สนทนาสบายๆ ตามประสา

ขอบคุณครับ คุณทิพย์เองก็มีเด็ด ๆ เยอะนะ ผมเองยังมีนิดหน่อยเองนะครับ ขอเก็บสลับใส่บ้าง อย่างหลวงปู่ทวดก็โดนพิมพ์นี้ไปแล้ว ก็ได้ของแท้มาชดเชยก็คราวนี้ละครับ

แร่บางไผ่หรอครับ ดูมะเป็นเลยอะครับ

 

ผมล่ะเหนี่อยใจจริง ๆ ถ้าที่เห็น ๆ กัน พระสมเด็จเป็นไปตามแบบที่ว่าในหลาย ๆ กระทู้ว่ากัน และบางท่านมีเป็นสิบ ๆ องค์ ผมว่าสมเด็จแท้ ๆ คงสร้างมาเป็นสิบ ๆ ล้านองค์เลยล่ะมั้ง

วันก่อนได้เห็นปิดตาหลวงพ่อแก้ว ที่ได้จากวัดเครือวัลย์ ตอนเจดีย์โดนฟ้าผ่า ประมาณปี 2496 ผมละค่อนข้างงเป็นไปเลยครับ เพราะพิมพ์ก็แปลกตา แถมเนื้อก็เป็นเนื้อผงทารักน้ำเกลี้ยง ไม่ใช่เนื้อผงคลุกรักแบบที่เคย ๆ เห็น ๆ มา

 

ทองแบบนี้ไหมครับ ฝีมือถ่ายรูปผมจะ ...แหะๆ เพี้ยนๆสีไปหน่อยจากคุณภาพ กล้องน่ะครับ ทองนี้จะไม่หมองน่ะครับ จะออกเหลืองอ่อน ปน เขียวอ่อนๆ แต่จะปลั่งไม่หมอง แต่จะมีสนิมหยก ( เขียว ) ตามคราบเบ้าไฟน่ะครับ คนโบราณนิยมเอามาหล่อพระพุทธรูปน่ะครับ เพราะแข็ง ไม่นิ่มชำรุดง่าย

องค์นี้หนัก ๑๖ บาท หน้าตัก ๗ หุนครึ่งครับ

โลหะหลักที่ผสมทองจะเป็นทองแดงบริสุทธิ์ที่สุดที่เป็นไปได้ แต่ คงไม่ร้อยเปอร์เซนต์ คงมีอื่นปนมาบ้างเช่น เงิน เทลลูเรี่ยม ทองแดง แม้แต่เหล็ก เพราะเกิดอยู่ด้วยกัน พอขุดเจอก็ติดกันมา และการถลุงไม่ได้ทำให้บริสุทธิ์พอ

ที่พอทราบคนโบราณเจอแร่ทองที่ฝังในหินและแร่อื่นๆ จะเอามาตำจนละเอียด ( สากเหล็ก ครกเหล็ก ) แล้วร่อนทองออก เพราะทองหนักสุด และ/หรือ เอาปรอทใส่ ให้ปรอทกินทองจนอิ่ม แล้วเอาไปต้มเผาไฟ ให้ปรอท ระเหยไป ( ตามวิธีความรู้ของผู้ถลุง ) เหลือแต่ทอง แต่ปรอทจะกินอย่างอื่นติดมาด้วยคงปนกันมา

การกะหลั่ยก็แบบเดียวกัน พวกปรอทกรอ ตัวเมีย พระบูชา ช่างจะเอาปรอทมากินทองจนอิ่ม แล้วเอาปรอททาผิวเป้าหมาย ผิวเกลี้ยงหน่อยจะดี เมื่อค่อยทาปรอทจนหนาแล้ว เอาไฟเป่า ปรอทจะระเหยไป ทองจะติดแน่นที่องค์พระหรือ ปรอทกรอ ติดแน่นกว่าการกะหลั่ยด้วยไฟฟ้ามาก และ ช่างอาจจะทำหลายครั้งจน หนาปึ้ก

( ลองเอาปรอท นิดเดียวมา ทานาฬิกาทอง สร้อยทองของท่านน่ะครับ จะทราบดี ปรอทจะแล่นเหมือน เจอแฟนเก่าน่ะครับ)

เล่ามายาว ช่างทองสมัยโบราณ อายุไม่น่ายืน ด้วยไอปรอทน่ะครับ ที่จริงเรื่องปรอทมีเรื่องเล่าเหมือนกันแต่เอาแค่นี้แหละครับ

 

วัดปากน้ำองค์เห็นแว็บแรก ผมจะตีเก๊เลย ...แหะๆ พอมาเห็นว่าเป็นของคุณหมอ ดูอีกหลายที สงสัยจะต้องขอตัวจริงมาส่องสักปี สองปี ให้หายข้องใจล่ะครับ

 

รอคุณธณต แว่ะมีตอบครับ

 

ฝืมือถ่ายภาพผมห่วยมากครับ แถมช่วงนี้ขี้เกียจ (ตั้งใจถ่าย) ด้วยครับ
ผมกำลังขอบารมีหลวงพ่อสดอยู่ครับ ขอเก็บไว้ส่องคนเดียวนะครับ 55555+ (องค์ก่อนที่เคลือบ อยู่ในกรุที่บ้าน เซียนบอกว่าเก๊ แต่องค์นี้ผมไม่สนเซียนอะครับ เพราะคุณยายแยกเก็บไว้ แถมคุณป้าที่ได้ไปกราบหลวงพ่อสดพร้อมกับคุณยาย บอกว่า องค์ที่รับกับมือ เนื้อขาว ไม่เคลือบ และก่อนคุณยายเสีย ได้ให้องค์นี้กับคุณป้าไว้ครับ เพราะองค์คุณป้า ได้นำไปบรรจุไว้ที่วัดแล้วอะครับ)

 

รอท่านธณตมาวิจารณ์ครับ

 

ท่านถ่ายดีครับ ตาผมห่วยมากกว่าครับ...แหะๆ

 

กระทู้เก่าๆอ่านแล้วเข้าท่าดีนะครับ

ใครมีกระทู้น่าสนใจเชิงวิชาการเนะนำให้อีกจะเป็นพระคุณครับ

 

หมายความว่าถ้าไม่เห็นสิ่งต่างที่กล่าวมาวางเลยใช่มั้ย เรื่องเส้นซุ้มส่วนลึกตื้นด้านขวาอ่านหลายรอบยังไม่เคลียร์ลงรูปนิดนึงได้มั้ยครับ

 

ผมว่าจะปล่อยให้หายไปตามกาลเวลาไปขุดมาทำไม

 

ก็ไม่ถึงกับวางหรอกครับถ้าเนื้อหาสาระส่วนอื่นดี แต่เท่าที่เจอหรือเท่าที่ทราบ 90เปอร์เซ็นเป็นแบบนั้น หารูปชัดๆมาดูนะครับ ใช้โปรขยายภาพไม่แตกดู เอาจากเกศเป็นหลักมองไปทางซ้ายเราก็จะเห็นสิ่งแตกเเละต่างครับ

 

งั้นพระที่ลงถามในเวปก็ไม่แท้เกือบหมดซิครับ
จริงๆแล้วผมก็ดูว่าไม่น่าดีอยู่หลายๆองค์แต่ผมยังหัดเล่นเลยไม่กล้าวิจารณ์
ยิ่งเจ้าของหรือท่านที่ตอบหลายๆท่านที่เรียกว่าอาจารย์บอกดีด้วยยิ่งไม่กล้าใหญ่

ผมคงต้องอ่านไปเรื่อยแล้วจะมาถามใหม่นะครับ

 

อันนี้ไม่ออกความเห็นครับ แล้วแต่ว่าใครมีวิธีความเชื่ออย่างไรครับ แล้วคุณละดูยังไง

 

บางครั้งยิ่งเข้ายุ่ง ยิ่งสร้างปัญหากลับมาครับ อยู่เฉย ๆ ดีกว่า เพราะเค้าเชื่ออย่างนั้น เราเปลี่ยนความคิดเค้าไม่ได้หรอกครับ

 

นิทานครับ สั่นๆ
ชายหนุ่มคนหนึ่งเกิดไปฃอบพอกับลูกสาวนักเลงพระคนหนึ่ง ที่ค่อนข้างหวงลูกสาว จึงต้องทำทุกทางที่จะเอาใจว่าที่พ่อตา ลงทุนขนาดไปซื้อหนังสือพระมาอ่าน ค้นพระตามหึ้งพระบ้านตัวเอง บ้านคนรู้จัก ขอบ้างซื้อบ้างเพื่อหาทางเข้ากับพ่อตา ทุกๆวันเสาร์ช่วงบ่าย ก็รับอาสาขับรถพาไปชมรมที่ว่าที่พ่อตาไปดูเเลกเปลียน ทำมาเป็นปี จนพอจะรู้จักพระบ้าง แต่ด้วยที่ตนเองไม่ได้มีใจชอบจึงไม่ไปไกลเท่าไร ด้วยความบังเอิญ วันหนึ่งไปได้พระวัดเกศไชโย มาจากหึ้งพระคนรู้จัก ด้วยความมั่นใจเพราะเป็นหึ่งเก่าเเก่ สมัยปู่ย่าตาก๋ง เพื่อหวังสร้างเครดิต จึงเก็บพระไว้จนถึงวันเสาร์ เพื่อเอาไว้โชว์ในก๊วนพระว่าที่พ่อตา พอถึงวันก็นำพระออกมาในดูกัน ผลออกมาว่าพระองค์นั้นแท้แต่ไม่สวย ค่อนข้างสึก และมีรอยซ่อม ทำให้เครดิตลดลงไป เหมือนโชคชะตาจะเข้าข้างบ้าง ว่าที่พ่อตายิ้มให้ แล้วเลื่อนสมเด็จปรกโพธิ์มาให้ แล้วบอกว่า องค์นี้วัดระฆัง เปิดมาราคา แสนห้า ก็ตามใจนะ จะเเขวนวัดเกศขี้เหล่หรือวัดระฆังสวยๆหายากก็เลือกเอา ถ้าจะเอาก็เอาวัดเกศองค์นี้วางไว้เเล้วบวกอีก แสนนึง ท่ามกลางเสียงสนับสนุนว่าพระถูกมาก แขวนแล้วไม่เสียเคว่าที่พ่อตา เขายอมเซ็นเช็คราคา 1เเสนให้ด้วยความยินดี นำพระไปใส่ตลับแขวนคอ

ความพยายามเขาก็เกิดผลเขาก็ได้เเต่งกับสาวคนรัก และอยู่ด้วยกัน จนถึงวันที่พ่อตากำลังลาโลก พ่อตาเรียกชายหนุ่มไปคุยตัวๆ

พ่อตา พ่อมีเรื่องบอกเรา
ลูกเขย ครับ
พ่อตา สมเด็จที่เอ็งแขวนนะ เก๊วะ
ลูกเขย อ้าว
พ่อตา ถ้าเอ็งเล่นพระด้วยใจไม่หวังอะไร ป่านนี้เอ็งก็รู้เเล้วว่าพระเก๊ นี้เอ็งเข้ามาเพื่อหวังผลอย่างอื่นเมื่อได้เอ็งก็ไม่สนใจ แทนที่เอ็งจะได้วัดเกศแท้ๆเอ็งก็ต้องแขวนก้อนอะไรไม่รู้มาเป็นปี อย่างน้อยข้าก็ได้เเก้คืนในสิ่งที่เอ็งตั้งใจมาหลอกข้าและเอาลูกข้าไป

แล้วแกก็หลับตายิ้มอย่างผู้มีชัย

ทิ้งความขมขื่นให้ลูกเขยอย่างที่บอกใครก็ไม่ได้

แล้วเมื่อวันที่พ่อตาจากไป ลูกเขยก็ได้รับข้อความจากพ่อตาให้ไปเปิดตู้หัวนอน เมื่อเปิดออกพบซองจ่าหน้าถึงลูกเขย ในซองมีเงินสด 1แสน พร้อมพระวัดเกศตลับทองอย่างดี
พร้อมข้อความว่า อย่าทำแบบนี้อีก

จบแล้วครับ

 

ชอบๆ ขอบพระคุณครับพี่ธณต ว่าแต่...ขอดูวัดเกศฯองค์นี้หน่อยสิครับ :VO

 

(k)(k)(k)(k) อยากได้ๆ :'(

 

สวัสดีครับพี่ๆ เห็นพระพี่หมอแล้วอยาก เขมือบ อิอิ

 

เดี๋ยวค้นก่อน เอ๋ยม่ายใช่ผม