ตรวจด้วยตาทิพย์พบแล้ว พระศรีอาร์ฯ คือ คนนี้!

ขอเอาข้อมูลจากลูกศิษย์หลวงปู่จันทามาโพสต์ยืนยันนะครับว่า ท่านจบกิจชาตินี้แล้ว

หลวงปู่จันทาสำเร็จธรรมที่ถ้ำผาบิ้ง(จบประวัติหลวงปู่จันทา)

๓ วัน ในถ้ำผาบิ้งตั้งสัจจะขึ้นไปถ้ำผาบิ้ง (อยู่ในเขตวัคถ้ำกลองเพล)
ขึ้นไปอยู่ถ้ำนี้เร่งความเพียรไม่กินข้าว ๓ วัน ไม่ยอมนอน เอาแต่ยืน เดิน นั่ง
คืนที่ ๓ เดินจงกรมตั้งแต่๑ ทุ่มถึง ๓ ทุ่ม จิตรวมสงบขณะเดินอยู่ นิมิตเกิดขึ้น เหมือนกับเดินไม่ได้เหยียบดิน ตัวเบาโหวงดุจปุยนุ่นลอยลม ละเอียดสุขุมจริง ๆ รู้สึกเย็น เบาใจ เบากาย เย็นกาย เย็นใจ ละเอียดประณีต
ได้เพ่งพิจารณาขณะเดินอยู่จึงรู้ว่าเหยียบดิน พลังสติสมบูรณ์ ไม่ได้หลงนิมิตแต่อย่างใด เมื่อถึง๔ ทุ่มก็เข้าที่พัก ไหว้พระย่อ ๆ ไม่นาน จิตก็ปล่อยวางพุทโธรวมลงสู่ความสงบพรึบ
นิมิตในสมาธิเกิดขึ้นอีก เป็นนิมิตที่แปลกประหลาดกว่าทุกครั้ง จึงกำหนดจิตถามพระธรรมว่า ธรรมะนี้มาจากอะไร ?
นิมิตนั้นแสดงภาพเป็นสายโซ่ขวางหน้า สายโซ่นั้นมีลูกน้อยลูกใหญ่ (ห่วงน้อยห่วงใหญ่) ความหมายคือลูกน้อยลูกใหญ่ของสายโซ่นั้น คือการทำดีในพระพุทธศาสนา เป็นต้นว่าเดินจงกรม ยืนภาวนา ไหว้พระสวดมนต์ นั่งสมาธิ ให้ทาน รักษาศีลภาวนาเหล่านี้ ล้วนเป็นบ่อเกิดของรายได้คือบุญกุศลมรรคผลธรรมวิเศษทั้งนั้น ไม่เสียความหวังถ้าได้ปฏิบัติไป ทางอื่นไม่มี มีเท่านี้
ลูกโซ่น้อยใหญ่ยังหมายถึงข้อวัตรน้อยใหญ่ ทำน้อยทำมากไม่ผิดหวัง ตอนนี้ก็ลุกออกจากกายนี้ (หมายถึงจิตหรืออทิสสมานกายออกไปจากร่างของพระอาจารย์จันทา)
รู้สึกใจมืด ไม่พอใจในการกระทำความดีบูชาพระพุทธเจ้าพระธรรมและพระสงฆ์ เพราะเห็นว่าทำน้อยไป จึงเอามีดมาปาดเนื้อหนังเอ็นกระดูก (เป็นภาพนิมิตในสมาธิ) ออกบูชาแก้วทั้ง ๓ ประการ เพื่อแลกอริยทรัพย์
ไม่รู้สึกห่วงอาลัยในชีวิตสังขาร ไม่เจ็บไม่ปวด ปาดเอาเนื้อหนังมังสาไปบูชาพระรัตนตรัยจนหมดสิ้น
พลันพระธรรมปรากฏขึ้นที่หัวใจบอกว่า สังโยชน์ ๑๐ ปัจจัย๑๐ จงละ จงถอน ด้วยการเพียรบำเพ็ญศีล สมาธิ ปัญญา มรรค ๘ สมถะและวิปัสสนากรรมฐาน โพชฌงค์ ๗ บำเพ็ญทานให้ครบ
ให้เป็นเครื่องกลั่นกรองกิเลส นำออกจากทุกข์ได้โดยไม่ต้องสงสัยสักกายทิฐิ วิจิกิจฉา สีลัพตปรามาส ปล่อยวางให้สิ้น จะได้พ้นจากการท่องเที่ยวในวัฏสงสารต่อไป
ข้อสำคัญจงละจงวาง ด้วยการบำเพ็ญศีล สมาธิ ปัญญาและอย่าได้ประมาทจะได้พ้นทุกข์ไปตามองค์พระพุทธเจ้า
ความยินดีในการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นทุกข์โทษภัยใหญ่ จงเอาชนะให้ได้เสียในชาตินี้ ต่อจากนั้นก็นั่งเจริญสมาธิธรรมเสวยสุขอยู่จนคืนยันรุ่ง รู้สึกเบาสบายร่างกายไม่มี เพราะ (นิมิต) ได้ปาดเอาเนื้อหนังมังสาไปบูชาพระรัตนตรัยจนหมดสิ้นแล้ว
รุ่งสางสว่างแจ้งก็เดินลงมาจากถ้ำผาบิ้ง ขณะเดินมาตามทางจิตรวมพรึบสงบลงอีก เกิดวิปัสสนาปัญญาสอนจิตให้พิจารณาธาตุ ๔ ขันธ์ทั้ง ๕ ว่าเป็นภาระหนักทั้งภายในและภายนอก เป็นภาระอยู่ทุกลมหายใจ จงพิจารณาให้เกิดความเบื่อหน่าย
หมู่สัตว์ทั้งหลายพากันแบกธาตุขันธ์เป็นภาระอันหนัก ให้ปล่อยวางเสีย ด้วยการบำเพ็ญศีล สมาธิ ปัญญา หรือมรรค ๘ ตัวเหตุสิ่งที่จะหลอกลวงใจให้เราหลง ทนทุกข์ไปตามธาตุขันธ์ เปรียบเหมือนน้ำกับใบบัว
ใจเปรียบเหมือนน้ำ ธาตุขันธ์เปรียบเหมือนใบบัว ทั้งสองอย่างอยู่ด้วยกัน แต่ไม่ได้ยึดติดกัน นี้แหละคือจิตของพระอริยเจ้า ท่านอยู่ด้วยธาตุขันธ์แต่ไม่ได้ยึดถือ แม้ธาตุขันธ์เป็นทุกข์ ก็ไม่ได้เป็นทุกข์ไปด้วย เพราะจิตปล่อยวางภาระอันหนักไปแล้ว
ขณะเดินลงจากถ้ำผาบิ้ง ฟังพระธรรมสอนใจก็สลดสังเวชน้ำตาไหล เห็นจริงตามไปหมด เกิดความห้าวหาญองอาจไม่หวั่นไหว ทำกิจวัตรเสร็จแล้วจึงไปบิณฑบาตมาขบฉัน จากนั้นก็ไปกราบเรียนหลวงปู่ขาวว่า
ผมภาวนาเมื่อคืนนี้ที่ถ้ำผาบิ้ง รู้สึกแปลกประหลาดกว่าทุกครั้ง ได้มอบกายถวายชีวิตต่อพระพุทธ พระธรรมพระสงฆ์ ตลอดชีวิต ปาดเนื้อแล่หนังตัวเองถวายบูชาพระรัตนตรัยหมดสิ้น ไม่คิดกลับมาสู่โลกอีกแล้ว
หลวงปู่ขาวฟังแล้วก็พูดว่า อ้อ ! พ้นทุกข์ได้สำเร็จอรหันต์แล้วหรือ ?
อาตมาตอบว่า ยัง ! หลวงพ่อ ยังอยู่ ! ยังไม่พ้นดอก (ยังไม่พ้นทุกข์) แต่ครั้งนี้แปลกประหลาดกว่าทุกครั้งในการเจริญสมณธรรม ได้เพียรพยายามจนสุดวิสัย
หลวงปู่ขาวพูดว่า อ้อ! ผมก็ดีใจ เห็นท่าน (พระอาจารย์จันทา) นั่งภาวนาอยู่มีแสงสว่าง (โอภาส) อยู่คืนยันรุ่ง ผมก็ดีใจว่า ท่านจะได้บรรลุมรรคผลแล้ว ดีใจมาก ๆ
โอ ! บุญมาก คนนี่หนอ ไม่เหมือนกัน !
หลวงปู่ขาวพูดว่าอย่างนั้น อาตมาก็ไม่ดีใจและไม่เสียใจ มีแต่ความปีติอิ่มเอิบในธรรมที่ได้ปฏิบัติ
หลวงปู่ขาวท่านสอนไว้ว่าก่อนจะทำความเพียรให้ละความอยากและละอุปาทานนี้เป็นข้อสำคัญ !
เมื่อจิตรวมสงบเป็นสมาธิธรรม และเกิดนิมิตขึ้นนั้น หลวงปู่ขาวท่านสอนให้พิจารณา และให้กำหนดถามพระธรรมคือผู้ไม่ตาย ซึ่งนั่นแหละคือผู้รู้ที่ท่องเที่ยวเอาชาติเอาภพอยู่ไม่จบสิ้น !
ธรรมะทั้งหมดที่อาตมาได้บรรยายมานี้ ไม่ได้รู้เห็นด้วยตนเองหรอกนะ ต้องอาศัยหลวงปู่ขาวท่านแนะนำพร่ำสอนทั้งนั้น รวมทั้ง หลวงปู่ทับ วัดป่าแพงศรี อำเภอกมลาไสย หลวงปู่บัว สิริปุณโณ และหลวงปู่ขาวนี้เป็นองค์ที่ ๓ ซึ่งท่านก็สอนอย่างเดียวกัน
นั่นคือให้กำหนดถามพระธรรม แล้วพระธรรมก็จะบอกให้รู้ นี้แหละเป็นของสำคัญแท้ นี้แหละคือธรรมะที่ได้ประพฤติปฏิบัติมา
นับตั้งแต่อาตมาได้ติดตามหลวงปู่ขาวมาอยู่วัดถ้ำกลองเพล ปี พ.ศ.๒๕๐๑ (สองพันห้าร้อยหนึ่ง) ได้อยู่กับท่านมาตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่งหลวงปู่ขาวมรณภาพ ก็นับเป็นเวลานานหลายปีอยู่
ธรรมภาคปฏิบัติที่อาตมาได้อธิบายมาตั้งแต่ต้นจนอวสานนี้ พอจะเป็นเค้าเงื่อนให้ท่านทั้งหลายนำไปโอปนยิโก น้อมนำไปปฏิบัติ ฝึกหัดจิตใจของตนให้ตรงต่อหลักของศีล สมาธิ ปัญญา หรือมรรค ๘ โพชฌงค์ ๗ และอุปการธรรมข้ออื่น ๆ (ในโพธิปักขิยธรรม ๓๗) รับรองว่าท่านทั้งหลายจะไม่ผิดหวัง !
บุญกุศลมรรคผลธรรมวิเศษจะตกเป็นมรดกปกคลุมคุ้มเราต่อไปโดยไม่ต้องสงสัย

 

ผมเรียนย้ำครับหลวงปู่จันทาท่านเป็นพระอรหันต์ ใครที่อ่านประวัติท่านก็ทราบว่าท่านเองหลวงปู่ขาวพยากรณ์แล้วว่าท่านบรรลุธรรมแล้ว และไม่มีทางเป็นอื่นไปได้ พระศรีอาริย์ยังไม่ได้จุติลงมา ครับผมเองใกล้ชิดหลวงปู่และท่านกล่าวนิพพานบ่อยจนท่านคลายมาว่าท่านสิ้นภพจบชาติในชาตินี้แน่ครับ

 

ผมเองเป็นลูกศิษย์และขอรับธรรมกับหลวงปู่จันทามานานมากตั้งแต่เด็กคุณพ่อและที่บ้านก็เป็นศิษย์หลวงปู่จันทาทั้งนั้นขอเรียนยืนยันว่าหลวงปูไม่เคยพูดว่าท่านเป็นพระศรีอาริยเมตตรัยและการสร้างพระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้า5พระองค์เจตนาหลวงปู่คือระลึกถึงพระพุทธเจ้า5พระองค์ในภัทรกัปป์นี้ไม่ใช่ท่านพยากรณ์ตนเองแต่ใครที่อ่านประวัติท่านจะทราบว่าท่านสำเร็จจบกิจในพระศาสนาแล้วนิพพานแน่นอนฉะนั้นท่านไม่ใช่พระศรีอาริย์แน่นอนครับ ใครแอบอ้างอย้างนั้นไม่ใช่สิ่งดีครับเป็นการทำให้คนเข้าใจผิดในองค์ท่านเปล่าๆๆ ขอให้แก้ไขครับ ผมมีประวัติหลวงปู่เหลือ3เล่มท่านใดอยากได้ก็ติดต่อมาที่089-129-1657ครับแจกฟรีครับเพียงสามเล่ม (เพราะแจกไปหมดแล้ว)และ อ่านประวัติเต็มของหลวงปู่จันทาท่านได้ที่ www.buddhakun.com ห้องธรรมะพระป่า หน้า3ครับ เรียนชี้แจงมาครับ

รูปถ่ายสมัยคุณพ่อผมรับราชการและครอบครัวไปร่วมสร้างวัดกับหลวงปู่จันทา