การพบเห็น UFO และอนาคตของมนุษยชาติ

ตากล้องสมัครเล่นชาวอังกฤษถ่ายติดภาพวัตถุลึกลับ <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody> </table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">โดย ผู้จัดการออนไลน์</td> <td class="date" align="left" valign="baseline">2 มกราคม 2551 03:45 น.</td> </tr> </tbody> </table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> </tbody> </table> เดอะ ซัน สื่อมวลชนของอังกฤษ นำภาพถ่ายของตากล้องสมัครเล่นที่สามารถจับภาพวัตถุหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศ คล้ายกับยานพาหนะของมนุษย์ต่างดาว ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญด้านUFO ชี้เป็นภาพที่แสดงวัตถุลึกลับได้ดีที่สุดที่เคยถ่ายได้อังกฤษและเชื่อว่ามนุษย์ไม่อยู่ตามลำพังในจักรวาลนี้

เคลวิน บาร์เบรี วิศวกรของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ถ่ายภาพวัตถุลึกลับนี้ได้บริเวณแถวฝั่งทะเลใกล้กับเมืองฟัลเมาท์ และน่ายิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีก เมื่อ เคลวิน วัย 55 ปี บอกว่าเขาไม่เห็นวัตถุดังกล่าวตอนที่ถ่ายรูป

ด้าน นิค โป๊บ อดีตหัวหน้าโครงการยูเอฟโอของกระทรวงกลาโหมอังกฤษ ในปี 1991-1994 กล่าวว่าภาพภ่ายดังกล่าวถือว่าเป็นรูปที่ดีที่สุดที่เขาเคยเห็นมา

http://www.manager.co.th/Home/ViewNews.aspx?NewsID=9500000155730

 

<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="left" valign="top"><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td class="headline" align="left" valign="baseline">ตะลึง!!ตากล้องสมัครเล่นผู้ดีถ่ายติดภาพ'UFO'ไม่รู้ตัว</td></tr></tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td></tr></tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">โดย ผู้จัดการออนไลน์</td> <td class="date" align="left" valign="baseline">2 มกราคม 2551 04:58 น.</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody> </table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="center"></td></tr></tbody> </table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="center">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody> <tr> <td align="right" height="1" valign="bottom" width="1"></td> <td align="center" background="/images/linedot_hori.gif" height="1" valign="bottom"></td> <td align="left" height="1" valign="bottom" width="1"></td></tr> <tr> <td align="center" background="/images/linedot_vert.gif" valign="center" width="1"></td> <td> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="center"></td></tr></tbody></table></td> <td align="center" background="/images/linedot_vert.gif" valign="center" width="1"></td></tr> <tr> <td align="right" height="1" valign="top" width="1"></td> <td align="center" background="/images/linedot_hori.gif" height="1" valign="top"></td> <td align="left" height="1" valign="top" width="1"></td></tr></tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td class="body" align="center" valign="baseline">ภาพที่เคลวินถ่ายได้</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>
</td></tr></tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="left" height="12" valign="bottom"></td></tr> <tr> <td bgcolor="#cccccc"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="1" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" bgcolor="#ffffff" valign="top"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="top" width="160"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="4" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td class="body" align="center" valign="baseline">คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</td></tr></tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="center"></td></tr> <tr> <td align="center" valign="baseline">เคลวิน บาร์เบรี เจ้าของภาพนี้</td></tr></tbody></table>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" height="1" valign="center" width="165"></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td> <td background="/images/linedot_vert3.gif" width="4"></td> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellspacing="7" width="100%"> <tbody> <tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">เดอะ ซัน - เดอะ ซัน สื่อมวลชนของอังกฤษ นำภาพถ่ายของตากล้องสมัครเล่นที่สามารถจับภาพวัตถุหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศ คล้ายกับยานพาหนะของมนุษย์ต่างดาว ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญด้านUFO ชี้เป็นภาพที่แสดงวัตถุลึกลับได้ดีที่สุดที่เคยถ่ายได้อังกฤษและเชื่อว่ามนุษย์ไม่อยู่ตามลำพังในจักรวาลนี้

เคลวิน บาร์เบรี เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ถ่ายภาพวัตถุลึกลับนี้ได้บริเวณแถวฝั่งทะเลใกล้กับเมืองฟัลเมาท์ และน่ายิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีก เมื่อ เคลวิน วัย 55 ปี บอกว่าเขาไม่เห็นวัตถุดังกล่าวตอนที่ถ่ายรูป

โดย เคลวิน เล่าว่าเขาเพียงต้องการถ่ายรูปทะเล แต่เมื่อโหลดรูปจากการ์ดของกล้องดิจิตอลลงคอมพิวเตอร์ ในภาพปรากฎยานโลหะลอยอยู่ตรงกลาง ห่างออกไปราว 2 ไมล์

เคลิน กล่าวว่า "มีเรือบรรทุกน้ำมัน 2 ลำอยู่ในทะเล ผมคิดว่ามันทำให้ภาพดูสวยงามมาก ไม่มีสิ่งอื่นอยู่ในทิวทัศน์ตอนนั้นและผมมั่นใจว่ามันไม่ใช่ข้อบกพร่องของกล้อง"

"เมื่อผมกลับบ้าน ผมแทบไม่อยากเชื่อสิ่งที่ถ่ายมาได้ โอ้..ผมไม่รู้ว่ามันมาจากไหน ผมไม่เคยเชื่อเรื่องยูเอฟโอ แต่ตอนนี้ผมไม่มั่นใจแล้ว"

ด้าน นิค โป๊บ หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญด้านยูเอฟโอที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของอังกฤษ กล่าวว่าภาพภ่ายดังกล่าวถือว่าเป็นรูปที่ดีที่สุดที่เขาเคยเห็นมา

โป๊บ อดีตหัวหน้าโครงการยูเอฟโอของกระทรวงกลาโหมอังกฤษ ในปี 1991-1994 กล่าวว่า "ถ้าผมอยู่ที่นั่น ผมอยากจะเข้าไปดูมันใกล้ๆ วัตถุดังกล่าวดูเป็นรูปเป็นร่าง มีสัดส่วนและทำจากโลหะ ชายคนนี้สามารถถ่ายภาพอะไรบางอย่างที่น่าสนใจทีเดียว"

ก่อนหน้านี้กระทรวงกลาโหมแห่งอังกฤษเตรียมเผยแพร่เอกสารลับสุดยอดกว่าหมื่นแฟ้ม ที่บันทึกรายงานการพบเห็น "ยูเอฟโอ" ตลอดเกือบ 60 ปีที่ผ่านมา จุดประเด็นข้อถกเถียงว่ามนุษย์ต่างดาวมีจริงหรือไม่

</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr> <tr> <td align="right" height="10" valign="top">

http://www.manager.co.th/Around/ViewNews.aspx?NewsID=9500000155729
</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody> </table>

 

(good)แจ่มมากเลยครับ ของแท้แน่นอน(good)

 

<table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td class="headline" align="left" valign="baseline">10 สุดยอดภาพจากอวกาศ </td> <td align="right" valign="baseline" width="85"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">โดย ผู้จัดการออนไลน์</td> <td class="date" align="left" valign="baseline">2 มกราคม 2551 18:42 น.</td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> </tbody></table><table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="body" align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> อวกาศกว้างใหญ่และดวงดาวบนฟ้าไกลเป็นดินแดนแห่งความมหัศจรรย์ที่มนุษย์เฝ้าฝันจะฝ่าฟันเดินทางไปหยั่งรู้พื้นที่ที่ไม่รู้ว่าจบลงตรงไหน นานมาหลายศตวรรษเท่าที่มนุษย์รู้จักแหงนมองท้องฟ้า ภาพแสงระยิบระยับล้วนจับตาจับใจไม่น้อย และเมื่อมนุษย์สามารถประดิษฐ์กล้องส่องทางไกลจนขยายใหญ่ถึงกล้องโทรทัศน์ ภาพดวงดาวที่ไกลโพ้นก็ชัดเจนขึ้นทุกขณะ

ทว่า เมื่อกล้องโทรทรรศน์ได้รับการพัฒนาให้มีความสามารถสูงขึ้น ถึงขนาดส่องไกลได้ถึงหลายร้อยหลายพันปีแสง และยังออกไปโคจรนอกโลกบันทึกภาพต่างๆ แทนดวงตาของมวลมนุษยชาติ ภาพจากอวกาศในช่วงหลังๆ จึงได้สวยงามและอัศจรรย์ยิ่งนัก

แม้จะล่วงเลยปี 2550 มาหลายเวลาแล้ว แต่ “ภาพอวกาศ” ที่ไร้กาลเวลาก็ยังน่าดูอยู่เสมอ ท่ามกลางภาพอวกาศมากมาย เราจึงขอหยิบยก 10 สุดยอด “ภาพอวกาศ” ที่ความสามารถของมนุษย์จะบันทึกได้มานำเสนอ โดยเป็นลำดับความนิยมจากเว็บไซต์เนชันแนล กราฟิก นิวส์ ที่ได้ประมวลไว้เมื่อครั้นที่ภาพเหล่านี้เผยแพร่สู่สาธารณชน

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>1. วาระสุดท้ายของฝาแฝดดวงอาทิตย์</center>

เมื่อกลางเดือน ก.พ.2550 องค์การบริหารการบินอวกาศสหรัฐฯ (นาซา) ได้เผยภาพดาวฤกษ์ที่ตายแล้ว อยู่ในสภาพ “ดาวแคระขาว” มีแสงสว่างเป็นจุดอยู่ใกล้ใจกลางเนบิวลา NGC 2440 และที่น่าสนใจคือ ดาวดังกล่าวมีลักษณะคล้ายดวงอาทิตย์

ดาวฤกษ์ขนาดเล็กและกลางอย่าง “ดวงอาทิตย์” ส่วนใหญ่มีจุดจบเป็น “ดาวแคระขาว” เมื่อไฮโดรเจนซึ่งเป็นสารประกอบส่วนใหญ่ของดาวเปลี่ยนเป็นฮีเลียม ดาวดวงนั้นเริ่มกลายเป็นดาวสีแดงยักษ์ และพ่นสิ่งต่างๆ ออกสู่เนบิวลา จากนั้นก็จะเหลือใจกลางที่ร้อน และเปลี่ยนเป็นดาวแคระขาวไปในที่สุด

ภาพดาวแคระขาวที่บันทึกได้นี้ห่างจากโลกออกไป 4,000 ปีแสง นับว่าเป็นดาวแคระขาวที่ร้อนที่สุดเท่าที่นักวิทยาศาสตร์เคยบันทึกมา คือมีอุณหภูมิสูงถึง 200,000 องศาเซลเซียส แสงอัลตราไวโอเล็ต (สีม่วง-ฟ้า) ที่เห็นตรงใจกลางภาพนั้นคือกลุ่มก๊าซที่พวยพุ่งออกมาจากใจกลางของดวงดาว

ดวงอาทิตย์ของเราก็จะมีชะตากรรมเหมือนดาวดวงนี้ แต่ยังไม่เกิดขึ้นภายใน 5 พันล้านปีนี้แน่นอน

(เครดิตภาพ NASA/ESA)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>2. วัตถุประหลาดวนรอบดาว
</center>
ภาพวัตถุประหลาดมวลเท่าดาวเคราะห์โคจรรอบดาวนิวตรอน ในเดือน ก.ย.50 นับเป็นเทห์วัตถุที่แปลกสุดๆ เท่าที่นักดาราศาสตร์เคยพบเห็น แทนที่วัตถุชิ้นนี้จะโคจรรอบดาวฤกษ์ธรรมดาทั่วไป แต่กลับโคจรรอบดาวพัลซาร์หรือนิวตรอนอย่างรวดเร็ว

ดาวนิวตรอนหมุนรอบตัวเองร้อยกว่ารอบใน 1 วินาที เร็วกว่าเครื่องปั่นในครัวเสียอีก ปกติแล้วดาวชนิดนี้ก็จะหมุนช้าลงตามอายุ แต่ดูเหมือนว่าวัตถุประหลาดจะช่วยส่งพลังให้ดาวดวงนี้เพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก จากภาพจะเห็นมวลหมู่แก๊สผุดออกมาในลักษณะที่ไม่เสถียร

วัตถุมวลประหลาดนี้ห่างจากดาวที่มันโคจรรอบๆ ประมาณ 370,149 กิโลเมตร ใกล้กว่าโลกกับดวงจันทร์ และสามารถสังเกตเหตุการณ์นี้ได้จากโลก

นักดาราศาสตร์คาดว่าระบบวัตถุประหลาดโคจรรอบดาวนิวตรอนนี้เกิดขึ้นจากดาวฤกษ์ 2 ดวงเมื่อหลายพันล้านปีก่อน และแม้ว่าดาวฤกษ์ดวงใหญ่จะกลายเป็นซูเปอร์โนวาไป แต่ก็ยังซ่อนอยู่เบื้องหลังดาวนิวตรอน ส่วนดาวดวงเล็กกว่าก็ขยายตัวกลายเป็นดาวยักษ์แดง แต่ยังไม่มีใครระบุได้แน่ชัดว่าดาวดวงเล็กจะมีอายุยืนยาวไปถึงเมื่อใด

(ภาพ Aurore Simmonet/Sonoma State University)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>3. ร่องรอยแห่งน้ำจากดาวอังคาร
</center>
ภาพจากดาวเทียมที่โคจรรอบดาวอังคารเผยให้เห็นว่าครั้งหนึ่งเคยมีน้ำไหลผ่านอยู่บนชั้นหิน ซึ่งปรากฎรายงานผลการศึกษาในวารสารวิทยาศาสตร์เมื่อเดือน ก.พ.50 โดยรอยแยกที่ชั้นหินเหนือหลุมเบคเกอเรลทำให้เห็นชั้นหินสีสว่างและเข้ม และเมื่อใช้กล้องความละเอียดสูงจากยานสำรวจดาวอังคารบันทึกสู่โลก นักวิทยาศาสตร์ก็ตื่นตะลึงเมื่อผลวิเคราะห์ออกมาว่า ที่รอยแยกดังกล่าวมีน้ำซึมอยู่ก่อนหน้า และน่าจะมีความหวังว่าหากขุดเข้าไปในพื้นผิวของดาวแดง น่าจะพบแหล่งน้ำอย่างแน่นอน

(ภาพ Science)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>4. เนบิวลาบิดเกลียว
</center>
ฝุ่นผงจากดาวหางรายล้อมดาวฤกษ์ให้ดูเหมือนดวงตาในใจกลางเนบิวลารูปหอย (Helix nebula) อันห่างไกล ภาพนี้บันทึกจากกล้องโทรทัศน์อวกาศสปิตเซอร์ของนาซา และเปิดเผยสู่สาธารณชนเมื่อวันที่ 12 ก.พ.50 เนบิวลานี้ห่างจากโลก 700 ปีแสง ประกอบด้วยดาวฤกษ์ที่มีลักษณะเหมือนดวงอาทิตย์แต่ดายไปแล้ว กลายเป็นดาวแคระขาวสีสันหลากหลาย

ยังมีเนบิวลาที่มีลักษณะใกล้เคียงกันเช่นนี้มากมายในกาแลกซีทางช้างเผือกที่พวกเราอาศัยอยู่ แต่เนบิวลารูปหอยเป็นตัวอย่างที่ดีที่แสดงให้เห็นหลักฐานถึงการรอดชีวิตในจักรวาล ก่อนที่ดาวจะหมดอายุขัย ดาวหางก็โคจรผ่านเข้ามาสู่ระบบพอดี ขณะที่ดาวดายลงก็ขยายตัวออก เกิดมวลปะทะกัน ฝุ่นผงจากทั้งคู่ดันเข้าหากันและหมุนวนรอบดาวแคระขาว อันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ทิ้งไว้หลังดาวฤกษ์สูญสลาย

(ภาพ NASA/JPL-Caltech/University of Arizona)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>5. ดาวแม่เหล็กระเบิด </center>

ภาพจำลองเทห์วัตถุอวกาศที่พบได้ยากยิ่ง “ดาวแม่เหล็ก” ขณะกำลังระเบิดและปลดปล่อยพลังงานออกมาในรูปรังสีเอ็กซ์ ดาวดวงนี้ห่างจากกลุ่มดาวคนยิงธนูประมาณ 15,000 ปีแสง เป็นดาวนิวตรอนหมุนเร็วขนาดเล็ก และก่อนหน้าการระเบิดปลดปล่อยรังสีเอ็กซ์ออกมาเป็นจำนวนมาก

ดาวแม่เหล็กดวงนี้มีความกว้างเพียงแค่ 15 กิโลเมตร แต่มีมวลมากพอๆ กับดวงอาทิตย์ ซึ่งองค์การอวกาศยุโรป (อีซา) ผู้นำในการศึกษาครั้งนี้พบว่าดาวดังกล่าวมีสนามแม่เหล็กรุนแรงมากเป็นอันดับต้นๆ ในจักรวาล สูงมากกว่า 600 ล้านล้านล้านเท่าของสนามแม่เหล็กโลก

(ภาพ NASA/Swift/Sonoma State University/A. Simonnet)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>6. มนุษย์ต่างดาวอาจจะแปลกประหลาดกว่าที่คิด
</center>
นี่เป็นภาพจำลองการลงจอดของยานแหย่ (โพรบ) ฮอยเกนของนาซาและอีซา ที่ตกลงท่ามกลางทะเลสาบมีเทนของ “ไททัน” บริวารแห่งดาวเสาร์ และจากการจมจ่อมอยู่ในของเหลวแบบนั้น ทำให้ทางภาคพื้นดินได้รับข้อมูลว่าสิ่งมีชีวิตนอกโลกอาจจะแปลกประหลาดไปจากที่เคยคาดการณ์กันไว้

นักวิทยาศาสตร์มีข้อมูลส่วนหนึ่งที่จะพิจาณาถึงคำจำกัดความของ “ชีวิต” ในอีกรูปแบบหนึ่งที่แตกต่างไปจากสิ่งมีชีวิตบนโลกอย่างสิ้นเชิง ที่โลกเราพึ่งพา “คาร์บอน” เป็นองค์ประกอบสำคัญ แต่ชีวิตที่ต่างดาวที่ได้รับข้อมูลจากไททันนั้น น่าจะมีความแปลกประหลาดอย่างยิ่ง และที่สำคัญสามารถดำรงอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สุดขั้ว อย่างทะเลกรดได้

(ภาพ : Gregor Kervina, courtesy NASA/JPL)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>7. ซูเปอร์โนวาทำลาย “หอคอยฝุ่น”</center>

“พิลลาร์ส ออฟ ครีเอชัน” (Pillars of Creation) หรือ “แท่งฝุ่นแห่งการสร้าง” ซึ่งเป็นกลุ่มก๊าซรูปแท่งขนาดใหญ่ที่เป็นหน่ออ่อนสำหรับการอนุบาลดาวฤกษ์รุ่นใหม่ ในเนบิวลานกอินทรี ซึ่งนักดาราศาสตร์ได้คาดการณ์มานับพันๆ ปีแล้วว่าพิลลาร์ ออฟ ครีเอชันจะถูกทำลายด้วยแรงระเบิดของซูเปอร์โนวาจากมรณกรรมของดาวฤกษ์ยักษ์ในบริเวณใกล้เคียง ในช่วงเดือน ม.ค.2550

แท่งที่อัดแน่นไปด้วยฝุ่นก๊าซแห่งนี้เป็นสัญลักษณ์ของการก่อกำเนิดดาวใหม่ กลายเป็นภาพสำคัญเมื่อฮับเบิลบันทึกได้ในปี 2538 โดยส่วนที่หนาแน่นที่สุดนั้นถูกคลื่นกระแทกจากซูเปอร์โนวาตั้งแต่ 6 พันปีก่อน ซึ่งกว่าที่เราจะได้เห็นภาพเนบิวลาที่ถูกทำลายแล้วนั้นก็ต้องย้อนไปถึง 7 พันปีแสงอันเป็นระยะทางที่เนบิวลาดังกล่าวห่างจากโลก

ภาพในย่านแสงอินฟราเรดจากกล้องสปิตเซอร์แสดงให้เห็นในส่วนสีแดงว่าเนบิวลานกอินทรีนั้นร้อน และขยายตัวอย่างรวดเร็ว ซึ่งพื้นที่ที่เปลี่ยนแปลงในส่วนนี้ถูกกระตุ้นจากพลังของซูเปอร์โนวา ทำให้หอคอยดังกล่าวซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ที่ถูกอิทธิไม่สามารถทนทานต่อสภาพดังกล่าวได้จึงเกิดการสลายไปในที่สุด

อย่างไรก็ดี การระเบิดของหอคอยแหล่งกำเนิดแห่งดวงดาวก็หาใช่ข่าวร้ายซะทีเดียว ซึ่งนักดาราศาสตร์เชื่อว่าคลื่นกระแทกของซูเปอร์โนวาจะเป็นเชื้อไฟทำให้เกิดดาวใหม่ท่ามกลางกลุ่มควันที่คลื่นย่างกรายไปถึง

(ภาพ NASA/JPL-Caltech/Institut d’Astrophysique Spatiale)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>8. ระบบสุริยะเป็นรูป “กระสุน” </center>

ภาพกราฟิกแสดงให้เห็นถึงระบบสุริยจักรวาล ที่เต็มไปด้วยอนุภาคที่อัดเกาะกันไว้ (สีเหลือง) ขณะกำลังผ่านเข้าสู่สนามแม่เหล็กระหว่างดวงดาวของกาแลกซีทางช้างเผือก (แนวเส้นสีน้ำตาล) ซึ่งภาพจำลองนี้เป็นผลมาจากการค้นพบครั้งใหม่โดยข้อมูลจากยานวอยเอเจอร์ที่เดินทางท่องอวกาศมาเกือบ 30 ปีว่า ภาพของระบบสุริยะนั้นมีลักษณะเป็นวงรีหรือกระสุน

(ภาพ Opher et al., 2007/Science)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>9.ลำแสงแห่งดาวพฤหัส</center>

แสงสีม่วงที่ปรากฏตรงขั้วเหนือและใต้ของดาวพฤหัสที่เห็นในภาพนี้บันทึกในย่านรังสีเอ็กซ์ โดยกล้องโทรทัศน์จันทรา ขององค์การบริหารการบินอวกาศสหรัฐฯ (นาซา) และผนวกเข้ากับภาพในคลื่นแสงที่ตามองเห็นจากกล้องฮับเบิล นับเป็นภาพที่ได้รับความสนใจไม่น้อย

ลำแสงดังกล่าวสร้างความประหลาดใจให้แก่นักวิทยาศาสตร์ไม่น้อยว่ามีแสงที่ขั้วออกมาได้อย่างไร ทั้งที่ดาวเคราะห์ดวงใหญ่สุดแห่งระบบสุริยะ มีการเปลี่ยนขั้วแม่เหล็กอย่างรวดเร็วและรุนแรงทุกๆ 10 ชั่วโมง สร้างแรงดันไฟฟ้าได้ถึง 10 ล้านโวลต์ที่รอบๆ ขั้วทั้ง 2

ทั้งนี้การโยกไปมาของดาวพฤหัส เกิดจากการกระตุ้นของอนุภาคภูเขาไฟจากดวงจันทร์ไอโอ ซึ่งดูเหมือนการแสดงที่ไม่มีวันจบสิ้น ความเชื่อมโยงระหว่างอุภาคภูเขาไฟที่ได้รับจากจันทร์บริวารดวงเล็กๆ ถึงกับมีผลต่อขั้วของดาวเคราะห์อย่างพฤหัสเลยหรือ...นี่คือปริศนาที่นักวิทยาศาสตร์ยังงุนงงอยู่

(ภาพ NASA)

</td> </tr> <tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> <table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="400"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="400"> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> <tr> <td align="center" height="5" valign="top"></td> </tr> </tbody></table> <center>10. ดาวหาง “แมกนอต” สุกสว่างเหนือท้องฟ้าซีกโลกใต้ </center>

การเดินทางมาเยือนโลกของดาวหางแมกนอต เมื่อต้นปี 2550 ที่ผ่านมา นับเป็นช่วงที่ดาวหางดวงนี้สว่างสุกใสที่สุดในรอบ 40 ปี ซึ่งสว่างมากจนสามารถสังเกตได้ด้วยตาเปล่า แม้ในยามที่ดาวหางปรากฏใกล้กับช่วงพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าก็ยังมองได้อย่างชัดเจน

โรเบิร์ต แมกนอต นักดาราศาสตร์ชาวออสเตรเลียเป็นผู้ค้นพบดาวหางที่สุกสว่างนี้ เป็นครั้งแรกเมื่อเดือน ส.ค.ปี 2549 ในรัฐนิวเซาธ์เวลส์ ออสเตรเลีย แต่น่าเสียดายที่ดาวหางดวงนี้สังเกตได้เฉพาะจากท้องฟ้าทางซีกโลกใต้ ซึ่งภาพที่บันทึกได้นี้ เป็นดาวหางแมกนอตที่มีความกว้าง 10 กิโลเมตร กำลังพุ่งดิ่งเหมือนกำลังตกลงมาจากท้องฟ้าด้วยความเร็วประมาณ 100 กิโลเมตรต่อวินาที เหนือพื้นที่เมืองไครสต์เชิร์ช ประเทศนิวซีแลนด์ ห่างจากโลกออกไป 120 ล้านกิโลเมตร

(ภาพ Simon Baker/Reuters)

</td> </tr> </tbody></table> </td> </tr> </tbody></table>

 

เท็กซัสตะลึงเจอยูเอฟโอโผล่-ก่อนจอดยังพื้นดิน <table align="center" border="1" bordercolor="#728dac" cellpadding="0" width="725"><tbody><tr><td bgcolor="#ffffff"> <table align="center" border="0" cellpadding="3" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr bgcolor="#cccccc"><td valign="center"> </td></tr> <tr><td align="center" valign="top"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="2" width="95%"><tbody><tr><td valign="top"> <table align="center" bgcolor="#f5f5f5" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td></td></tr><tr><td align="center">ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต</td></tr></tbody></table>
</td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td align="center" valign="top"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="2" width="95%"><tbody><tr><td valign="top"> ชาวเมืองเท็กซัสลือเจอยูเอฟโอโผล่เหนือท้องฟ้า ระบุมีพยานหลายคนเห็นจะลงจอดพื้นดิน ด้านกองทัพบอกชาวเมืองตาฝาดไปเอง เพราะอาจเป็นภาพแสงสะท้อนของเครื่องบินที่บินใกล้กัน

สำนักข่าวเอพีรายงานเมื่อที่ 15 ม.ค.ว่า ชาวเมืองสเต็ปเฮ็นวิลล์ ในรัฐเท็กซัส ต่างร่ำลือว่าพวกเขาได้เห็นยูเอฟโอเหนือท้องฟ้า โดยมีประจักษ์พยานหลายสิบคน รวมทั้ง นักบิน และเจ้าของธุรกิจ ทุกรายยืนยันว่าได้เห็นวัตถุขนาดใหญ่มีแสงบินอย่างรวดเร็วในระดับต่ำ ขณะที่บางรายก็อ้างว่ายังเห็นเครื่องบินรบขับไล่ตามด้วย

รายงานระบุว่า ชาวบ้านเหล่านี้บอกว่า ยูเอฟโอดังกล่าวไม่เหมือนเครื่องบิน

เพราะมีขนาดใหญ่กว่า บินเร็วกว่า และมันได้ลดระดับลงจอดราบต่ำกว่าเครื่องบินลงยังพื้นดิน แถมยังเปลี่ยนสีด้วย และนับเป็นครั้งล่าสุดในช่วงไม่กี่สัปดาห์นี้ ที่ชาวบ้านในหลายเมืองบอกเล่าว่า พวกเขาได้เห็นยูเอฟโอมาหลายครั้ง และบรรยายรูปพรรณสัณฐานคล้าย ๆ กัน

อย่างไรก็ตาม ด้านกองทัพสหรัฐได้ออกโรงมาปฎิเสธกระแสข่าวลือยูเอฟโอโผล่เหนือเท็กซัส

โดยโฆษกของฝูงบินรบที่ 301 ประจำฐานทัพเรือในเมืองฟอร์ท เวิร์ธ บอกว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจเป็นเรื่องตาฝาดของชาวบ้าน โดยเขาเชือว่าสิ่งที่ชาวบ้านเห็นน่าจะเป็นเครื่องบินพาณิชย์สองลำบินใกล้กัน และเจอแสงสะท้อนจากแสงอาทิตย์มากกว่า ทั้งนี้ รายงานจากเครือข่ายยูเอฟโอเปิดเผยว่า ในแต่ละเดือน จะมีรายงานการพบเห็นยูเอฟโอเฉลี่ย 200 ครั้ง โดยเฉพาะในรัฐแคลิฟอร์เนีย,โคโลราโด และเท็กซัส ขณะที่โพลสำรวจความเห็นต่อชาวอเมริกันระบุว่า 14% บอกว่าเคยเจอยูเอฟโอ

</td></tr></tbody></table></td></tr> <tr><td><center>ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดย: หนังสือพิมพ์มติชน
</center></td></tr> </tbody></table>
โดย :พังจูดี้ (สมาชิก) โพสเมื่อ [ วันอังคาร ที่ 15 มกราคม 2551 เวลา 13:38 น.] </td> </tr></tbody></table>

 

พบสัญญาณโมเลกุลชีวิตรอบดาวไกลโพ้น <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td bgcolor="#cccccc" height="1"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline">โดย ผู้จัดการออนไลน์</td> <td class="date" align="left" valign="baseline">20 มกราคม 2551 01:17 น.</td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="4" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr> <td align="left" height="12" valign="bottom"></td> </tr> <tr> <td bgcolor="#cccccc"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="1" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" bgcolor="#ffffff" valign="top"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top" width="160"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="4" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="body" align="center" valign="baseline">คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</td> </tr> </tbody></table> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> <tr> <td align="center" valign="baseline">ช่วงคลื่นอินฟราเรดจากแถบฝุ่นรอบดาว HR 4796A บ่งชีวิตถึงโมเลกุลโธลินส์ซึ่งเป็นสัญญาณก่อกำเนิดสิ่งมีชีวิต โดยภาพนี้ได้ปรับแต่งเพื่อให้เห็นแถบฝุ่นชัดเจน</td> </tr> </tbody></table>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="middle"></td> </tr> <tr> <td align="center" valign="baseline">ภาพจากกล้องฮับเบิลซึ่งแสดงให้เห็นถึงวงแหวนของฝุ่นรอบดาว HR 4796A ที่อยู่ตรงจุดกลางภาพ ทั้งนี้ปิดพื้นที่ตรงกลางเพื่อป้องกันแสงสว่างของดวงดาวรบกวนความว่างของแถบวงแหวน (เครดิต: UCLA/Univ. of Ariz./NASA)</td> </tr> </tbody></table>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" height="1" valign="middle" width="165"></td> </tr> </tbody></table> </td> </tr> </tbody></table></td> </tr> </tbody></table></td> <td background="/images/linedot_vert3.gif" width="4"></td> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellspacing="7" width="100%"> <tbody><tr> <td align="center" valign="top"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="body" align="left" valign="baseline"> สเปซด็อทคอม/สเปซไฟลท์นาว/เดลีเมล - นักดาราศาสตร์สหรัฐฯ พบสัญญาณโมเลกุลอินทรีย์อันซับซ้อน ในแถบฝุ่นรอบดาวฤกษ์อันไกลโพ้น ซึ่งอยู่ระยะสุดท้ายของการสร้างดาวเคราะห์ คาดโครงสร้างของสิ่งมีชีวิตที่พบอาจเป็นคุณลักษณะสามัญของระบบดาวเคราะห์

จอห์น เดบส์ (John Debes) และอาลิเซีย ไวน์เบอร์เกอร์ (Alycia Weinberger) นักดาราศาสตร์จากสถาบันคาร์เนกี (Carnegie Institution) สหรัฐฯ พร้อมด้วย เกลนน์ ชไนเดอร์ (Glenn Schneider) จากมหาวิทยาลัยแอริโซนา (University of Arizona) อาศัยอุปกรณ์ตรวจวัดรังสีอินฟราเรดของกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลสังเกตพบการกระเจิงแสงขาวและแสงอินฟราเรดจากแถบฝุ่นรอบดาว HR4796A ซึ่งเป็นดาวฤกษ์อายุราว 8 ล้านปี ที่อยู่ไกลจากโลก 220 ปีแสง โดยสัญญาณที่พบนั้นเกิดจากโมเลกุลคาร์บอนอินทรีย์ที่เรียกว่า "โธลินส์" (tholins) และไม่ปรากฏว่าสเปกตรัมของสัญญาณที่พบนั้นตรงกับสสารสีแดงอย่างเหล็กออกไซด์ด้วย

"จนถึงเดี๋ยวนี้เป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่าอะไรทำให้แถบฝุ่นกระเจิงแสง ดังนั้นเพื่อค้นหาโธลินส์แล้ววิธีที่เราทำนั้นนับถือเป็นก้าวกระโดครั้งสำคัญในความเข้าใจของเรา" เดบส์กล่าว

โธลินส์นั้นไม่สามารถก่อตัวได้เองบนสภาพแวดล้อมของโลกในปัจจุบัน เนื่องจากออกซิเจนในชั้นบรรยากาศจะทำลายโมเลกุลเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว

ทั้งนี้สันนิษฐานว่าโมเลกุลดังกล่าวมีอยู่ในยุคเริ่มต้นของโลกเมื่อหลายพันล้านปีมาแล้ว และอาจเป็นจุดเริ่มต้นของโมเลกุลชีวภาพที่ก่อเกิดเป็นสิ่งมีชีวิต นอกจากนี้ยังพบโธลินส์ได้ในบริเวณอื่นของระบบสุริยะ อย่างเช่นบนดาวหางและดวงจันทร์ไททัน (Titan) ของดาวเสาร์ เป็นต้น

การศึกษาล่าสุดของเขาเหล่านี้เป็นการค้นพบโธลินส์นอกระบบสุริยะเป็นครั้งแรก โดยทีมวิจัยได้เผยแพร่การค้นพบผ่านจดหมายวารสารแอสโทรฟิสิคัล (Astrophysical Journal Letters) ด้วย

ทั้งนี้ดาวฤกษ์ที่เป็นจุดเริ่มต้นของการค้นพบสัญญาณก่อเกิดสิ่งมีชีวิตครั้งนี้สว่างกว่าดวงอาทิตย์ 20 เท่าและอยู่ในระยะสร้างดาวเคราะห์ ซึ่งฝุ่นจำนวนมากที่อยู่รอบๆ นั้นเกิดขึ้นจากการชนกันของดาวหางและอุกกาบาตที่โคจรรอบดาวฤกษ์ หากมองจากพื้นโลกขึ้นไปบนท้องฟ้าดาวฤฏษ์ที่ว่านี้จะอยู่ในกลุ่มดาวม้าครึ่งคน (centaurus) ทางซีกโลกใต้

แถบฝุ่นรอบดาว HR4796A ได้รับการค้นพบเมื่อปี 2534 ซึ่งสร้างความตื่นเต้นให้กับนักดาราศาสตร์จำนวนมากที่ได้พบตัวอย่างของระบบดาวเคราะห์ที่อยู่ระหว่างการก่อตัว และฝุ่นที่เกิดขึ้นระหว่างนั้นอาจปกคลุมด้วยสารอินทรีย์ซึ่งอาจส่งโครงสร้างแห่งการก่อเกิดชีวิตนี้ไปยังดาวเคราะห์ที่อาจกำลังโคจรรอบดาวฤกษ์ดวงนี้ได้

"นักดาราศาสตร์เพียงแค่เริ่มต้นมองหาดาวเคราะห์ที่อยู่รอบดวงดาวซึ่งต่างจากดวงอาทิตย์มาก โดย HR4796A มีมวลและยังร้อนมากกว่าเกือบ 2 เท่า อีกทั้งยังส่องสว่างกว่าถึง 20 เท่าด้วย ซึ่งการศึกษาระบบดาวนี้ได้เพิ่มเบาะแสไปสู่ความเข้าใจในเงื่อนไขที่แตกต่างของการก่อเกิดดาวเคราะห์และอาจจะหมายถึงชีวิตสามารถมีวิวัฒนาการได้" เดบส์กล่าว
http://www.manager.co.th/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9510000003765
</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>

 

(good)(good)(good)

</fieldset>