กสิณอะไรฝึกง่ายสุดหนอ?

คุณ rungdao นี่ เจอคล้ายๆผมเลยนะครับ แต่ก็จิงนะครับ บางทีโดนเตือน มันทำให้ใจเราวุ่นวาย(กลัว) แต่ก็นั่นแหละครับ ช่างมัน

 

เรียน ถาม คุณ นพ ครับ อยากทราบเรื่องเล่าของชาวแอตแลนติก ครับ ว่างๆคุณ นพ ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยนะครับ

 

เค้าก็เชื่อมมาที่จิตเรานั้นหละครับ ต่อให้เรามองเห็นได้แบบตาเปล่าๆ
ถ้าเราตัดสัญญาจากจิตที่ออกไปเชื่อมก็ไม่มีอะไรครับ..
แต่เราเองครับไปเชื่อมกับเค้าโดยที่เราไม่รู้ตัวครับ
ยิ่งมาทางสัมผัสภายในจิตมันจะไวกว่าชาวบ้านชาวช่อง
เค้าอยู่แล้ว.จะไปตัดทันหรือครับ ๕๕๕๕๕
พูดง่ายๆว่าเราไม่ตัดสัญญาเพราะเราไม่ทันตัวสัญญาตรงนี้
นั่นหละครับ เราก็เลยคิดว่าเค้าดึงจิต
เราไปในโลกของเค้าครับ...ถ้าจิตเราตัดสัญญาได้ตั้งแต่แรก
ไม่ว่าดวงจิตไหนๆก็เชื่อมเราไม่ได้ครับ...ส่วนภูมิอื่นๆเราก็ใช้หลักการ
เดียวกันในการเชื่อมเหมือนๆเค้ามาเชื่อมเราเนี่ยหละครับ
..โดยมากถ้าเราไปเชื่อมได้ เค้าไม่ปิดหรอกครับ
ยิ่งระดับสูงๆ ดีๆ มีชื่อเสียง มีแต่จะรอหาคนไปเชื่อม ๕๕๕
ยกเว้นเอกคัตทะทางสายฤิทธิ์
นะหรือพวกมีฤิทธิ์และมีฝ่ายป้องกันนะครับ
ให้ระวังถ้าไม่มีความจำเป็นอย่าไปเชื่อมครับ..

 

ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร..ต้องถามพวกนั้นเอง..
รู้แต่ว่าพวกนี้กายทิพย์มีปีกทุกคนเหมือนๆ
เทพทางฝรั่ง กับเกิดมามีอาวุธทิพย์ติดตัวมา..
สัมผัสภายในดีมาก ทำอะไรๆที่มนุษย์ไม่สามารถ
ทำได้ พวกนี้ทำได้ง่ายๆมาก

 

ไม่เป็นไรครับ มีจริงครับ ตอนนี้ส่วนตัว
ก็ยังไม่ถึงระดับที่สำเร็จ
ยังง่องๆแง๋งๆไปเรื่อยๆครับ..
ที่ส่วนตัวพอรู้จักชื่อและมีชีวิตอยู่ก็มีครับ..
หลักสังเกตุง่ายๆท่านใดที่สำเร็จจะสามารถเล่นแร่แปรธาตุได้
คือหยิบอีกอย่างแล้วกลายเป็นอีกอย่างได้ต่อหน้าตาเรานั่นหละครับ
ห่มเหลืองมีชื่อหลายๆท่านที่ทำได้เราคงรู้จักดี.
.อย่างหลวงปู่ชื่อย่อพยางค์เดียว ส นั่นหละครับ

 

ก็เตือนแม่นค่ะเวลามีภัยค่ะ แต่เราก็เดาไม่ออกอยู่ดีว่าเรื่องอะไร ช่วงหลังๆนี้สื่อกันมากขึ้น ตั้งแต่เรื่องเล็กๆขึ้นไป คือเข้าใจมากขึ้น แต่ ก็กลัวไปติดอยู่เหมือนกันค่ะ

 

คือจากประสบการณ์จริงก็คือว่า ผีมันเคยมาหามากวน โดยเจตนา คืนนั้น มันแปลกๆ โดยเราคุยกับเพื่อนคนหนึ่งว่า อยากมองเห็นผี จะได้เห็นมั้ย เขาเลยส่งตะกรุดมาให้ บอกว่า เป็นตระกุดส่องแสงให้วิญญาณมองเห็น แล้วผีจะเข้ามาหา ตอนกลางคืน ก็ว่าจะนอน แค่กำลังจะหลับ ก็เหมือนมีอะไร มากระตุกที่เท้า ทำให้สะดุ้ง สองสามครั้ง เราก็ว่า เอาแล้ว ผีมากวนแล้ว เราก็พยายามจะนอนให้หลับ พอไกล้จะหลับ เสียลากเหล็กขูดสังกะสี ดังชัดเจน พร้อมเสียงร้องหวีดหวิว สยิวกิ้ว ผมก็เตรียมพร้อม สติรู้ จน เราโดนดูด ความรู้สึก เข้าไปใน จิตผี ก็คือ เข้าไปในความวังเวงจิตของผี มันเล่นขังผมในบ้านร้างเก่าปิดหมด พลิกไปพลิกมา ทำเอาผมกระแทกไปมา ผมก็ได้แต่รอ ให้มัน ลงมือเล่นงานผม จนฟัดกันตั้งนาน กว่าจะจัดการได้ ...ผมมาสังเกตว่า ทุกครั้ง ที่ผี มันจะเล่นงานผม เหมือนมันจะดูดเอาความรู้สึกของผม เข้าไปในความรู้สึกของมัน เข้าไปอยู่ใน จินตนาการของมัน แต่ ผมจะรู้ตัวตลอด ผมเลยรับมือได้

เลย คิดว่า ไช่แบบนี้หรือเปล่า ที่เรียกว่า การจูนจิต สื่อจิต แล้วทำไม เราจะจูนบ้าง ต้องทำไงครับ พอมี เทคนิคมั้ยครับ

 

มีครับโทรมาหาผมดีกว่าครับง่ายดีเด่วพาทำเลยครับ. ทำจริงเลยดีกว่าอธิบายให้ฟังครับ

 

คุณนพจะพาคุณsiannsทดลองกันคืนนี้เลยก็ดี วันโกนนี่แหละ พรุ่งนี้วันพระ คนที่ประสบเรื่องราวแปลกๆประจำมันจะไม่อยาก สมัยก่อนเคยทดลองอย่างที่เขาหาว่ามี พอเจอบ่อยๆก็ไม่อยากเจอ ช่วงที่เจอเขาก็มาเตือนนั่นแหละ แต่ก็ไม่มีอะไรทำให้เรารอดพ้นกรรมไปได้ ยึดมั่นในคุณของพระรัตนตรัยและความดีเข้าไว้นั่นแหละดีที่สุดแล้ว จิตใจจะได้เข้มแข็งมั่นคงไม่หวั่นไหวไปตามการทดสอบ

 

ขออนุญาตเอ่ยนามครูบาอาจารย์ ผู้ที่สามารถเล่นแร่แปรธาตุได้ก็มีหลวงปู่สรวง หลวงพ่อกบ(หลายคนเชื่อว่าท่านเป็นหนึ่งในคณะโลกอุดร) ท่านจะมีเอกลักษณ์ประจำคือท่านั่งยองๆ เผาทุกสิ่งทุกอย่าง จริงๆก็คือเผากิเลส บรรดาลูกศิษย์ขอแค่ไม่สะสมเพื่อตัวเองก็พอ เพราะการนั่งเผาเงินจริงๆ คงจิตใจหวั่นไหวพอสมควร ทดสอบถึงความไม่ยึดติดได้เป็นอย่างดี 20 บาท 50 บาท 100 บาท 1,000 บาท 10,000 บาท อินฟินิตี้ และช่วงนี้ก็เสี่ยงต่อการโดนจับด้วย(ห้ามเผาขยะ เจอ จับ ปรับ) มีเท่าไรเผาให้หมด สละแล้วอย่างแท้จริง แต่ก็มีพระอาจารย์หลายรูปท่านทำได้จริง บางท่านมารู้เมื่อท่านมรณภาพไปแล้วก็มี ท่านก็ได้รับการนับถือว่าเป็นพระเหนือโลก คนส่วนมากรู้จักการทำสมาธิกรรมฐานแบบพระป่า แบบหลวงพ่อจรัญ แบบหลวงพ่อสด แบบมโนมยิทธิ แบบกสิณ ข้าพเจ้าเคยสงสัยว่าพระอาจารย์อีกหลายรูป เช่น ครูบาศรีวิชัย สมเด็จโต ท่านใช้วิธีใด ก็ได้ยินคำว่าวิชาเดินธาตุนี่แหละ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นพระสงฆ์ ศึกษาต่อๆกันมา ถ้าท่านนพฝึกสำเร็จแล้ว โปรดชี้แนะด้วยจ๊ะ

 

อิอิ คือผมยังกลัวผีอยู่น่ะครับ ไม่อยากจะเห็นจะจะ น่ะ....:'(

 

ที่คุณกิ่งสนพูดถึง ๒ ท่านแรกประกันได้ว่าท่านทำได้ชัวครับ.สมมุติเราให้เงินท่านไป
แล้วเราเสียดายเงินที่ให้ไปจะกลับไปวางอยู่ที่หัวนอนเราเลยครับ..คำว่าเหนือโลก
เป็นชื่อเรียกที่เหมาะสมครับ..พระป่าความสามารถก็พอกันเด่นในเรื่องพลังงานเช่นกัน
แต่ท่านจะเน้นพลิกไปใช้ในทางด้านปัญญาครับ..สองท่านต่อมา
ก็ไม่ต่ำกว่าปฏิสัมภิทาญาน
ส่วนท่านทางเหนือกับสมฯกระแสพลังงานคล้ายๆกัน คือมีสัมผัสภายในเด่น
มีกระแสพลังงานหนาแน่นและมีกระแสพลังงานด้านการป้องกันควบคู่กันครับ..
ส่วนถ้าพระอาจารย์ในดงอีก ๕ ท่านส่วนตัวมีโอกาสได้พบ ๓ ท่าน
แต่ละท่านจะเด่นแตกต่างกันไปครับ บางท่านเด่นอภิญญาจิตสูง
บางท่านฤิทธิ์มาก บางท่านกำลังจิตสูง
คือช่วงๆที่กำลังฝึกอยู่เนี่ย
บางทีโดนดึงในไปนั่งฝึกอยู่ในป่าก็มีครับ
บางท่านก็เด่นพลังงานภายนอก
บางท่านก็เด่นเรื่องการรักษาครับ
ส่วนตัวตอนนี้เหลืออีกขั้นหนึ่งจึงไม่ถือว่าสำเร็จครับ
และแม้ว่าจะมีพระมีชื่อเสียงมากท่านเคย
บอกเอาไว้ว่าจะทำได้อีกไม่กี่ปีนี้แต่ไม่ได้สนใจมากครับ
เอาเป็นว่าตามสภาพตามวาระครับ...
.ได้แค่ไหนก็แนะเท่าที่ทำได้ครับ.
ทริคของขั้นสุดท้ายอยู่ที่ความสามารถในการคลายจิต
ให้เข้าสู่สภาวะความไม่มีอะไรได้ เมื่อพูดแบบไม่อายใคร
ฝึกเจริญสติมากว่าจะคลายกลับสู่สภาวะไม่มีอะไรได้จริงๆ
แค่ ๒ วินาทีก็เกือบ ๒ ปีครับ ๕๕๕๕๕..
ขั้นสุดเนี่ยมันพูดยากบอกยากครับ
เรียกว่าแทบจะต้องสู่สภาวะจิตเดิมๆได้เกือบทั้งวันครับ
ทุกวันนี้ยังเคลียร์กระแสจรอยู่เลยครับ ๕๕๕๕
ได้เป็นหลักนาทีและชั่วโมงถือว่าหรูแล้วครับทุกวันนี้..
ปล.ทุกวันนี้ทำงานที่ได้รับหมอบหมายให้เสร็จตาม
เวลาได้ก็ถือว่าดีแล้วครับ ๕๕๕๕๕

 

เมื่อคืนก็เจอครับ..อย่างกรณีพวกที่มาเกาะแข้งเกาะขา
หรือเอาหน้าเข้ามาอยู่ใกล้ๆเรานั้น ถ้าเรายังไม่ชัวว่าเราจะตัด
สัญญาเชื่อมกับเค้าได้เลยหรือทำเป็นไม่สนใจได้จริงๆ..
..ณ สภาพแวดล้อมปกติในห้องของเรา...
มีทริคอีกอย่างก็คือ ให้รักษาสภาวะอารมย์ความเป็นทิพย์เอาไว้
พูดง่ายๆว่ายังไม่ลืมตา แต่เห็นสภาพแวดล้อมภายนอกได้ปกติ
ให้ฝึกค้างอารมย์ไว้ จนกระทั่งเราสามารถมองเห็นร่างกายเราได้
แบบนี้จำเป็นต้องมีการฝึกบ้างนะครับ ถ้าทำได้อยู่แล้วไม่เป็นไร
เพราะถ้าเราไม่ฝึกเวลาเรายกแขน.อารมย์ความเป็นทิพย์ทางสายตา
มันจะหลุดครับ..และ
ให้ลองยกแขนของเราขึ้นมาให้ได้ ไม่ต้องสนว่าเป็นแขนแบบไหน
ยกให้ได้ก็พอ. และพอมองเห็นแขนเราให้ได้แล้ว..
หลังจากนั้นให้หงายฝ่ามือออกครับ
และคิดๆกำหนดอะไรบ้างอย่าง เช่น กสิณบางกอง หรือ ฯลฯ
แต่กำหนดไว้บนฝ่ามือเท่านั้นนะครับ.. พวกที่เค้า
มาเกาะแข้งเกาะขา หรือมาลอยหน้าอยู่ใกล้ๆ
เค้าจะถอยไปอยู่บริเวณปลายเท้าของเราได้เอง
โดยที่เราไม่ต้องทำอะไรครับ..
ปล.กลุ่มนี้ไม่รับการอุทิศส่วนกุศลนะครับ...
วิธีแก้มี ๒ อย่างคือ ตัดสัญญากับอย่างที่เล่าให้ฟังครับ
ลองดูได้ครับ ตามอัธยาศัยครับ ๕๕๕.

 

อยากรู้วิธี ทรงอารมณ์ ยังไงให้นิ่ง แล้วก็คงสภาพครับ เวลาเรานั่งสมาธิแล้วเห็นภาพไม่ชัดบ้างหรือตกใจ แล้วภาพหายหรือสมาธิหลุด ทำไงอาการพวกนี้ถึงจะหาย บางทีนั่งสมาธินานแค่ไหนพอได้ยินเสียงอะไรที่แว่วๆก็สะดุ้งตกใจสมาธิหลุด แบบนี้ต้องแก้ยังไงครับ

 

รบกวนถามคุณนพหน่อยครับ
เมือไม่นานมานี้นั่งสมาธิปกติธรรมดากำหนดพุทโธไปได้สักพัก
เวลาเห็นเป็นเปลวไฟขึ้นในขณะจิตสงบเปลวไฟคล้ายๆเปลวไฟเทียนลอยเด่นแต่ไม่มีใส้เทียนแล้วหายไปมิทราบว่ามันจะเกี่ยวกับกสิณหรือป่าวส่วนอีกเรื่องการจับวัตถุบ้างอย่างสามารถย้อนกลับไปดูถึงทีมาของสิ่งนั้นๆว่ามาจากตรงไหนผ่านอะไรมาบ้างได้ใช่หรือไม่ครับขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

ประเด็นแรกวิธีทรงอารมย์ไม่ยากครับ.
.อย่าไปเน้นเรื่องการพยายามรักษาภาพ
ให้นานที่สุดครับเพราะนิวรณ์ตัวใดตัวหนึ่งและความอยากเล็กๆน้อย
ที่จะรักษาภาพมันแทรกเอาได้ครับ..
วิธีแก้คือพอภาพหลุดให้เฉยๆและให้กลับเข้าไปอารมย์
ที่มันปรากฏภาพให้ได้บ่อยที่สุดครับ..เพื่อเป็นการเสมือน
ว่าเราหลอกหล่อจิตให้มันกลับเข้าไปอารมย์นั้นด้วยตัวจิตเอง..
ส่วนภาพที่ค้างอยู่นานมันเป็นผลจาก
ที่เราล่อให้จิตมันเข้าอารมย์นั้นนั่นหละครับ
คล้ายที่เรานั่งสมาธิระวันครั้งละ ๕ นาที ๑๐ นาที
พอมานั่งเป็นพิธีการมันเลยสงบเร็วนั่นหละครับ...
พอนึกภาพเนาะ
ประเด็นที่สองพอจิตเราสงบมันจะมีความไวค่อนข้างมาก
แต่กำลังความเข็มแข็งของจิตตรงนี้มันไม่พอ ซึ่งเป็นเรื่อง
ปกตินะครับ ต่อให้เคยนั่งมานานแค่ไหนก็เป็นกันได้ครับ
แต่ว่ามันจะตกใจแต่ไม่มากน้อยกว่าวินาทีครับถ้าเจอบ่อยๆ
และพอมีอะไรมากระทบทั่วๆไปก็จะทำให้ตกใจ
ถึงขั้นกลับคืนสู่สภาวะร่างกายปกติด้วยความเคยชิน.
คือลืมตาด้วยเผลอขยับตัวด้วย..วิธีแก้คือไม่ต้อง
ลืมตา ค่อยๆขยับตัวหายใจปกติ ทำอีก ๓ ถึง ๔ ครั้งจิตมัน
จะมีกำลังตรงนี้เพิ่มขึ้นได้ของมันเองอัตโนมัติครับ.
จำเป็นต้องฝืนๆไปก่อนนะครับ.ที่เราตกใจเพราะจิตมันรู้พร้อม
กับเสียงครับ..ถ้าเราฝืนๆไปจิตมันจะรู้ก่อนที่เสียงจะเกิด
ภายในเวลาที่เร็วกว่าเสี้ยววินาทีเราเลยไม่ตกใจนั่นหละครับ
.ไม่งั้นก็ต้องเดินจงกลมก่อน
ซักพักแล้วค่อยนั่งสมาธิครับ
แล้วแต่ถนัดครับ..

 

ไม่มีแท่งเทียน เห็นแต่ช่วงปลายเทียน มันจะชอบลอยมา
ทางด้านขวา ไม่แน่ใจว่าสีของเปลวสีฟ้าหรือเปล่านะครับ..
มันเป็นนิมิตรกสิณไฟเก่า ที่บอกว่าจิตเรามันเคยทำถึง
ในระดับใช้งานได้มาก่อนในอดีต..แต่ถ้าเห็นอย่างนี้ให้ลืมไปเลย
นะครับ ไม่ต้องสนใจใดๆทั้งสิ้น.ย้ำว่าไม่ต้องสนใจนะครับ
และไม่ต้องเก็บมาคิด...ตัวนี้มักจะมาก่อนที่เราจะเข้า
สมาธิระดับสูงได้ ก่อนที่เราจะแยกความคิดแยกขันธ์ ๕ นามธรรม
ได้ในสมาธิระดับสูงครับ..พอเข้าใจเนาะ

 

ช่วงนี้วิชาการโลด อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยจ๊ะ

 

แต่การทรงอารมณ์ผมว่าอยากนะสำหรับผม เพราะการที่จะกลับไปอารมณ์เดิมมันยาก
แต่วิธีที่ผมชอบทำคือการ เพ่งน้ำมองน้ำในสมาธิให้ได้มากที่สุดอารมณ์พวกนี้จะนิ่งเอง ยิ่งเห็นน้ำเป็นประกายระยิบระยับ เห็นน้้าไหล เป็นวงกระเพื่อม ยิ่งนิ่ง
ไม่รู้ว่าวิธีนี้ ทำถูกหรือผิด เพราะผมก็ไม่เคยฝึกอะไรแบบนี้แต่ก่อนจะจดจ่อกับลมหายใจกับคำภาวนารู้สึกว่ามันไม่นิ่งพอ แต่จู่ๆน้ำมาจากไหนไม่รู้ มาแบบที่เราไม่ต้องบังคับให้สมอง ความคิด เรานึกภาพให้ปวดหัว แล้วพอเพ่งละมันนิ่งเลย ไปจับเอาอารมณ์จับเอาการเพ่งน้ำมาแทนการคำภาวนา ยังไงคุณนพ ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ เพราะไม่รู้การฝึกแบบนี้จะถูกหรือเปล่า แต่ผมชอบเพราะมันนิ่งดี

 

เรื่องปกติธรรมดาครับ สำหรับเรื่องการทรงอารมย์ ของคุณองคาพยพ
ไม่ได้มีอะไรผิด มันอีกแค่จังหวะเดียวมันก็จะเริ่มใช้งานได้
ในสภาวะลืมตาปกติแล้วครับ..ที่มองปั๊บนิ่งปุบภายในเวลาเสี้ยววินาทีนั้น
เป็นพื้นฐานสำคัญของการเริ่มต้นใช้งานได้ในสภาวะลืมตาปกติครับ...
แค่พอจังหวะที่เห็นน้ำจริงๆในนิมิตรนั้น จังหวะที่น้ำมันมีประกายแบบที่มี
หลายๆจุดมีความสว่างในตัวเองแต่ละจุดแล้วรวมๆมันเลยดูสว่างหรือมีประกายนั้น
จังหวะนี้นี่หละครับ..ให้เราใช้จิตบังคับน้ำให้หมุนให้ได้ตามที่จิตเราบังคับ
ให้หมุนจากมุมสูงเฉียงๆลงไปเล็กน้อย เหมือนก้มมองดูของหน้าตัว.
ถ้าทำได้จิตก็เกิดกำลังจิตขึ้นมา ถ้าทำได้ระยะเวลาแม้ไม่มาก
มันก็จะสามารถพลิกขึ้นมาอยู่ในรูปแบบพลังงานได้ทันที
ในสภาวะลืมตาปกติ เราก็จะเรียกเป็นพลังงานกสิณน้ำขึ้นมาได้ครับ

ข้อย้อนนิดหนึ่ง..โดยมากทั่วๆไป
เรามักจะไปติดเรื่องการรักษาระยะเวลาที่อยู่ในอารมย์นั้นกัน..
มากกว่าการกลับเข้าสู่อารมย์นั้นให้ได้บ่อยๆจนเกิดเป็นความชำนาญ
และพัฒนาต่อมาเป็นการนำมาใช้งานได้ในสภาวะลืมตาปกติครับ

การทรงอารมย์ไม่ใช่ว่าไม่ดีครับ..แต่มันก็จะไปติดตรงที่ตัวแช่นี้นี้หละครับ..
ตัวแช่มันจะเป็นตัวขวางทั้งกำลังจิต..และกลายเป็นตัวอุปโลกน์ตัวหนึ่ง
ที่เรานักปฏิบัติมักจะเผลอสร้างมันขึ้นมา.แต่เรามักจะไม่ค่อยปล่อยมันครับ..
ตัวจิตเรานอกจากไม่คลายสู่สภาวะเดิมในเวลาปกติแล้ว ถ้าว่าจิตเรามี
ความสามารถใช้งานได้ในเวลาลืมตา แม้ว่ามันจะใช้งานได้ มันก็จะตะกุกตะกัก
ไม่คล่อง ใช้เวลาหลายวินาทีกว่าจะเริ่มใช้งานได้ เพราะมันติดตรงตัวที่จะ
เข้าไปสู่การทรงอารมย์หรือติดตอนที่จะกลับไปตัวแช่นี้หละครับ.
ตัวอุปโลกน์ต่างๆที่ทำให้เราแช่ เป็นได้ทั้ง ตบะ ฌาน ญาน กำลังจิต
สติ ปัญญา ความคิด ฯลฯ ซึ่งมันจะคลุมจิตเราไว้อีกที เช่น คนที่ติดทาง
ความคิด เนื่องจากจิตมันมีตัวนี้คลุมอยู่ มันก็จะทำให้ย้อนคิดทั้งวัน
หรือถ้าไม่ติดเมตตา มันก็จะนึกที่จะเมตตาทั้งวัน ถ้าไม่ได้ทำก็จะส่ง
ผลให้หงุดหงิดนั่นหละครับ สมาธิ ตบะ กำลัง ฌานก็คล้ายๆกันครับ..

พอสร้างกำลังจิตได้อย่างที่แนะนำไปแล้วนะครับ..ในเวลาปกติตัวจิต
มันก็จะมีความสามารถในการใช้งานได้ แต่เราก็จะต้องปล่อยมันด้วยครับ
คือ ไม่อะไรกับอะไรมันเลยครับ ไม่ต้องตั้งเป้าว่าจะใช้โน้นใช้นี่
ปล่อยให้มันเป็นไปของมันเองครับ...พอจะใช้งานเราค่อยดำริขึ้นมาใช้
มันก็จะคล่องกว่า เร็วกว่าเสี้ยวของเสี้ยววินาที และผลที่ได้ก็จะดีกว่าครับ..
ยกตัวอย่าง เช่นเราจะใช้กำลังจิตในการรักษาคนตัวร้อน ถ้าจิตเราเคยทำได้
เมื่อก่อน เราก็จะรู้อีกหละว่าเราจะต้องรักษาอย่างไร ขณะที่เรารักษาเราก็
จะรู้อีกว่าเราจะต้องทำอะไรต่อ และพอจะหายเราก็รู้อีก และหายแล้วเราก็รู้อีก
ที่เรารู้อีกๆๆๆอย่างนี้ ก็คือมันแช่ มันทรงอยู่นั่นหละครับ.เพราะเราไม่ได้คลาย
ในเวลาลืมตาปกติไงครับ....พอเราคลายได้ เจอคนตัวร้อน เราเข้าไปตามเดิม
จิตมันก็จะทำงานไปของมันเองผ่านขั้นตอนต่างๆจนกระทั้งเสร็จสิ้นได้เอง
โดยที่จะไม่ตะกุกตะกัก อยู่กับตัวรู้อีก รู้อีก ว่าจะทำโน้นทำนี้ต่อนั่นหละครับ..
พอจะมองภาพรวมๆออกไหมครับ...