จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ขอสื่อสารกับน้องท่านนี้นิดนึงนะครับ

ท่านผ่านอะไรมานาน มีครูมากมาย ผ่านมาหลากหลายรูปแบบ คิดว่ามากกว่าอายุของสมาชิกในเวปนี้แน่ๆ

แล้วทางที่ท่านผ่านมา ครูที่อบรมสั่งสอนท่านมามากมายนั้น ..... ตอนนี้ท่านรู้ใจตัวเองหรือยังว่า ต้องการอะไร

ถ้าตอนนี้ท่านยังตอบตัวเองยังไม่ได้ ท่านคิดถูกแล้วที่ท่านตอบว่ายังไม่พร้อม
ขอให้กลับไปทบทวนตัวเองนะว่า .... สิ่งที่ท่านต้องการแท้จริงแล้วคืออะไร และภาพสุดท้ายท่านต้องการให้เป็นแบบไหน

เมื่อภาพสุดท้ายชัดเจนแล้ว ท่านถึงจะมาวางแผนตัวเองดูนะว่า เราจะต้องทำอย่างไร แล้วเดินไปเลบยนะ ทำใหเต็มที่ สุดกำลัง สุดจิตสุดใจ อย่าท้อ เพราะมันเป็นทางที่ท่านเลือกแล้ว ต้องอดทน ทำไปครับ

แต่ถ้าท่านยังสับสนในตัวเอง ว่าจะไปทางไหนดี ท่านก้อจะวนไปเรื่อยครับ สับสนไปเรื่อย สุดท้ายก้อไม่ได้อะไร

ครูจะดุ หรือ ไม่ดุ ท่านดุจากอะไร ใช้ตาเนื้อดูหรือ ใช้ใจดู

ถ้าใช้ตาเนื้อดู ท่านก้อจะเห้นแค่เปลือก แค่ขันธ์ สิ่งภายนอกทั้งนั้น ...

แต่ถ้าใช้ตาใน(จิต) ท่านจะเห็นสิ่งที่คาดไม่ถึง

ดุ ใจดี มีเมตตา ปากร้าย ..... เป็นสิ่งที่แสดงออกมาเท่านั้น ถ้าเราไปจับไปยึด มันก้อหนัก ไม่ใช่แก่นนะ วางสะ มันไม่สบายหรอก

เค้าจะพูดอย่างไร ดุแต่ไหน แต่ถ้าใจท่านรับเอาแต่แก่นที่ครูเค้าสื่อมาให้ ท่านก้อจะไม่มีอะไรต้องกลัวเลย

ท่านจะเอาธรรมะหรือเอาครู คิดเองนะ ..... ครูจะตายเมื่อไหร่เค้าก้อยังไม่รู้ แต่ธรรมะนี้ไม่ตายนะ รอเพียงแค่ให้ทุกคนหาให้เจอ

ขอให้โชคดีในทางที่ท่านเลือกครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

​

คนเรานี่แปลกพอเจอคนใจดีหน่อยก็หลงไปกับเขา..
หารู้ไม่... เขาหวังผลอะไรที่ไม่ดีจากเราอยู่
พอเจอคนดุ พูดตรง พูดจริง ทำจริงหน่อยกลับกลัวกัน
ทั้งที่เขาหวังดี ตีตรงๆ ทุบกิเลสให้
เราจะยังไปใจดีกับกิเลสเราด้วยอีก
(สงสัยจะชอบความสุขชั่วคราว)


ครูใหญ่บอกแล้ว ที่นี่รับคนจริงจัง
มาเล่น, มาลองทางเฉยๆ นี่ไม่ได้นะ

แต่ขอให้ดูกันดีๆ ด้วยว่าเจตนาของครูทุกท่านคืออะไร
ก่อนจะมองภายนอกแล้วไปตัดสินกันที่เปลือกน่ะ


ขอให้มีสติให้มาก, ดูเป้าหมายของตนเอง แล้วตั้งมั่นไว้
มันไม่มีอะไรยากเกินความตั้งใจของจิตที่มุ่งมั่นจริงๆ หรอก
ไม่งั้นคงไม่มีใครทำได้เลยสิ จริงไหม?


เราไม่ได้ว่าสายนั้นไม่ดี สายนู้นดี... ทุกอย่างมันมีดี มีห่วยหมด
มันอยู่ที่เรานี่ละว่าจะเลือกใช้ยังไง
เวลาเลือกของที่ใช้มันก็ดูที่จริตเราใช่ไหม?
ซื้อของมาทั้งที อย่าใช้แค่ครั้ง-สองครั้งแล้วทิ้ง
มันไม่คุ้มหรอกนะ

ก่อนเราตัดสินใจซื้อเราก็คิดว่ามันจะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นได้ เราถึงซื้อมัน
แต่พอซื้อมาแล้วยังไม่ทันได้เปิดใช้... แค่อ่านใบชี้แจงการใช้ ใจก็ฝ่อซะแล้ว
เพราะไปมองแต่ภายนอกกัน...
ไม่ลองดู- ไม่ลองทำให้สุด- ไม่ลองใช้ให้หมดชิ้น


แต่ก็ช่างเถอะนะ ขอฝากถึงชาวเกาะกระทู้, และขาจรทุกท่านว่า
อย่าได้มองแค่เปลือก ถ้าตัวคุณประกาศว่าคุณเป็นผู้ปฏิบัติธรรม ใฝ่ธรรม
คนที่มันปฏิบัติได้จริงนั้นมันอยู่ที่จิต ไม่ใช่ที่กาย
อย่าไปเหมารวมกัน
ไอ้ที่นุ่งขาว- ห่มขาว กิเลสหนาน่ะมีกันเยอะแยะทำไมจิตยังเป็นอย่างนั้น?
เพราะมันไม่ถูกจุดไง...

ไปเจริญสมาธิ กิเลสก็ถูกระงับชั่วคราว
พอออกจากสถานปฏิบัติธรรมมา เจอโลก เจอกิเลสหน่อย
ก็หลงเหมือนเดิม...

คนที่มันปฏิบัติธรรมจริงๆ เน้นแก่นนี่มันต้องทำต่อเนื่อง
ทำตลอดนะ ไม่ใช่ทำๆ หยุดๆ เหมือนที่เราหาข้ออ้างว่า
ไม่ไหวแล้วชีวิตนี้ ฉันอยากบวช แต่บวชไม่ได้
ติดงาน ติดครอบครัว...


ต่อให้คุณบวชทั้งชาติก็ไม่ได้ทำให้ดีขึ้นหรอกนะ
ถ้าคุณไม่มีสติเรียนรู้จิตตนให้มากน่ะ
คำพูดนี่มันดูดีไปงั้นล่ะ เพราะคนมันมองแค่เปลือกกันหนิ


พอครูดุ หาว่าใจร้าย... ครูแค่ช่วยคุณตีกิเลสให้ คุณยังไม่เอา
พอครูใจดี หนุกหนาน... ก็หาว่าครูไร้สาระ...


ฮ่วย!!!!
เซา!! (หยุด)
จบ!

เลิกบ่น...
หากินหนม เอาจิตไปอยู่กับพระดีกว่า...
มาม๊ะมากินหนมกันเถอะ

​

 

aaaaaaaaaaaa

อย่าเยอะ.....:boo::boo::boo:

 

กำลังตามหาคุณลินดาดาวมหาลัยค่ะ จะให้มาช่วยสอนในเมลล์
เห็นถือแต่ไม้หน้าสาม ต้องฝึกตีมั่ง 5555555555
เธออยู่หน๊ายยยยยยยย

 

เห็นมั้ยครูเพ็ญ มะเหงกคนละหนึ่งลูก จากพี่ภู
กระซิบเบาๆให้ฟัง ว่าหลังไมค์ หลังไมค์
55555555

 

กิ้ว กิ้ว ครูดัชรอ การบ้านอยู่ฮ่ะ
กิ้ว กิ้ว
(มาตามถึงกระทู้เลย เจ๊ยยยยยยยยยย)

 

ก๊าก...พี่ภูก็ว่าไปนั่น .....
สุนามิยังไม่มาหรอก ถ้ามาพี่ลูกพลังรับไปก่อน
55555555
ชอบค่ะ เพลงนี้ มีสบายๆ ของพี่เบร์ิดมั้ยคะ
พอดีจิตมันสบายๆค่ะ
55555555

 

บ่นแล้วได้กิน ม๊ะ..ยังไงก็จะอ่าน
5555555555

 

(deejai)(deejai)(deejai)(deejai)(deejai)(deejai)(deejai)

 

ขอบคุณพี่ภูหลายๆค่ะ ฟังเพลงไปด้วย
คุยหนุกหนานไปด้วย สอนจิตเกาะพระไปด้วย
ทวงการบ้านไปด้วย กำไม้หน้าสามไปด้วย
แขวนฆ้อนห้อยคอไว้ด้วย บ่นไปด้วย....
แปลกไม่เห็นหนักตรงไหนเลยอ่ะ
สบายๆๆ (ร้องเพลงพี่เบร์ิด)
555555555

 

อภิมหาโมทนาสาธุกับท่านด้วยที่ได้นำคำสอนที่สื่อมาจากสมเด็จพ่อองค์พระปฐม ยังมีอีกหลายท่านที่ก็คงได้รับสื่อนี้จากสมเด็จพ่อเช่นกันและนานมาแล้วก่อนกระทู้นี้จะตั้งขึ้นมาและก็ทราบล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรและอย่างไร อย่างไรเสียทุกท่านที่เข้ามาในกระทู้แห่งนี้ก็มีข้อดีตรงที่มีจิตใจใฝ่ทางธรรมต้องการหาทางหลุดพ้น....พ้นจากอะไร... พ้นจากวัฏสงสารเวียนว่ายตายเกิดด้วยกันทั้งหมดทุกคนทุกตน พุทธานุสสติเป็นหนทางที่ง่ายที่สุดจริงๆๆ ตามที่สมเด็จพ่อได้ประทานวิธีและแนวทางมาให้พวกเราทุกคนน้อมนำมาปฏิบัติ แต่ทั้งนี้หากทุกท่านไม่มีปัญญาพิจารณาให้แยบคายนั้นแทนที่จะกลับพระนิพพาน ทุกท่านก็คงหล่นจุ๋มตกหม้อต้มเดือดแน่นอน ท่าน sarannya ท่านมีเมตตาเหลือประมาณและคงเล็งเห็นแล้วว่าหากท่านพิมพ์ลงในกระทู้แห่งนี้จะต้องโดนผู้ที่ทะนงตนว่าหมดกิเลสแล้ว เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นทางโลกอย่างมากมาย ท่านจึงได้ขออโหสิกรรมไว้ล่วงหน้างั้นเราก็ขออโหสิกรรมเช่นกัน...เราไม่อยากเป็นเจ้ากรรมนายเวรใครและเราก็ไม่อยากให้ใครมาเป็นเจ้ากรรมนายเวรเรา และข้อหนึ่งที่ทุกท่านควรพิจารณาธรรมในธรรมนั้นละเอียดมากหนอ ขอทุกท่านจงพิจารณา ข้อความท่าน ท่าน sarannya นี้เป็นเครื่องทดสอบใจใช่หรือไม่ แต่ทุกท่านหารู้ไม่ว่าสอบตกกันทั้งคณะเพราะปฏิฆะเกิด อัตตาเกิด มานะเกิด พี่กิเลสตามมาเป็นขบวน "อัตตนา โจทยัตตานัง".......เราเห็นแล้วท่านละเห็นหรือยัง เมตตา เมตตา เมตตา และบวกด้วย พรหมวิหาร 4 เราแถมให้......ขอทุกคนได้ช่วยกันวิปัสสนาให้ถ้วนถี่และช่วยกันพิจารณาในข้อความของท่าน sarannya อีกครั้งเถิด.....ส่วนเราหนอจะมีท่านใดมาเพิ่มภูมิธรรมให้เราทั้งคณะเราก็ยอมเพราะถือว่าการปฏิบัติต้องมีการสอบอารมณ์กันเป็นธรรมดา .......ซึ่งเราก็เคยเจอหลายคณะที่สอบตกและตกม้าตายมาแล้ว

"เราขอโมทนาสาธุกับทุกท่านผู้เป็นครูที่จะทดสอบจิตทดสอบใจเราไว้ล่วงหน้าด้วยเถิด"

 

ขอนำคำสอนสมเด็จพ่อองค์พระองค์ปฐม มาให้ทุกท่านวิปัสสนากัน ....สาธุ..สาธุ ...สาธุ...

"ให้เลิกบ่นเพราะเป็นอารมณ์ปฏิฆะ"

ในเมื่อเจ้ากำหนดรู้ได้ว่า อารมณ์ใดเป็นอารมณ์ที่ตกเป็นทาส<wbr>ของนิวรณ์เข้ามารบกวน
ก็จงหมั่นระงับนิวรณ์นั้น ในทุกครั้งที่กำหนดรู้ว่ามีอารม<wbr>ณ์ในขณะจิตนั้นลงด้วยเถิด

ต้องทำการระงับให้บ่อย ๆ จักได้มีสติรู้เท่าทันอารมณ์ของ<wbr>จิตที่ตกเป็นทาสของนิวรณ์เข้ารบ<wbr>กวน
ระงับได้มากเท่าไหร่ ผลของการปฏิบัติจักได้มากขึ้นเท<wbr>่านั้น

อารมณ์ใดที่เกิดขึ้นกับจิต เจ้าต้องหมั่นกำหนดรู้
อย่าคิดปล่อยอารมณ์ไปโดยคิดว่าไ<wbr>ม่เป็นไร นั่นคือการประมาทในธรรมโดยแท้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอารมณ์หลงที่ค<wbr>ิดว่าไม่เป็นไร เรายังจักไม่ถึงที่ตาย
แล้วเที่ยวส่งจิตออกไปว่าคนนั้น<wbr>คนนี้ ตำหนิกรรมของผู้อื่นไปตามความไม<wbr>่ชอบใจ
สรรเสริญคนโน้นที ไปยุ่งก้าวก่ายกับกฎของกรรมของผ<wbr>ู้อื่น

มัวแต่มีอารมณ์ยินดียินร้ายในกร<wbr>รมของบุคคลอื่น ทำให้เสียผลของการปฏิบัติ
เขาดีหรือเขาเลวก็ไม่ได้มาช่วยใ<wbr>ห้จิตของเจ้าดีขึ้น
ถ้าหากละเลยไม่สนใจผลของการปฏิบ<wbr>ัติ มัวแต่มองผลของกรรมของบุคคลอื่น
สังขารุเบกขาญาณก็เกิดขึ้นได้ยา<wbr>ก

อย่าลืมอารมณ์ใครก็ไม่สำคัญ สำคัญที่อารมณ์จิตของเรา
พยายามดูอารมณ์ของตนเองเข้าไว้เ<wbr>ป็นสำคัญ

อารมณ์คนอื่นดูแล้วละไปจากอารมณ<wbr>์ของเราโดยเร็ว
ให้ลงตัวปกติในธรรมของบุคคลนั้น<wbr> ๆ อย่าใช้อารมณ์ของเราเข้าไปปรุงแ<wbr>ต่งธรรม
มันจักทำให้อารมณ์จิตของเราเสีย<wbr> ทำให้เกิดอารมณ์ตำหนิกรรม ไม่มากก็น้อย

จงระมัดระวังให้มาก ดูอารมณ์จิตตัวนี้เอาไว้ให้ดี ๆ ที่เอาดีกันไม่ค่อยจักได้
ก็เพราะมัวแต่สนใจอารมณ์ของบุคค<wbr>ลอื่นนี่แหละ

ขาดอุเบกขารมณ์เป็นสำคัญ พรหมวิหาร ๔ ขาดตัวปลาย อีก ๓ ตัวกำลังก็ยังอ่อน
เจ้าจงหมั่นพยายามเจริญพรหมวิหา<wbr>ร ๔ ให้มาก ไม่ใช่ท่องจำ
ต้องหมั่นเอามาคิดพิจารณาทุกครั<wbr>้งที่จิตเสวยอารมณ์ที่เบียดเบีย<wbr>นตนเอง
ต้องรู้ด้วย จำด้วย และทำด้วยในพรหมวิหาร ๔ อย่าจำแค่ตัวหนังสือ จักหาผลได้ยาก
พรหมธรรมทำไม่ได้ ก็เป็นพระอนาคามีไม่ได้ จักหวังอะไรกับพระอรหัตผล

จงหมั่นทำไปอย่าละความเพียรและห<wbr>้ามบ่นท้อแท้ด้วย
กิเลสมันไหลออกมาทางวาจา ยิ่งบ่นยิ่งเพิ่มอารมณ์ จักมีประโยชน์อันใด
เลิกจริยานี้เสียที

จากหนังสือ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๖
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน

 

ไม่ต้องกังวลใจอะไรหรอกครับ
ที่แห่งนี้มีแต่ให้ครับ ....

มีสิ่งใดเข้ามา เดี่ยวก้อจะไปครับ ไม่พ้นไตรลักษณ์แน่แท้

ทุกสิ่งอยู่ที่เจตนาเป็นหลักครับ ไม่มีอะไรมากเลย

ทุกอย่างจบ ถ้าใจสงบ ...


ขอให้ท่านเจริญในธรรมเช่นกันนะครับ

จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

มันมาพร้อมกับพายุสุริยะและเนติรุ
แต่กลับไปพร้อมกับ ตลก มัน ฮา
ใครจะบ้าตามครูเพ็ญก็เชิญ
ตอนนี้เห็นวิ่งตามมาหนึ่ง......
555555555555555555555

 

ลูกหว้าเอาขนมมาล่อแขกจัง เดี๋ยวครูเพ็ญมาเห็นจนได้
ผำได้ว่าผมเคยพูดเรื่อง กำลังใจของผู้ปฎิบัติไปแล้ว แต่นานมากแล้วขอนำมาฉายกันใหม่อีกรอบ ฉายแบบสดๆเลย เพราะหาสิ่งที่เคยพูดไปแล้วไม่เจอแล้วมันหลายหน้ามาก งั้นเข้าเรื่องขอแบบย่อนะ...

กำลังใจของผู้ปฎิบัติธรรม

ความหมายกำลังใจในที่นี้แปลว่า บุญหรือบารมี (จำธรรมะมาจากหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ลูกขอกราบนมัสการด้วยเศียรเกล้า)
รู้ไหมว่าก่อนที่พวกเราจะมีกำลังใจมาถึงการปฎิบัติธรรมกันนี้ มันมีที่มาที่ไปกันนะ
ขอยกตัวอย่าง เรื่องการปฎิบัตอจิตเกาะพระนี้ ก็ถือว่าเป็นการปฎิบัติธรรมอย่างหนึ่ง แนวหนึ่ง เหมือนสายต่างๆนั่นแหล่ะ แต่ถ้านำคนที่ยังมีกำลังใจไม่ถึง แล้วให้ไปแนะนำผู้อื่นมาปฎิบัติธรรมนั้น ทำไม่ได้ บอกได้แต่คนนั้นทำไม่ได้ เพราะว่า กำลังใจนี่ไง ที่ผมถึงจะพูดถึงในต่อไปนี้ ถึงคุณจะไปแนะนำอย่างไร เขาก็เก็ต ทำตามไม่ได้ เพราะอะไร เพราะเรื่องจิตเป็นหลัก แล้วจิตมันเป็นไง ก็จิตยังหยาบอยู่(จิตหยาบในที่นี้หมายถึง จิตไม่นิ่ง เกิจากไม่เคยปฎิบัติหรือปฎิบัติแต่ไม่เป็นผล เพราะหาทางเข้ากระแสจิตของตนเองเป็นหลักไม่พบนั่นเอง)
ผมขออนุญาตยกคุณสุภาทรและคุณเกษมาเพื่อธรรมาทาน มีหลายท่านเหมือนกันที่กำลังปฎิบัติจิตเกาะพระ และจิตบุญ ก็เคยผ่านการทำบุญมามากมายเช่นกัน หรือภาษาชาวบ้านเรียกกันว่า บ้าทำบุญ หมายถึงใครชวนทำบุญ บอกบุญ จะใกล้ จะไกลไปหมด เพราะจิตไปยึดแต่ฝ่ายบุญกุศลนั่นเอง ผมว่าดีนะไม่ใช่ไม่ดี อย่าเพิ่งเข้าผิด นี่ผมกำลังจะอธิบายที่มา-ที่ไปกำลังใจของผู้ปฎิบัติธรรม นั่นเอง จิตบุญจะไปโปรดใครๆกฌได้ แต่กรุณาดูจิตพวกเขาสักเล็กน้อย และอย่าไปโทษ อย่าไปโกรธสำหรับผู้ที่จิตยังพร้อม จิตที่ไม่พร้อมหมายถึง จิตเขายังหยาบอยู่ ได้โปรดดูพวกที่แม้นกระทั่งศีลก็ยังรักษากันไม่ได้ อย่าเพิ่งไปพูดเรื่องการปฎิบัติกับผู้คนเหล่าเลย รอให้วาระกรรมทำงานไปพลางๆก่อน เมื่อใกล้จะหมดวาระกรรม เดี๋ยวพวกเขามองเห็นทุกข์เอง เมื่อเห็นทุกข์แล้ว พวกเขาจะเริ่มต้นแห่งบุญกุศลของเขาเอง

ขอให้พวกเราโปรดสังเกตตรงนี้กันให้ดีๆ ผมจะกล่าวต่อไปนี้ก็คือ ที่มาที่ไปของกำลังใจหรือบุญหรือบารมี ขอให้ดีๆนะ แล้วลองไปเทียบตนเองดูอีกทีว่า ในขณะนี้จิตของเรานั้น มีกำลังใจหรือบุญหรือบารมีที่ระดับใดดังต่อไปนี้ ได้แก่...

บุญขั้นที่ ๑ ได้แก่ ทำบุญทำทานเล็กๆน้อย นี่เริ่มเป็นจิตบุญอนุบาล

บุญขั้นที่ ๒ ได้แก่ สวดมนต์ไหว้พระ ฟังเทศน์ฟังธรรม หรือสายตาเริ่มกวาดหาแต่งานบุญมากกว่าที่เคยเป็นมาก่อนในครั้งอดีต เช่น เริ่มรู้จักสวดมนต์เป็นบ้างละ รู้จักฟังเทศน์ฟังธรรมบ้างละ เมื่อก่อนไม่เคย เพราะฟังแต่เพลงไปตามกระแสโลก(เพลงฮิตติดชาร์ตเอาหมด) ไหว้พระ๙วัด(กำลังฮิตติดชาร์ตเป็นเหยื่อกลุ่มทัวร์ไป) หรือชอบมั๊กๆกับการได้สร้างวัด ศาลา โบสถ์ สิ่งก่อสร้างต่างๆ(เป็นสิ่งที่ดีนะ แต่ผมกำลังพูดถึงกำลังหรือบุญบารมีของจิตอยู่นะ อย่าเพิ่งพาหลงทาง อ่านต่อไปๆ) ใครบอกบุญไม่ได้ ได้ยินใครทำบุญที่ไหนไม่ได้ชอบนัก มีความสุขใจมากๆที่จะได้ไปทำบุญ เขานัดรถออก๘โมง ตื่นเต้นตื่นตั้งตีสองตีสาม(เมื่อก่อนใครบ้าบุญยกมือขึ้น 555 ดีนะที่บ้าบุญยังดีกว่าบ้าฤทธิ์ บ้าอภิญญา อันออกทะเลไปไกลโพ้น ใครพูด ใครสอนก็ไม่ได้ นอกจากจิตจะได้ปัญญาโน้นแหล่ะจึงจะหลุดพ้น เผลอๆโง่ไปอีกเป็นชาติๆจนกว่าพระอรหันต์มาโปรดโน้นแหล่ะ ถ้าตราบใดยังไม่มีปัญญาเป็นของตนเองนะ คุณลองคิดดู)
*บุญประเภทที่ ๒ นี้มักสนใจแต่เปลือกนอก หรือบุญภายนอก ยังไปไม่ถึงแก่น(จิตพุทธะ)นั่นเอง แต่ถ้าใครก็ตามที่สามารถผ่านบุญขั้นที่ ๒ ได้แล้ว หมายถึงผู้ที่มีกำลังใจ(บุญหรือบารมี)พร้อม และบุญนี้จะเป็นผู้นำพาไปปฎิบัติธรรมเอง เพราะจิตเริ่มละเอียดมาบ้างนิดๆแล้ว และด้วยเหตุนี้เองว่า ทำไม? ผู้ที่ไม่พากันรักษาศีล จึงเข้าไม่ถึงปฎิบัติบูชา(คือการทำบุญภายใน) ส่วนใหญ่เข้าไปถึงกันแค่ อามิสบูชา(คือการทำบุญภายนอก)เท่านั้น ก็ด้วยเหตุผลเท่านี้เอง

บุญขั้นที่ ๓ ได้แก่ บุญจากการเจริญกรรมฐาน จะเป็นกองไหนก็ได้ทั้งหมด สี่สิบกองของพระพุทธองค์ แค่พวกเราเลือกให้ถูกจริตก็ตามหาเป็นปี บางคนตายก่อนก็มี หรือการปฎิบัติจิตเกาะพระ (ผมขอฝากนักภาวหรือผู้ปฎิบัติสายอื่นๆว่า ถ้าท่านแน่ใจในศีลของท่านดีแล้ว คือรักษาศีล๕เป็นอย่างต่ำ ครบบริบูรณ์นะ ถ้าหากการปฎิบัติมันช้า มันไม่เจริญก้าวหน้าเท่าที่ควร กรุณาหันมาลองของใหม่บ้าง รุ่นจิตเกาะพระเป็นรุ่น 4G ของมันแรง จงอย่าเข้าใจผิดเหมือนกับคุณsarannya ท่านนี้รู้ไม่จริง เพราะไม่เคยปฎิบัติจิตเกาะพระ ว่ามันมีมากกว่าที่ท่านนี้คิดซะอีก ไม่ใช่แค่นึกถึงพระแล้วถอดจิตไปพบพระพุทธเจ้าแค่นั้น นั่นเป็นได้แค่นักท่องเที่ยวเท่านั้น ยังไม่มีสิทธิ์ไปจับจองวิมานนั้นๆ แต่ถ้าตราบใดสิ่งที่ท่านทำได้มานั้น จะเป็นหูทิพย์หรือตาทิพย์ก็ตามที มิใช่หมายถึงท่านนี้คือ อริยบุคคล อริยบุคคลเขาวัดกันที่จิตว่า..ละสังโยชน์ได้มากน้อยเพียงใด แต่ถ้าจิตจะไปมีสิธิ์เป็นเจ้าของวิมานบนพระนิพพานกันนั้น จิตจะต้องผ่านมรรคมีองค์๘ เท่านั้น(ศีล สมาธิ ปัญญา) โดยจะต้องละสังโยชน์ให้หมดทั้งสิบข้อนั้นให้ได้ ถึงจะมีสิทธิ์ได้ไปพระนิพพาน เพราะจิตนิพพานก็คือจิตอรหันต์เท่านั้น จึงจะมีสิทธิ์เป็นเจ้าดินแดนแห่งนี้ จึงมิใช่หมายถึง นักท่องเที่ยวตามที่กล่าวไปแล้วนั้น ใช่ผมไม่เถียงว่าจิตเกาะพระนี้ที่แท้ ก็คือ พุทธานุสสติ ท่านเข้าใจจิตเกาะพระถูกข้อเดียวเอง นอกนั้นท่านนี้ไม่มีสิทธิ์ตราบใดยังไม่ผ่านจิตยก ตามกระบวนการยกจิต ขอให้ท่านนี้ได้โปรดติดตามตอนต่อไป อย่าเพิ่งด่วนสรุป เพราะสงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งไปนับศพทหาร อย่าเอาแต่บ่น อย่าเอาตำหนิ เพราะคนดีเขาตำหนิเพื่อก่อ หรือแก้ไขให้ถูกต้อง ถ้าหากท่านนี้มีดีจริง ก็จงแนะนำให้พวกเราบ้างสิ ไม่ใช่พูดๆแล้วก็หันก้นหนีจากไป อันนั้นนิสัยแม่มดแท้ ผมไม่ได้ว่าท่านนี้ที่ไม่เห็นด้วยนะ มันธรรมดาสำหรับผมมากจริง จิตพวกเราที่นี่มันไกลมากแล้ว มันเฉยๆแแล้ว จิตตื่น จิตรู้ จิตเบิกบานกันหมดแล้ว จิตไม่ได้ตกอบายภูมิแล้ว ได้โปรดสังเกตดูจิตตนเองหรือผู้ปฎิบัติกันก็ได้ ว่ามันเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีหรือเปล่า มันพ้นทุกข์จริงไหม๊ อย่าเพิ่งไปพูดเรื่องนรกสวรรค์พรหมนิพพานกันทำไม๊ ตายไปเดี๋ยวก็รู้ ก่อนตายนี่สิ ชิมนิพพานบนดินกันหรือยัง? ไม่ใช่มานั่งห่ำหั่น หรือมาจับผิดคนอื่นอยู่เลย ไหนบอกว่าเป็นลูกหลานสมเด็จองค์ปฐมหรือหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ช่างไม่อายปากตนเองเลย หลวงพ่อฤาษีลิงดำเคยสอนลูกศิษย์ให้ไปมัวเพ่งโทษโจษผู้อื่นกันไหม๊ มีแต่ท่านบอกว่าถ้าใครมัวเสียเวลาไปดูจิตผู้อื่น ถึงผู้นั้นมันจะเลวแสนเลวก็ตาที ท่านบอกว่าตัวเรานี่แหล่ะเลวกว่าคนที่กำลังไปด่าเขานี้ ใช่ไหม๊ ผมคิดว่าท่านผู้อ่านคงจำธรรมะของหลวงพ่อฤาษีลิงดำกันนะครับ ประมาณนี้แหล่ะแต่ผมไม่ได้ก๊อปปี้มาทั้งหมด แต่ผมมเอาหัวใจของหวงพ่อมาอยู่จิตของผมตลอดเวลาอยู่แล้ว ผมทำอะไรท่านก็รู้หมด ผมรักเคารพท่านทั้งสองนี้มากแค่ ท่านคงรู้หมดแล้ว ผมนึกผมกราบไหว้ท่านวันละหลายๆหนด้วย นอกจากบุ๙าท่านแล้ว ยังนำธรรมะหรือคำสั่งสอนของท่านมาปฎิบัติ และคิดว่าผมจปฎิบัติตามได้ด้วย แต่คนอื่นไม่รู้)
เดี๋ยวถ้าโผล่มาอีกทีนะ ผมจัดdebate กับครูละเอียดแน่(ครูเพ็ญ) ฮ่าๆ สู้ป่ะ?ครูเพ็ญ แต่ถ้าไม่สู้นะ ผมสู้ตาหลอด... เดี๋ยวให้คนในเวปพลังจิตตัดสินเอาเองก็แล้วกัน แต่ผมไม่ต้องการเอาชนะใคร ผมมีแต่ให้หรือคนอื่นมาก่อนเสมอ เพราะฉะนั้นคำว่าชนะจึงไม่มีอยู่ในใจกระผม ทำไมวันผมกลับมาพูดเรื่องนี้กันอีก ทั้งๆที่วางอุเบกขาไปแล้ว แต่ผมพร้อมชนกิเลสตนเองหรือกิเลสผู้อื่นทุกเมื่อ แต่จะให้ผมไปวิ่งชนกิเลสคนอื่นๆก่อน ผมไม่ทำแน่ ผมไม่ใช่นักเลงข้างถนน แต่ผมเป็นนักเลงธรรมะ และจะไม่มีวันจะเอาธรรมะมาห่ำหั่นหรือนำพระไตรปิฎกมาถกเถียงกันแน่ เพราะผิดหลักวัุตถุประสงค์ของผู้ปฎิบัติ ปฎิบัติชอบ เพราะปฎิบัติเพื่อความหลุดพ้น และต่อไปนี้จิตเกาะพระจะเปิดนโยบายในเชิงรุก เพราะฉะนั้นครูที่นี่พร้อมให้ทุกเมื่อ ถ้าคุณคือ คนจริงตามที่ครูละเอียดกล่าวไปแล้วก็เข้ามานะ แต่จะต้องตามครูนะ มิใช่ให้ครูตามผู้ปฎิบัติ สจ.เสียใจ ใครอยากจะบริจากกิเลสตนเองก็เชิญที่กระทู้นี้ยินดีต้อนฮับ เพราะผมคนนึงละที่ชอบกระทุ้งจิตคน ขอเป็นกิเลสละเอียดเท่านั้นนะ ได้แก่ อัตตาและมานะ
*บุญขั้นที่ ๓ นี้เป็นบุญใหญ่(บุญภายใน) แก่นธรรมแท้ๆ คือการเจริญสติภาวนา หรือกรรมฐาน

 

นึกว่าอะไร ที่แท้มหาพายุสุริยะจักวาลนี่เอง ผมทายถูกไหม๊คุณปุ๋มว่าไม่มาวันหยุด แต่จะมาวันราชการ ฮ่าๆ ลงทุนเปิดนามแฝงใหม่เลยหรอ สงสัยจิตท่านว่างมาก หมดมุขหรือยัง? เห่อ..โลกธรรม๘ ธรรมดาเกินไป...
เจอพายุบ้างก็ดีนะ สงบมานานแล้ว เพราะจะได้รู้ว่า จิตสงบจริงหรือเปล่า ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ใหญ่ ที่ได้มาชี้แนะ แต่เผอิญมีปัญญาเป็นของตนเองแล้ว แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ แค่นี้กระจอกเกินไปไอ้น้องชาย...พูดเสร็จกลับบ้าน กลับที่ตั้งเดิมนะ และไม่ต้องมาเที่ยวระรานตรงนี้อีก ไม่มีใครทำร้ายจิตเท่ากับตนเองหรอก พี่ภูขอโทษ ขอกราบขมาแทนตัวเองและคนอื่นๆด้วยนะครับ ที่อาจจะไปล่วงเกินท่าน ให้อภัยกันน่ะ ไม่มีไรหรอก จิ๊บๆ ที่ร้อนใจแทนเพื่อนหรือลงทุนเปิดชื่อใหม่ ที่นี่ไม่มีจิตอกุศลกันหรอก ในเน็ตก็พูดอย่างไรก็ได้ เพราะไม่ได้เห็นหน้าตากัน ที่นี่สอนได้ แนะได้ ถ้าหากเป็นเรื่องไม่ดีนะ จะได้จบๆไป ไปปฎิบัติ ไปตามหาแนวทางตนเองต่อไปนะ หรือว่าจะให้ธรรมะที่นี่ต่อก็ยินดี ที่นี่รับเฉพาะคนจริง คนจริงหมายถึง ผู้ที่ตั้งใจที่จะละกิเลสน่ะ...

 

อ้าว ๆ พิมพ์ดีดไทยเจ๊ง ตายล่ะหว๋า
งั้นพี่เพ็ญช่วยไรไม่ได้เจง ๆ นะพี่ต้อย
ภาษาเยอรมันพี่เพ็ญถนัดดูอย่างเดียวเลย
แปลว่าไม่รู้เรื่อง แค่ภาษาอังกฤษพี่เพ็ญก็จะตายคาคอมแย้ว 555
นี่ภาษาเยอรมัน! งั้นส่งไปหาพี่ภูแทนก็แล้วกัน อิอิ

จะให้ส่งไปหาครูวิทย์ก็ไม่ได้ เพราะท่านเอกญี่ปุ่น โฮ๊ะๆ
ครูดัชก็อังฤกษ คุณปุ๋ม คุณลินดา คุณแหวว...ไม่รู้ภาษาไร ฮา
หรือครูนก(ชาย)กับครูอุษาวดี จะรับภาษาเยอรมันไหมคะ?
แง คุณจุ๋ม กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม พิมพ์ไทยดันมาเดี้ยง
งั้นคุณจุ๋มช่วยเหลือตัวเองไปก่อนก็แล้วกันนะ ฮือ ๆ

 

พิมพ์ไทยผ่านเว็บ, ใช้เมาส์คลิกตามตัวอักษรภาพได้เลยค่ะ
PUTTiPAN Thai Keyboard

 

(k)คนบ้าหลุดจากจิตเวชไหนมาอาละวาดอีกแล้วล่ะนี่..เฮ้อออออออ
กลุ้มจายยยยยย ๆ ๆ ๆ สงสัยว่างงานจัดดดดดดดด.....สมองกลวงเร๊อะ ๆ ๆ ไปเก่งที่อื่นไป๊ ๆ ๆ อย่ามาก่อกวนความสงบสุขเลย...ไปซะ ไปให้ไกล ๆ ๆ ขอร้องล่ะนะ...

 

สมเด็จพ่อผู้มีเมตตาหาประมาณมิได้