จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

มาม๊ะ พี่เติมกำลังใจให้ จุ๊บๆๆๆๆๆ (k)(k)(k)

 

ชื่นใจดีจัง หุหุ แตงกิ้ว

 

อุ่นหนาฝาคั่งดีจังนะ งั้นก้อยกให้เข้าเวรกันไปก่อนนะ ดชน กับครูเพ็ญ ขอตรัวววววววว

 

อบอุ่น อบอุ่น
งั้นน้องขอตัวไปทำการบ้านตัวเองก่อนนะคะ ฮ่าๆ
ขอยกเวรให้เช่นกัน
แถมชาตะไคร้เย็นๆ ให้สองแก้ว..

​

 

โมทนาสาธุค่ะคุณดัช
คืนนี้จะติดขอบจอ รอฟังนะคะ

 

ขอบคุณจ้าท่านพี่คนงาม

​

สาธุเช่นกันค่ะ.. น้องขอรอฟังด้วยคน แหะๆ


:z10

 

สวัสดีครับคุณนก

มาทีพร้อมหลวงปู่เลยนะครับ อิอิ

 

ก่อนอื่นต้องขออภัยด้วยครับที่ตอบช้าไป แหะๆๆๆ

พี่ไม่มีเฟสบุ้คนะครับ แหะๆๆ ยังไม่ทันสมัยครับ

ปิติที่เกิดขึ้น เนื่องจากจิตเราเกาะพระแล้วได้แล้วครับ จิตมีความสุขก้อเลยเกิดปิติ แต่ขอให้ทิวอย่าไปยึดกับปิตินะครับ เป็นแค่สภาวะหนึ่งเท่านั้นที่มาแล้วก้อไป
เกาพระดีกว่าครับ

เมื่อจิตเราเกาะพระได้แนบแน่น จิตก้อจะทำให้เราตื่น กายกับจิตไม่ใช่สิ่งเดียวกัน ศีลจะแน่นเปรี้ย

รู้สึกตัว

ขอให้นำอารมณ์ที่เกิดขึ้นมาพิจารณาด้วยนะครับ เอาลงไตรลักษณ์ให้หมดทุกอย่างนะครับ

มารายงาน สอบถามได้บ่อยๆยิ่งดีนะครับ

ยินดีเสมอครับ

 

ขอบคุณค่ะ พี่อัญญะมณี เข้าใจมากชึ้นเลยค่ะ จะพยายามทำต่อไปนะค่ะ ^/l\^

อ๋อค่ะ คุณลูกหว้า สำหรับภาพพระนั้นอยากลงนานแล้วค่ะ ฮ่าๆ


ขอส่งการบ้านวันนี้ต่อนะค่ะ วันนี้มีโทสะใหญ่ยักษ์มากระทบทั้งวันเลยค่ะ ฮ่าๆ ปรี๊ดแตกไปบ้างเมื่อถึงจุด แหะๆ ยังวางได้ไม่หมด แต่ก็สงบจิตใจได้มากขึ้นค่ะ ไม่เถียงเค้าไปเหมือนแต่ก่อน ในใจท่องไว้ว่า อย่าโกรธเลยนะ คิดถึงพระท่านไว้ ฮ่าๆ เราก็ปล่อยเค้าว่าเราไป แต่ก็เก็บความโกรธเอาไว้ในใจ แล้วค่อยนึกถึงพระเพื่อลดความโกรธนั้นลงค่ะ อาการคิดเล็กคิดน้อยก็ลดลงค่ะ จิตใจเบาสบายกว่าแต่ก่อนมากค่ะ

 

อ๋อค่ะ พี่วิทย์ ฮ่าๆ ขอบคุณมากๆนะค่ะ ที่ช่วยตอบคำถาม

 

วันนี้อบอุ่นดีจัง มารวมตัวกันเยอะแยะเลย

 

โกรธคือ โง่
โมโหคือ บ้า​

การยึดติด กับสิ่งที่เราเรียกกันว่า สมมุติ
แต่ถ้าใครนำจิตไปยึดมั่น ถือมั่น หรือนำจิตไปเกี่ยวข้องกับขันธ์5(รูป1นาม4) เราเรียกกันว่า ความหลง
และที่เราเรียกว่า ความหลงกันนี้แหล่ะ!

ที่ทำให้พวกเรา(ต้อง)กลับมาเกิดกัน นับชาติไม่ถ้วน และเป็นทุกข์กันถ้วนหน้ากัน
เพราะการเกิด ก็คือ ความทุกข์ ตัวทุกข์ นี่เอง

แต่ถ้าใครอยากทุกข์ ก็ยึดกันไป หลงกันไป และก็เป็นทุกข์กันไป จนเราเบื่อ

ท่องจำให้แม่นๆ กันเข้าไว้นะ

 

เหนื่อยไหม คนดี(มีกิเลสเป็นแฟน)​

เห็นบ่นกัน บอกกันว่าเหนื่อย เหนื่อย และก็ทุกข์ ทุกข์กัน
แต่ทำไมพวกท่านไม่รู้จัก วาง กันเล่า!

แต่พวกเราจะวางกันเป็นไหม๊
ที่บอกว่า วางไม่ได้ วางไม่เป็น กันนั้นก็เป็นเพราะว่า
ท่านไม่เคยนำจิตของตนเองไปเรียนรู้เรื่องความจริงอันประเสริฐ
นั่นก็คือ อริยสัจ

จิตก็ไม่รู้เรื่องกับความจริงอันนั้น
จิตก็เลยไม่รู้ ไม่เข้าใจ
จิตเราก็เลย วางไม่เป็น วางไม่ได้กัน

และคราวนี้พวกเราพอจะรู้และเข้าใจกันมาบ้างแล้วนะ
คนเรานี่แปลก
สิ่งง่ายๆ มักไม่ชอบทำกัน เลือกทำ เลือกเป็น เลือกอยู่ เลือกมี แต่สิ่งที่เรียกว่า ทุกข์
หรือไม่รักษาศีลกันเอง
เพราะว่า ศีลแปลว่า ปกติใช่ไหม๊???
แต่นี่พวกเรามักไปเลือกกับสิ่งที่กล่าวไปแล้ว
คือไปเลือกทำแต่สิ่ง ผิดปกติกันเอง

พระพุทธเจ้ามิได้สอนใหเพวกเราไปตั้งหน้า ตั้งตากระทำในสิ่งที่ไปเบียดเบียนกัน
หรือมิได้สอนให้พวกเราไปทำแต่สิ่งเรียกว่า ผิดปกติกันเสียเมื่อไหร่
ท่านให้พวกเราทำในสิ่งที่เป็นปกติ
คือ รักษาความเป็นปกติ ก็ได้ชื่อว่า การรักษาศีล

และต่อไปนี้ถ้าใครที่รักษาศีลกันยาก ก็ขอให้พวกเรานึกถึง รักษาความปกติกันนะ
เพราะบางคนพอพูดถึงศีลให้ได้ยินกันแล้ว ปวดหัว หนักหัว รู้สึกว่ารับไม่ได้ ทำหูทวนลม
เหมือนใครมาบังคับให้ไปทำอะไรอย่างนั้นแหล่ะ!
เป็นเพราะอะไร
ก็กิเลสของคนมันหนา
แต่ถ้าใครมีมาก ก็หน้ามาก
และหน้าก็จะหนาตามไปด้วย

พวกเราคอยสังเกตกันดูให้ดีๆ

 

จิต ดวงจิตก็เปรียบเสมือน เมล็ดพืช​

ถึงเมล็ดพืชชั้นดีสักเพียงใด แต่ถ้าไปตกที่ไม่ดี ได้แก่ ดินไม่ดี น้ำไม่ค่อยจะมี
แล้วเมล็ดพันธ์ดีนั้น จะเติบโตกันได้อย่างไร

จิตคนเราก็เหมือนกัน
ถึงชาติก่อน บุญเก่าของเรามีเยอะก็ตาม แต่ถ้าชาตินี้ท่านไม่ทำความดีกัน แต่กลับไปทำตรงกันข้าม
คือ กระทำแต่ความชั่ว ความเลวเพียงอย่างเดียว
เห็นที จิต ดวงจิตของตนเอง ก็จะพลอยชั่ว พลอยเลวตามไปด้วย
ร่างกายคนเราจึงเปรียบเสมือนเป็นพี่ชายคนโต
แต่จิต ดวงจิตนั้นจึงเปรียบเสมือนเป็นน้องชายคนเล็ก หรือคนสุดท้อง ที่ยังไร้เดียงสา
แล้วน้องคนเล็ก คนสุดท้องจะไปไหนเสีย ก็ต้องตามพี่ชายคนโตกัน ใช่ไหม๊?
จิตก็เหมือนกัน จิตก็ต้องตามร่างกาย
ซึ่งร่างกายนี้ ทุกคนก็ทราบกันดีอยู่ว่า เปรียบเสมือนตัวทุกข์เคลื่อนที่(นึกถึงสุขาเคลื่อนที่เลย)
เพราะร่างกายนี้มันก็ขยันสร้างกิเลส ตัณหา อุปาทานให้กับจิตใจของเราอยู่เรื่อยๆ

แต่ถ้าพวกเราไม่ฝึกสติ หรือเจริญสติภาวนากัน
แล้วจิตเราจะไปไหน จะดีไหม๊?
ตอบว่า ไม่มีทาง
แล้วพวกเราจะทำกันอย่างไร (วิธีแก้ง่ายๆ ก็คือ..)
ทำอย่างไรก็ได้ ให้เรารู้สึกตัวกันเยอะๆ
เพราะสติจะเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ แต่มันจะเกิดแบบรอยเส้นปะกันนะ แต่เราจะต้องอาศัยทำให้มันเกิดขึ้นบ่อยๆ
เหมือนชาวนาต้องปลูก ถึงจะมีข้าวกิน

อะไรประมาณนั้น

 

กำลังใจมาให้อีกคน กล้าขอก้อกล้าให้ แม้จะรู้ว่ากำลังใจของน้องท่านยังไม่หาย
แต่ที่แน่ๆ หุหุ เข้าเวปยัง บ๊ ดั๊ย โฮโฮ

 

เฮ้อ ค่อยยังชั่วหายคอแห้งหน่อย เหมือนรู้จิต แก้วแรกของครูเพ็ญ แก้วที่สองของพี่ดัช ชื่นใจ เพิ่งกลับมาจากวัดจ๊ะ

 

ขอบคุณค่ะ
กำลังใจยังไม่หายเลยค่ะ.. ตอนนี้ก็แน่นหน้าอกอยู่.. ฮ่าๆ
กำลังแก้อยู่ค่ะ ขออภัยด้วย ..
ลูกมือเพิ่งว่างตามมางมในสิ่งที่หว้าทำเมื่อกลางวัน แหะๆ

 

ขอเป็นพรุ่งนี้ตอนสายๆแล้วกันค่ะ คุณน้องหนู ได้อ่านแน่ค่ะ กิ๊ว กิ๊ว

 

ลักษณะการทำงานของสติกับกิเลสเป็นอย่างนี้​

เมื่อเรามีสติเกิดขึ้นกันเมื่อไหร่ กิเลสจะหยุดทำงาน หรือระงับ แต่เพียงชั่วคราว เท่านั้น
แต่ถ้าเราเผลอ หรือไม่มีสติกันเมื่อไหร่ กิเลสจะออกมาหากิน หรือกิเลสจะทำงานของมันตามปกติ
กิเลสมีหน้าชักจูง นำพาให้จิตของพวกเราหลงผิด กระทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความดี

โดยเฉพาะจิตที่ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง คือจิตโง่ จิตไม่มีปัญญา
หรือกิเลสจะทำหน้าที่เหมือนของเหลว หรือว่าน้ำ
เพราะโดยธรรมชาติของน้ำ ย่อมไหลลงสู่ที่ต่ำเสมอ
ธรรมชาติของใจคนก็เช่นกัน มักคล้อยไปตามสิ่งที่ใจชอบอยู่เสมอ
สิ่งที่ใจชอบนั้นก็มักเป็นสิ่งที่ สนองอารมณ์ของตนเป็นสำคัญนั้น
คือสนองความรู้สึก อยากเอามาเป็นของตน อยากผลักให้ห่างออกไปจากตน
และอยากวนเวียนอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง โดยมีตนเป็นที่ตั้ง
หากปล่อยให้ใจคล้อยไปตามสิ่งที่ใจชอบอยู่อย่างนี้ ย่อมเหมือนกับสายน้ำ ที่มีแต่จะไหลลงสู่ที่ต่ำเสมอ

การยกจิตให้สูง จึงเหมือนกับการทดน้ำ อาศัยกำลังน้ำผันน้ำขึ้นสู่ที่สูงได้ฉันใด
มนุษย์ก็อาศัยกำลังใจยกจิตให้สูงขึ้นได้ ฉันนั้น
น้ำมีรูปทรงสัณฐาน เปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งที่รองรับมันอยู่
แต่ธรรมชาติของน้ำไม่เคยเปลี่ยน คือความบริสุทธิ์และทรงพลัง
จิตใจคนอาจผันแปรไปกับสภาพอันเป็นไป
แต่ธรรมชาติของจิตไม่เคยเปลี่ยน คือ ความบริสุทธิ์และทรงพลัง

 

ลัลล๊า แล้วหล่ะพี่ภู เจอกันพะรุ่งนี้