื่องอยากถามคุณนพมานาน เคยแย๊บๆไปทั้งคุณนพฯ ท่านระมิงค์ แต่จะเหมือนโดนเลี่ยงๆตลอดๆ งั้นขอตรงๆเลยนะคะ
ดิฉันโดนเตือนเรื่องอะไรอยู่คะ โดนมาประมาณครึ่งปีกว่าแล้วนะคะ ยังไม่ยอมหยุด แต่ดิฉันมันโง่ค่ะ ตีความไม่ออก บางครั้งถามตรงๆกลับเป็นว่า .. ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก แต่พอเพลินๆล่ะหนักเลย
ช่วงไหนที่เร่งสร้างฐานหนักๆยิ่งโดนเตือนหนักไปด้วย ทำเอาใจเสียเลยค่ะ ดิฉันเรียกขอบารมีมาหมดเลย ตอนนี้ได้เหรียญลป.ป ลป.ป มาให้ใจชื้นๆขึ้นมาหน่อย ... ยิ่งช่วงกลับเมืองไทยสัญญาณระรัวยังกะซึนามิถล่มญี่ปุ่น
พอกลับมาถึงที่นี่ สัญญาณไฟเขียวปลอดภัยออกทันที

อ้อ... ดิฉันกำลังโดนบังคับกลายๆให้ถือจาก 5 เป็น 8 หรือเปล่าคะ

เอาแค่นี้ก่อนนะคะ ถ้าคุณนพตอบจะหายตาแดงลงบ้างนะคะ

 

คุณ Rungdao มันเป็นช่วงทดสอบกำลังใจครับ..ตามหลักหน้าที่เราคือเคลียร์อย่างเดียวครับ
เพื่อไม่งั้นพวกอะไรก็ตามที่เราเค้าใจว่าเตือน มันมาทำให้จิตเราไม่สงบครับ..ยิ่งเราไปค้น
หรือคิดหาคำตอบ เรื่องพวกนี้หรือกระแสจรพวกนี้นอกจากจะทำให้จิตเรากระวนกระวาย
ไม่สงบแล้ว มันจะทำให้เราคิดมากแบบปั่นป่วนด้วยครับ..เพราะมันจะเข้ามาซ้อนทับกัน
เข้าไปอีกครับ..ที่หลายๆคนมักจะเรียกว่า วิบากกรรมนั่นหละครับ..
.หน้าที่เราคือไม่ต้องสนใจไม่งั้นจะเข้าทางเค้า...
ถ้าจิตไม่สงบ ก็ให้อโหสิกรรมออกจากกลางจิตเราไปเลยครับทำบ่อยๆจิตจะสงบ
และก็อุทิศส่วนกุศลซ้ำตามไปเรื่อยๆจิตเราจะคลาย..จริงๆบอกไปแล้ว
เรื่องนี้ ได้อ่านมาก็แล้ว แต่พวกกระแสจรมันคอยเบี่ยงความสนใจไม่ให้เห็น
และไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม หรือสัมผัสอะไร
ก็ตาม ที่เราระลึกขึ้นมาได้ คิดได้ ปรุงแต่งได้ และรู้สึกได้ เคลียร์ให้หมด และไม่ต้อง
สนใจว่าเหตุมันมาจากอะไรและมันคืออะไรครับ...อย่าพึ่งไปขอบารมี เด่วเราจะเผลอใช้
ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร อาจจะกลายเป็นเครื่องที่จะขวาง ความโล่งโปร่งของจิตเราได้
โดยที่เราไม่รู้ตัวครับ...ให้เคลียร์ตัวจิตตัวเองก่อนเป็นประเด็นสำคัญครับ จำเอาไว้
ไม่มีใครบังคับ หรือ เตือนๆให้เราไปถือโน้นถือนี้ได้ นอกจากว่าจะเป็นกระแสจรอื่นๆ
ซึ่งสามารถโน้มให้เราทั้งทำดีหรือไม่ดีก็ได้.เพราะว่าเราเผลอไปปรุงร่วมกับมัน
ทำให้มันมีกำลังมาก...เราต้องเคลียร์ตัวจิตให้มันโปร่งก่อน..
ปล.เรามีสัญญากับที่ไหนมากเราก็รับรู้และมีเรื่อง
กระทบได้มากนั่นหละครับ. .

ส่วนคุณ T 8 อยู่ที่เราคับ..ถ้าอนาคต
ประมาณปีที่ ๕(กระแสจิตจะรวมทั้งเชื่อมข้างบนซึ่งตอนนี้เชื่อมอยู่
กับเรื่องพลังงานซึ่งจะมาประมาณปีที่๓จะเริ่มเข้าสู่วงการ)
ถ้าเราพลิกบารมีของเราที่มีมาเพื่อการโปรดอย่างเดียว
แล้วเกิดเบื่อๆ.ก็จะพ้นๆไปได้ครับ..ถ้ายังติดในเรื่องการโปรดก็คงต้องถูกดึงไปพัก
แล้วรอยุคองค์ต่อไปนั่นหละครับ..แล้วแต่จะเลือกครับ..

 

ไช่มั้ยล่ะครับ ยุคนี้ มันเน๊าเน่า คนไร้ศีลธรรม มีแต่ เพื่อการเอาตัวรอด ให้รอด ไม่สนใจคนอื่นว่า เขาก็มีปากท้องความคิดจิตใจชีวิต เหมือนกัน เป็นคนเหมือนกัน โดยไม่คิดมั่งว่า ถ้าคนมันมีแต่คนชั่วเยอะๆ มันก็ไร้ความสงบ ปลอดภัย
เหมือนเด็กนักเรียน ทุกวันนี้ ที่ ไม่รู้จักความอบอุ่น ของครอบครัว เพราะพ่อแม่ไม่มีเวลา เลี้ยงดู อนาคต ยัง ต้อง เน๊าเน่า กว่านี้ครับ สังคมเน่า อิอิ

 

ผมว่าชาตินี้ เป็นชาติสุดท้ายของผมนะ ยกเว้นว่า ผม จะ มีเจตนา อีกครั้ง
คือผม มาเกิด ก็ เจอทุกขัง เต็มๆ จนต้อง เรียกร้องหา พระเจ้า พระพุทธเจ้า สุดท้าย ผมก็ นับได้ว่า ได้ ชำระ อวิชชา ในตนได้แล้ว
ที่มาเกิด เพราะ มันชำระจิตอวิชชาไม่ได้ น่ะสิครับ หรือ ปัญญายังสะสมมาไม่พอ หรือยังไม่ถึงเวลา แต่ ผมว่า ชาตินี้ ชาติสุดท้ายอ่ะนะ เบื่อเหลือเกิน โลกแห่งจิตอวิชชา น่ะ

 

คุณ เคแปด มีอะไร จะเพิ่มเติม ในส่วนตัวของผมมั้ยครับว่า ปัจจุบัน ผม ชำระอวิชชา ได้จริงมั้ยครับ พอจะ ดู ได้มั้ยล่ะครับ

 

คิดผมเลยแฮ่ะ คิดอยู่ประจำว่าตกลงแล้วเราจะมาโลกมนุษย์ทำไม เราเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่

 

ความฝันของผม ในชีวิตปัจจุบัน นี้ ก็คือ สร้าง สังคม แห่งธรรมชาติ ขึ้นมา น่ะครับ
มันพอจะเป็นไปได้มั้ยล่ะครับ แนะนำผมได้นะครับ ยินดีครับ

 

ครับ ผมก็ถามคำถามนี้ กับตัวเองมาตั้งกะ เป็นวัยรุ่นแล้วล่ะครับ
เพราะ ส่วนมากคนเรา ทำงานร่วมกัน แกล้งทำงานร่วมกัน ก็ล้วนเหมือนสวมหน้ากาก เข้าหากัน เล่นละครไปวันๆ หาคนจริงใจ ความจริงใจ ไม่ค่อยจะมีน่ะครับ เบื่อคนไม่จริงใจ ต่อกันน่ะครับ ทำไมต้อง แกล้งหลอกคนอื่นและหลอกตัวเองไปได้ น่าเบื่อจริงๆ

ผมได้คำตอบมาแล้วล่ะ ว่า มาเกิดเพราะ ความไม่รู้ ตัวเอง นั่นเองครับ

ตอนนี้เมื่อผมรู้แล้ว ก็คือ จบชีวิตที่โง่งมงาย ที่ผ่านมาครับ

 

ไปป้ายม่วงให้คุณนพฯทำไมเหรอคะ มีไรไหมคะ หรือว่าป้ายผิด
ถ้าความคิดเห็นใดๆแตกออกไปลองบอกมั่งสิคะ

 

อะไรคือ ป้ายม่วงครับ ม่ายเข้าใจ อธิบายหน่อยดิครับ

 

ความเห็นข้างบนไงคะ คห # 687 มีอะไรไม่เห็นด้วยเหรอคะ แต่คงกดผิดหรือเปล่า ถ้าตั้งใจก็ขอคำอธิบายค่ะ ไม่มีไร

 

อ้อ คงกด เมาท์ผิด น่ะครับ ไม่บอก ก็คงไม่ได้ดู นะเนี่ย อิอิ ขอบคุณ ที่บอกครับ

 

บ่เป๋นหยังจ้าา นึกว่าจะแจกม่วง อิอิ

 

เอ้าป้าคับ ก็ขนาดชาติก่อน เคยเป็นอะไรมา ยัง รู้ได้เรยนี่คับ ป้าต้อง เป็นหมอดูเปิดฟ้าแน่นอน อิอิ

พยายามมีความสุขกับความทุกข์ ที่เผชิญหรือครับ ฟังดูแล้ว แสนละเหี่ยใจจริงๆนะครับ อิอิ ก็พูดไอ้ที่คุณป้ารู้ นั่นแหล่ะครับ อยากฟัง อิอิ

 

ตอนนี้ผมเหมือนพี่เลยแฮะ เจอแต่คนแกล้งเล่นละครไปวันๆลวงเป็น จริงเป็นลวง โกหก ตลบแตง ซ่อนความแท้ เพื่ออะไร ? สักวันนึงผมก็อยากจะพ้นจากโรงละครโรงนี้เสียจริง

 

อืม...ครับ ตอนนี้ ผมรู้แล้วล่ะว่า ทำไม ถึงเป็นกันแบบนี้ ก็เพราะ อวิชชา เป็นเหตุแห่งการเกิดของทุกคน เขาเลยเกิดมาพร้อมอวิชชา จะรู้ตัวจริงๆ ความเป็นมนุษย์ของตนเองจริงๆ ไม่ได้ นั่นเพราะ อวิชชามันควบคุม ความคิด เอาไว้หมดแล้วนั่นเองครับ นี่คือธรรมชาติของวัฏฏะสงสาร(โลกแห่งความคิดจากอวิชชา)
ส่วนตัวผมเอง ก็ได้แต่ยอมรับ กับความเป็นโลกอวิชชา ที่ผมได้เกิดมาแล้ว ตามที่ป้า เคแปด เค้า พูดเอาไว้นั่นแหล่ะครับ รอวันตาย ตายเมื่อไหร่ ก็จะดีใจที่สุด เรย อิอิ

 

ทุกคราที่ทุกข์ใจ เหมือนสำนึก หรือ อะไรสักอย่าง จะย้ำเตือนบอก ให้ทนไปทนไปจนถึงวันที่จะเป็นอิสระ ก็ดีใจนักหนาทนให้มันผ่านไปวันๆ แต่หากวันนั้นมาถึงจริงๆก็คงเป็นแค่เหตุการณ์ ธรรมดากระมั้ง