ประวัติ แม่ชี ณัฐทิพย์ ตนุพันธ์ พอสังเขป

เจริญธรรม...

ถ้าจะมาปฏิบัติธรรมด้วยกันที่เกาะยอก็ต้องเอาตัวและหัวใจมาเท่านั้นเอง

แต่ที่สำคัญต้องใส่เสื้อผ้ามาด้วยนะ ฮ่าๆๆๆ

บุญรักษา/ธรรมะสวัสดี

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">อนุโมทนาสาธุค่า...
เพิ่งอ่านจบ แหม.. เสียน้ำตาไปหลายปี๊บเลย ได้ทั้งความสนุก ตื่นเต้น และคติธรรมด้วย

ตั้งใจไว้ว่าจะบวชเนกขัมมะ (เรียกถูกรึป่าวคะ) ซักครั้ง แต่ยังไม่มีโอกาส แต่ก็ยังตั้งใจอยู่ค่ะ ถ้าโอกาสดีนั้นมาถึง อาจจะได้ไปปฏิบัติธรรมที่เกาะยอ ก็น่าจะดีไม่น้อยเลยค่า แต่ก็แล้วแต่ ธรรมะจัดสรร ค่ะ
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ประวัติแม่ชี

กราบเรียนแม่ชีครับ
บังเอิญได้อ่านประวัติคุณแม่แล้วรู้สึกสงสารมากๆเลยครับ ทำไมชีวิตถึงเป็นได้เช่นนี้ กว่าจะได้อะไรมาสักอย่างก็แสนจะลำบาก ขอให้แม่ชีเป็นที่พึ่งของคนขาดที่พึ่งนะครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ สู้ ๆๆ ครับ ผม
อุกฤษณ์ 21/11/50

 

เจริญธรรม...

ชีวิตเก่าของแม่ชีตายไปพร้อมกับเพื่อนร้ายในกายแล้ว ขณะนี้กำลังเกิดใหม่ รอการฟูมฟักรักษากายแต่ดวงจิตยังเป็นดวงเดิมที่แกร่งกว่าเก่าอีกด้วย

แม่ชีอาจจะเจอสิ่งร้ายๆมาน้อยกว่าอีกหลายคน แต่สิ่งที่เจอนี้จะเป็นอุทาหรณ์สอนใจคนอีกดับล้านดวงก็ว่าได้

ภูมิใจที่ตนสามารถทำและฝ่าฟันได้ ขอบคุณกำลังใจอันล้ำค่าถือว่าเป็นลาภอันยิ่งใหญ่สำหรับตนยิ่งนัก...

รอให้ร่างกายแข็งแรงกว่านี้จะมีประวัติตอนเกิดใหม่ให้อ่านนะ
บุญรักษา/ธรรมะสวัสดี

 

หนูรออ่านนะคะ ขออนุโมทนาในบุญที่มีของตนเพียงน้อยนิดให้แม่ชีมีชีวิตใหม่ที่เจริญๆยิ่งขึ้นคะ

 

อนุโมทนาบุญกับแม่ชีทั้งหมดทั้งมวลค่ะค่ะ แวะเวียนมาเวปนี้บอ่ยวันนี้เพิ่งมี
โอกาสเข้ามาอ่านกระทู้นี้ลุกไม่ขึ้นเลยค่ะอ่านรวดเดียวจบเลยสังเกตุดูที่อนุโมทนา ขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้แม่ชีมุ่งสู่จุดหมายปลายทางไร้อุปสรรค ขอเกาะชายผ้าขาวไปดว้ยนะคะ ทำให้มีกำลังในการปฏิบัติธรรมมากขึ้นเลยค่ะ

 

สรุปแล้ว เรื่องราว ของหลวงปู่กับ ชีเด็กคนนั้น เป็นยังไงแน่คะ ไม่เห็นแม่ชีเล่าถึงอีกเลย
อยากให้แม่ชีไขความกระจ่างให้ด้วยค่ะ
แล้วที่หลวงปู่ ยกเรื่อง ที่ว่าแม่ชีโกหกนั้น ท่านตั้งใจว่าแม่ชีจริงๆ หรือเพราะว่า มีเหตุผลอื่นแอบแฝงอยู่คะ อย่างเช่นว่า อยากให้แม่ชีไม่ยึดกับโลกธรรม 8

รบกวนแม่ชี ตอบด้วยค่ะ อยากรู้จริงๆ

 

ขอโมทนาบุญกุศลกับแม่ชี ณัฐทิพย์ ตนุพันธ์ด้วยทุกประการครับ

 

ขอโมทนาสาธุ

ขออนุโมทนาสาธุนะครับ แม่ชีรับแต่ลูกศิษย์ผู้หญิงใช่ใหมครับ สำหรับผู้ชายอย่างผมแม่ชีช่วยแนะนำที่ดีๆให้หน่อยได้หรือเปล่าครับ ปิดเทอมผมจะไปปฎิบัติครับ ผมอยู่ที่เชียงใหม่ พอมีที่ใหนไกล้ๆบ้างใหมครับ หรือให้ผมลองโทรหาแม่ชีเลยจะสะดวกใหมครับ (ขอทางที่เป็นสมถะกรรมฐานได้ใหมครับ อยากหายความสงสัยในใจก่อนอะครับ) อนุโมทนาล่วงหน้าครับ

 

เจริญธรรม...

หนุ่มเอ้ย...แม่ชีรับผู้มาปฏิบัติธรรมทุกเพศ แม้แต่เพศที่สามและทุกวัย ทุกชาติทุกศาสนาด้วย

อยู่เชียงใหม่มีที่ปฏิบัติหลายแห่ง แต่ถ้าอยากเปลี่ยนภูมิอากาศ มาที่สงขลาบ้างก็ได้

ที่นี่อบอุ่นไปด้วยความปรารถนาที่ดี ที่พักสบายพอสมควร ที่สำคัญแม่ชีบอกหมดพุงเลย ไม่หวงวิชาอยากให้คนอื่นเก่งกว่าก็เท่านั้นเอง...

บุญรักษา/ธรรมะสวัสดี

 

เจริญธรรม...

ที่หลวงปู่ว่าแม่ชีโกหกนั้นเนื่องจาก ก่อนที่ท่านจะสอนวิชาให้ท่านจะถามว่า
"จะสึกหรือเปล่า?และมีสามีมาหรือยัง?" เนื่องจากวิชาบางอย่างผู้เรียนต้องเป็นสาวพรหมจรรย์
และตอนนั้นแม่ชีนำแม่ชีอีกท่านหนึ่งมารักษาที่ม.อ หาดใหญ่ แม่ชีเด็กไม่ได้มา จึงบอกกับหลวงปู่ว่า
"แม่ชีมาพักที่สงขลาที่บ้านแฟนเก่า"สงสัยแม่ชีเด็กจะพูดเล่นโดยที่ไม่คิดอะไร หลวงปู่จึงโทรมาด่าว่ามากมาย

ท่านจะดูว่าแม่ชีจะแก้ปัญหาอย่างไรเมื่อมีคนมากล่าวว่าร้ายนั่นแหละ

แม่ชีอธิบายให้ท่านฟัง ท่านก็ไม่ฟังกลับว่าแรงๆอีก แม่ชีจึงเงียบฟังโดยไม่อธิบายอะไร ฟังอย่างเดียว สักพักท่านก็พูดดีว่า "รีบกลับนะลูก"

นี่แหละที่อยากจะบอกกับหลายๆคนว่า บางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายตอนนั้น เพราะคนที่มีอารมณ์โกรธ จะไม่ฟังเหตุผลใดๆ อธิบายไปก็ไร้ประโยชน์ มีแต่จะยั่วยุอารมณ์ให้มากขึ้นนั่นเอง

แต่หลวงปู่ไม่ได้เป็นอย่างนั้น ท่านเป็นครูที่เยี่ยมยอด อัดแม่ชีเสียแรงแล้วดูว่า ศิษย์จะแก้ปัญหาอย่างไร?

คติดีๆฝากไว้... "เมื่อมีปัญหา อย่ามัวแต่แก้ตัว แต่จงรีบแก้ไขโดยไว อุปสรรคย่อมผ่านพ้นไปได้ด้วยปัญญา"

คราวหน้าจะมีประวัติภาค ๒ หลังจากตายด้วยมะเร็งแล้วเกิดใหม่มาเล่าให้ฟังเจ้าค่ะ...

บุญรักษา/ธรรมะสวัสดี

 

ประวัติ ภาค ๒

หลังจากเสร็จพิธีปลุกเสกจตุคามผ่านพ้นไป ความวุ่นวายทั้งหลายยังไม่จบ มีปัญหาตลอด บล๊อกบางส่วนหาย ต้องรีบทำใหม่ การจัดส่งก็ยังวุ่นวายเพราะบุคลากรไม่ได้เป็นมืออาชีพ เสียงตำหนิต่างๆลอดหูเข้ามารวมอยู่บนสมอง

อยากจะตะโกนให้ฟ้าร่วงพังถล่มทลายคนทั้งโลกจะได้ตายกันให้หมด ไม่รู้เกิดมาทำไมกัน? สร้างแต่ปัญหากันไม่รู้จักจบสิ้นแล้วก็ไปโทษดินโทษฟ้าโทษผีโทษวิญญาณ

ทำไมไม่โทษตัวเองและรีบปรับปรุงตัวเองกันบ้าง?

นี่แหละหนาพระพุทธองค์จึงเปรียบคนเราคล้ายบัวเป็นเหล่าๆ "บุคคลเป็นไปตามกรรม"

ทำจตุคามก็ไม่ประสบผลสำเร็จสักเท่าไหร่ พวกพุทธพาณิชปั่นท่านจตุคามซะราบคาบเป็นหน้ากลอง ทุกที่กองจตุคามไว้เป็นโกดัง ไล่แจกกันสนั่นเมืองคนยังเบือนหน้าหนี
ก็วันก่อนทีวีลงข่าวฆ่ากันตายทางภาคใต้ คนตายแขวนจตุคามเต็มคอหลายรุ่นหลายวัด ท่านจตุคามช่วยไม่ทันตายน่าอนาถ บางรายลองของถึงขนาดท้า
เดิมพันกันด้วยชีวิต ใช้ลูกปืนคนละนัดผลัดกันยิงจ่อหัว โป้ง!!!เปรี้ยง!!!ตายคาที่ ท่านจตุคามกระโดดหนีไปก่อนแล้ว

คนโง่ลืมไปอะไรจะช่วยชีวิตคนได้เท่าปัญญาเป็นไม่มี วัตถุมงคลของแม่ชีก็อวดสรรพคุณเหมือนกัน
"ยิงไม่ออก ฟันไม่เข้า สาวหลง"นี่เป็นคำย่ออุบายสั้นๆ แต่หมายความเต็มว่า "เวลาเขายิง อย่าออกไปให้เขายิง เวลาฟันกันก็อย่าเอาตัวและหัวเข้าไปให้เขาฟัน สาวหลงทางไปที่ๆชอบ"

สรุปมีวัตถุมงคลของแม่ชีปลอดภัยไร้กังวล ฮ่าๆๆๆ ไม่ได้โม้...

เมื่อจตุคามไม่เป็นที่พอใจ แม่ชีจึงคิดว่า "เราน่าจะทำในสิ่งที่เราถนัดดีกว่า ไม่เชื่อท่านจตุคามแล้ว เชื่อตัวเองดีที่สุด"

จากนั้นก็เริ่มตะลุยสอนธรรมและการปฏิบัติจนไม่มีเวลาพักผ่อนหย่อนใจ ร่างกายเริ่มอ่อนเพลีย มองดูลูกศิษย์ที่จะช่วยหรือทำแทนก็ยังไม่มี

เอาล่ะ...ลุยเดี่ยว ทำงานแข่งกับเวลาไม่ยอมให้เวลามากินเรา
ญาติโยมก็ช่วยกันเชิญไปสอนได้ค่าสอนมาสร้าง ทิพยสถานธรรม จนเสร็จบางส่วนเท่านั้น เหนื่อยเหมือนกัน ก็ยังเป็นคนไม่ใช่เทวดา แต่ว่าสภาวะจิตใจแข็งแรงเหมือนเดิม

วันหนึ่งขณะนอนคิดอะไรเพลินๆพร้อมกับเอามือลูบตามตัวเพื่อสำรวจตัวเอง จนมาถึงหน้าอก มีความรู้สึกว่า เหมือนมีตัวอะไรเดินไต่ไปไต่มา คลำดูเป็นก้อนเล็กๆ โทรฯถามลูกศิษย์ที่เป็นพยาบาล บอกอาการให้ฟัง ลูกศิษย์บอกว่าอย่ากังวลเลยคงจะเป็นต่อมน้ำเหลืองที่คั่งค้างหลังมีประจำเดือน แต่ให้อาจารย์สังเกตว่าโตขึ้นหรือยุบหายไปหลังประจำเดือนหมด

ตอนเย็นลูกศิษย์เข้ามาคลำดู บอกว่าเป็นกล้ามเนื้อ หลังจากนั้นอีกสามวันลูกศิษย์เข้ามาคลำดูอีก แล้วบอกว่าให้อาจารย์สังเกตดู

หนึ่งเดือนผ่านไป ขณะที่แม่ชีกำลังอาบน้ำได้ยืนดูตัวเองในกระจก มองเห็นเนื้อตรงหน้าอกมันผิดปกติภายในเหมือนมีเส้นลากผ่านหน้าอก เอามือคลำดูแล้วกำหนดดูตามด้วยสมาธิ รู้ได้ว่ามันผิดปกติภายในแน่แล้ว จึงโทรฯ
ไปหาลูกศิษย์ที่โรงพยาบาลบอกว่า "อาจารย์เป็นมะเร็ง"ลูกศิษย์บอกว่าให้อาจารย์เข้ามาตรวจที่โรงพยาบาล

แม่ชีรีบไปในทันใด พอมาถึงโรงพยาบาลเข้าไปตรวจด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ หมอพูดว่า "มีข้างขวาสองเม็ด ส่วนข้างซ้ายขอบไม่ชัด " แม่ชีจึงพูดว่า "เป็นมะเร็ง"หมอจึงส่งตัวไปทำเมมโมแกรมที่ ม.อ.หาดใหญ่

แต่แม่ชีเลือกไปทำที่โรงพยาบาลกรุงเทพหาดใหญ่ ลูกศิษย์นั่งนิ่งมองหน้าอาจารย์เหมือนคิดอะไรในใจ แม่ชีจึงบอกว่า "คิดดังๆก็ได้" คำพูดของหมอทำให้ลูกศิษย์คิดหนัก เพราะคำว่าขอบไม่ชัดนั้นมันบ่งบอกชัดเจน
ว่ามีการชำรุดของเนื้อภายใน แม่ชีจึงบอกว่า "หาหมอที่เก่งที่สุดแล้วกัน อาจารย์เชื่อมั่นมือหมอที่เธอเลือกให้"

ครั้นพบหมอที่เก่งระดับประเทศแล้ว ได้พูดคุยและตรวจเพื่อความชัดเจน สรุปแม่ชีเป็นมะเร็งเหนือเต้านม เพราะมันลุกลามรวดเร็วมากแค่เดือนเดียวโตผิดปกติ ไม่รีรอบอกหมอว่าผ่าเอาเนื้อร้ายออกเลย
หมอให้กลับไปทำใจแล้วค่อยนัดวันผ่า แม่ชีบอกว่า "ไม่ต้องกลับไปทำใจหรอกหมอ เตรียมตัวและหัวใจมาพร้อมแล้ว ผ่าเลยแล้วกัน"

หมอมองหน้าแม่ชี หลังจากอธิบายกระบวนการผ่าตัดและหลังผ่าตัดต้องทำอย่างไร แม่ชีตัดสินใจเลือก

วิธีผ่าเอาก้อนเนื้อออกโดยไม่ต้องตัดเต้านมทั้งหมด หลังจากผ่าแล้วต้องให้เคมีบำบัดและฉายแสงติดต่อกันระยะหนึ่ง

คืนวันศุกร์แม่ชีนอนเตรียมรับการผ่าตัดที่โรงพยาบาลกรุงเทพหาดใหญ่ ห้อง ๙๐๒ รุ่งเช้าวันเสาร์หมอมาตรวจดูอาการของร่างกาย ว่าพร้อมรับการผ่าตัดหรือไม่? ทุกอย่าง o.k ใจและร่างกายเต็มร้อย พร้อมรับการผ่าตัด

กำลังใจจากลูกศิษย์มากมาย ทั้งทางใกล้และทางไกล เวลา ๑๑.๓๐ พนักงานมารับตัวเพื่อเข้า ห้องผ่าตัด ลูกศิษย์ตามมาส่งที่หน้าห้องผ่าตัดด้วยความเป็นห่วง ลูกศิษย์ที่เป็นพยาบาลได้เข้าไปในห้องผ่าตัดด้วย
ทำให้รู้สึกอบอุ่นเหมือนกัน

เมื่ออยู่ในห้องผ่าตัดแม่ชีได้ลืมตาดูรอบห้อง เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ต้องผ่าตัด เคยเห็นแต่ในละครทีวี มาตอนนี้ต้องเจอกับตัวเอง เสียวๆเหมือนกัน แต่ทำใจได้เร็ว ยอมรับความจริง ไม่เคยเข้าห้องผ่าตัดใหญ่

คงมีแต่ส่องกล้องลำไส้เท่านั้น หมอและพยาบาลเตรียมพร้อม หมอหันมามองแม่ชีที่ลืมตาดูรอบบริเวณห้อง
หมอถามแม่ชีว่า "แม่ชีสบายดีไหม?" แม่ชีตอบไปว่า "สบายดี" หมอและทุกฝ่ายขออนุญาตแม่ชีทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวแม่ชี แม่ชีจึงอนุญาตทั้งหมดและบอกว่า "เชื่อมือหมอและทุกคน"

หลังจากนั้นหมอวางยาก็นำยาสลบมาให้แม่ชีดม แม่ชีลืมตามองละอองควันยาที่พุ่งออกมาจากเครื่องมือตลอดจนกระทั่งหลับไปในที่สุด

โปรดติดตามตอนต่อไป...

บุญรักษา/ธรรมะสวัสดี

 

ก่อนเข้าห้องผ่าตัด

 

ในห้องผ่าตัดค่ะ

 

เพื่อนในกายท่านอาจารย์

 

ประวัติภาค ๒ ตอนที่ ๒

หลังจากให้หมอวางยาสลบ แม่ชีได้ยินพวกหมอพูดกันว่าคนไข้สลบแล้ว หลังจากนั้นคณะหมอก็เริ่มกรีดเนื้อกันใหญ่
ขณะนั้นในนิมิต หลวงปู่มายืนเรียกแม่ชีให้ถอดจิตออกไปจากกาย แม่ชีจึงตอบไปว่า
"ถอดออกไปทำไมคะ ก็สอนให้หนูรวมจิตให้เป็นหนึ่ง มีอุเบกขาเป็นอารมณ์ มีสติรู้ตัวทั่วพร้อมกับทุกสิ่ง แล้วให้หนูถอดออกไปทำไมกัน?" หลวงปู่หัวเราะแล้วพูดว่า "เธอนี่ยังเหมือนเดิม"

จากนั้นท่านก็ยืนมองสักพักก็หายไป หลังจากนั้นก็มีอีกหลายท่านมาบอกว่าให้ถอดจิตออกมา แม่ชีไม่สนใจรวมจิตเป็นหนึ่งตลอด ไม่สนใจใครจะบอกอะไรหรือใครจะเรียกแล้ว ตัดสินใจเองและยอมรับผล ที่ตัวเองเลือก

จนกระทั่งการผ่าตัดเสร็จสมบูรณ์ หมอมาเรียกให้ตื่น แม่ชีรู้สึกตัวขานรับโดยฉับพลัน
ลืมตาขึ้นมาถามหมอว่า"เสร็จเรียบร้อยแล้วหรือ?" หมอตอบว่า "เรียบร้อยแล้ว แม่ชีเจ็บแผลไหม?" แม่ชีตอบไปว่า "ไม่เจ็บ"

จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็เข็นแม่ชีออกจากห้องผ่าตัดมาที่ห้องพัก ๙๐๒ ตามเดิม ขณะมาถึงห้องรู้สึกหนาวมาก
จนร่างกายสั่นไปหมดทั้งตัว ลูกศิษย์ตกใจหาผ้าหนาๆมาห่มให้สักพักก็ร้อนจนต้องเอาผ้าห่มออก แม่ชีจึงบอกให้ลูกศิษย์กลับบ้านกลับที่พักกัน คงมีลูกศิษย์ที่เป็นพยาบาลคอยเฝ้าดูแล

นอนสักพักเริ่มเบื่อการนอนนานอีกทั้งปวดปัสสาวะจึงลุกจากเตียงนอนเดินเข้าห้องน้ำเอง ลูกศิษย์ถามว่า
"เดินไหวหรืออาจารย์?" แม่ชีตอบไปว่า "ไหวสิ ไม่ได้เป็นอะไรนี่?" ครั้นเข้าห้องน้ำจะปัสสาวะหรือฉี่นั่นแหละ
"โอย!!!ทำไมฉี่ไม่ออกและทำไมมันเจ็บแสบอย่างนี้ล่ะ?"

ลูกศิษย์ที่เป็นพยาบาลต้องเข้ามาเปิดก็อกน้ำทั้งหมดในห้องน้ำให้ไหล ฉี่ก็ยังไม่ออกรู้สึกทรมานมาก ลูกศิษย์พยาบาลก็ยังไม่หมดความพยายามที่จะให้แม่ชีฉี่ให้ได้ เอาน้ำมาราดที่หน้าท้องพร้อมทั้งทำเสียง " ฉี่ ๆๆๆ"

ฟังดูเหมือนแม่เลี้ยงลูกตอนเด็กให้ฉี่ยังไงอย่างนั้นแหละ นึกแล้วก็ขำตัวเองเหมือนกัน โตจนป่านนี้แล้วยังต้องมาให้
ลูกศิษย์ทำเสียงให้ฉี่อีก เฮ้อ...แต่ว่ามันฉี่ไม่ออกจริงๆ

จนลูกศิษย์บอกว่า "พยายามหน่อยอาจารย์ ถ้าฉี่ไม่ออกต้องสวนฉี่อีก" แม่ชีเบ้ปากเลย พยายามเท่าไรฉี่ก็ไม่ออก นึกในใจ
"เอาวะเป็นไงเป็นกัน ให้มันรู้ไปว่าจะทำไม่ได้ " จากนั้นก็นั่งนิ่งๆงัดวิชาที่เรียนมาจากหลวงปู่เอามาใช้
ได้ผลจริงๆ "ฉี่ออกแล้วๆ"แม่ชีตะโกนบอกลูกศิษย์ที่เป็นพยาบาล ลูกศิษย์ก็ช่างปากหวานชมอาจารย์เหมือนผู้ใหญ่ชมเด็ก
"อาจารย์นี่เก่งจริงๆ" "ไม่เก่งแล้วเธอจะเรียกเป็นอาจารย์หรือ?" แม่ชีคุยทับซะเลย

คืนนั้นแม่ชีลุกขึ้นฉี่ทั้งคืน สงสารลูกศิษย์เหมือนกันที่ต้องตื่นขึ้นมาดูแลตลอดเวลา

วันรุ่งขึ้นแม่ชีบอกหมอว่าจะกลับที่พักแล้วเบื่อนอนที่โรงพยาบาล หมอถามว่า "ไหวหรือแม่ชี"

แม่ชีตอบแบบไม่ต้องคิดเลย "ไหวสิหมอ หมอนี่เก่งนะ ผ่าตัดดีมากแม่ชีไม่เจ็บแผลเลย "แม่ชีชมหมอด้วยความจริงใจ
หมอยิ้มแล้วพูดอย่างถ่อมตนว่า "แผลไม่ใหญ่รวมทั้งแม่ชีแข็งแรงด้วยครับ"

หมอจึงอนุญาตให้แม่ชีกลับที่พักได้ในเย็นวันนั้น พยาบาลจะนำรถเข็นมาเข็นให้นั่ง แม่ชีบอกไม่ต้องหรอก
"แหม๋!!!ไกลหัวใจเดินไหวออกกำลังกายไปในตัวด้วย"

๗วันต่อมาหมอนัดไปดูแผลรวมทั้งวางแผนรักษาขั้นต่อไป ฟังหมออธิบายแล้วใจหายแว็บเลย เพราะค่าใช้จ่ายสูงมาก
เป็นล้านสำหรับการรักษาเคมีบำบัดและฉายแสง เอาล่ะสิคิดมากอีกแล้วเพราะทำประกันไว้สามฉบับรวมกันก็ยังไม่พอกับการรักษานั้นเลย นึกแล้วโมโหคนทำประกันเหมือนกัน

เราอุตส่าห์ฝากความหวังในชีวิตไว้ให้เลือกทำประกันที่มีประโยชน์เอื้อในการรักษาให้มากที่สุด ที่ไหนได้มาถึงตอนนี้
จึงเข้าใจหลักธรรมะมากที่สุดเลย คือ อย่าประมาท อย่าฝากชีวิตของตนไว้ให้แต่คนอื่นดูแลนั้นไม่ได้

อัตตาหิ อัตตะโน นาโถ.ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คนอื่นใครจะรอบคอบได้เท่าเราเป็นไม่มี

นี่จึงเป็นอุทาหรณ์ที่ให้แม่ชีได้เอาไว้สอนพวกนักขายประกันชีวิตได้อีกหนึ่งองกรค์ว่า

"นักขายที่ดีต้องอย่ามัวแต่เห็นแก่ ผลประโยชน์จากค่าคอมฯที่ขายให้กับลูกค้า แย่งกันทำยอดทำเป้าเพื่อตนเองด้วยคำพูดต่างๆนานา ทั้งๆที่ทำไม่ได้

เห็นหน้ากันตอนเก็บเงิน หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้ยินแม้แต่เสียง ถึงเวลาเคลมประกันก็ผลักภาระไปที่บริษัท อย่างนี้เป็นนักขายที่ดีต่อไปไม่ได้ เพราะไม่ได้ทำด้วยใจรัก แต่ทำเพราะตอนนั้นยังไม่มีงานอะไรทำ อบรมนิดเดียว ก็ออกขายเรียกร้องความสงสาร "

แต่ก็นั่นแหละแม่ชีก็ต้องโทษตัวเองด้วยที่ไว้ใจผู้อื่นมากเกินไป จนลืมดูรายละเอียด
ลูกศิษย์ของแม่ชีที่ทำประกันเอาไว้จึงได้บทเรียนจากแม่ชีนี่เอง

นักขายประกันทั้งหลายที่บอกว่าเป็นนักขายที่เก่งเพราะยอดสูงต้องหันมาสำรวจตัวเองกันแล้วนะว่ากำลังเป็นอย่างที่แม่ชีเจอมาหรือเปล่า?

โปรดติดตามตอนต่อไป

บุญรักษา/ธรรมะสวัสดี

 

ต้องติดตามตอนต่อไป

แม่ชีค่ะ ดิฉันรอตอนหน้าอยู่นะค่ะ และจะหมั่นทำดีค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง
อยากบวชเหมือนท่านแต่ ภาระยังหนัก หมดภาระคือหมด ตัวกู-ของกู

 

ขอสมัครเป็นลูกศิษย์ด้วยคนได้ไหมคะ