ท่านว่า ทำไมในขันธ์ 5 จึงไม่มีจิตขันธ์

....จิต มีสภาพเกาะ.....เกาะ กาย.......

....มี ขันธ์5 เป็นตัวเชื่อมโยง กาย-ใจ.....

....ร่างกาย ไม่เที่ยง ขันธ์5 เชื่อมโยงถึง ใจ...ใจ(จิต) ยึดขันธ์5 ...จิต(ใจ) จึงทุกข์...

...ร่างกายตาย....จิต(ใจ)ไม่ตาย...ขันธ์5หยุดการเชื่อมโยง....แต่จิตติดหลงยึดใฝ่หาขันธ์5อยู่....ด้วยไม่รู้(อริยสัจ)...จึงแสวงหาแดนเกิด(ที่มีขันธ์5)...เกาะเกี่ยว ไปตามกรรม....เกิด...แก่...เจ็บ...พลัดพราก...ไม่สมหวัง...ตาย...ไม่สิ้นสุด.....

...เมื่อฝึกจิต จนฉลาดรู้ ตัดสายโยงใย ใจ-กาย คือตัดขันธ์5เสียได้ ไม่มีสายต่อเชื่อมกาย...ใจ(จิต)จึงแยกจาก รับรู้แต่ว่าอาศัย ..เพียงเกื้อกูรกัน จนหมดเวลา..จากนั้นไม่แสวงหา...แดนเกิดอีก.....เพราะรู้(อริยสัจ)......

 

เป็นจิตอวิชชา..เป็นจิตโง่..มาหลงกาย

ใจมันไปเกาะกาย..หรือ..ขันธ์ 5 เอง เพราะความโง่

เพราะขันธ์ 5 ไม่เที่ยง..จิตโง่ก็เลยไม่ได้ดังใจ..ใจจึงทุกข์

แดนเกิดที่มีขันธ์แค่ 4 ก็มี อย่างสวรรค์
แดนเกิดที่มีขันธ์แค่ 1 ก็มี อย่างพรหม

แต่ทั้งหมดก็ล้วนยังมีทุกข์ทั้งสิ้น..เหตุเพราะ..ไม่อาจพ้นจากกฏไตรลักษณ์นี้ไปได้

สาธุ..

 

พายเรือออกจากฝั่ง ร่องลอยอยู่กลางทะเล แสนหว้าเหว่ใจ มองหาฝั่งไม่เจอ