รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

อนุโมทนา บุญ กับ ยายผีป่า ด้วยนะครับ ขอให้เดินทางปลอดภัย ^o^

 

เดี๋ยวมาจ๊ะ

ลูกสาวคนที่สองน้องเกรซบอกว่า

แม่ๆ หนุไปขี้ที่ห้องน้ำใหญ่มาตะกี้

หนูได้หวยด้วยแม่


ยายผีป่าเลยถามว่า

อะไรนะลูก ขนาดเข้าส้วมเบ่งอึ หนูยังเห็นหวยหรือลูก


ลูกตอบว่า

หนูได้จริงๆ แม่ แม่เตรียมไปซื้อนะ

ยายเลยถามว่าได้มาอย่างไง


ก็เห็นในห้องน้ำหน่ะแม่ เป็นตัวเลขเลย






ก้อช่วงที่หนูเบ่งไป แปรงฟันไป พอบ้วนปาก ยาสีฟันมันตกลงพื้นกระจายเป็นตัวเลขเลยแม่



๔๔

แล้วก้อ ๑

แล้วก้อ ๗๒








เออ....ม่านรุ๊ว่า เชื้อแม่มันแรงหรือว่ามันบ้ากว่าแม่มันหว่า

 

คุณยาย กลับมาแล้วเหรอ.....



รอนานมั่กๆ

^__^

 

ผีโบราณ...ตามติดยายผีป่า...เพราะเห็นว่าบ้าดีนักแลฯ

ช่วงที่ห่างหายสมาชิกมิตรรักนักอ่านที่ชื่นชอบการให้หลอก ก้อไม่มีอะไรนักหรอกนะคะ

อุ้ย...เดี๋ยวมา...ท้องไส้มันรวน เพราะตะกี้กินยำวุ้นเส้นจานบะเริ่มเทิ่มฝีมือตัวเองไปจนเกลี้ยง ...ตอนนี้มันเริ่มส่งสัญญาณว่า

จาออกแย้ววววววววว...

เด่วมานะจ๊ะ

 

^
^
^
^
ส้วมเต็มแระม๊างงง......



ป่านนี้ยังมิโผล่...

 

วันนี้ที่บ้านลายตะกวดน้ำไม่ไหล แถมไฟดับอีกต่างหากครับ จึงเข้าเน็ตไม่ได้ อุปสรรคช่างเยอะแท้ อิอิ


ปล. ท่านใดสนใจจะบริจาคเครื่องปั่นไฟ+จานดาวเทียม IPSTAR เพื่อให้คุณยายเข้าเน็ตได้สะดวกขึ้นก็เชิญนะครับ ^^

 

O~(-.-O~) แง้วๆไม่ยอมมาเม้าต่อเด่ะต่อยเลย

 

รออ่านด้วยคน ^-^

 

เอ้า..อย่าเพิ่งบ่น...เพราะมีหลายคนบ่นดั้งดังว่า

เข้าส้วมทีน้านนาน...สงสัยตายคาส้วมกระมัง...เก๊าะประมาณนั้นแหละ...

รู้ป๊ะว่าทำไมยายผีป่าถึงมีผัวอย่างเป็นจริงเป็นจังกะเค้าในชาตินี้


แหม...ก้อคนมันไม่อยากตายไวไงละจ๊ะ

เพราะไหนๆ ได้เกิดมาทั้งทีแระ...ขออยู่ให้มันได้เรื่องได้ราวไปเล่าในภพหน้าอีกแยะๆ หน่อย

เลยต้องมีผัว

เพราะบังเอิญรู้ดีว่าการมีผัวทำให้ตายยากตายเย็น

ไม่เชื่อลองถามผู้ชายในห้องนี้ที่มีเมียมาระยะหนึ่งแล้วสิจ๊ะว่า

ชอบค่อนขอดเมียลับหังและเผลอๆ เอาต่อหน้า(ต่อว่านะอย่าคิดลึก) ว่า

"เมียตูนี่นะ..แก่ง่าย...ตายช้า...!"

บังเอิญว่า ยายผีป่า...แก่มานานแล้ว หลายพันปีแล้ว เลยชินกับการด่าค่อนขอดเช่นนี้

นี่ขนาดว่าอีกไม่กี่วัน ก้อจะอายุตัวเลขเพิ่ม แต่สังขารลดเวลาการคงอยู่ลงเรื่อยๆ คนรุ่นเดียวกันยังอายน๊าจะบอกให้ เพราะได้ยาดี...สวยและสาวกว่าอายุเจงๆ

นี่วันก่อนน้องสาวผัววัยแค่ยี่สิบต้นๆ มาจับเนื้อจับตัวว่า

พี่ใช้ครีมอะไรทำไมผิวพี่เนี้ยนเนียน

อ๋อ...

ไม่มีอะไรลับหรอกนะจ๊ะ

หนุ่มๆ สาวๆ แถวนี้ลองเอาไปใช้ได้นะจ๊ะ












กินอาหารที่ผสมสารฟอร์มารีน(ยาฉีดกันเน่าเปื่อย) บ่อยๆ รับรองว่า เราจะมีผิวพรรณที่เน่าเปื่อยง่าย แต่ตายทรมานนะจ๊ะ

ก้อ..มันสะสมในร่างกายเรื่อยๆ มะเร็งก้อถามหา และอีกๆ หลายโรคาก้อมาเยือน


แต่ยายผีป่าเนี่ย

โชคดีที่ยมบาลท่านลืมมารับวิญญาญ

เดี๋ยวมาเล่า...รับรองว่าไม่ให้รอนานหรอกจ๊ะ

 

วันหนึ่ง(เมื่อไม่นานมานี้เอง แต่จำวันที่ไม่ได้จริงๆ เพาะที่บ้านไม่เคยมีปฏิทิน ถึงมีก้อไม่ค่อยเปิดดู ถึงเปิดดูก้องง เพราะไม่เคยรู้ว่า วันก่อนหน้าคือวันอะไร แล้วจะรู้ได้อย่างไรคือวันอะไร อาศัยถามผัว และผัวก้อพอๆ กัน เคยผิดนัดผิดวันเรื่อยเลย แต่เป็นการผิดล่วงหน้าเสมอ อย่าถือสานะคะ)


ช่วงนั้นกลับจากวัดหลวงปู่สุภา...(โสภา)

ก้อเพลียกับการเดินทางแต่เราจะนอนกินบ้านกินเมืองไม่ได้ แถมมีแขกแดนไกล(ญาติฝ่ายผัว)

เขามาเยี่ยมเยือนบ้านเกิด เราก้อไม่สามารถที่จะทำทีว่า...ไม่อยากสนใจ เพราะไม่ใช่วิสัยยายผีป่า

เลยลุกขึ้นมาทำบาบีคิว (โคตะระเค็มมั๊กๆ เพราะหยิบน้ำตาลผิดเป็นกระปุกเกลือ...อันนี้ก้อเป็นประจำ...ถ้าใครไปชิมฝีมือยายผีป่าที่บ้านลายตะกวดนะคะ..จงนึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วไว้ให้ดีเน้อ)


พอทีนี้ผัวก้อบ่นว่า

เทอชอบทำอะไรที่มันทำให้ผมเหนื่อยอีกแล้ว!

ยายผีป่าก้อเลยมองหน้าผัวด้วยสายตาที่มีพลังไฟเตโชนิ๊ดนึง

เป็นการบอกว่า

"แกไม่ทำใช่ไหม หือหาใช่ไหม กล้าขัดคำสั่งใช่ป๊ะ เด๊ะๆ เดี๋ยวแม่มีน้ำโห แล้วจะหาว่าไม่เตือน.....!"










"ก้อ...ฉันทำเองคนเดียวก้อได้ เทอไปทำงานของเทอเหอะ"









































งานของผัวยายผีป่าเขาทำประจำโดยไม่บ่นนักหนา เราก้อไม่อยากขัดใจเค้าเนาะ



สักพักเขาก้อต้องเชื่อเรา โดยการไปทำหน้าที่ๆ เขาชอบโดยไม่ก้าวก่ายงานยายผีป่า(เฉพาะกิจเลยสักนิ๊ด) ได้แก่



ไปรดน้ำต้นไม้

ไปตัดแต่งกิ่งไม้ เพราะขืนให้ยายผีป่าตัดเน้อ...สภาพมันจะไม่แตกต่างจาก ต้นพญาไร้ใบเชียวแหละ ขนาดมีหมาพุดเดิ้ลหนึ่งตัวตะก่อนนั้นหน่ะ น้องสาวบอกว่า พี่เล็มขนแต่งขนหมาแบบร้านเขาได้ไหม ยายผีป่ารับอย่างจริงจังเชียวว่า

ได้แน่นอน มือระดับเทพแล้ว จัดให้


เมื่อใครต่อใครเห็นพุดเดิ้ลที่ก่อนหน้านี้ขนฟูฟ่องเต็มตัว มันกลายมาเป็นหมาพันธุ์ที่ไม่ต่างจาก

เนคเก็ตฮุนเลยแหละ(หมาไร้ขน )




อ้าว...ตกลงจะได้วกมาเล่าเรื่องผี เข้าประเด็นตรงๆ เลยหรือยัง นี่ยายผีป่าเริ่มจะน่าเบื่อแระ


ก้อ...งานวันนี้แหละที่ผีมาคุม ผีโบรงโบราณเชียวแหละ แขกมาใหม่นะคะไม่ใช่ผู้ที่คุ้นเคยกันจนเหม็นขี้หน้ายายผีป่าอย่างผีป่าช้า ผีป่าผีทุ่ง ผีที่ตามมาเรื่อยๆ เค้าระอาเรามากแระแต่ต้องทนคบหายายผีป่า เพราะรู้ว่า มีคนบ้าอย่างนี้น้อยเต็มทน


อุ้ย..ขอโทษอีกแระ

มอญข้างบ้านแวะมาหา

เขาเป็นช่างอยู่ที่วัดธารน้ำตก (ของหลวงพ่อเสนาะ)


เด่วมาเน้อ

 

เย้.... หอบขนม หอบน้ำ หอบเสื่อ หอบหมอน หอบที่นอน หอบหมอนข้าง หอบมุ้ง หอบแฮ่กๆ...



มานอนรอคุณยาย.....ให้ว่องเรยย ..

 

เห็นมะล่ะ...

ป๊าดดดด ติโธ่....

เห็นป่าวต้องปางลีลากันบ้าง.. มิฉะนั้นยายผีป่าจะพลอยคิดว่ามีทิดเก๋โคลนนิ่งมาคอยเฝ้าบ้านมั่งล่ะ ตอบกระทู้มั่งล่ะ พลอยได้ไถลไปก้อร้อก้อติดก็ผีใหม่ๆ ให้ย้ายสำมะโนไปแถวบ้าน (ไว้ขอหวย)

เอาบุญมาฝากชาวกระทู้นี้ด้วยเน้อ.. ไปทำบุญที่วัดต้นโพธิ์ หลังสวน จ.ชุมพรมาจ๊า อ๊ะ แบ่งๆ กันไป


--อานิสงค์นี้คงทำให้ยายผีป่าได้มาเล่าให้จบภายในสัปดาห์สักเรื่อง.. มิฉะนั้นอาจได้กลิ่นธูป หากแฟนคลับรวมตัวกันครบ 35 รายชื่อ (หรือ 36 หว่า????)

 

คำว่าเดี๋ยวมาของยายฯ คงอีกนาน เพราะได้ข่าวแว่วๆ มาว่า ลงไปสงขลาเพื่อไปกราบหลวงปู่สุภาที่เกาะยอเมื่อเย็นวานอ่ะ -_-"

 

happy birthday

แอบเห็น... วันนี้วันเกิดคุณยายผีป่า...เลยมาร่วมอวยพร...

คำอวยพรวันเกิดสำหรับเธอปีนี้



ขอให้สูงอายุอย่างมีคุณค่า



ชราอย่างมีศักดิ์ศรี



แก่กำลังพอดีๆ



และ Happy Birthday to คุณยายผีป่า



​

 

มาแว้วโฟ้ย...

เกือบไปเป็นผีป่าเฝ้าป่าเฝ้าเขากะเขาเหมือนกันง่ะ ดีที่มีตัวช่วยทั้งทางตัวเป็นๆ (คือผัวช่วยดึงมือบ้าง ...นังแอบหวั่นๆ เหมือนกันง่ะว่า ถ้าหันหลังให้ผัว เขาจะดึงหรือถีบลงเขาหว่า)

และขอตัวช่วยที่เป็นญาติต่างมิติ จากเดินไม่นานหอบแฮกๆ ก้อสู้ไหว

ใครอยากเห็นว่า ทริปลุยป่าเสี่ยงตายเอาดาบหน้านั้นมันแค่ไหน ไปตามอ่านที่น้อง ญ. ผู้หญิงลงไว้เน้อ

สัญญาจ๊ะว่า

บ่ลืมโม้แหลกแน่นอนเรื่องผีๆ มีสะสมไว้ในคลังสมองมั๊กเจงๆ


อิอิ..ขอบคุณน้องติ๊กต๊อก(น้าน...เปลี่ยนชื่อเค้าเรื่อยอีกแระ) ที่มาอวยพรวันเกิด

ลูกสาวบอกว่า

ปีนี้แม่อายุเท่าไรแล้ว

๒๑ จ๊ะ

วัยกำลังเริ่มเป็นผู้มีวัยวุมิขึ้นมาหน่อย



แต่ผัวน่ะมันบอกว่า แม่เอื้อมน่ะ ๒๑๐๐ ขวบแล้วนะลู๊ก!

 

เหอๆ....ซะงั้นไป

 

โหย...เล่าเรื่องผีโบราณต่อ แล้วส่งหลุด ไม่ได้เซฟไว้เลย เด่วมา

อิอิ...



หลายคนบ่นทันทีในใจว่า

คำว่าเดี๋ยวมาของยายผีป่าเนี่ย มันเดี๋ยวข้ามชาติอีกไหมหว่า

 

ฮ่าๆๆๆๆ.... คุณยาย .. ช่างหลักแหลมนัก...((ติดจากหนังจีน))


สงสัยต้องไปขุดหัวเผือก หัวมันกินรอ แล้วหล่ะ...


อิอิ


อิอิ


และ อิอิ

 

เล่าต่อ(หวังว่าคงไม่หลุด)

.................................................................................

เนื่องจากว่ายายผีป่าเคยเกิดเป็นคนโบราณมาหลายภพชาติ จึงเคยได้ร่วมสร้าง ร่วมรักษา ร่วมครอบครอง วัตถุโบราณ ของเก่าของดีไว้มาก พอเกิดมาชาตินี้ จึงมีเชื้อเก่าอยู่ จึงได้รับวัตถุมงคลที่ครูบาอาจารย์เก่าๆ ยุคตั้งต้นหลายสมัยมาครอบครอง แม้เซียนๆ จะบอกว่า ของแท้อะป่าว...แต่ยายผีป่าผู้สัมผัสได้ ย่อมรู้ดีว่าที่มาที่ไปเป็นอย่างไร และมีของเก่าสะสมที่ของบอกว่า จู๊ๆ...อย่าเอ็ดไป...เด่วเขามาขอตรวจดูว่า...ยุคไหนสมัยใดเนี่ย

ก้อมีมาเรื่อยๆ จนเต็มบ้าน และได้ทำการถ่ายเทไปยังเพื่อนๆ กัลยาณมิตร และบอกบุญ ถวายครูบาอาจารย์เพื่อให้ดวงจิตดวงวิญญาณทุกระดับได้รับอานิสสงส์ทั่วถ้วน

เวลามีอะไรที่เป็นของเก่าเข้ามา ยายผีป่าจะบอกผู้เฝ้า ผู้ติดตาม ผู้หวงและผู้สร้างทั้งหลายว่า...จงโปรดอดโทษแก่ลูกๆ นะเจ้าคะ มาอยู่ด้วยกัน แล้วมาเสริมต่อยอดบุญกัน ไปไหนไปด้วยกัน (ไปทำบุญง่ะ ไม่ใช่ไปขี้ไปเยี่ยว ก้อตามไปด้วย...โหย...ยังงี้ไม่หว๋ายแย้ว)

 

ภายในบ้านขนาดแบ่งออกไปที่อื่นๆ เยอะแล้วนะคะ ยังมีเยอะอยู่พอประมาณ (ไม่กล้าลงภาพนะคะ เด่วดวงจิตเหล่านั้นเขินกล้อง แล้วจะหนีไปที่อื่นหมด เขาบอกว่า...ไม่อยากดังจ้า อิอิ)


คนแถวบ้านเขาบอกว่า

เข้าบ้านนี้เมื่อไร ขนลุกทุ๊กที ยังกะเข้ามายังสุสาน (แหม...เรียกว่าพิพิธภัณฑ์ย่อมๆ ยังจะดูดีกว่านะคะ)

บางคนยังไม่ทันเข้าเลยก้อ เจอกลิ่นมาก่อน เลยปอดแหกวิ่งโร่กลับบ้านไป


นี่บังเอิญว่ามีแขกมาเยือน(ญาติๆ ที่ไปตั้งครอบครัวที่ต่างแดน) แน่นอน ทุกคนก้ออยากมาปาร์ตี้ที่บ้านยายผีป่า เพราะมีบริเวณหน้าบ้านที่ทำบาบีคิวได้สะดวก และมีป่าช้าเป็นวิวที่เสริมให้มีบรรยากาศอบอุ่นยิ่งขึ้นนะจ๊ะ พ่อแม่เขาจึงบอกลูกๆ ว่า

"คืนนนี้กินที่บ้านพี่เอื้อม นอนที่บ้านพี่เอื้อมนะ"

เมื่อเขามา...

เราก้อพาทัวร์ทุกมุมของบ้าน รอบๆ บ้าน

ทุกคนตอนแรกๆ ก้อชมว่า บ้านน่าอยู่จังเลย

แต่พอถามว่า

จะนอนห้องไหนคะ

เขาทำทีว่า


"ขอกลับไปนอนที่บ้านดีกว่า"



พอถึงเวลาบาบีคิว...เด็กๆ รอบๆ จะมากันแต่ว่า พอใชให้วิ่งเข้าในบ้านไปเอาของมาให้...ทุกคนบ่ายเบี่ยง


.................................................


ลูกสาวของน้าทิดเก๋คนหนึง เขาขอตัวกลับไปก่อน เลยทำให้เด็กรุ่นๆ เดียวกันทะยอยกลับตามกัน

พ่อแม่เขากลับทีหลังสุด


...............................................................

ยายผีป่าเลยทำการเก็บข้าวของกันไม่ให้หมามาเลียข้าวของเสียหาย


......................................................................

มีคนมาช่วยเก็บ เป็นหญิงอ้วน ชอบมาอาสารับจ้างทำอาหารและล้างจานให้เวลาที่ยายผีป่ามีแขกเยอะเกินทำเองไหว เขาเดินเข้าออกบ้านช่วงห้าทุ่ม แล้วมาบอกว่า

"พี่สองคนนั่นเขาขึ้นนอนแล้วใช่ไหม...ตะกี้หนูว่าจะเอากาแฟไปให้ เห็นหลังไวๆ เดินขึ้นกะได นอนห้องไหนพี่"

ยายผีป่าเลยตอบว่า...ไม่รู้สิ...เขานอนที่นี่หรือ ไหนว่าจะกลับไปนอนกะลูกๆ เขา เพราะลูกเขาไม่นอนที่นี่แล้ว...เออ...ถ้างั้นพี่จะขึ้นไปถามเขาว่า เอาอะไรเพิ่มเติมไหม"


หญิงอ้วนคนนั้นก้อเก็บของไปเรื่อยๆ ยายเห็นว่าดึกแล้ว จึงบอกเขาว่า...ไปนอนเหอะ เดี๋ยวพี่ทำเอง

เขาก้อกลับไปด้วยรถมอไซด์ของเขา


.....................................

เช้ามาไม่มีใครมาบ้านเลย สายแล้วก้อยังไม่มีใครมาที่บ้าน ผิดปกติ เพราะว่า....ปกติแล้วบ้านยายผีป่าจะเต็มไปด้วยเด็กๆ ทุกรุ่นมาเล่นกะลูกๆ ยายผีป่า ยิ่งช่วงนี้หยุดกีฬากลุ่มด้วยสิ ปิดหลายวัน สงสัยเขาเห่อคนมาจากเมืองนอก ไปสุมกันที่นั่น

เออ....ฉันจะได้ทำงานของฉันอย่างสบายๆ ไม่ปวดหัวกะพวกทะโมนไพรทั้งหลาย


..............................................................

แต่...เอ...ทำไมครอบครัวนั้นยังไม่มาเอารถยนต์ยายผีป่าไปตลาด เขาขอยืมไว้เมื่อคืน หรือว่าเกรงใจ

ทิดเก๋เลยไปตาม


เขาบอกว่า


"เด็กๆ เขาบอกว่า...ไม่กล้ามา..."