เพื่อการกุศล หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม บูชา วัตถุมงคล ถึงวัดฯ โดยตรง

<TABLE class=tborder id=post755168 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_755168", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142


</TD><TD class=alt1 id=td_post_755168 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เป็นที่ทราบกันดี เรื่องครูบา ท่านอธิษฐานขอพระธาตุ บางทีก็เทวดาให้ท่านมาบ้าง เหมือนภาพที่ลูกศิษย์เคยถ่ายไว้ ตอนแกะดอกบัวออกมา แล้วมีพระธาตุอยู่ข้างใน พระธาตุข้อพระหัตถ์ ซึ่งมาแสดงที่พุทธมณฑล

ตรงที่บริเวณครูบาสวดมนต์ท่านจะเก็บพระธาตุสำคัญต่าง ๆ ไว้ตรงตู้นั้น ก่อนครูบามรณะภาพ ท่านให้ลูกศิษย์ถ่ายภาพเก็บไว้ แล้วให้จด ท่านกลัวคนภายหลังจะไม่ทราบ เรื่อง หอพระเขี้ยวแก้วที่วัด ไม่ค่อยมีคนพูดถึง ลูกศิษย์ใหม่ ๆ บางคนก็ไม่ทราบ ครูบาจะเก็บพระเขี้ยวแก้ว ของพระพุทธเจ้าไว้ที่นั่น ถ้าได้ไปวัดก็จะอยู่ข้างเจดีย์ หลังรอยพระบาท เมื่อก่อนจะเปิดสรงน้ำพระธาตุปีละครั้ง

ผมเคยนึกสนุก ขอระเขี้ยวแก้วกับครูบา
เรียนท่านว่า ครูบาครับผมอยากได้พระธาตุพระเขี้ยวแก้ว แบบที่ครูบาเอามาจากศรีลังกา ขอครูบาอธิษฐานเรียกขอให้ผมหน่อย

ครูบาตอบยิ้ม ๆ บ่ได้ มันแพง เพราะต้องขึ้นเครื่องบินมา ก็ดีแล้ว ที่ท่านไม่อธิษฐานขอให้ เพราะได้มาคงลำบาก ของสูงไม่รู้จะเก็บไว้ที่ไหน
<!-- / message --></TD></TR></TBODY></TABLE>

...............................................................................................

 

<TABLE class=tborder id=post755891 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_755891", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142


</TD><TD class=alt1 id=td_post_755891 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เขื่อนภูมิพล จังหวัดตาก จะนิมนต์ครูบาท่านไปทำบุญสืบชะตาเขื่อน เป็นประจำ ตอนครั้งสุดท้ายที่ครูบายังแข็งแรง ครูบายังรับนิมนต์ไปที่เขื่อน หลวงพี่เต๋ชวนผมไปด้วย ทางเขื่อนจัดให้ครูบาพักที่บ้านพักรับรอง

ผมเดินเล่นที่ด้านหน้าบ้านพัก เจอครูบาสร้อย วัดมงคลคีรีเขตร์ จังหวัดตาก (ท่านก็ได้รับนิมนต์มา) มายืนรอ...

ท่านถามผมว่าครูบาพี่ อยู่ไหม
ผมบอกว่า อยู่
พอดีครูบาวงท่านเดินมา
ครูบาสร้อยพอเห็น
ก็เข้ามากอดครูบาวง แล้วก็ไหว้ครูบาวง
ครูบาวงท่านก็ยิ้ม ท่านคุยทักทายกันสักครู่
ครูบาสร้อยท่านเตรียมลูกประคำโลหะ(คล้ายๆเหล็กไหล)มาถวายครูบาวง ครูบาท่านรับแล้วจะเอาใส่ในยาม แต่ครูบาสร้อยไม่ยอม ท่านขอให้ครูบาวงคล้องไว้ที่คอ
ครูบาก็เลยเอามาสวมไว้ ตอนกลางคืนหลังครูบาสวดมนต์เสร็จ ผมนึกสนุก ลองเอาพระเครื่องเนื้อดินให้ท่านดู
เคยเห็นลูกศิษย์คนอื่นชอบเอามาให้ท่านดูแล้วถามท่าน

ผมถามท่านว่า...ครูบา ครับพระอะไร
ครูบาเอามาใส่มือ แล้วบอกผมว่า พระของพระเจ้าตาก

แล้วท่านก็ยื่นคืนให้ ผมก็ไม่กล้าถามท่านต่อ
นอนคุยกับหลวงพี่เรื่องครูบาจนหลับไป
พอตอนเช้า เห็นเต่าสำลีครูบา วางไว้ 2-3 องค์ ไม่มีคนสนใจ เก็บผมเลยเก็บเอาไว้

หลวงพี่ชวนไปตรวจงานที่พระธาตุแก่งสร้อย กับครูบา
ตอนนั้น แก่งสร้อยยังไม่ได้เริ่มบูรณะเลย แต่ผมไม่ได้ไปด้วยเพราะติดธุระ ลาครูบากลับก่อน

ลูกศิษย์บางคน ก็ประเภทชอบจับพลัง ส่วนผมไม่ค่อยกล้ารบกวนท่าน ต้องดูสถานการณ์ให้ดีก่อน เดี๋ยวโดนท่านดุเอา

ตอนผมเจอครูบาครั้งแรก มีลูกศิษย์คนนึงเป็นทหารยศนายพัน จากนครราชสีมา (สมัยนั้นการไปวัดห้วยต้มไม่สะดวกแบบนี้ โทรศัพท์วัด ก็ไม่มี มือถือก็รับไม่ได้ รถก็เข้าไปลำบาก)

พี่ทหารคนนี้เอาพระเครื่องมาองค์นึง ถ้าจำไม่ผิดเป็นพระร่วงหลังรางปืนมาให้ครูบาดู แล้วถามครูบาเสียงดัง (พี่ทหารคนนี้ เป็นคนเสียงดัง)

เค้าถาม..ครูบาครับพระอะไรครับ
ครูบาบอก...พระองค์นี้สร้างตอนสงคราม มันร้อน
สักครู่ท่านก็เรียกพี่คนนี้เข้าไปในห้องท่าน
พอออกมาครูบาคายหมากออกมาให้ ท่านบอกเอานี่ไป
พี่ทหารแบฝ่ามือรับชานหมาก มีพระรอดออกมาด้วย....

พี่คนนั้นก็ บอกครูบาให้ผมเหรอครับ ครูบาก็หัวเราะชอบใจ ท่านบอกอันนี้ของเย็น เอาไว้คู่กัน (กับพระที่พี่เค้าถาม)

พี่ทหารคนนั้นก็พูด...สาธุ ครูบา สาธุ ครูบา ตลอด
กราบครูบาใหญ่เลย

เรื่องพี่ทหารคนนี้ มีหลายเรื่อง ต้องค่อย ๆ ทยอยเล่า

ตอนผมเจอครูบาครั้งแรก ผมก็เจอเรื่องแปลกของท่านแล้ว

<!-- / message --></TD></TR></TBODY></TABLE>
...............................................................................................

 

<TABLE class=tborder id=post756875 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_756875", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142


</TD><TD class=alt1 id=td_post_756875 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ตอนต้นปี 2536 เจอลูกศิษย์คนนึงเป็นทหาร มาทำบุญกับครูบาที่วัด ได้คุยกัน

เค้าเล่าเรื่องครูบาให้ฟัง พี่คนนี้เจอครูบา ตอนสมัยเรียนโรงเรียนนายร้อย สักหลายสิบปีก่อน ได้มาเที่ยวกับเพื่อนที่ลำพูน เลยได้พบครูบา เล่าเรื่องอภินิหารหลายอย่างของครูบา

เค้าบอกว่า..น้องโชคดีได้เจอครูบาสุดยอดแล้วนะ
ตอนนั้นก็ฟังหูไว้หู สนุกดี

เค้าบอกเค้ามีลูกยากมาก ทำทุกวิธีไม่ได้ลูกสักที
มาขอครูบา ต่อมาภรรยา ตั้งท้องคลอดออกมาเป็นลูกแฝด

เค้าคิดได้ว่า มีลูก เพราะครูบาช่วย
วันนี้เค้าเลยมากราบขอบคุณครูบา

ตอนหลัง แม้ครูบาจะไม่อยู่แล้ว ผมก็เคยแนะนำ คนอื่น ที่มีลูกยาก ให้มากราบขอที่เจดีย์กั บรอยพระบาท ในวัด บางคน ก็ได้ลูก สมใจ
<!-- / message --></TD></TR></TBODY></TABLE>

...............................................................................................

 

<TABLE class=tborder id=post757029 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_757029", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142


</TD><TD class=alt1 id=td_post_757029 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เกี่ยวกับวัตถุมงคลของครูบา มีเรื่องเล่า ที่อาจจะเป็นประโยชน์....

ครูบา ท่าน ได้รับนิมนต์ไปพิธีพุทธาภิเษกที่ วัดเกาะเวลุการาม จังหวัดลำปาง พศ.2536 เป็นวัดของครูบาชุบ สหธรรมิกของท่าน ลูกศิษย์ก็ติดตามครูบาไป นั่งรถตู้ของวัดไป

ระหว่างทางครูบาเล่าเรื่องในอดีตให้ฟังหลายเรื่อง จำไม่ได้แล้วว่า เรื่องอะไรบ้าง (จำได้เลือน ๆ เรื่องกวางคำ)

ถึงวัดเกาะตอนบ่าย ๆ ทางวัด ให้ครูบาพักกุฎิหลังวัดติดแม่น้ำวัง ครูบาออกมารับแขกที่ศาลาในบริเวณวัด

ที่ฝั่งนึงบนศาลามีหลวงพ่ออีกรูป ที่ได้รับนิมนต์มากำลังคุยกับญาติโยม มีคนรุมล้อมท่านเยอะ ท่านแจกวัตถุมงคลด้วย สอบถามคือหลวงปู่แว่น วัดถ้ำพระสบาย (ตอนนั้นผมไม่รู้จักท่าน)

ส่วนครูบามีลูกศิษย์มาทำบุญบ้าง ไม่มาก เหมือนบางคนไม่รู้จักท่านด้วยซ้ำไป ครูบานั่งสักครู่ก็กลับที่พัก

ช่วงหัวค่ำ ท่านไปโบสถ์ เพื่อร่วมพิธี เจ้าหน้าที่จัดให้ท่านนั่งบนธรรมาสน์มุมซ้าย ท่านนั่งข้างบน (ผมนั่งเฝ้าท่านด้านล่าง ถือไม้เท้าให้ท่าน )

ตอนเริ่มพิธี พระที่เป็นพิธีกร (หรือเจ้าพิธีไม่แน่ใจ)
พูดผ่านไมโครโฟน ขอให้ครูบาสวดนำบทอะไรสักอย่าง(ผมฟังไม่ออก) ยื่นเอาไมค์มาให้ท่าน

ครูบาบอกผ่านไมค์ เฮาสวดบ่ จ้าง(สวดไม่เป็น)
พระที่เป็นพิธีกรก็เลยให้องค์อื่นสวดแทน
ครูบาท่านก็นั่งหลับตา อธิษฐานของท่านไป ไม่นานสักไม่เกิน 30 นาที ท่านก็จะลงจากเก้าอี้

ผมถามท่าน ครูบาทำเสร็จแล้วเหรอครับ

ท่านบอก..เสร็จแล้ว (ตอนนั้นก็ได้แต่คิดในใจว่าทำไมท่านทำเร็วจัง)

หลวงพ่อองค์อื่น ๆ ยังอยู่กันเต็มพิธีเลย
จนดึกดื่นบางรูปยังไม่ออกจากพิธีเลย

พาท่านกลับไปพัก ตอนเดินพยุงท่านกลับมากุฎิรับรอง ทางวัดเปิดเทปเทศน์ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำด้วย
ผ่านลำโพงเสียงตามสายของวัด

เลยถามครูบาว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ตอนนี้อยู่ไหน ครูบา..ไม่ตอบ แต่เอานิ้วชี้ไปข้างบนฟ้า ผมถามท่าน..อยู่ข้างบนเหรอ ท่านยิ้มพยักหน้า

เรื่องท่านเสกเป่าพระเครื่องแบบนี้ เคยพาคนรู้จักคนนึง (มีชื่อเสียง) หวังจะพาเค้าไป ทำบุญกับครูบา

เค้าเห็นญาติโยม ที่มาวัด เอาวัตถุมงคลที่เช่าจากตู้ มาให้ท่านมนต์อีก ส่วนใหญ่ท่านก็จะเป่าพรวดลงไป

เพื่อนคนนี้เห็นเค้าบอก ครูบาไม่เก่ง ไม่ตั้งใจทำให้ ไม่เหมือนพระภาคกลางแถวบ้านเค้า ยิ่งตอนจะกลับให้ครูบาเอาเท้าเหยียบหัวให้ผม (ชอบคุยเล่นกับท่าน ให้ท่านเหยียบให้จมเหมือนหินเลย)

เพื่อนคนนี้เห็น บอกครูบาไม่สำรวม
ทำไมเอาเท้ามาเหยียบหัวคน

ผมเลยต้องรีบพากลับ เดี๋ยวจะบาปไปใหญ่
ครูบาเคยบอก อันนี้แล้วแต่ สายบุญ
ถ้าไม่เคยทำบุญร่วมกันมา ยังไงก็ไม่อยากทำบุญด้วย ถ้าเคยทำบุญร่วมกับครูบามา ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหนก็ต้องมาพบกัน(กับท่าน)

วัตถุมงคล ที่ท่านทำ หรือ อธิษฐานพียงสักครู่ ก็ยังดีแล้ว

ดังนั้นวัตถุมงคลของวัด ที่ท่านตั้งใจทำไว้ ตอบแทนคนที่มาทำบุญช่วยสร้างวัด ก็น่าจะยิ่งดีกว่า เอารุ่นไหนก็ได้ ราคาถูก หรือแพง ก็เหมือนกัน ขอให้เป็นครูบาท่านทำ บูชาของทางวัด ถือว่า ได้ร่วมทำบุญกับท่านด้วย
<!-- / message --></TD></TR></TBODY></TABLE>

................................................................................................

 

<TABLE class=tborder id=post757095 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_757095", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142


</TD><TD class=alt1 id=td_post_757095 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ผมจดบันทึกเรื่องของครูบาท่าน ไว้อ่าน เวลาระลึกถึงท่าน ค่อย ๆ ทยอยเขียนถ้ามีเวลา

ตลอดเวลาที่เคยรับใช้ท่าน มีเรื่องราวมากมาย ต้องเข้าใจว่าหลวงพี่ หลวงพ่อ ทั้งหลาย หรือ ลูกศิษย์ใกล้ชิดที่วัด
คงไม่ค่อยมีใครมาจดเอาไว้

เมื่อก่อนท่านบอกอะไรก็จำเอา บางครั้งโดนครูบาดุ ท่านสอนอะไร หรือ บอกอะไร ก็ตักเตือนกัน

บางเรื่องท่านพูดไว้ ถ้าไปถามหลวงพี่ ท่านคงไม่พูด ท่านว่าจะเป็นการอวดครูบาอาจารย์ โอกาสที่ลูกศิษย์คนอื่นจะได้ใกล้ชิด ได้ฟัง อะไรจากท่าน ก็คงลำบาก

เรื่องราวต่าง ๆ ของท่าน จึงมีแต่ในหนังสือที่ลูกศิษย์พิมพ์ขึ้น ครูบาเองท่านก็เป็นพระป่า ท่านก็ใช้เวลาแต่ละวัน เพื่อทำงานศาสนา ท่านโปรดลูกหลานทุกคน

ท่านเคยบอกแม้แต่พวกทำกรรมหนักมา(อนันตริยกรรม) ท่านก็โปรด หวังว่า เรื่องราวของท่านจะมีประโยชน์ กับลูกศิษย์บ้าง
</TD></TR></TBODY></TABLE>

................................................................................................

 

<TABLE class=tborder id=post757621 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_757621", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142


</TD><TD class=alt1 id=td_post_757621 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เรื่องพระสังฆราช ญาณสังวร..

พระสังฆราช ญาณสังวร ท่านเสด็จมาหาครูบาวง
เคยถามท่านว่า พระญาณสังวรท่านมาหาครูบา คุยอะไรกัน

ครูบาตอบ.. เป็นเพื่อนกัน เพื่อนเป็น สังฆราช
ตัวนี่ (ใช้นิ้วชี้ตัวท่าน) เป็น สังคโลก แล้วท่านก็หัวเราะ
อีกครั้งนึง ถามครูบา ครูบารู้จักหลวงพ่อเกษมที่ลำปางไหม

ครูบาบอก..รู้จัก

ถามว่าเคยเจอกันไหมครับ

ท่านบอกว่า..เคยเจอกัน

ถามว่าเจอกันได้ยังไง

ครูบาบอกพระสังฆราชมาหา มารับไปด้วย เลยเจอกัน

ถามท่านต่อว่า หลวงพ่อเกษมดีไหมครับ
ครูบาท่านบอก ว่า ..ดี

เหตุการณ์ต่อเนื่องกัน เรื่องนี้วันหลัง มาคุยกับ หลวงพี่เต๋ ครูบาเราเคยเจอหลวงพ่อเกษมเหรอ บอกว่าครูบาเล่าให้ฟัง หลวงพี่บอกว่าวันนั้นได้ตามครูบาไปด้วย

บอกว่าทั้งสามองค์พอเจอ ก็คุยสนทนากัน (พระสังฆราชญาณสังวร หลวงพ่อเกษม ครูบาวง)

หลวงพี่บอก คุยภาษาบาลีกันตลอด โต้ตอบกันใหญ่
ถามหลวงพี่ว่า คุยอะไรกัน หลวงพี่ บอก ฟังไม่รู้เรื่องเลย

เรื่องเดียวกัน มาย้อนถามครูบาท่าน
ครูบาครับ พูดภาษาบาลีเก่งไหมครับ (ไม่ค่อยเห็นท่านพูด)

ครูบายิ้มแล้วตอบว่า...นะโม เฮายังสวดบ่ จ้าง(ยังสวดไม่เป็น) ท่านคงถ่อมตัว

<!-- / message --></TD></TR></TBODY></TABLE>
................................................................................................

 

<TABLE class=tborder id=post758051 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_758051", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142


</TD><TD class=alt1 id=td_post_758051 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ครูบาบุญทืม วัดจามเทวี จังหวัดลำพูน

ตอนท่าน มรณะภาพ ครูบาวง ท่านไปรื้อกุฏิ
หลวงพี่เต๋ไปด้วย ได้เกศาครูบาศรีวิชัย และสิ่งของเกี่ยวกับครูบาศรีวิชัยที่ครูบาทืมเก็บไว้

เคยถามครูบาเรื่องครูบาบุญทืม ถามท่านว่าครูบาทืมเก่งไหม

ครูบาตอบ..เก่ง
ถามท่านว่าครูบาทืม เป็นพระอรหันต์ หรือเปล่า
ครูบาบอก...อือ
ครูบาบุญทืมเป็นผู้ที่บอกหลวงพ่อฤาษีลิงดำให้มาเจอครูบา
ครูบาเคยเล่าเรื่องนี้ ให้ฟัง
</TD></TR></TBODY></TABLE>

...............................................................................................

 

<TABLE class=tborder id=post758947 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>hero_ultra<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_758947", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 155
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 142




</TD><TD class=alt1 id=td_post_758947 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->เจดีย์ชเวดากอง ที่ห้วยต้ม...

ได้บันทึก เรื่องเจดีย์ชเวดากองไว้
ข้อมูลที่ในหนังสือไม่ได้เขียนไว้

จุดเริ่มต้น วันแรก ของชเวดากอง วันที่ 14 ตุลาคม พศ.2534 ครูบาพาลูกศิษย์ไปด้วยกันหลายคน บริเวณหลังวัด ตรงที่สร้างเจดีย์ทุกวันนี้ (วันนั้นตุ๊นิกรไปด้วยกับครูบา ตอนนั้นยังเป็นเณรอยู่)

ครูบามาอธิษฐานสร้างเจดีย์ ท่านมาหา น้ำบ่อน้อย ครูบาสวดมนต์อยู่นาน เพื่อหาตำแหน่ง พอได้จุดที่จะสร้างเจดีย์ ครูบาเดินไปข้าง ๆ น้ำบ่อน้อย ท่านเหยียบรอยเท้าไว้บนหินด้วย (คุยกับตุ๊กร บอก วันที่ 14 ตุลา น่าจะเป็นวันเริ่มต้นของเจดีย์ชเวดากอง )

เคยถามครูบาท่านบอก เทวดาขอให้ท่านสร้าง ครูบาท่านตั้งใจทำไว้ ท่านอธิษฐานขอสิ่งของที่เกี่ยวเนื่องกับพระพุทธเจ้าทั้ง 4 พระองค์ มาไว้ในเจดีย์

ท่านเคยบอกลูกศิษย์ว่า ท่านขอให้พระศรีอาริยเมตไตรยมาที่เจดีย์นี้ ในยุคที่ท่านมาโปรดบนโลก ให้เหมือนที่พม่า เคยได้ไปตรวจงานกับครูบาหลายครั้ง ตั้งแต่ตอนเริ่มก่อสร้าง เรื่องเจดีย์ชเวดากองมีรายละเอียดอื่นๆอีก ครูบาท่านบอกความหมายไว้หมด ต้องค่อย ๆ ทยอยเล่า

</TD></TR></TBODY></TABLE>
................................................................................................

 

อนุโมทนา กับพี่มหาหินด้วยครับ
กำลังรออ่านเรื่องราวต่างๆของหลวงปู่ด้วยใจจดจ่ออยู่ครับ ตื่นใจมากครับ นับเป็นบุญอย่างยิ่งที่ได้มาอ่านครับ

 

ครูบา เรียกฝน ที่เขื่อนภูมิพล

ตั้งแต่ สมัย ครูบา ท่านเป็น เณร ได้ติดตามครูบาชัยยะลังก๋า กับ ครูบาศรีวิชัย ท่านก็ อาศัย เดินทาง เส้นทาง เหล่านี้ จวบจน บั้นปลาย ท่าน ได้ไป บูรณะวัดพระธาตุแก่งสร้อย ท่านก็ ยังต้อง นั่งเรือ ไปตรวจงานบ่อยๆ

สมัยท่าน ยังดำรงขันธ์ อยู่ เจ้าหน้าที่การไฟฟ้าของทางเขื่อน จะนิมนต์ครูบาทุกปี เพื่อไปทำบุญ สืบชะตาเขื่อน ผมเคยได้ตามครูบา ไปด้วย ได้ สวดมนต์กับครูบา นอนเฝ้าท่านหน้าห้อง กับ หลวงพี่เต๋

เรื่องนี้ มีลูกศิษย์มาเล่าให้ฟัง ตอนเริ่มแรก ปีนั้น น้ำในเขื่อนแห้ง ไม่รู้จะทำอย่างไร เจ้าหน้าที่เค้า นิมนต์ครูบา มาทำพิธี เค้าขอ ให้ท่านเรียก ฝน ให้ หลังครูบาอธิษฐานฝนก็ตก ตามที่เจ้าหน้าที่ ขอไว้ หลังจากนั้นมา เค้าก็นิมนต์ท่าน มาทำพิธีสืบชะตาเขื่อนทุกปี เรื่องนี้ ไม่มีโอกาส ได้ถามครูบา แต่บันทึกเอาไว้ คิดถึงเรื่องครูบาเรียกฝนทุกครั้ง ที่ไป เที่ยวเขื่อน.... ลูกศิษย์เล่าให้ฟังอีกที เห็นว่าแปลกดี

 

วัว หลังวัด

มี อยู่วันนึง เพื่อนมาบอกให้ ไปทำบุญไถ่ชีวิตโค ก็เลยช่วยซื้อชีวิตโค ฝูงนั้น แล้วก็เอาไปถวายครูบาที่วัด ครูบาท่านก็มารับ โคฝูงนั้น ตอนแรกไปวัดระยะนั้น ยังเห็นท่าน ทำคอก ให้วัว อยู่ พอมาระยะนึง ไม่เห็นแล้ว แต่ก็ไม่ได้สนใจว่าวัวไปไหน

ช่วงบ่ายไปนั่งคุยกับ ตุ๊กร ที่กุฏิท่านหลังวัด ก็เล่าเรื่องถวายวัวให้ตุ๊กรฟัง ตุ๊กรบอกว่า วัวที่ผมถวาย ครูบา เอาไปปล่อยให้หากินหลังวัด ครูบา จะอธิษฐาน หินเป็น หลักเขต เอาไว้ วัวฝูงนั้น จะหากิน อยู่ในเขต บริเวณที่ครูบาท่านทำไว้ ไม่ออกนอกเขตนั้น ไม่มีรั้วกั้น

เคยมีขโมย พยายามจะลักวัว ไป แต่ก็จะหลงหาทาง ไม่สามารถออกจาก บริเวณที่ครูบาอธิษฐานไว้

บันทึกเอาไว้ ครูบาท่านอธิษฐาน ก้อนหิน เป็นหลักเขต ตอนนั้น อยากได้สัก 4 ก้อน เอาไปเป็นรั้วบ้าน ไม่มีโอกาสได้ขอท่าน

 

ขอบพระคุณคุณหมอ ศิษย์ก้นกุฎิที่กรุณามาเล่าเรื่องด้วยตนเองเลย
โมทนาด้วยครับ

 

ถาม: ...............................................
ตอบ: คือว่าพระรอดรุ่นนี้ หลวงปู่ครูบาชัยวงศ์ท่านสร้างขึ้น พระรอดที่ดังมากจนกระทั่งเป็นเบญจภาคีในจำนวนพระเครื่องสุดยอด ๕ องค์ ก็จะมีสมเด็จวัดระฆัง พระรอดลำพูน พระซุ้มกอกำแพงเพชร พระนางพญาสุโขทัย แล้วก็ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นพระผงสุพรรณใช่มั้ย ๕ องค์ ?
พระรอดลำพูนสร้างขึ้นโดยฤๅษีวาสุเทพผู้เป็นอาจารย์ของพระนางเจ้าจามเทวี ปรากฏว่าหลวงปู่ครูบาชัยวงศ์ ท่านหลับ ๆ ตื่น นึกขึ้นมาได้ว่า ท่านเคยเกิดเป็นฤๅษีวาสุเทพ ท่านก็เลยสร้างพระใหม่ซะอีกยกหนึ่ง อย่าลืมว่าดินลำพูนแพงที่สุดนะ แค่นิ้วมือแค่นี้ตั้งหลายล้านนั่นแหละดินที่สร้างพระรอด ตอนนี้พระรอดองค์หนึ่งหลายล้าน สมัยโน้นอาจจะไม่เก่งพอ สมัยนี้สะสมบารมีต่อมาเก่งกว่าเดิม สร้างของเก่าก็คงจะดีกว่าเดิม
ค้ดลอกจาก กระโถนข้างธรรมาสน์ฉบับที่ ๕๘ เดือนธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

 

​

เนื่องในวาระดิถี ขึ้นปีใหม่ 2552

ขอกล่าวอ้าง บุญราศี บารมีแห่งทาน ศีล ภาวนา
ที่พวกเราต่างได้บำเพ็ญไว้ดีแล้ว ตั้งแต่ต้น ถึง ณ บัดนี้

รวมถึง คุณความดี ที่กระผมได้เพียรสร้างไว้แล้ว
อันจะก่อเกิดอานิสงส์ มาก น้อย เพียงใดก็ตาม

ด้วยบุญกุศล ที่พวกเราต่างได้บำเพ็ญกันมา
ขอจงโมทนาในบุญของกันและกัน

ขอกราบอาราธนาบารมี คุณแห่งพระไตรรัตน์
บุญฤทธิ์ของพรหม เทพเทวา นานาสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ด้วยบุญราศี ที่พวกเราได้บำเพ็ญไว้ดีแล้ว

ขอคุณพระไตรรัตน์ พรหม เทพเทวา นานาสิ่งศักดิ์สิทธิ์
โปรดจงเปิดช่องทางที่เป็นกุศล ของข้าพเจ้าทั้งหลาย
ให้ข้าพเจ้าทั้งหลายได้รับอานิสงส์อันดี ที่ได้บำเพ็ญไว้

มีความสุขกาย มีความสบายจิต และมีความสุขใจ
มีความรุ่งเรืองขึ้น ในทางทางโลก
มีความเจริญขึ้น ในทางธรรม

ได้เข้าถึงความสำเร็จ
ตามความมุ่งมาด ปรารถนา ที่ได้ตั้งใจไว้ดีแล้ว

จงทุกประการ

เทอญ.

...............................................................................................

 

เพิงไปวัดพระบาทห้วยต้มมาได้ไม่กี่วัน พี่ชายมาจากกรุงเทพฯ ผมเล่าเรื่องวัดให้ฟังพี่ชายๆดันมาบอกว่าเคยไปกราบหลวงปู่เมื่อสิบกว่าปีก่อนมาแล้วสมัยทางยังไม่ค่อยดีเท่าไร และชวนผมให้ไปวัดด้วยกันอีกวันนี้ ดีใจมากๆเลยครับ เพื่อนๆสมาชิกอยากฝากบูชาพระของท่านก็โทร.0819988779 ได้นะครับผมคงถึงและอยู่ที่วัดประมาณ เที่ยง-บ่ายสองกว่าๆครับ

 

​

เกล็ดชีวิตส่วนหนึ่งของ ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา วัดพระบาทห้วยต้ม

ยกมาจาก....
http://palungjit.org/showthread.php?t=166960

โพสโดย คุณvacharaphol<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1771463", true); </SCRIPT>

...............................................................................................

 

ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา วัดพระบาทห้วยต้ม จ.ลำพูน

ชาติภูมิ
นามเดิม วงศ์ หรือชัยวงศ์ นามสกุล ต๊ะแหนม
เกิดที่ ตำบลหันก้อ อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน
เกิดเมื่อ วันอังคาร เดือน ๗ (เหนือ) แรม ๒ ค่ำ ปีฉลู
ตรงกับวันที่ ๒๒ เมษายน ๒๔๕๖ เวลา ๒๔.๑๕ นาฬิกา

โยมบิดาชื่อ น้อย จันต๊ะ (ถึงแก่กรรม เมื่ออายุ ๔๔ ปี)
โยมมารดาชื่อ บัวแก้ว (ถึงแก่กรรม เมื่ออายุ ๗๘ ปี)
จำนวนพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน ๘ คน
ท่านเป็นบุตรคนที่ ๓ มีน้องต่างบิดาอีก ๑ คน รวมเป็น ๙ คน

ชีวิตในวัยเด็ก
หลวงพ่อเกิดในตระกูลชาวไร่ชาวนาที่ยากจน
พ่อแม่ของท่านมีสมบัติติดตัวมาแค่นา ๓-๔ ไร่ ควาย ๒-๓ ตัว
ทำนาได้ข้าวปีละ ๒๐-๓๐ หาบ ไม่พอกินเพราะต้องแบ่งไว้ทำพันธุ์ส่วนหนึ่ง
อีกส่วนหนึ่งเอาไว้ใส่บาตรทำบุญบูชาพระ
ส่วนที่เหลือจึงจะเก็บไว้กินเอง

ต้องอาศัยขุยไผ่ ขุยหลวก มาตำ เอาเม็ดมาหุงแทนข้าว และอาศัยของในป่า
รวมทั้งมัน และกลอย เพื่อประทั้งชีวิต บางครั้งต้องอดมื้อกินมื้อก็มี
แม่ต้องไปขอญาติพี่น้อง ๆ เขาก็ไม่มีจะกินเหมือนกัน
แม่ต้องกลับมามือเปล่า พร้อมน้ำตาบนใบหน้ามาถึงเรือน
ลูก ๆ ก็ร้องไห้เพราะหิวข้าว

แม้ว่า ครอบครัวของท่านต้องดิ้นรนต่อสู้กับความอดทนอยาก
แต่ ก็ไม่ได้ละทิ้งเรื่องการทำบุญ ให้ทาน
ข้าวที่แบ่งไว้ทำบุญ แม่จะแบ่งให้ลูกทุกคน ๆ ละปั้นไปใส่บาตร
บูชาพระพุทธทุกวันพระ โยมพ่อ เคยสอนว่า

"ตอนนี้ พ่อ แม่ อด ลูกทุกคนก็อด แต่ลูก ๆ ทุกคนอย่าท้อแท้ใจ
ค่อยทำบุญ ไปเรื่อย ๆ บุญมีภายหน้า ก็จะสบาย"

และ โยมพ่อ เคยพูดกับท่าน ว่า

"ลูกเอ๋ย เราทุกข์ขนาดนี้เชียวหนอ ข้าวจะกินก็ไม่มี ต้องกินไปอย่างนี้
ค่อย อด ค่อย กลั้นไป บุญมีก็ไม่ถึงกับอดตายหรอก ทรมานมานานแล้ว ถึงวันนี้ ก็ยังไม่ตาย มันจะตายก็ตายไม่ตายก็แล้วไป ให้ลูกอดทนไปนะ ภายหน้าถ้าพ่อยังไม่ตายเสียก่อน ก็ดี ตายไปแล้วก็ดี บางทีลูกจะได้ "นั่งขดถวายหงายองค์ตีน (บวช)" กินข้าวดี ๆ อร่อย ๆ พ่อนี่จะอยู่ทันเห็นหรือไม่ทันก็ยังไม่รู้"

...............................................................................................

 

เป็นผู้มีความขยันและอดทน

ในสมัยที่ท่านยังเล็ก ๆ อายุ ๓-๔ ขวบ ท่านมีโรคประจำตัว คือ โรคลมสันนิบาต ลมเปี่ยวลม กัง ต้องนั่งทุกข์อยู่ เป็นวัน เป็นคืน เดินไปไกลก็ไม่ได้ วิ่งก็ไม่ได้ เพราะลมเปี่ยว ตะคริวกินขากินน่อง เดินเร็ว ๆ ก็ไม่ได้ ต้องค่อยไป ค่อยยั้ง เวลาอยู่บ้านต้องคอยเลี้ยงน้อง ตักน้ำ ติดไฟไว้ คอยพ่อแม่ที่เข้าไปในป่าหาอาหาร

ในช่วงที่ท่านมีอายุได้ ๕-๑๐ ขวบ ท่านต้องเป็นหลักในบรรดาพี่น้องทั้งหมด ที่ต้องช่วยงานพ่อแม่มากที่สุด เวลาพ่อแม่ไปไร่ไปนาก็ไปด้วย เวลาพ่อแม่ไปหากลอย ขุดมัน หาลูกไม้ในป่า ท่านก็ไปช่วยขุด ช่วยหาบ กลับบ้าน

บางครั้งพ่อแม่หลงทาง เพราะไปหากลายตามเนินดอย เนินเขา กว่าจะหากลอยได้เต็มหาบก็ดึก ขากลับ พ่อแม่จำทางไม่ได้ ท่านก็ช่วยพาพ่อแม่กลับบ้านจนได้

ครั้นถึงหน้าฝน พ่อแม่ออกไปทำนา ท่านก็ติดตามไปช่วยทุกอย่าง
พ่อปั้นคันนาท่านก็ช่วยพ่อ พ่อไถนา ท่านก็คอยจูงควายให้พ่อ
เวลาแม่ปลูกข้าว ก็ช่วยแม่ปลูก จนเสร็จ

เสร็จจากหน้าทำนา ท่านก็จะเผาไม้ในไร่ เอาขี้เถ้า ไปขุดดินในถ้ำมาผสมทำดินปืนไปขายได้เงินซื้อข้าว และเกลือ บางครั้ง ก็ไปอยู่กับลุงน้อยเดชะ รับจ้างเลี้ยงควาย บางปีก็ได้ค่าแรงเป็นข้าว ๒-๓ หาบ บางปี ก็เพียงแต่ขอกินข้าวกับลุง พอตุนท้อง ตุนไส้ ไปวัน ๆ พอถึงเวลาข้าวออกรวง นกเขาจะลงกินข้าวในนา ท่านก็จะขอพ่อแม่ไปเฝ้าข้าวในนา ตั้งแต่ เช้ามืด กว่าจะกลับก็ตะวันลับฟ้าไปแล้ว

................................................................................................

 

เป็นผู้มีความกตัญญู

หลวงพ่อ มีความกตัญญูมาตั้งแต่เด็ก ท่านช่วยพ่อแม่ทำงานต่าง ๆ ทุกอย่าง เท่าที่ทำได้ ตั้งแต่อายุได้ประมาณ ๕ ขวบ ท่านก็ช่วยพ่อแม่ เฝ้านา เลี้ยงน้อง ตลอดจนช่วยงานทุกอย่างของพ่อแม่

เมื่อเวลาที่พ่อแม่หาอาหารไม่ได้ ท่านก็จะไปรับจ้างชาวบ้าน แถบบ้านก้อ ทำความสะอาดหรือช่วยเฝ้าไร่นา เพื่อแลกกับข้าวปลาอาหารมาให้พ่อแม่ และน้อง ๆ กิน ในบางครั้ง อาหารที่ได้มา หรือที่พ่อแม่จัดหาให้ ไม่เพียงพอกับคนในครอบครัว ด้วยความที่ท่านมีนิสัยเสียสละ และไม่ต้องการให้พ่อแม่ต้องเจียดอาหารของท่านทั้งสอง ซึ่งมีน้อยอยู่แล้ว ออกมาให้ท่านอีก ท่านจึงได้บอกว่า "กินมาแล้ว" เพื่อให้พ่อแม่สบายใจ แต่พอลับตาผู้อื่นหรือเมื่อผู้อื่นในบ้านหลับกันหมดแล้ว ท่านก็จะหลบไปดื่มน้ำ หรือบางครั้งจะหลบไปหาใบไม้ที่พอจะกินได้มาเคี้ยวกิน เพื่อประทังความหิวที่เกิดขึ้น ซึ่งผู้เขียนได้รับฟังมาจากน้องของท่านว่า

"หลวงพ่อเติบโตขึ้นมา โดยพ่อแม่เลี้ยงข้าวท่านไม่ถึง ๑๐ ถัง แต่ท่านในสมัยเป็นเด็ก กลับหาเลี้ยงพ่อแม่ มากกว่าที่พ่อแม่หาเลี้ยงท่าน"

...............................................................................................

 

ชอบลองใจ

ปกติ ท่านมักจะหาเวลาว่างไปทำบุญช่วยเหลือการงานที่วัดก้อจอก ซึ่งอยู่ใกล้บ้านเสมอ ครั้งหนึ่ง ท่านได้ชวนผู้เฒ่าคนหนึ่ง ซึ่งโดยปกติไม่ชอบไปวัดทำบุญ แต่ชอบยิงนกตกปลาเป็นประจำ และมักจะมีข้ออ้างเสมอเมื่อถูกชวนไปวัด คราวนี้แกก็ปฏิเสธเช่นเคย โดยอ้างว่าเท้าเจ็บ ไปไหนไม่ได้

ท่านอยากจะลองดูซิว่าเท้าแกเจ็บจริง หรือไม่ เมื่อท่านเดินออกไปได้สักระยะหนึ่ง ก็ทำเสียงอีเก้งร้อง เมื่อร้องครั้งแรก ผู้เฒ่าคนนั้นก็ยกหัวขึ้นมาดู (ขณะนั้นนอนทำเป็นป่วยอยู่) หันซ้ายหันขวามองตามเสียงอีเก้งร้อง

เมื่อแกได้ยินเสียงร้องครั้งที่สอง ก็ลุกนั่งมีอาการอยากจะออกไปยิงอีเก้ง
พอได้ยินเสียงร้องครั้งที่สาม ผู้เฒ่าทนไม่ไหวลุกขึ้นไปหยิบเอาปืน จะออกไปยิงอีเก้งตัวนี้เสียทันทีทันใด จนท่านเห็นแล้ว ต้องรีบวิ่งหนี เพราะกลัวจะโดนลูกหลง

...............................................................................................