ถ้าชาตินี้ไม่ถึงนิพพาน คุณอยากไปเกิดที่ไหน เพราะอะไร

ปรุงกันมันส์ดีเนอะ ก็ดี จะได้รู้สึกเหมือนเกิดมามีเป้าหมายไม่ได้มาแบบลอยมาลอยไปครับ

 

พระศรีอาริยเมตไตรยปรารถนาพระโพธิญาณจึงไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดุสิต(หลวงพ่อฤาษีฯ)​

​

“..พระศรีอาริยเมตไตรย ในสมัยพระพุทธเจ้าท่านบวชเป็นพระมีนามว่า อชิตะภิกขุเดิมทีท่านเป็นลูกศิษย์ของพราหมณ์พาวรี ท่านไปบวชเพื่อสร้างเสริมบารมี ต่อมาเมื่อ พระนางกีสา โคตมีได้ทอจีวรด้วยมือของตนเองปรารถนาจะถวายพระพุทธเจ้า เมื่อเวลาพระนางไปถวาย พระพุทธเจ้าเรียกพระมาหมด นั่งเรียงแถวกันตามลำดับอาวุโสและคุณสมบัติ เมื่อพระนางกีสาโคตมีถวายผ้าแก่พระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าก็ส่งให้พระสารีบุตร ท่านพระสารีบุตรก็ส่งให้พระโมคคัลลาน์ ท่านพระโมคคัลลาน์ก็ส่งต่อๆ กันไปหมดจนถึงองค์สุดท้ายคือท่านอชิตะภิกขุ ท่านไม่รู้จะส่งให้ใครเพราะนั่งอยู่ท้ายสุด เป็นอันว่าท่านก็รับไว้ พระนางกีสา โคตมีก็เสียใจว่าอุตสาห์ทำเองเลือกด้ายชั้นดีมาทอกับมือเองเพื่อถวายพระพุทธเจ้า แต่พระองค์ไม่รับกลับไปให้กับพระที่ไม่ได้แม้แต่ฌานสมาบัติมากมายอะไรนัก คือว่ายังเป็นพระปุถุชนคนธรรมดา องค์สมเด็จพระบรมศาสดาทรงทราบอัธยาศัยจึงเทศนาโปรดว่า พระองค์สุดท้ายไม่ใช่พระธรรมดา ท่านอชิตะภิกขุผู้นี้ต่อไปข้างหน้าจะได้ตรัสเป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง มีพระนามว่า “สมเด็จพระศรีอริยเมตไตรย”<O</O​

ปัจจุบันนี้ท่านมาเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดุสิต วิมานท่านสวยสดงดงามมาก ท่านมีรัศมีกายสว่างมาก หน้าตาผ่องใสยิ้มระรื่นน่าชื่นใจ ท่านได้บอกกับอาตมาเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๙ ว่า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป อีก ๑ ล้านกับ ๒ ปี ท่านจะลงมาเกิดในเมืองมนุษย์แล้วเป็นปุโรหิต หลังจากนั้นเกิดความเบื่อหน่ายก็ออกแสวงหาพระโพธิญาณเป็นพระพุทธเจ้า ถ้าจะเทียบพื้นที่ในสมัยนี้ พระองค์จะตรัสทางทิศเหนือของพม่า แต่ตามตำราเขาไม่ได้เขียนไว้​

<!-- google_ad_section_end -->ที่มา..​

http://palungjit.org/threads/พระศรี...็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดุสิต-หลวงพ่อฤาษีฯ.171832/​

 

คำสอนของพระศรีอาริย์​

จากหนังสือ ประวัติการสร้าง "พระศรีอาริยเมตไตรย" วัดท่าซุง


ถามว่า "แนะนำแล้วทุกอย่าง แต่ว่าไม่รู้ข้อเจาะจง ให้เจาะ จงไปว่าทำบุญอย่างไร...จึงจะทันศาสนาพระศรีอาริย์?"


(นี่..สำหรับคนมี "บารมีอ่อน" นะ คนมี "บารมีเข้ม" ให้ตั้งใจไปนิพพานชาตินี้ ถ้าคน "บารมีอ่อน" ตั้งใจไปนิพพานชาติพระ ศรีอาริย์ หรือวางแผนไว้ ๒ อย่างก็ได้ว่า ตั้งใจไปนิพพานชาตินี้ ถ้าพลาดชาตินี้ ขอให้ได้นิพพานสมัยพระศรีอาริย์ก็ได้)


ท่านบอกว่า "ให้ทุกคนที่ต้องการเกิดทันสมัยผม ให้รักษาศีล ๕ เป็นปกติ รักษา กรรมบถ ๑๐ เป็นปกติทุกวัน ไม่คลาดเคลื่อนอย่างนี้เป็นอุคฆฏิตัญญู ไปเกิดในสมัยผมฟังเทศน์แค่ หัวข้อเล็ก ๆ สั้น ๆ ก็บรรลุมรรคผลทันที


ถ้าบางท่านปฏิบัติอ่อนกว่านั้น รักษาได้ กรรมบถ ๑๐ เหมือนกัน ศีล๕ ก็ครบ แต่ว่าบางทีก็มีอาการเผลอเล็กน้อย อย่างนี้เป็นวิปจิตัญญู หมายความไปเกิดสมัยผมเทศน์หัวข้อฟังไม่เข้าใจ ต้องอธิบายเล็กน้อยจึงบรรลุอรหันต์



บางท่านที่มีบารมีอ่อนกว่านั้น วันธรรมดา ๆ อาจจะบก พร่องบ้างเป็นของธรรมดา แต่สำหรับวันพระต้องรักษาให้ครบ ถ้วนทั้ง ศีล ๕ และ กรรมบถ ๑๐ หมายความตามธรรมดา คน เรามีอาชีพต่างกัน บางคนปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหาร ก็ต้องฉีดยา ฆ่าเพลี้ยฆ่าสัตว์ที่มารบกวนพืชพันธุ์ธัญญาหารบ้าง บางคนมี อาชีพไปในทางการประมง ต้องทำการประมงฆ่าปลาฆ่าสัตว์บ้าง ถ้าอย่างนี้ถือว่าวันธรรมดาบกพร่องได้ และวันพระต้องครบถ้วนบริบูรณ์ อย่างนี้ถ้าเกิดในสมัยผม เขาเรียกว่า เนยยะ เทศน์ครั้งเดียวสองครั้งยังไม่มีผล ต้องฟังเทศน์หลาย ๆ หน สามารถ เป็นพระอริยะได้


เอาละ... บรรดาญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลาย ท่านทั้งหลายมานั่งอยู่กันที่ตรงนี้และฟังเทศน์แล้ว เรื่องของพระศรีอาริยเมตไตรย ถ้าจะว่ากันไปก็คงไม่แตกต่างกับเรื่องขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าทุกท่านรักษาศีล ๕ ครบถ้วน กรรมบถ ๑๐ ครบถ้วน ที่มีบารมีเข้มข้นสามารถจะไปนิพพานได้ในชาตินี้ ถ้าบังเอิญชาตินี้พลาดไปนิพพาน ไปเกิดเป็นเทวดาก็ดี นางฟ้าก็ดี หรือพรหมก็ตาม อีกไม่นานนักพระศรีอาริย์ก็ตรัส เราก็ฟังเทศน์ จากพระศรีอาริย์ภายในไม่ช้าก็บรรลุอรหันต์สามารถไปนิพพานได้"

<DD><DD>

<DD>ที่มาhttp://www.tamroiphrabuddhabat.com/x...ad.php?tid=276


</DD>

 

ไม่ใช่ปรุงนะ.....จริงๆแล้วผู้ที่จะตามพระศรีมีมากจริงๆ.....เราไม่รู้อย่าเพิ่งไปว่าเขานะ...

 

แต่ผมว่าการทำความดีไม่ว่าจะ ทาน ศีล ภาวนา เราตั้งจิตเป็นอามิสหรือหวังแบบนี้มันดูแปลกๆ ครับสำหรับผมคนเดียวนะครับ แต่หากการทำความดีโดยไม่หวังสิ่งใดๆ แต่ทำไปเพราะว่าเป็นสิ่งที่ควรทำ ทำแล้วเกิดประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น ผลมันจะเหมือนกันไหมครับ ไม่รู้อย่างที่ว่าแหละครับ อนุโมทนาครับ

 

ข้อนี้ผมเคยถามครูบาอาจารย์แล้ว...เอางี้ผมถามคุณ......ทุกวันนี้คุณเรียนหนังสือคุณหวังเรียนจบไม.....หรือว่าเรียนไปก็ช่างจบไม่จบก็ช่าง...

พูดกันในพีเอ็มก็ได้นะครับ....แต่ก่อนผมก็คิดอย่างนี้หละ..

 

ขอบพระคุณมากครับที่ให้ความกระจ่าง การตั้งจิตอธิฐานจะสมบูรณ์มีองค์ประกอบคือ ทิศทางที่ถูกต้องคือ ตั้งจิตก่อนเพื่อพบ เพื่อบรรลุ จากนั้นกระทำอย่างบริสุทธิ์ใจเต็มกำลังความสามารถที่ทำได้ และอธิฐานอนุโมทนาในสิ่งที่กระทำนั้นๆ อีกครั้ง จึงจะมีผลานิสงค์มากได้ดังนั้นจริงๆ ขอบพระคุณท่านมากครับ
อนุโมทนาครับ

 

รอคอยแต่จะพึ่งคนอื่น หวังพบพระศรีช่วยพ้นทุกข์ อยากพ้นทุกข์แต่ไม่ทำ รอแต่คนอื่นมาช่วย ยุคปัจจุบันครูบาอาจารย์สำนักปฎิบัติวัดอารามตลอดจนผู้ปฎิับัติดีปฎิบัติชอบเยอะแยะ ยิ่งมีสื่อมีำตำรามากมาย พระไตรปิฎกก็ตรงทาง แต่ไม่ทำกัน

ก็ว่ากันไป ก็อ้างกันไป ^-^

 

ถ้ามั่นใจว่า ทำได้ในชาตินี้ ก็แสดงความคิดเห็นได้ เพราะการแสดงความเห็น

ไม่ได้หมายความว่า อยากจะเป็นอย่างที่แสดงนั้น ทุกคนก็อยากนิพพานชาตินี้ทั้งนั้น
แต่กระทู้ถามว่าถ้าไม่ถึงชาตินี้ แต่ถ้าจะไม่แสดงความเห็นเลย ก็ดีกว่าที่แสดงออกมาแบบคนอวดฉลาดหนะครับ

 

กรรม แปลว่า อะไร

 

ขอกล่าวแบบไม่กล่าวต่อนะครับ เป็นความเห็นส่วนตัว คือ ผมไม่เชื่อในเรื่องที่อ่านเจอ และก็แพร่หลายใน web นี้บางเรื่อง เช่น เรื่องสมเด็จองค์ปฐม เรื่องมโนไปนิพพานเมืองแก้ว เรื่องพบพระศรี เรื่องพุทธภูมิ

เอาแค่เรื่องพุทธภูมิเรื่องเดียว ก็ไปคิดกันหน่อยแล้วกัน ว่าประชากรในโลกมีเท่าไร ย้อนไป 2500 รวมเฉพาะมนุษย์มีเท่าไร ถ้าเก่งก็นับสัตว์ในโลกอีกมีเท่าไร ถ้าเก่งก็นับไปอีกในจักรวาลมีเท่าไร

แต่ถ้าเรื่องสมถะ ใน web ค่อนข้างจะเชื่อ

ผมมองเป็นเรื่องของตัณหาเลยทีเดียว สำหรับเรื่องนี้ ... จบ ^-^

 

แบบนี้ผมก็เคยโพสไว้เหมือนกัน . . แต่ก็อย่างที่คุณบอกนั่นหละ หมายถึงแต่ผู้ที่รอคอย โดยไม่ทำเท่านั้นนะครับ ไม่ได้หมายถึงผู้ที่ทำแล้วแต่ไม่ถึง

คิดว่าคงไม่มีไครอวดว่า ถ้าทำจริงต้องถึงแน่นอนนะครับ แต่ถ้าคนอยากพูดถึงแล้วก็เชิญพูดได้เลย

 

คือ ผลแห่งการกระทำทั้งหลายครับ และจากอดีต ปัจจุบัน จนถึงอนาคต ล้วนอาศัยกรรมนั้นทั้งสิ้นสืบเนื่อง สืบต่อกันมาเรื่อยๆ เช่น ว่าตอนนี้เราหวังจะไปที่นั่นที่นี่ หรือ อีกวิธีครับคือ วันนี้เราต้องเดินทางอะไรเป็นปัจจัยให้เดินทางได้บ้าง อันดับแรกเราต้องรู้ว่าเราจะไปไหนถูกไหมครับ เราถึงจะอาศัยปัจจัยทั้งหลายที่มีนั้นเดินทางได้ แต่ถ้ากรณีที่เราไม่รู้ว่าเราจะต้องไปไหนละ สมมติว่ามีปัจจัยพอสมควร ท่านจะเลือกเดินทางไปเพราะอะไร ก็ต้องอาศัยเพียง การรู้โดยอาศัยอายตนะที่มีเท่าที่ทำได้ ก็ไปกัน และอีกกรณีไม่มีปัจจัยเลย และก็ไม่รู้จะไปไหน อาศัยสิ่งใดก็ไม่ได้ เพราะไม่มีการตะเตรียมเอาไว้ ท่านก็คิดเอาเอง
พูดถึงเรื่องกรรม มันก็ต้องอาศัย การกระทำเป็นที่ตั้งครับ จากเนื้อความที่ยกตัวอย่างให้ท่านก็พอจะแยกได้สามประเภท และทั้งสามประเภทก็ตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน เพราะเหตุใดท่านต้องลองพิจารณาดู และที่ผมกล่าวว่าเพราะกรรมนั้นเป็นเพราะว่า อนาคตนั้นโดยมากมักไม่แน่นอน ผมก็จะพยายามมองเห็นปัจจุบันให้ได้มากที่สุด เพื่อลดการกระทบและการเกิดกรรมอันเป็นผลให้ต้องชดใช้และเสียเวลาครับ ลองพิจารณาดูครับ ไม่ควรเชื่อเพราะความคิดความเข้าใจมันไม่เหมือนกันครับ

 

หึหึ คิดกันเอาเองก็แล้วกัน

 

ครับมันคงเป็นนิทานตลกสำหรับท่านครับ ผมจะไม่พยายามให้ท่านเข้าใจในสิ่งที่ไม่เข้าใจหรอกครับ และที่ผมบอกไม่ได้เรื่องการเลือกนั้นก็เพราะว่า ผมไม่รู้ว่าต้องทำอะไรแค่ไหนแล้วถึงจะไปตรงนั้นหรือตรงนี้อย่างที่ต้องการครับ ถ้าท่านมีปัญญาที่เป็นปัญญาจริงก็คงมองเห็นได้ไม่ยาก จะได้ไม่ต้องนอนฝัน และต้องขอโทษจริงๆที่รบกวนช่วยพิจารณาอย่างเดียว ให้พิจารณาก่อน ไม่ต้องแสดงความเก่งกาจออกมาครับ ผมแนบคำเทศน์หลวงปู่จามเอาไว้ให้ฟัง เป็นภาษาภูไท แต่ฟังไม่ยากฟังไปนะจะได้ละได้คลายลงบ้าง
ขอญาณจงเกิดแก่ท่านครับ

 

เหอๆ ๆ อย่างนี้เองเล่าที่เขาว่ากัน ไม่เจอกับตัวก็ทำเฉยได้นะเนี่ย พอเจอกับตัว ตลกดีออก หุหุ
ไครแสดงอะไร คิดกันเอาเองละกัน หุหุ 5 5 ตลกบริโภค(เรานะ)

 

สุดแล้วแต่ท่านครับ ท่านคือใครก็ตาม ตามแต่ปราถนาครับ
ขอญาณเกิดแก่ท่านครับ

 

นึกแล้วต้องมา ฮิ ฮิ เอากับเขาอีกนิดละกัน อาจจะแรงนิดนะ เตรียมใจไว้หน่อยหละ

ปัญหามันไม่เกิดหรอกครับ ถ้าก่อนตอบกระทู้ ตีความคำถามออก แล้วตอบไห้ตรงคำถามที่ถาม นี้ท่านผู้มีปัญญาเล่นตอบแบบนี้
ไม่ไช่ถามอย่างกลับมาตอบแบบ คล้ายๆว่าตัวเองวิเศษกว่าคนอื่น ที่เขาตั้งกระทู้หรือ ตอบกระทู้ตามที่ถาม
ไอ้ที่คุณตอบไว้หนะ ย้อนกลับไปอ่านดู แสดงอะไรไว้แล้วดูซิว่าไคร แสดงความเก่งกาจที่คุณว่ากันแน่

ปรุงกันมันส์ดีเนอะ ก็ดี จะได้รู้สึกเหมือนเกิดมามีเป้าหมายไม่ได้มาแบบลอยมาลอยไปครับ

อย่างนี้ แสดงอะไรออกมา ความเก่งกาจไช่ไหม . . . คิดกันเอาเองละกัน

หุหุ ตลก บริโภคอีกละ - - หุหุ
<!-- google_ad_section_end -->

 

เอ่อยังงั้นแหละเขาเรียกว่าปรุง