ภาระอันหนักอึ้งในครอบครัว(เครียดมากครับ)

มันเป็นเพียงช่วงหนึ่งของชีวิตค่ะ แล้วมันจะผ่านไป... ขอให้มีกำลังใจ สู้

พยายามลดรายจ่าย เท่าที่จะทำได้นะคะ ปลูกผักที่พอจะปลูกได้ ไว้กิน... อีกหลายวิธี...

ต้องขอให้ทุกคนช่วยกันประหยัด และช่วยกันหารายได้ (ที่ไม่ต้องลงทุน... ลงแรงอย่างเดียวน่าจะดีกว่านะคะ)

พี่เคยตกงาน 13 เดือน มีรายจ่ายหลายหมื่นต่อเดือนโดยไม่มีรายรับเลยค่ะ หันหน้าพึ่งใครก็ไม่ได้ ขายทองหมด กู้ยืมบัตรเครดิต สารพัดก็ยังไม่พอ คิดหาทางออกก็ไม่มี ทุกคนรับรู้แต่ช่วยไม่ได้หรือไม่ช่วย บางครั้งเสนอความเห็นเชิงตำหนิอีก เครียดมาก...จนเลิกคิด อะไรจะเกิดก็เกิด ช่วงที่ทุกข์ เราก็รู้สึกว่ามันนาน กว่าจะผ่านแต่ละวัน มันนานนนนนน มันยาก แต่ก็ต้องสู้ค่ะ ตอนนี้ผ่านมาแล้วแต่พี่ก็ยังเป็นหนี้อยู่เยอะเหมือนเดิม แต่สบายใจขึ้น

ตามคำสอนพระหลายท่าน ทุกข์และสุข ไม่ได้อยู่กับเรานาน เดี๋ยวสุขมา แล้วก็ไป เดี๋ยวทุกข์มา แล้วก็ไป

สู้ๆ นะคะ เดี๋ยวทุกข์ก็ผ่านไป

 

็Alone<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3849357", true); </SCRIPT> ขอเป็นกำลังใจให้ครับ​

สมาชิก

สู้เถอะครับอย่าท้อถอย ทุกข์เขามีไว้ให้เราดู ทุกข์เขาไม่ได้มีไว้ให้เราเอามาใช้ ถ้าคุณเห็นทุกข์แล้วคุณจะเห็นธรรม

ถ้าไม่เห็นทุกข์คุณก็เอามาเป็นทุกข์เสียเอง ทุกข์เกิดนั้นมันเกิดของมันเอง เราไม่เคยเชิญเคยอ้อนวอนและก็ไม่เคยขอร้องให้เขาเกิด

เวลาเขาจะดับคุณเอาอะไรไปรั้งก็ไม่อยู่ ตามสภาพเขาเป็นของเขาอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรมา ทุกคนมีสภาพทุกข์เหมือนกันหมดทุกคน

ไม่เว้นแม้แต่ชีวิตเดียวเพียงแต่ใครจะเข้าใจสภาพทุกข์ได้ดีกว่ากัน คุณโชคดีกว่าใครๆแล้วที่ทุกข์หนักๆที่ได้เกิดให้คุณดูคุณเห็น ถ้าทุกข์เล็กๆน้อยๆ

มองเห็นยาก จงเอาที่คุณว่ามันเป็นวิกฤตให้มันเป็นโอกาสเสีย คนที่ได้ดีเพราะทุกข์มีเยอะแยะไป ดูตัวอย่างนางปัญจารา เป็นตัวอย่าง จงตั้งใจแสวงหา

ที่เกิดของทุกข์แล้วจะรู้จักทุกข์ คนส่วนมากพอทุกข์เกิดก็แสวงสุขเพื่อจะดับทุกข์เลยอดเห็นทุกข์ที่เป็นสภาพธรรมของทุกข์ที่แท้จริงของ ถ้าเรามีแต่สุข

คุณหมดโอกาสเห็นธรรมแน่ ๆ แม้แต่เทวดาที่เขาเสวยสุขชั้นสวรรค์เขายังปรารถนามาเกิดเป็นมนุษย์เพื่อมาหาทุกข์ที่แท้

บนสวรรค์นั้นเขาไม่มีทุกข์ให้เห็น มีแต่สุขอย่างเดียวมันหลงง่าย แม้แต่พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์

ยังต้องมาอุบัติขึ้นในมนุษย์เท่านั้นเพื่อมาให้เห็นทุกข์ ทำไมเจ้าชายสิทธัตถะจึงออกจากสุขในวัง ก็เพื่อแสวงหาทุกข์นั้นเอง คิดว่าพอจะเข้าใจนะอดทน

สู้ต่อไปสักระยะใช้เวลาหน่อยทุกข์มันไม่ได้อยู่กับตลอดไปหรอกสักวันหนึ่งคุณต้องยิ้มได้

 

ตอนนี้ก็ลำบากกันทั่วนะค่ะ เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะค่ะ ยังงัยมันต้องผ่านไปให้ได้ ถ้าไม่ยอมแพ้ ยังงัยก็ต้องชนะค่ะ ไม่ว่าความทุกข์หรือความสุข มันมาแล้วก็ต้องจากไปค่ะ ไม่มีอย่างไหนอยู่กับเรานานหรอกค่ะ สลับสับเปลี่ยนกันไป วันนี้สุขพรุ่งนี้ทุกข์ ดังนั้นวันนี้ทุกข์วันข้างหน้าสุขก็จะคอยเราอยู่เช่นกันค่ะ

 

ขอให้ จขกท หลุดพ้นจากความลำบาก และพบความสำเร็จในเร็ววันนะครับ

 

็Alone และ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->คนไร้บ้าน<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3837973", true); </SCRIPT>

ข้อ ๑ เป็นสมาชิกเก่า ในเวปนี้ หรือป่าว ครับ ?
ข้อ ๒ และ เป็นคน คนเดียวกันหรือเปล่า ครับ ?
เพราะ ... อยากรู้ และ อยากหาทาง ช่วยเหลือครับ เหอ ๆๆๆ

 

แวะมาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ สู้ต่อไปนะคะ ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ สำคัญที่ใจเราสู้ ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ อย่ายอมแพ้

ไม่มีคำว่าแพ้หากว่าเราได้เริ่ม
ไม่มีคำว่าอยู่ที่เดิมหากเราได้ค้นหา
ไม่มีคำว่าเป็นที่หนึ่งหากยังต้องพึ่งพา
ไม่มีคำว่าดีกว่าหากว่าเราไม่ตั้งใจ​

 

ถ้าอยากได้หนังสือ ความสำเร็จที่มาจากพระพุทธเจ้าไปอ่าน ขอให้แจ้งทาง PM มานะครับ ยินดีมอบให้ แต่เป็นหนังสือที่ผ่านการอ่านมาแล้วนะครับ สภาพยังดี

"เรามีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ มีการรมเป็นที่พึ่งอาศัย" ถ้าเชื่อพระพุทธเจ้า ทุกอย่างมาจากอดีตกรรมไม่ชาตินี้ก็ชาติก่อน ถ้าเกิดจากกรรมของเราเองแล้ว ก็น่าจะพยายามเข้าใจและทำใจยอมรับผล ถ้าเข้าใจในผลแล้ว เราก็จะเบาความทุกข์ใจลงได้บ้าง แต่ก็ต้องสร้างกรรมใหม่ที่ดีไว้มากๆ เพื่อให้ทุกอย่างดีขึ้น

ต้องใช้ธรรมะของพระพุทธเจ้าช่วยครับ อย่างอื่นผมไม่เห็นทางเลย

 

วันนี้คุณ Alone ต้องสร้างเหตุแห่งความรวยเพื่ออนาคตข้างหน้าครับ จากหลักธรรมที่ว่า "อยากรวยต้องให้ทาน อยากสวยให้รักษาศีล อยากมีปัญญาให้เจริญภาวนา" ครับ หมั่นสร้างบุญทุกวันด้วยการไหว้พระสวดมนต์ (นั่งสมาธิด้วยยิ่งดีใหญ่) สวดมนต์ทุกวันให้เกิดสมาธิ สมาธิดีแล้วสติก็จะดีตามมา ทำให้คิดออกว่าควรทำงานอะไร อย่างไร ปรับปรุงการงานอย่างไรจึงจะมีรายได้พอเลี้ยงดูครอบครัว ตักบาตรทุกเช้า และทำบุญด้วยการบริจาคปัจจัยเสมอๆ มีมากให้มาก มีน้อยให้น้อยครับ ไม่จำเป็นต้องทำบุญด้วยเงินมากๆเสมอไป สำคัญที่ใจขณะกำลังทำบุญครับว่าให้ทำด้วยความเต็มใจ อิ่มอกอิ่มใจ ปลื้มใจ เราทำบุญสุดกำลังของเราในปัจจุบันแล้ว (ไม่ขึ้นกับจำนวนเงินครับ) ก็จะเกิดผลบุญมาก ทำไปเรื่อยๆทุกวัน ทำใจให้สบาย แล้วบุญกุศลที่คุณทำจะให้ผลกับคุณโดยแทบไม่รู้ตัวเลยครับ

 

เห็นมั้ยคะว่าคุณไม่ได้โดดเดี่ยว มีคนเข้ามาให้กำลังใจและให้คำแนะนำมากมาย จนปรางรู้สึกว่า คนที่ออกความเห็นหลังๆไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากแล้ว.......

แต่ปรางก้ออยากจะย้ำว่า ให้คุณมองโลกในแง่บวกมากๆและตลอดเวลาเท่าที่จะทำได้ เพราะถ้าเรารู้สึกรักโลก รักชีวิต รักสังคมและคนรอบข้างแล้ว ผลของความรู้สึกด้านบวกจะส่งผลให้คุณคิดออกได้ด้วยตัวเอง ว่าควรจะแก้ไขปัญหาแต่ละอย่าง อย่างไร?

ยิ่งเราเครียดและกดดันตัวเอง ทุกอย่างมันก้อเหมือนมืดแปดด้าน เพราะเราปิดทางออกของตัวเราเอง ปรางมีเพื่อนผู้ชายอยู่คนนึงตอนนี้พ่อเพิ่งเสีย แล้วก้อยังค้างงานอาจารย์ยังไม่ได้ส่งอีก 6 ชิ้น(ทั้งๆที่จะปิดเทอมอยู่แล้ว) เงินก้อไม่ค่อยมีใช้ เรียนก้อกู้เงินเรียน แต่เวลาอยู่ใกล้เพื่อนคนนี้แล้ว ปรางรู้สึกได้เลยว่าเรื่องใหญ่แค่ไหนก้อกลายเป็นเรื่องเล็กได้ เพราะเค้ามองชีวิตในด้านบวกตลอด แล้วก้อค่อยๆแก้ปัญหาไปทีละอย่าง เมื่อวานเพื่อนคนนี้ยังพูดกับปรางเลยว่า "ไปดูหมอดูที่ไหนเค้าก้อบอกว่า กูจะรวยมีเงินเหลือเก็บในตอนแก่ แต่ตอนนี้ยังไม่เห็นมีวี่แววเลยว่ะ" แล้วเพื่อนปรางมันก้อหัวเราะ.......

 

ดีแล้ว
อ้าวดีจริงๆนะคะ
ขนาดคุณจนถึงเพียงนี้ ก็ยังมีโอกาสได้เลี้ยงดูแทนพระคุณแม่
พ่อแม่เป็นเนื้อ นาบุญใหญ่โตนะคะ อย่าดูเบาไป ขอให้ตั้งใจดูแล บุพการีเถิดค่ะ
ลำบากนิดเดียวยังไม่ถึงตายหรอกค่ะ

พวกบางคนรวยๆ ยังไม่มีโอกาสดีอย่างนี้เล้ย ได้แต่กินบุญเก่า ๕๕
จริงนะคะพวกลูกคนรวยที่มีพ่อแม่ให้ทุกอย่าง นานไปให้แม่มาเป็นคนใช้ยันโตน่ะ เป็นเคราะห์ในวาสนานะคะ

ส่วนอย่างคุณเค้าเรียกวาสนาในคราเคราะห์ค่ะ

อันที่จริงมีครอบครัวอยู่ร่วมพร้อมหน้า มีความรัก เมตตากัน ความทุกข์อะไรก็เล็กน้อยค่ะ เราก็แค่สู้ไปอย่างมากก็แค่ตาย เท่านั้นเอง

คุณลองขาย น้ำหวาน น้ำผลไม้ไหมละคะหลังเลิกงาน

สู้สู้ นะคะ

 

ขอกล่าว คำขอบคุณสำหรับคำตอบ และการให้กำลังใจ ของเพื่อน ๆ สมาชิกทุกท่านนะครับ
หลังจากได้อ่านจากหลาย ๆ ความคิดเห็นของเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่ให้กำลังใจ มีเพลงดี ๆ มาให้ฟังมีคำเตือน คำสอน ณ ตอนนี้ก็ห้าทุ่ม กว่า ๆ แล้ว ผมก็ยังนั่งคิด นั่งเครียดกับปัญหาอย่างมีสติ
พยายามมองหน้าลูกคนเล็ก ที่มีอายุ 26 วัน มองแล้วก็ให้กำลังใจตัวเอง จะต้องสู้เพื่อลูกต่อไป วันนี้ผมก็ได้รับข่าวร้ายจากที่ทำงานอีกว่า เงินเดือน ๆ หน้าจะตกเบิก เพราะตัดปีงบประมาณ จะไปออกทบให้ 2 เดือน นั่งถอนหายใจสมองตื้อ คิดอะไรไม่ออก
ผมอ่านสิ่งที่เพื่อน ๆ พี่ ๆ ทั้งหลายตอบมา หลาย ๆ รอบ ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก ยอมรับว่ามีกำลังใจดีขึ้นครับ ขอบคุณทุกคนมากๆ ครับ รวมทั้งคุณ อรชร ที่ต้องการให้ความช่วยเหลือด้วยครับ

 

1 ผมไม่เคยเป็นสมาชิกในเว็บนี้ครับ วันนี้ได้มีโอกาสมาหน้าคอม กลุ้มใจ เลยลอง
เข้ากูเกิ้ล พิมพ์ คำว่า ปัญหาชีวิต เจอเว็บนี้เว็บแรก เลยเข้ามาสมัครสมาชิกดูครับ

2 ผมไม่ใช่คน ๆ เดียวกับคนไร้บ้าน ครับ

 

ประโยคนี้ทำให้ผม มีกำลังใจขึ้นมามากเลยครั

ขนาดคุณจน ถึงเพียงนี้ ก็ยังมีโอกาสได้เลี้ยงดูแทนพระคุณแม่

ขอบคุณเป็นอย่างสูงครับ

 

ยอมรับมากครับที่คุณสามารถประคับประคอง ครอบครัวมาได้ขนาดนี้
เป็นกำลังใจให้ครับ นึกถึงรอยยิ้มของลูกๆ เข้าไว้ครับเพื่อเป้นกำลังใจต่อไป
สู้ต่อไปครับ

 

ชีวิตคนเราทั้งชีวิตมันยาวนักมีทั้งสุขและทุกข์สลับกันไปพอสุขอยู่สักพักเดี๋ยวอุปสรรคมาแล้ว...สักพักแก้ไขปัญหาได้ก็สุขอีก...หมุนวนอยู่แบบนี้อยู่ที่ใครจะอดทนกว่ากันแก้ปัญหามันไปเรื่อยๆเดี๋ยวหมดปัญหาก็จะดีเอง...เครื่องมือที่ช่วยให้ทุกข์คลายเร็วขี้นคือ ทาน ศีล ภาวนา..ทำประจำจนเป็นนิสัยแล้วสังเกตดู...

 

(k) ครอบครัวสังคมไทย คงไม่ใช่มีครอบครัวเดียวของคุณ Alone ที่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้
คุณ Alone เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบภาระหนักอึ้ง พี่ใจเอง..ก่อนแต่งงาน เราไม่เข้าใจว่า ทำไมพ่อแม่ถึงห้ามแต่งงานกับคนกินเงินเดือน พยายามส่งเสริมหาคู่คนค้าขาย มาให้พี่ใจไม่หยุดหย่อน

(k) แต่เราดื้อ สุดท้ายอยู่กับคนกินเงินเดือน ทุกสิ่งทุกอย่างต้องจับมือต่อสู้หามาด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นลูก 2 คน บ้าน รถ ฯลฯ (รวมทั้งหนี้สิน) อยากมาให้กำลังใจ คุณ Alone คนที่จะให้คำปรึกษาเราได้ดีที่สุดคือคนในครอบครัว โดยเฉพาะคู่ชีวิต จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน แหม..อยากให้รัฐบาลตั้งกองทุนช่วยเหลือครอบครัวแบบนี้มาก ๆ จังเลย เอาแบบปลอดดอกเบี้ย ผ่อนระยะยาว แบบผ่อนบ้าน

(k) คุณแม่บ้านก็คงเพิ่งคลอดได้ 26 วัน คงยังไม่แข็งแรงพอใช่ไหมคะ ทำหมันแล้วใช่ไหมคะ เดี๋ยวมีอีกคนล่ะจะยิ่งภาระหนักใหญ่เลย ก็วิงวอนขอให้เพื่อน ๆ ชาวพลังจิตที่เป็นเจ้าของกิจการและมีพื้นที่อยู่ในบริเวณจังหวัด อำเภอเดียวกับ คุณ Alone ช่วยเหลือโดยหางานให้ภรรยาทำนะคะหลังจากพักฟื้นคลอดแข็งแรงแล้ว จริง ๆ แล้ววิธีหารายได้มีหลายอย่าง เช่น รับซัก-รีดผ้า ขายอาหาร ก็น่าจะเป็นอาชีพที่พอทำได้ พอมีทุนก็เปิดร้านขายของชำ น้ำขวด เห็นยาม รปภ รายได้เท่า คุณ Alone ลูก 2 ภรรยาเปิดร้านขายของชำเล็ก ๆ ในชุมชนหมู่บ้าน เขายังออกรถปิคอัพแค๊ป ป้ายแดงเลยค่ะ เอาใจเชียร์ให้ผ่านปัญหาชีวิตไปให้ได้นะคะ

 

มาให้กำลังใจครับ แล้วจะคุยด้วยส่วนตัวครับ
พยายามตั้งสติ แล้วเริ่มเดินหน้าใหม่ อย่าทำร้ายตนเอง ขอให้มีศีล สติ
คิดเสียว่ากำลังชดใช้กรรมเก่า ใช้ให้หมดสักวันจะหลุดพ้น
สิ่งดีๆจะเข้ามาในชีวิต

 

ภรรยาคงต้องช่วยกันหาเงินนะคะ และต้องลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นในบ้านออกไป อะไรประหยัดได้ต้องประหยัด หาหนังสือธรรมะมาอ่านคลายเครียด ขอให้วิกฤตผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ

 

ขนาดท้องฟ้า..ยังมีดวงดาว..

บนกระดาษสีขาว...ยังมีซาลาเปา....

......ไม่มีอะไรแน่นอน....

เมื่อมีมืดย่อมมีแสงสว่าง...

และเมื่อรัตติกาล...ได้ทำหน้าที่ของมันจนถึงที่สุดแล้ว....

จะมีแสงแห่งอาทิตอุทัย......รออยู่เสมอ


ขอเป็นกำลังใจให้ขอรับ

 

เหนือทุกข์...

อันความทุกข์ สอนธรรม มีน้ำหนัก
เห็นทายทัก ความทุกข์ สนุกหรือ
เธอก็ทุกข์ ฉันก็ทุกข์ สนุกฤา
เราต่างคือ คนทุกข์ สนุกอะไร

ทุกข์ให้เป็น จะมองเห็น ความก้าวหน้า
เอาทุกข์มา ฝึกฝน อดทนได้
โลกถูกทุกข์ กระแทกกระทำ อยู่ร่ำไป
แต่ดวงใจ เราเหนือทุกข์ ไม่ถูกกระทำ

ด้วยปล่อยวาง ว่างเบา มิเศร้าหมอง
ทุกข์ก่ายกอง กระซ่านกระเซ็น ไม่เป็นส่ำ
ขอพวกเรา จงยอมรับ และกลับลำ
ทิ้งความทุกข์ อันมืดดำ แล้วทำดี...




จากหนังสือ " เจ็บ...แต่ก็...โอเค "
จากเวบ... www.prajan.com

ขอเป็นอีก 1 กำลังใจค่ะ ^_^​