นิทาน กาแลคติกที่ซ่อนเร้น

มุ่งหน้าสู่เชาว์ลาส​

ย๊ากกกกก!!!เป้งง ชาวัล:"โอ้! ใช้ได้ๆ"สุริยัน:"มั่นใจเหลือเกินนะท่านกษัตริย์" ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ฝ่ายชาวัลจอมกษัตริย์นั้นดูเหมือนจะแค่ปัดๆกัาๆเท่านั้นสุริสันไล่ฟันไล่ต้อนอย่างทุ่มสุดตัวแต่ดูเหมือนจะไม่ช่วยอะไรเลย สุริยัน:"แฮ่กๆๆ โห้ยยเหนื่อย! มันจะเก่งเกินไปแล้วมั้ง กันดาบเราได้ทุกครั้งเลย"ชาวัล:"ว่ายังไง! หากจัดการข้าไม่ได้ก็อย่าหวังว่าจะได้กลับบ้านเลยหนุ่มน้อย!!" ย๊ากกกก!! สุริยันวิ่งเข้าใส่....
-------------นครนาฮาย ฝั่งลูน่ากับพยัค------------------
ลูน่า:"แน่ใจหรอว่าหายดีแล้ว"พยัค:"อื้มม!! ก็ได้แม่นางดูแลก็เลยหายไว อิอิ"ลูน่า:"ปากหวานได้ทุกวันเลยนะ"พยัค:"แฮะๆๆ ป่านนี้เจ้าพวกนั้นจะเป็นยังไงกันบ้างน๊ออ.. จะเจอกับอสูรรึยังนะ"ลูน่า:"คงจะเนออย่างน้อยหนึ่งตัวแล้วละ ออกเดินทางไปตั้ง 11 เดือนแล้ว"พยัค:"ดีละ คราวนี้คงตาข้าบ้าง พวกยักษ์"ลูน่า:"หายดีแล้วจะไปทันทีเลยหรอ"พยัค:"ใช่จ๊ะ! พวกนั้นกำลังเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ข้าเองก็ต้องไม่น้อยหน้าพวกนั้น"ลูน่า:"พยัค ยังงี้ลูน่าก็อยู่คนเดียวอะจิ"พยัค:"คิดถึงก็บอกมาเถอะหน่าา อิอิ"
ลูน่า:"ไอ้บ้า!"พยัค:เจ้าก็กลับไปอยู่กับอาจารย์เจ้าไงลูน่า ที่เจ้าเคยเล่าให้ย้าฟัง คิมั่นไรนั่นน่ะ"ลูน่า:"อาจารย์คิม่อน ต่างหาก"พยัค:"ชะใช่คิม่อน ฮ่าๆๆ"ลูน่า:"ข้าจะรอท่านกลับมานะพยัค"ลูน่าทำหน้าเศร้า พยัค:"เดี๋ยวบ้าจะพาเจ้าไปส่งที่อจารย์เจ้า จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันอีกนิดหนึ่ง"ลูน่า:"อื้อๆ"ลูน่ายิ้ม!
อาจารย์คิม่อนกำลังนั่งสมาธิอยู่ได้เห็นภาพนิมิตของสุริยันกำลังปะฉะดะกับชาวัลกษัตริย์แห่งโครได
คิม่อน:"เจ้าชาวัลมันยังแค้นข้าที่ข้าไปเตะตูดมันคราวนั้นอีกเรอะเนี่ยย ลูกศิษย์เราเลยพลอยเดือดร้อนไปด้วยเลย ว่าแต่ทำไมกันนะ ข้าถึงเพิ่งรู้ว่าโทไรคือผู้ควบคุมอสูรสี่ทิศ" ปัง!! ลูน่าเปิดประตูเข้ามา คิม่อน:"เหวย!! ตกใจหมด"ลูน่า:"หนูกลับมาแล้วค่ะอาจารย์"คิม่อน:"ยัยเด็กคนนี้นิ แล้วนั่นใครน่ะ"พยัค:"ท่านผู้นี้เองหรอ อาจารย์คิม่อน" คิม่อน:"อ่ออ พยัคเองเรอะ"พยัค:"รู้จักผมด้วยหรอ"คิม่อน:"มันไม่สำคัญหรอกนะ แล้วนี่จะไปไหนรึ แต่งตัวยังกับจะไปออกรบ"พยัค:"ลูน่าจะกลับมาอยู่กับท่านน่ะครับ ส่วนผมจะไปเดินทาง"คิม่อน:"ไปไหนละ"พยัค:"ป่าทางเหนือ เชาว์ลาสครับ"คิม่อน:"จะไปหาพวกยักษ์หรอ"พยัค:"ครับผม"คิม่อน::โชคดี!"พยัค:"ครับ ลาละครับ ลาละนะลูน่า"ลูน่า:"พยัค!"พยัคหันมามอง ลูน่า:"ข้ารักท่าน!"พยัค:"ข้าก็รักเจ้าลูน่า" พยัคเดินจากไปพร้อมรอยยิ้มที่แสนมีความสุข ลูน่าหันมามองอาจารย์คิม่อนแล้วกล่าวว่า ลูน่า:"ทำไมอาจารย์ไม่ห้ามเขา เขากำลังจะไปหาโทไรนะ"คิม่อน:"มันเป็นลิขิตของฟ้า คนที่จะจัดการกับโทไรมาแล้ว โทไรมีความพิโรธเป็นพลัง พยัคเองก็เช่นกัน เขาจะทำได้แน่นอน"ลูน่า:"แล้วทำไมอาจารย์ไม่จัดการเองละ"คิม่อน:"มันไม่ใช่ธุระของข้านี่!"ลูน่า:"โธ่! อาจารย์อ๊าาา"คิม่อน:"ฮ่าๆๆ ไอ้เด็กคนนี้"
พยัคเดินมาถึงประตูนครทางเหนือของนาฮาย
พยัค:"คราวนี้ถึงคิวข้าบ้างละ เพื่อนเอ๋ยย!!"

..........ข้าจะแข็งแกร่งขึ้น...............