ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

จากนั้นก็ไปยัง สถานที่ตรัสรู้(จำลอง) ซึ่งไปสักการะพระพุทธเมตตา ซึ่งประดิษฐานอยู่ด้านใน

 

พุทธสถาน(จำลอง) สถานที่ปฐมเทศนา

ในวันนี้ กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) จะได้ทำพิธีเปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน

ดังนั้น สมาชิกจึงได้ร่วมกันสวดอิติปิโส 3 จบ ภายในอาคารปฐมเทศนา

เพื่อตั้งมั่นในพระรัตนตรัย และปฏิบัติตามคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

จากนั้น ก็ไปยังอาคารบรมสุข ซึ่งประดิษฐานพระพุทธรูปปางปรินิพพาน

ต่างทะยอยกันขึ้นไปไหว้พระพุทธรูปปางปรินิพพาน แล้วไปรับพรจากหลวงพ่อด้านในวัด











<CENTER> </CENTER><CENTER>
</CENTER>

 

ทุกข์ระบบมีค่ามากกว่าทอง

ระบบส่งทุกข์มาให้เมื่อจันทร์ที่แล้ว เมื่อรร. อัสสัมชัญไม่ต่อสัญญาสอนหนังสือให้กับดร. ซิลวิโอ ให้ทำงานวันสุดท้ายศุกร์ ๙ ตค.
เจ้าตัวก็แสดงฉากทุกข์เล็กน้อยพอเป็นสังเขป ไปพิษณุโลกมีแต่คนบอกว่าหนุ่มขึ้น เห็นหน้าใสๆบอกเพิ่งตกงานแรกๆไม่มีใครเชื่อ บอกว่าหน้าเขาไม่แสดงทุกข์

พอเช้าวันอังคาร (รุ่งขึ้นหลังจากทราบข่าว) ก็มีเว้ปข้อความผ่านอ. ไก่ บอกว่าระบบส่งสามีไปทำงานให้ได้ปัจจัยมาผ่อนความขัดเคืองทางการเงินที่เขาไม่ได้ทำงานตั้งแต่ตค. ที่แล้ว บัดนี้ความขัดเคืองนั้นได้คลายตัวแล้ว เนื่องจากผู้ไปทำงานก็ทุกข์ จึงสมควรให้ปิดฉากงานสอนหนังสือนี้ รอเขาจัดฉากใหม่ค่อยไปเข้าฉาก

ระหว่างนี้ระบบก็จัดสวัสดิการให้ คือให้ประโยชน์ตน ด้วยการไปซื้อสมาชิกฟิตเน็ตข้างบ้าน และสมัครเรียนวาดภาพเป็นเวลา ๑ ปี เมื่อเข้าฉากใหม่จะได้ฟิตทั้งกายและใจ ทำแบบเนียนๆเพราะจ่ายเงินไปแล้วตั้งแต่เดือนก่อน

ฟังข้อมูลก็ไม่อยากเชื่อ

ไปพิษณุุโลก พี่วรรณเล่าว่าระบบส่งพี่วรรณไปสถานเสริมความงาม จ่ายค่าบำรุงความงาม (ที่งามอยู่แล้ว) ไปแบบเอ๋อๆ ถ้าเป็นตัวเองจะไม่ทำ

ใช่เลย พาเขาไปฟิตเนส แทนที่จะมานั่งคิดว่าแพงไหมคราวนี้รูดบัตรเลย ถ้าออกจากงานก่อนคงไม่ยอมเสียเงินก้อนนี้

สงสัยงานภัยพิบัตินี่คงต้องหนักหน่วง สึนามิคราวก่อนสามีเป็นโรคความดันและอ้วน เดินใน field ๑๐ นาทีก็ต้องพัก เหงื่อออกท่วมตัว ขอผ้าเย็นขอน้ำ เดี๋ยวนี้เดิน ๔ กม.สบายๆ ถ้าระบบสวัสดิการให้ขนาดนี้เวลาจริงคงใช้งานน่าดูให้สมมูลค่า

เขาให้พี่วรรณสวย สงสัยต้องรับงานออกทีวีมั้งคะ....

 

แปลกแต่จริง

สัปดาห์ที่แล้วทุกข์แต่ไม่ทุกข์
แบกทุกข์ครอบครัวมาหนึ่งปี
สุดท้ายได้พบหมอดีที่ รพ. ศิริราช รักษาอาการสารหลั่งประสาทไม่สมดุลย์ให้กับสามี

หมอก็หมอระบบ เล่นบทผู้ช่วยให้ลื่นไหล พ่อเพื่อนน้องกบรู้จักกับหมอโทรปรึกษาและนัดให้ หมอนัดทันทีแซงคิวสนั่น แถมออกมาดูว่ามาหรือเปล่า ยืนกวักมือเรียกคนไข้เฉยเลย
หมอฟังเรื่องจากคนไข้แล้วหันมาถามว่า "อ. เป็นภรรยาแบกภาระและเรื่องราวอยู่คนเดียว ถ้า อ. เป็นอะไรไปแล้วใครจะแแบก" เลยหัวเราะก๊ากบอกว่า "ให้อ. เยาว์ (คุณแม่ อายุ ๘๑) แบกก็แล้วกัน"
หมอรู้จักแม่ เพราะเป็นภรรยานายเก่า เลยรีบจ่ายยา (กลัวเดี๋ยวช้าไปภรรยาจะป่วยแทน) แถมไม่คิดค่าหมออีกคิดแต่ค่ายา ขอบคุณหมอระบบค่ะ

สัปดาห์ที่ผ่านมา ร้องไห้หลายหน แต่เห็นว่าขันธ์เป็นคนร้อง ก็อายตนะรับมามากเกินพิกัดเวทนาก็ทำงานน่ะซี

เมื่อกี้เห็นรูปตัวเองที่ยืนอยู่หน้าสังเวชนียสถานจำลอง ทำไมดูสดชื่น

ตอนนี้ทุกข์กินได้ยากขึ้นแล้ว (พี่สุดใจบอก)
ขอบคุณระบบ อนุโมทนาบุญระบบ เรียนยาก ข้อสอบยาก แต่เมื่อสอบผ่านแล้วก็เบา

เดี๋ยวบททดสอบบทใหม่ก็มา...

 

ชดใช้วิบากในเวลาและสถานที่อันเหมาะสม

พี่สุดใจขยายระบบให้เมื่อคืน
วิบากของคนระบบก็ต้องชดใช้ ไม่ได้ยกเว้น
แต่มีการขยับให้เกิดขึ้นในเวลาที่มีการดูแลกันได้ แถมอาจใช้ให้ทำงานไปเนียนๆ

วิเคราะห์แล้วสามีมีสารหลั่งประสาทไม่สมดุลย์มาหลายปี (แต่เราดูไม่ออกว่าป่วย)
จริงๆ ปีที่ผ่านมาก็เจอหลายหมอ แต่ไม่ได้รักษาตรงอาการสักราย ขนาดธรรมศาสตร์ บำรุงราษฏร์ก็ยังไม่ตรง

เอาน้องกบไปเล่นบ้านเพื่อน พ่อเพื่อนเขาเป็นหมอ ลาออกมาทำกิจการส่วนตัว คุยกันสองคำพ่อเพื่อนเขาเห็นคำพูดบางคำคุ้นๆ เขานัดหมอให้เลย บอกว่ากินยานิดเดียวเดี๋ยวหาย ไปศิริราชปรกติคิวยาวมาก นอกเวลาก็ยังคนเยอะ นี่ไปทำบัตรทุ่มนึงยังได้ตรวจเลย..

เคยเชื่อสวัสดิการระบบ ตอนเอาสามีกลับบ้านเมื่อตุลาคมปีก่อน
นี่มีสวัสดิการสุขภาพกับศิลปะด้วย ดีกว่ากบข. เยอะเลย
ขอชาวระบบจงวางใจ.. เขาจะใช้งานเราแน่จร้า...
ดังนั้นจงโกยประโยชน์ตน....

 

ปลดพันธนาการ

ดุ๊กดิ๊กจะไปพิษณุโลก ไม่ทราบว่าไปทำไม ดุ๊กดิ๊กมาตั้งแต่ต้นสัปดาห์
นัดรับแม่ที่สนามบินวันเสาร์ตอนหกโมงยี่สิบ ลูกสาวมีงานเลี้ยงบ้านเพื่อนถึงสี่ทุ่ม หรือเราจะขึ้นรถทัวร์ไปเช้าวันอาทิตย์...

เช้าวันเสาร์โดนแม่โทรมาโวยวายแต่เช้า เครื่องบินลงหกโมงยี่สิบ ตอนเช้ามืดจร้า...
ปาร์ตี้ลูกสาวถูกเลื่อน ไม่อยากจมสารหลั่งความทุกข์ (โดนแม่สวดน่ะซี) เลยขอเปลี่ยนสถานที่ กระโดดขึ้นรถขับไปพิษณุโลกดีกว่า สามีถามว่าขับรถห้าชม. ไปสวดมนต์เนี่ยประสาทหรือเปล่า บอกว่าสนุกกว่าโดนแม่บ่นน่า... เอาหลวงปู่อุปคุตไปด้วย หลวงปู่จะไปอยู่เมืองสองแคว..

ตอนจะเข้าเมือง มีความรู้สึกเอื้อยๆ ว่า หรือเราต้องมาพิษณุโลกเพราะเกี่ยวข้องกับอดีต..

เย็นวันเสาร์พบเทพบุตรชาวดินที่ร้านอาหารพร้อม ดร.กัลยา หนุ่ยดีใจจนออกนอกหน้า บอกว่าอ.ไก่ขับรถมา มีที่นั่งว่า ๕ ที่ มีรถกลับบ้านแล้ว หนุ่ยเขามารถคุณวรรณ แต่จากนี่คุณวรรณจะไปนครสวรรค์ไม่กลับกรุงเทพฯ
อ๋อ ระบบหลอกมาให้เป็นสารถีนำคนกลับบ้านนี่เอง

วันรุ่งขึ้นไปวัดบัวหลวง พี่สา พี่แพ็ทและยูครินติดรถไปด้วย
พระอาจารย์ที่วัดพูดถึงที่ตั้งทัพพระนเรศวรหลังวัด และโพธิ์อธิษฐานหลังศาลพระนเรศวร
ขากลับยูครินแปรพักตร์ไปนั่งรถคนอื่น

ตอนขับรถจากวัดไปบ้านอ. กัลยา ผ่านป้ายศาลพระนเรศวรในตัวเมืองพิษณุโลกก็เลยชวนกันแวะสักการะ ศาลฯ อยู่ในพระราชวังจันทร์
ไปต้นโพธิ์กันก่อน เพราะเพิ่งสักการะอนุสาวรีย์ของพระนเรศวรฯ พระเอกาทศรถ และพระพี่นางสุพรรณกัลยามาจากในราบฯ ๓
หลังจากไปแวะที่โพธิ์อธิษฐาน คนมีเซ้นท์ในรถบอกว่าท่านรอเราสามคนอยู่ที่โคนต้นโพธิ์ รอตั้งแต่เราเข้าเมืองสองแควกันมา

พอเข้าศาลก็ต่อมน้ำตาแตกกระจาย ลงไปกราบพระราชานุสาวรีย์อยู่ในท่าขอเฝ้าเป็นนาน โชคดีสามีอยู่ในรถจึงไม่เห็นอัปกิริยาแปลกๆ ของภรรยา
กราบขอขมา ขออโหสิกรรม... ถ้ามีสิ่งติดค้างใดๆ
ข้าฯ ในพระองค์ขอถวายพระพรให้พระองค์ทรงพระเกษมสำราญ ทรงเจริญในธรรมพระพุทธเจ้าข้า

ขึ้นมาบนรถ คนมีเซ้นท์เล่าเรื่องของตัวเรา ตรงกับที่ตัวเองเคยทราบ แต่ตอนนั้น (ตอนที่เรื่องราวผ่านมา) นึกว่าตัวเองจินตนาการเก่ง

ตอนนี้โล่ง.... ไม่อยากรู้อะไรเกินกว่าที่ทราบมา (โอ๋ย ถ้าเป็นปีก่อนต้องขุดๆ) จะเกิดอะไรข้างหน้าตอนนี้ก็ไม่ดิ้นอยากรู้ เขาจะให้ทำงานก็บอกมาเอง ลากไปแบบเนียนๆ เลยแหละ

ขอบคุณระบบที่จัดฉาก ไปทำงาน ไปปลดพันธนาการ เหมือนไปเที่ยว
ขอบคุณและอนุโมทนาบุญอ. กัลยาเจ้าภาพ ที่ช่วยให้อิ่มท้อง ลูกสาวขอบคุณคุณป้าสำหรับไข่พะโล้แสนอร่อยค่ะ ขอบคุณและอนุโมทนาบุญอ. แตและญาติธรรมพิษณุโลกฝ่ายปฏิบัติการ

 

ข้อความและภาพโดยอาจารย์สุดใจ


หลังจากเดินทางกลับจากวัดบัวหลวง ได้ไปยังบ้านอาจารย์กัลยา สถานที่ ที่กำลังจะเปิดเป็น สถานธรรม "กัลยาธรรมสถาน"

ได้พบคณะทำงาน ที่เตรียมความพร้อมอยู่ที่สถานธรรมแห่งนั้น















เริ่มมีสมาชิกทะยอยเข้ามาเรื่อย ๆ จากหลายจังหวัด

และต่างสนทนา ทักทายกันอย่างเป็นกันเอง


เจ้าหน้าที่แผนกทะเบียน อาจารย์แต (Bizan) ประจำที่
พร้อมอุปกรณ์ของมนุษย์โลก คือ ป้ายชื่อ











<CENTER> </CENTER><CENTER>
</CENTER>

 

สมาชิกเริ่มทะยอยเดินทางมามากขึ้น
ท่านที่เดินทางมาร่วมเปิดสถานธรรม "กัลยาธรรมสถาน" ก็เข้ามายังจุดแรกของงาน คือการลงทะเบียนและรับป้ายชื่อ
พร้อมรับของที่ระลึกในวันเปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน คือ พระผงกำลังพระจักรพรรดิ เพื่อนำไปบูชา

อาจารย์สุดใจ กำลังลงทะเบียนเข้าร่วมงานเปิดสถานธรรม "กัลยาธรรมสถาน"







อาจารย์เม้าท์ กำลังลงทะเบียน และรับของที่ระลึกเปิดสถานธรรม จากอาจารย์ชูศรี






อาจารย์วิจิตร (vijit_j) มาแอบด้อม ๆ มอง ๆ เพื่อดูว่าเขาทำอะไรกัน
พอรู้่ว่าเชิญลงทะเบียน ก็เริ่มมองหารายชื่อตนเองในทะเบียนรายชื่อ
พบแล้วก็เริ่มฝากลายเซ็นต์ไว้เป็นที่ระลึก







อาจารย์ ukrin ก็มาลงชื่อที่แผนกทะเบียนเหมือนกัน
แต่กว่าจะลงชื่อได้ เอามุขตลก ๆ ในสไตล์ อ.ukrin มาเล่าให้อาจารย์ที่พิษณุโลกฟัง








คุณเอ สมาชิกใหม่ มาลงทะเบียนด้วยเช่นกัน และรับของที่ระลึกในพิธีเปิดสถานธรรมไปบูชาด้วย











<CENTER> </CENTER>

 

ก่อนวันเปิดสถานธรรมได้ post ข้อมูลเบื้องหลังการถ่ายทำไว้ 4-5 ภาพ หลังจากนั้น web ก็ล่ม พอเปิดมาข้อมูลยังมาไม่ครบ ตอนนี้น่าจะโอเคแล้ว แต่ยังหาเวลามา post ข้อความไม่ได้ เพราะยังมีประชุมติดพันอยู่จนถึงบ่ายวันนี้ ตอนนี้ก็ขอกล่าวขอบพระคุณและอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มาร่วมเข้าฉากในวันเปิดสถานธรรม "กัลยาธรรมสถาน" ในวันที่ 11 ต.ค. 2552 แล้วจะกลับมา post ข้อมูลเพิ่มเติมอีกเมื่อสามารถจัดสรรเวลาได้ค่ะ

 

คืนวันที่ 11 ฝันว่า มีการแจ้งเลขมา 4 ตัว (จำไม่ได้ตัวอะไรนัก)
แต่ในฝันเราไปบอกพี่สุดใจ กับคุณนีโม่ว่า เค้าแจ้งว่าเลข 4 (จำได้ตัวเดียว)

แปลกดีนะค่ะ เพราะเราไม่เคยฝันเห็นพี่สุดใจกับคุณนีโม่เลย เป็นครั้งแรกที่ฝัน
ว่าจะไม่โพสแล้วเชียว ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว

แจ้ง พี่สุดใจกับ คุณนีโม่เลยว่า " เลข 4 ค่ะ" ^^

 

นอกจากแผนกทะเบียน จะปวดหัวกับบรรดาอาจารย์ทั้งหลาย ที่มีมุขมาให้ฮากันอยู่ตลอดเวลา ทั้งอาจารย์วิจิตร กับอาจารย์ ukrin
แล้วยังต้องเวียนหัวกับอาจารย์หนุ่ย(เทพบุตรชาวดิน) ที่มีมุขตลกไม่เหมือนใครมาจี้ให้หัวเราะได้ตลอดเวลา

กว่าจะยอมลงลาย ชื่อในทะเบียนได้ก็ยากอยู่แล้ว แซวตลอด แล้วยังมีมุขรับป้ายชื่อแล้วติดไม่เป็นอีก (เล่นบทเพิ่งเคยมาครั้งแรก เลยงงไปหมดทุกอย่าง)






อาจารย์ Bizan หัวเราะจนเหนื่อย เหมือนจับปูใส่กระด้งแต่ละคน จนเลิกอธิบายกับอาจารย์หนุ่ยไปแล้ว

อาจารย์แตงรอเซ็นต์ชื่อต่อ เห็นมุขเยอะนัก จัดการให้ซะเลย นี่ติดตรงนี้

 

สมาชิกที่มาร่วมงาน ต่างทะยอยเดินทางมามากขึ้น ด้วยใกล้ถึงเวลาเปิดสถานธรรม 15.11 นาฬิกา










อาจารย์เม้าท์ เริ่มเปิดสแกนกรรมก่อนเริ่มพิธีเปิดงาน เพราะมีผู้สนใจสแกนกรรมเป็นจำนวนมาก จึงเริ่มดำเนินการไปก่อนในช่วงบ่าย
ผู้มาใช้เครื่องมือสแกนกรรมเป็นคนแรก ก็คืออาจารย์ชูศรี





และคณะของคุณ foggy3 ได้พาครอบครัวและเพื่อน ๆ น้อง ๆ มาร่วมงานเปิดสถานธรรมด้วย

คุณ foggy 3 (นั่งหันข้าง เสื้อขาวสวมแว่นขวามือ)








ได้ พาน้องต๊ะ มาให้พบกับสมาชิกของกลุ่มประสานงานฯ ซึ่งเป็นเด็กหนุ่มที่มีการรู้เห็นล่วงหน้า มีพลังในการรักษา มีความสามารถพิเศษมากมายหลายอย่าง เหมือนกับที่สมาชิกกลุ่มประสานงานฯ มีอยู่ และเราเรียกว่า อุปกรณ์



ยินดีต้อนรับ และดีใจอย่างยิ่งที่ได้สนทนากับคุณ foggy 3 และคณะที่เิดินทางมาด้วย

 

อาจารย์ huten ได้พาน้องสาวที่เดินทางมาจากฮ่องกง เพื่อมาร่วมงานนี้โดยเฉพาะ และญาติที่อยู่จังหวัดชลบุรี มาร่วมงานเปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน ด้วย










(นั่งขวาสุด สวมเสื้อลายใส่แว่น)

คือคุณมะลิวัลย์ (แม่น้องอ๊าต) พี่สาวของอาจารย์กัลยา
ท่านได้เดินทางมาจากลานสัก จังหวัดอุทัยธานี เพื่อร่วมพิธีเปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน ด้วย

ขออนุโมทนาด้วยอย่างยิ่ง กับทุก ๆ ท่านค่ะ

 

ก่อนเข้าพิธีเปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน(เขากะลา) ในเวลา 15.11 นาฬิกา วันที่ 11 ตุลาคม 2552

ต้องขอขอบคุณ ทีมงานที่เป็นกำลังหลักของ กัลยาธรรมสถาน(เขากะลา) ประจำจังหวัดพิษณุโลก ที่ได้ให้การต้อนรับสมาชิกที่เดินทางไปร่วมพิธีเปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน(เขากะลา) ด้วยความอบอุ่น และเป็นกันเอง

ซึ่งประกอบด้วย





อาจารย์กัลยา (pkanlaya) เสี้อสีขาว นั่งด้านขวามือ

เจ้าของสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน(เขากะลา) อุทิศบ้านเป็นสถานที่เผยแพร่ข้อมูล ทั้งธรรมะเพื่อการละวางอัตตา และข้อมูลเรื่องของการเตือนภัยพิบัติ จากกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) ด้วย



อาจารย์แต (Bizan) เสื้อสีชมพู นั่งด้านซ้าย

ทำ หน้าที่ประสานงานกับสมาชิกที่จะเดินทางมาร่วมงาน เก็บข้อมูลด้านบุคคลที่ร่วมเดินทางมาร่วมงาน และจัดทำป้ายชื่อเพื่อให้เพื่อน ๆ สมาชิกใหม่ได้ทำความรู้จักกัน และติดต่อประสานงานด้านอื่น ๆ ทั้งที่พัก และอาหารที่เลี้ยงเพื่อน ๆ สมาชิกที่เดินทางไปก่อนเปิดสถานธรรม คือในวันที่ 10 ตุลาคม 2552


อาจารย์ลั้ง (huten) เสื้อสีขาวยืนด้านขวา

ทำหน้าที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการจัดการสถานที่ี่ทั้งหมด คือจัดสถานที่ เพื่อรองรับสมาชิก จัดหาอุปกรณ์ในการอำนวยความสะดวก และจัดการในเรื่องเกี่ยวกับด้านอาหาร เครื่องดื่ม ที่ใช้ในงาน


อาจารย์ชูศรี (อาจารย์หมู) เสื้อลายยืนด้านซ้าย

เดินทางมาจากกรุงเทพฯ ทำหน้าที่ต้อนรับเพื่อน ๆ สมาชิกที่เดินทางมา อำนวยความสะดวกในงานด้านต่าง ๆ มอบของที่ระลึกในงาน และประสานงานทั่ว ๆ ไป ทำให้่งานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี


กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) และเพื่อน ๆ สมาชิกทุก ๆ ท่าน ขอกล่าวขอบคุณ และขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่าน ที่ได้ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น อำนวยความสะดวก และดูแลสมาชิกที่เดินทางไปทุกท่านได้รับความสะดวกสบายทุกประการ

ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

ภาพและข้อความจาก อาจารย์สุดใจ


เมื่อใกล้เวลาเปิดสถานปฏิบัติธรรม กัลยาธรรมสถาน(เขากะลา)
ผู้ร่วมงานต่างทะยอยกันเข้ามาด้านในบ้าน ที่จัดเป็นห้องพระเป็นสถานที่ทำพิธีเปิดสถานธรรม

อาจารย์เม้าท์ รับข้อมูลให้ทำพิธีเปิดอย่างเรียบง่าย แตกต่างจากการเปิดสถานธรรมทางโลก ที่ต้องมีรูปแบบ และใช้พิธีกรรมมากมาย

เพราะธรรมะ ก็คือธรรมชาติ การที่จะกลับคืนสู่ธรรมชาติ ก็ย่อมเข้าใจกลไกของธรรมชาติที่เรียบง่าย ไม่ต้องไปทำการปรุงแต่งให้มันยุ่งยาก ซับซ้อน


เมื่อใกล้ถึงเวลา 15.11 นาฬิกา อาจารย์เม้าท์ จึงได้กล่าวเชิญอาจารย์กัลยา เจ้าของสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน ทำพิธีจุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย














และจากนั้น ทุกคนก็ตั้งใจกราบพระประธาน ตั้งนะโม 3 จบ สวดบูชาพระรัตนตรัย สวดไตรสรณคมน์

(การสวดไตรสรณคมน์ คือการกล่าวคำยอมรับ นับถือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ หมายเอาสิ่งทั้งสามนี้ เป็นที่พึ่งสูงสุด)




จากนั้น ก็กล่าวเชิญอาจารย์สุดใจ กล่าวร่วมอนุโมทนากับอาจารย์กัลยา


อาจารย์สุดใจ กล่าวอนุโมทนา ที่ ณ สถานที่นี้ จะเป็นสถานที่เผยแพร่ธรรมะ เพื่อการละวางอัตตา และ เป็นศูนย์ข้อมูล ในเรื่องของการเตือนภัยพิบัติ ที่จะมีการเตือนภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น โดยมนุษย์จากดวงดาวอื่น ที่มาเตรียมการเรื่องช่วยเหลือภัยพิบัติบนโลกใบนี้







ขณะอาจารย์สุดใจกำลังกล่าวนั้น ได้มีคลื่นพลังงานจากจักรวาล จากต่างดาว รวมถึงทวยเทพ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลจักรวาล ได้พุ่งผ่านอาจารย์สุดใจ ลงมาร่วมอนุโมทนา ณ สถานธรรมแห่งนี้ จนหลายท่านที่อยู่ในพิธีสัมผัสได้

เมื่ออาจารย์สุดใจ ส่งคลื่นพลังงานเข้มข้นนั้น ผ่านไปยังอาจารย์กัลยา





อาจารย์กัลยา ท่านสัมผัสกับคลื่นพลังงานบางอย่างมานานหลายปีแล้ว และในวันนี้ได้สัมผัสพลังงานเพิ่มเติมเข้ามาอีก จึงทำให้่มีคลื่นพลังงานเข้ามาอย่างมากในตัวของท่าน และกระจายไปทั่วทั้งห้อง พร้อมทั้งกล่าวภาษาบางอย่างที่ไม่สามารถแปลได้ออกมา



และได้ส่งคลื่นพลังงานผ่านออกไปรอบ ๆ ห้อง ให้ผู้เข้าร่วมพิธีได้รับพลังงานจากคลื่นของจักรวาลด้วย

เมื่อส่งไปรอบ ๆ แล้ว พลังงานนั้นก็คลายออกไป





เป็นอันเสร็จพิธี เปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถาน (เขากะลา) จังหวัดพิษณุโลก

ทุกคนจึงได้ร่วมอนุโมทนากับอาจารย์กัลยา ด้วย

จากนั้น ก็ได้บันทึกภาพร่วมกัน (ขออภัยภาพจากกล้องไม่ชัดเจน คงต้องรอจากอาจารย์ท่านอื่น ๆ อีกครั้ง)

 

ระบบโฟล์ววันนี้
ฝากให้ลองอ่านค่ะ ก่อนไปลง kaokala.multiply.com

Our bodies are actually not ours. It works automatically without any direct order from its owner. Look at the process of breathing. If one controls his own breathing one might have died for forgetting to breath. We are just dragged along in this wonderous process of living. When there is an injury the defense mechanism takes care of it whether the body owner knows what to do with the wound. The platelet will make the bloodclot to stop blood loss and halt more pathogen from coming in. The macrophage will rush to the wound site to gobble up any intruding pathogens. White blood cells then will secrete some cytokines called pyrogen resulting in increasing of body temperature. The body will then secrete chemicals to vasodilate the capillaries to vent out the heat, and in the mean time the entrapped pathogen can be transported away from the injury site a little easier. We then experience a slight fever at the very end of the process when all necessary work had been carried out. And we dare think these bodies are ours.

It is very easy to take the ownership of the wonderful biological body that can walk and talk and can do many things. Sometime a serious incidence happens the decouples us from what we think as our bodies. The example is paralysis. If you are the rightful owner of your body you should be able to lift your arm at will. But paralysis patient cannot do that. The owner orders a task but his body refuse to comply. The other extreme is a body without the astral body, or what we called a patient in a coma. The doctor fixed all organ systems but the patient does not get up from his sleep. If it is always our bodies, we should be with them at all times and boss them around.

When one die his astral body will continue its journey and pick up another form. Human beings and other animal forms of this planet earth have a form of five. the fifth element is the mass, which composes of earth, wind, water and air. There is another living form with no mass. It is the energy being. These energy beings are in the form of four.

Since our bodies, called form, are not actually ours, the rest of the five elements should not be our as well. The other planet earth form are feeling, thinking, memory, and astral body. If the first component is ours, the rest of the form must not be ours either.

These forms are the source of grief, sorrow, and suffering. When our bodies grow old, we become sad because we want to cling to memory of ourselve in our youth. One know everybody will age. We cannot stop the aging process. Let it be. Now you look at the picture of your deceased grandmother. You feel sad because you miss her. It is OK to feel sad because you have good memory about her. But sad feeling does not have to be blown to grieving. Your grandmother had died. Today is a new day. You want to maintain a state of equilibrium. Nothing is forever. A happy moment will finally come to an end. Enjoy it but make sure you see the end coming. Sad event will have its ending too. Keep on breathing and keep on living.

Do not think of if you are going to be rich or poor tomorrow. Thinking and worrying too much make your brain continuously secrete neurotransmitter for the sympathetic nervous system. Too much activation of this system makes the body sick. Then you will have a real physical problem to grief about.

After one dies where will the astral body land next? That depends on the goodness and the bad deed one did while living. This is not the objective of the Plutonian' information. They gave lectures to loosen the listener from "ownership" of body and thinking, memory and feeling. The more you practice, the more you will be ready to face the Biggest Disaster of Our Time.

You the reader do not have to believe in any of the information. Try some of the idea out. See if your life become less suffering when you try to be just an observer of your life and events around it, not the staring one. Be in tune with yourself, observe oneself as outside things hit you. Angry, happy, or sad, just observe the vibe. Be the rock. If the rock got rained on, it gets wet and then dry out. The rock does not lose a piece of itself during the incidence.

 

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยค่ะ ในการเปิดสถานธรรม กัลยาธรรมสถานพิษณุโลก

 

ขอทักทายผ่าน มา ณ ที่นี้นะครับ คุณ อาจารย์ ทั้งสี่ ขออภัยที่ไม่ได้ไปร่วมงานเปิดสถานปฏิบัติธรรม นะครับ แต่ก็อวยพรไปให้แล้ว ใน ufokaokala นะครับ เพราะตอนนั้น web นี้ปั่นป่วน ล่มแล้วโผล่ ๆ แล้ว ก็ล่ม เฮ่อ เหนี่อย คะรับ ไว้คราวหน้าโอกาสมีคงได้พบปะทักทายกันนะครับ สวัสดี

 

ผู้ร่วมสนับสนุนค่าใช้จ่ายในวันเปิดสถานธรรม

นอกจากจะเป็นกำลังหลักในการเตรียมงานแล้วยังได้ร่วมสนับสนุนด้านค่าใช่จ่ายในการจัดงาน ดังนี้

อาจารย์แต (Bizan) 710 บาท
คุณลั้ง (Huten) 4,366 บาท
คุณชูศรี (หมู) 3,037 บาท
คุณมะลิวัลย์ 3,000 บาท
อาจารย์กัลยา 5,850 บาท

รวมค่าใช้จ่าย 16,963 บาท

นอกจากนี้ยังมีผู้มาร่วมงานอีกหลายๆท่านได้นำของกินอร่อยๆมาร่วมสมทบอีกเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะอาจารย์ Vijit เจ้าเก่าที่มาพร้อมถุงมะขามหวาน ที่ยังไม่ทันได้ชิมก็หมดซะแล้ว แสดงว่าของเค้าดีจริงๆ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของท่านทั้งหลาย ที่ได้ร่วมแรงร่วมใจกันทำให้งานเปิดสถานธรรมครั้งนี้เป็นไปด้วยความเรียบร้อย