ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

โดนอาญาขนมตุบตับ มันง่ายไป ท่านขุนแต่ละนาย ทนทานยังกับกระทิงป่า

ต้องแยบยลกว่านั้น

 

เขียน ๑๓.๒๙

เอ้า..เจ๊เค้าว่าต้องแยบยลกว่านั้น
เราก็แยบยลกว่านั้นด้วยละกันนะ เนอะ
เริ่มด้วยยึดโยงอย่างยืด จากโพสท์ ๓๘๕๑

ที่เอามาเชื่อมโยงกันได้น่ะนะ ก็เพราะมีเหตุบังเอิญ อีกแล้ว ว่า
พอดี เมื่อวาน บังเอิญได้ตรวจล็อตเตอรี่ซะที ซื้อเก็บไว้ตั้งหลายเดือน
ไม่ได้ตรวจเลย แบบซื้อส่งเดช ปนปล่อยวาง ไม่ตรงที่หนึ่ง ก็ขี้เกียจตรวจดู







บังเอิญฤกษ์ดี เมื่อวาน เลยได้ตรวจสลาก ก็พบว่าถูก ๐๙ แฮะ
ทั้งหกเจ็ดใบนั่นน่ะ ซื้อแล้วก็ยัดไว้ในกระเป๋าสะพายห้อย
แบบไม่ยึดติดอ่ะ ซื้อเปิดช่องให้โชคแค่นั้นเองอ่ะ

ส่วนแบตสำรองที่เอามาทับไว้ ตอนถ่ายรูป คงไม่เกี่ยวล่ะมั้ง นะ
บังเอิญ มองไปมองมา หาอะไรมาทับ เลือกได้อันเนี้ยอ่ะ
บังเอิญ ระดับแบตเหลือ ๖๗ เปอร์เซ็นต์ พอดีเป๊ะ

ส่วนรูปแมงไม่รู้ ก็เกี่ยวกันได้ไงไม่ทราบ โผล่มาตอนดูรูปถ่ายสลาก
ค้างอยู่ในกล้องอ่ะ เลยเดาเอา ว่าเกี่ยวด้วย อย่างไรไม่ทราบ
คืนก่อนวันนั้นหมาเห่า ไอ้ตัวเนี้ย มันติดอยู่ใต้ผ้าใบ
เราไปเปิดผ้า ให้มันออกมา เพราะหมาแจ้ง
อีกวันนึงก็ยังอยู่แถวนี้ คงเพลียหมดแรง
อาจจะหิว เลยเอาลำไยให้ลูกนึงอ่ะ
ทีแรกกินไม่ได้ ต้องบีบน้ำให้
เกี่ยวอะไรกันไม่ทราบได้
แต่วันที่เก้าตรงกันเป๊ะ

กลับมาเรื่องหวย เมื่อไหร่จะถูกรางวัลที่หนึ่งซะทีน๊า หึหึหึ
จะซื้อรถซักคัน ท่องไปให้ทั่วประเทศเลย แต่ทำไมไม่รู้
เบื่อถูศาลาแล้ว เดี๋ยวหลังใหม่เสร็จ ใหญ่กว่าเดิม
ต้องเหนื่อยเพิ่มอีก เฮ้อ..ไม่อยากทำแล้วอ่ะ

อ้อ...เจ๊และอื่นๆ ไปชมกองหนุนล่าสุดของนักรบแสงดิ
ที่กระทู้นักรบแสงนะ บังเอิญซักสองสัปดาห์ก่อนนั้น
ต้องเปิดเพลงบูชาเทพจากอินเดีย หลายสิบเพลงเลย
อีกไม่กี่วัน พวกท่านเลยตามมาที่วัดด้วยอ่ะ เจ๋งมะ
http://palungjit.org/threads/%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%B7%E0%B8%AD-%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%9A%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%87-%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87-%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%99-%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%87-%E0%B9%83%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%A2%E0%B8%B4%E0%B8%99-%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%99-%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%A1%E0%B8%B2.306574/page-28#post9952788



กระต่ายป่า ข้างวัด / บังเอิญครั้งที่ล้าน
.

 

"อันน้ำใจของแม่ทัพนั้น ต้องเห็นแผ่นดินเป็นใหญ่ ไม่เอาแต่น้ำใจตนในการศึก
ต้องเชี่ยวชาญกลพิชัยสงคราม ต้องรู้รอบ ขอบอาณาเขต ชัยภูมิ ด้วยเหตุทั้งหลายนี้ พระบิดาของกู จึงยังไว้ใจในพระยาที่เคยร่วมรบทัพจับศึก มิใช่เพียงว่า เอาชนะชนทั้งหลายในทัพ จักได้เป็นแม่ทัพ ในการศึกนั้น ต้องมีกำลังศึกแปดประการ หัวศึกคือแม่ทัพ มือศึกคือกองหัวป่า ตีนศึกคือช้างม้า ตาศึกคือโหราจารย์ หูศึกคือกองสอดแนม ปากศึกคือทูต เขี้ยวศึกคือทหาร กำลังศึกคือไพร่พล

ข้าฝึกพวกเจ้ามา จงเป็นเยี่ยงหัวศึก นำพาทัพให้ได้รับชัยชนะ ด้วยปัญญาและสติ

และฝึกฝนให้เจนจัดมนต์คาถา ไสยเวทย์

บทเรียนในวันนี้ ขอให้เป็นดั่งครู จงเร่งฝึกฝนตนเถิด กูนั้นเป็นคนกล้า อยู่หรือตายกูหาพรั่นพรึงไม่ แต่หากต้องตาย กูขอตายอย่างสมศักดิ์ศรีนักรบ ขอตายอย่างชายชาติเชื้อกษัตริย์"

จบพระราชโอวาท เหล่าขุนทั้งหลายให้ซาบซึ้งในน้ำพระทัย หมอบกราบลงที่พื้น
สิงห์และพระอนุชา ก้มลงกราบแทบพระบาทซ้ายขวา

เจ้าหอหน้ายกพระหัตถ์ ลูบศรีษะสิงห์ แล้วตรัสเบาๆว่า "จงรักษาความดีเช่นเกลือรักษาความเค็ม จงเป็นเงาที่คอยปกปักข้าตลอดกาล ขอให้เจ้าจงสัญญาว่า จะสู้เพื่อแผ่นดินไท" สิงห์ตอบโดยไม่เงยหน้าว่า "จักรักษาสัญญา ว่าจะปกปักรักษาแผ่นดิน และเจ้าพี่ จนกว่าจะสิ้นลมหายใจ"

เจ้าหอหน้า พระพักตร์เรียบเฉย แล้วตรัสว่า "จัดเวรยาม แล้วจงบำรุงให้อิ่มท้อง เพลารุ่งสางเราจักเดินทางต่อไป"

 

เขียน ๒๓.๑๗

รู้สึกเหมือนเราจะคุยคนละเรื่องเดียวกันเลยนะ เนอะ
แต่เอ..เราสองคนเนี่ย อยู่โลกเดียวกันรึป่าวหว่า หึหึหึ


กระต่ายป่า ข้างวัด / ใครบ้างก็ไม่รู้ ชักจะมั่วแล้ว
.

 

แวะมาเยี่ยมป้า เล่าเรื่องสิงห์ต่อ ปล ชอบสำนวน พี่ต่ายมาก อ่านแล้ว งงดี มาแอบอ่านนานแล้ว ถึงกับเก็บไปฝัน ทะลุจักรวาลรูหนอนเลยทีเดียว อิอิ

 

อนุโมทนาบุญ กับคุณยศกร ทำบุญเจาะน้ำบาดาล
วัดป่าอ่างแก้วค่ะ สาธุ

 

ร่วมบุญเจาะน้ำบาดาล วัดป่าอ่างแก้ว
500 บาท เข้า ธนาคารกรุงเทพ วันที่ 11/03/2559 เวลา 19:33:17

 

จขกท ไปแอบสื่อสาร กับคนที่อยากให้เขียน

ได้ความว่า จะให้ตั้งแต่ ตีเขมร ขึ้นครองราชย์ ไปยกทัพปราบศึก
ประกาศเอกราช จนกระทั้งสวรรคต

กี่ปีจะจบล่ะ นี่

พระปรีชาสามารถ ด้านเพลงดาบ เพลงหมัด พระแสงปืน การบังคับลม การบังคับเรือ
กลศึก ที่ไม่ได้เขียนไว้ในประวัติศาสตร์ พงศาวดาร

 

วันนี้ เพิ่งได้ดูดวงวันแรก ในรอบหลายเดือน ก็เจอสายแข็งอีกแล้ว

ดูไปเกือบสอง ช.ม. ดูอะไรกันหนักหนาล้วงตับล้วงไส้


เรื่องที่สอง ฝันไปแปลกประหลาดเหลือเกิน ลอยอยู่บนศาสนถานแห่งหนึ่ง
ฟ้าฝนมืดครึ้ม เหมือนลมพายุจะมา เลยคิดว่า ลงพื้นดินดีกว่า
ก็ลอยลงมา พอไกล้ๆ ยอดเจดีย์มากมาย เลยรู้ว่าเป็น **บุโรพุทโธ
ที่อินโดนีเซีย เลยคิดว่าดีจัง อยากมาตั้งนานแล้ว มาในฝันก็ยังดี

พอกำลังจะลงพื้น ก็ปเกิดปรากฏการณ์ประหลาด ยอดเจดีย์ หักพังลง
ลักษณะ เหมือนแผ่นดินไหวแตกเคลื่อน ลมมาแรงมาก แต่ไม่มีฝน
ฟ้าคะนอง สายฟ้ามา เราตกใจมาก หาที่ลงไม่มีซักที่
เจดีย์ไม่รู้กี่พันยอด ค่อยๆหักโค่นลง

แล้วเสียงบนฟ้า ก็บอกว่า ลูกเอ๋ย เวลาไกล้เข้ามาแล้ว

เราก็ตื่น รู้สึกเสียใจที่ศาสนสถานอันงดงาม พังลงเหลือเพียงซากอิฐ ซากดิน
ราบพนาสูญ

 

พระแสงปืน ข้ามลำน้ำสะโตงนี่ แม่น้ำกว้างขนาดนั้น ปืนสมัยนั้น มีแรงส่งไม่พอแน่นอน ถ้างั้นที่พระองค์ดำ ยิงสังหาร สุรกรรมา นั้นไซร้ คงน่าจะเป็น วิชาตระกูลกระสุนคต อ่ะนะ

 

ขออนุโมทนา สาธุ กับคุณ pruek ในการทำบุญเจาะน้ำบาดาล กับวัดป่าอ่างแก้วค่ะ

 

ในครานั้น สิงห์แอบชำเลืองมอง ว่าจะทรงเสวยพระกระยาหารเยี่ยงไร
แต่เจ้าหอหน้าและพระอนุชา กลับทรงหลบมุมไปใต้ต้นไม้ใหญ่ แล้วเสวยเงียบๆ
เพียงสองพระองค์ สิงห์เห็นว่า พระองค์ก้เสวยเฉกเช่นเดียวกับเหล่าท่านขุน

และยังทรงดื่มน้ำจากกระบอกไม้ไผ่ที่ตัดเป็นกระบวย ปิดไว้ด้วยใบตองแห้งพันม้วนเป็นก้อน

เมื่อทรงเสวยพระกระยาหาร แบบชาวป่าชาวดง จนอิ่มแล้ว พวกท่านขุนนั่งพักผ่อน บางคนก็ดูแลตรวจตรา ม้าทั้งหลาย ดูว่าตามเนื้อตัวมีแผลหรือไม่ ดูกลีบเท้าม้า
นำผ้าชุบน้ำหมาดๆ คอยเช็ดตัวม้าให้กล้ามเนื้อม้าคลายตัวลง

เจ้าหอหน้าทรงดำเนินไปที่ม้าแล้วกวักมือเรียกขุนแก้ว ท่านขุนรีบนำห่อผ้าไปให้ ทรงป้อนก้อนสีน้ำตาลเล็กๆ ตัดเป็นท่อน ให้ม้าทุกตัว พลางลืบหัวและคอ

สิงห์กระซิบถามท่านขุนว่า คือสิ่งใดกันแน่ ท่านขุนจึงเฉลยให้ฟังว่า คือ ก้อนน้ำตาลอ้อย ที่นำมากวน แล้วทำให้เป็นลักษณะเหมือนอ้อยควั่น ให้กับม้าที่เดินทางไกล จักมีเรี่ยวแรงเป็นพิเศษ

 

แล้วท่านก็กล่าวกับขุนแก้ว ด้วยพระสุรเสียงราบเรียบ ไม่เบา แต่ก็ไม่ดัง
" การเดินทางครานี้ ให้พวกเจ้าทั้งหลาย เป็นคนจัดเตรียมเสบียง หาฟืนไฟให้พร้อม
รวมถึงหน้าที่ดูแลม้า จัดเตรียมม้า เพื่อเป็นการลงโทษสถานเบา "

"เมื่อถึงอโยธยา ข้าจึงจักตัดสินโทษอีกครา"

แล้วทรงกระโดดขึ้นม้า ควบไป จนทั้งสิงห์และท่านขุนทั้งหลาย แทบจะควบม้าตามไม่ทัน

 

แล้วการเดินทางอันทรหด ลัดเลาะไปตามแม่น้ำ ก็ล่วงไปโดยไม่ได้พัก จนเข้าสู่ราตรีกาลอีกครา
เจ้าหอหน้าซึ่งอยู่หัวขบวนม้า ก็ทรงหยุดม้า บริเวณร่มไม้ใหญ่ ไม่ไกลจากแม่น้ำนัก ทรงกระโดดลงจากหลังม้า "สิงห์ ตามข้ามา"
แล้วท่านหันไปสบพระเนตรกับพระอนุชา แล้วดำเนินนำไปที่ริมน้ำ พวกท่านขุนที่เหลือพักม้า จัดเตรียมเวรยาม หาฟืนไฟ โดยมีพวกเข้มและทอง คอยช่วยเหลือ

สามพี่น้อง ดำเนินไปจนถึงริมน้ำ สิงห์ก็คิดไปต่างๆนานาว่าท่านจะกล่าวอันใดกับสิงห์

 

แล้วท่านก็หันมาอบรมสิงห์ ข้าจักไปถ่ายทุกข์ เอ็งจงเฝ้ายามไว้
จากนั้นข้าจักชำระล้างคราบไคลในแม่น้ำกับน้องข้า
เอ็งก็จงเฝ้าระวังไว้ เมื่อเอ็งรู้พิชัยสงคราม เอ็งก็คงจักรู้ ตำราสวัสดิมงคล

สิงห์ไม่กล่าวอันใด ได้แต่ก้มหน้าลงเงียบๆ

//การถ่ายมูลหนักเบา ในการพระราชดำเนินนั้น การถ่ายหนักถ่ายเบา ต้องเป็นไป
ตำราสวัสดิมงคล ครั้นถ่ายทุกข์แล้วให้อาบน้ำเสีย ถ้าหาน้ำอาบมิได้ ให้ล้างหน้าลูบหน้าเสียถ้าจะอาบน้ำในคลองและห้วยธาร ห้ามถ่ายมูลหนักเบาลงในน้ำ
ถ้าตัวอยู่บนบก บนเรือน บนไม้ ถ่ายมูลหนักเบา ลงในน้ำได้แล

//ใครที่เคยเป็นทหารคงจะพอเข้าใจได้ว่า การปลดทุกข์โดยมีคนดูต้นทางมันฟินกว่า การห่วงหน้าพะวงหลังระหว่างการถ่ายุกข์ ซินะ
เฮ้อ ลำบากลำบนมาก ขอกราบกรานทหารทุกท่าน

 

สิงห์เฝ้ามองสองพระองค์อยู่ห่างๆ จนทรงถอดฉลองพระองค์ เหลือแต่ผ้าเตี่ยวลงไปสรงน้ำ
แล้วขึ้นมาทรงฉลองพระองค์ชุดเดิม ทรงดำเนินไปทางสิงห์แล้วเอาพระหัตถ์มาแต่บ่าสิงห์ ทรงตรัสสั้นๆว่า "ข้าอุ่นใจ ที่มีเจ้า"
พระอนุชาไม่ตรัสอันใด แต่ยิ้มให้สิงห์อย่างอบอุ่น เจ้าหอหน้าตรัสต่อไว่า ถึงคราเจ้าจะไปชำระร่างกาย ข้าจักให้เข้มและทองมาเป็นเพื่อนเจ้า

แล้วทรงดำเนินไปยังกองไฟ ที่เหล่าท่านขุนทั้งหลายรอท่า เข้มและทองจึงเดินมาอาบน้ำที่แม่น้ำ พร้อมกับสิงห์
สิงห์นั้นยังสงสัยว่า หรือภัยยังไม่หมด เหตุใดทั้งสองพระองค์จึงระวังตัวเช่นนี้

 

อยากให้มีการถกประวัติศาสตร์ ความน่าจะเป็น ของการดำเนินทัพต่างๆ
เผื่อว่าในอนาคต ได้ตีพิมพ์ แพร่หลาย เพื่อเกิดประโยชน์สูงสุดกับเยาวชนคนรุ่นหลัง
ที่จะได้อ่าน บทประพันธ์ต่างๆนี้

 

สิงห์รีบอาบน้ำไม่รอช้า เมื่อได้ชำระร่างกายจนเบาสบายแล้ว
สิงห์ก็เดินมาที่กองไฟ ที่แต่ละคนล้อมวงกันอยู่ ท่านขุนท่านหลาย
ก็ตระเตรียม ข้าวปลาอาหาร ปลาย่างกับข้าวหุงในกระบอกไม้ไผ่

สิงห์แอบชำเลืองมองสองพระองค์เสวยพระกระยาหารอย่างเรียบร้อย
แล้วก็ได้แต่แอบยิ้มและเก็บความประทับใจ อย่างไรเสีย ชาววังก็คือชาววัง

ทรงไม่ถือพระองค์ ในการดำเนินแบบไม่เป็นพิธีการเช่นนี้ กาลต่อมาสิงห์จึงได้รู้ว่า
ทั้งสองพระองค์นั้น ทรงรำคาญและเบื่อหน่ายความเป็นชาววังเพียงใด

เมื่อเสวยเสร็จ ก็ทรงโบกมือ ท่านขุนทั้งหลายต่างก็ไปทำหน้าที่ของตน ตรวจตราเวรยาม พวกที่ไม่ได้ยาม ก็เอาผ้าดิบที่ทอหนา ย้อมสีกล่ำ มาปูนอน ข้างกองไฟนั้นเอง

สองพระองค์ ก็ไม่ต่างกันนัก ท่านขุนแก้ว สะบัดฝ้ายทอหนา แล้วปูทับด้วยผ้าแพร
ทั้งสองพระองค์ ทรงบรรทมใต้ร่มไม้นั้น

สิงห์เตรียมล้มตัวลงนอนกับดิน ใช้เพียงห่อผ้าสัมภาระหนุนหัว ตามองดาวบนฟ้า
แม้เรื่องราวจะหนักหนาปานใด ดาวก็ยังงดงามเสมอ ใจให้คิดถึงขรัวอินทร์

สิงห์กำลังจะเคลิ้มหลับ ในใจก็ท่องพระคาถาต่างๆ ที่อาจารย์เคยสอน
โดยเฉพาะคาถากำกับยันต์ที่ท่องทุกวันทุกคืนไม่เคยเว้น

เสียงพระสุรเสียง ตะโกนว่า "สิงห์"

สิงห์ลุกขึ้นนั่งอย่างฉับไว แล้วคลานเข่าไปไกล้เจ้าหอหน้า
"มีการอันใด พะย่ะค่ะ"

ทรงตรัสเบาๆว่า " จงมานอนข้างข้า ข้ามีเรื่องจะเล่ากล่าวต่อเจ้า คืนนี้เจ้ามิต้องยาม"

 

วันนี้เป็นวันช้างไทย

ขอสดุดี แก่พญาคชสารหัวใจนักรบกู้แผ่นดิน
ที่ได้ร่วมสละเลือดเนื้อเพื่อกอบกู้เอกราช

เจ้าพระยาปราบหงสาวดี หรือ

เจ้าพระยาไชยานุภาพ

ในกาลก่อนนะ ตบะบารมีของช้างคู่บารมีนั้น มีรัศมีให้ยำเกรง สมกับตำแหน่งพระยา
มีชีวิตจิตใจ และเกียรติยศ เช่น ชายชาติทหาร และช้างคู่บารมีมีจิตเป็นนักรบ ยอดขุนศึก ไม่ต่างกับคนเลยแม้แต่น้อย

แววตาของช้างนั้น บ่งบอกอุปนิสัยใจคอได้ ไม่ต่างกับแววตาของคนเลยทีเดียว

ในกระทู้ต่อไป จะเขียนเรื่องพญาคชสาร และจาตุรงคบาท แน่นอน รายละเอียดเยอะจริงๆ

 

ร่วมบุญเจาะนำ้วัดป่าอ่างแก้วสองร้อยบาทดังแนบ จ๊ะ