เรื่องเด่น ห้องประสบการณ์หลวงพ่อเกษม เขมโก สามารถเข้ามาคุยกันได้ครับ

ขอเล่าประสบการณ์หลวงพ่อเกษม

ผมเคยไปกราบหลวงพ่อเกษม เขมโก ที่สุสานไตรลักษณ์ จังหวัดลำปาง ๒ ครั้ง โชคดีได้กราบหลวงพ่อท่านทั้งสองครั้ง ครั้งแรกไปกับชุมทางพระเครื่องสะพานควาย เค้าจัดรถตู้ไปผมก็ไปร่วมกับคณะเค้า ประมาณปีพ.ศ. ๒๕๓๐ ยังเด็กเรียนมัธยมต้นอยู่เลย ไปในงานอธิษฐานจิตพระ ทางชุมทางพระเครื่องสะพานควายเค้ารู้จักกับเจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง เลยได้เข้าไปกราบหลวงพ่อเกษม ห่างจากหลวงพ่อเกษมประมาณ ๒ เมตรเข้าไปกว่านั้นไม่ได้เพราะวัตถุมงคลเต็มไปหมด หลวงพ่อเกษมท่านผุดผ่องมาก ยิ้มน้อยๆ ดวงตาแจ่มใสมีประกายแห่งความเมตตากรุณา ท่านจับม้วนสายสิญจน์ก้มหน้าพร้อมอธิษฐานจิตวัตถุมงคลต่างๆ โหเยอะมากๆ เอาว่าท่วมองค์ท่านน่ะครับ

หลวงพ่อเกษม ท่านอธิษฐานจิตครู่หนึ่งประมาณ ครึ่งชั่วโมงมั้งครับ จำไม่ค่อยได้แล้ว ทางเจ้าประเวทย์ ท่านให้สายสิญจน์ กับทางชุมทางพระเครื่องสะพานควาย มาถุงใหญ่ๆ เค้านำมาแจกคณะรถตู้ที่ไปด้วย ผมยังได้มาหนึ่งม้วนใหญ่ๆ พร้อมริบบิ้นส์ แต่ได้แจกเพื่อนๆ ญาติจนหมดในเวลาต่อมา เนื่องจากยังเด็กไม่ค่อยมีตังค์เลยได้แต่ทำบุญไม่ได้บูชาวัตถุมงคลใดๆมาเลย

หลังจากกลับมาจากสุสานไตรลักษณ์ได้หนึ่งอาทิตย์ ฝันเห็นหลวงพ่อเกษม เขมโก ในฝันท่านกำลังนั่งธรรมาสน์เทศน์ให้ผู้คนฟัง แต่คนที่ฟังนุ่งขาว ห่มขาว ผิวพรรณผุดผ่อง หน้าสดใสสวยงามยังกับไม่ใช่คนบนโลกเรา ในฝันผมอยู่ท้ายสุด หลวงพ่อเกษม ท่านเทศน์จบพอดี ท่านกวักมือเรียกผม ในฝันนั้นผมก็คลานเข่าไปหาท่าน หลวงพ่อเกษมท่าน บอกว่า มาเจอกันก็ดีแล้วหลวงพ่อจะพยากรณ์อนาคตให้ ๕ ข้อ ๑.เธอจะได้เรียนจบสูงกว่าพ่อ ๒.เธอจะได้เป็นข้าราชการระดับสูงกว่าพ่อ ๓.เธอจะได้เครื่องราชสูงกว่าพ่อ ๔.ในอนาคตจะมีบ้านมีรถ ๕.(เนื่องจากยังไม่เกิดขอเว้นไว้ก่อนครับ)

โหคำพยากรณ์ทำนายอนาคตในฝัน ของหลวงพ่อเกษม ทายซะยาวนานเลย ตอนนั้นผมพึ่งเรียนมัธยมต้นเองนะครับ ตื่นมายังจำความฝันได้แม่นเล่าให้คุณพ่อ คุณแม่ฟัง คุณพ่อ คุณแม่ยังหัวเราะเลย ไม่หัวเราะได้ไง ผมน่ะ เด็กหลังห้องของแท้ โดดเรียนเป็นว่าเล่น ถึงไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนันก็เถอะ แต่เรื่องเรียนโค ตะ ระ เกเลย ขนาดว่า จบมัธยมศึกษาปีที่ ๖ ด้วยเกรด ๑.๙๙ ติด ศูนย์สองตัว ภาษาอังกฤษเสริม ไปถามอาจารย์แนะแนวท่านใจดี๊ใจดี ยังบอกว่า ถึงไม่แก้ศูนย์แต่หน่วยกิจครบก็จบได้(อาจาย์ท่านประชด) ผมก็มึน ผมก็ไม่แก้ แหะๆ

สอบเอนทรานซ์ รุ่นผมเอนทรานซ์ อ่านหนังสือเจ็ดวัน ฟลุ๊ค!!! เว้ยเฮ้ย สอบติดคณะวิทย์ประสานมิตร เรียนได้เทอมเดียว รายงานเยอะฉิ๊บ ออกซิ ไม่ใช่เรียนไม่ได้นะครับ ตอนเรียนได้ท็อปตั้งหลายวิชา มาสอบวิทย์คอมที่สวนดุสิตก็ติดเรียนได้สองอาทิตย์ รายงานเยอะฉิ๊บเลย ขี้เกียจครับ เลยมาเรียนรามคำแหงถูกใจ ซิไม่มีรายงานการบ้าน ไม่ต้องไปเรียน สอบอย่างเดียว ไปหาพระหาเจ้าสบายตะลอนๆ ไปทั่ว โดยเฉพาะกระทรวงศึกษาธิการมีการนิมนต์พระมาเทศน์ทุกวันอังคาร พฤหัสบดี ก็ไปเกือบทุกสัปดาห์ ซอยสายลมมั่ง หลวงพ่อต่างๆ ปีพ.ศ. ๒๕๓๐ - ๒๕๔๐ พระวิปัสนา คณาจารย์ต่างๆ ยังเยอะ ไม่ว่าหลวงพ่อฤาษีฯ ครูบาชัยวงศาพัฒนา หลวงปู่สิม หลวงปู่ชอบ หลวงปู่เหรียญ หลวงปู่บุดดา หลวงพ่อพุธ ฐานิโย หลวงปู่ศรีจันทร์ วัดเลยหลง ฯลฯ อยู่กรุงเทพมหานคร ท่านพระอาจารย์ต่างๆ ท่านจะมาตรวจร่างกายมั่ง รับนิมนต์มั่ง มาพักผ่อนร่างกายพบแพทย์บ้าง ได้กราบเยอะครับ

ตั้งแต่มัธยมต้น พี่ผมก็เปิดศูนย์พระเครื่องที่พันทิพย์ พี่สอนส่องพระ (เคยแลกกีต้าร์กับกล้อง
Bausch & Lomb สามเหลี่ยมใหญ่ แต่ผลิตที่อินโดนีเซีย คิดดูบ้าพระขนาดไหนครับ) และไปหาความรู้กับแผงต่างๆ ผมก็ส่องพระตั้งแต่มัธยมต้นแล้ว ไปส่องหลายๆ ที่ ตามความคิดผมเซียนพระท่าพระจันทร์เก่งสุดครับ ยิ่งใต้ถุนแฟลตดินแดงที่ผมอยู่ยังมีสนามพระอีกไปกันใหญ่วันๆ ก็หมกตัวส่องพระ แต่ก็ได้พบสัจธรรมของเซียนพระบางคนย้ำบางคน โลภไม่มีที่สิ้นสุด โกหกสตอเบอรี่ เพื่อให้ได้พระมาราคาถูกๆ ตำหนิเค้าไปหมด ตรงนั้นมีตำหนิ ตรงนี้ไม่สวย เพื่อให้ราคาที่เค้ามาปล่อยถูกสุดๆ แม้กระทั่งแกล้งบอกว่าเป็นพระปลอมแต่ขอบูชาราคาถูกๆ โดยจับกลุ่มกัน ประมาณว่าไปแห่ ในแผงนั้นๆ ก็จะบอกปลอมหมด แบบนี้ไม่มีหรอก

เห็นจะๆก็เหรียญหลวงปู่ทวดรุ่นสาม รุ่นสี่นี่แหละทองคำ บอกไม่มีหรอก แต่ขอซื้อเค้าแค่ราคาทองตามราคาตลาด เค้าก็ขายสงสารคนที่มาขายแต่ก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร แล้วเซียนนั้นก็เอาไปขายได้เป็นแสน บอกด้วยสีหน้าดีใจว่าตกควายเว้ย... แต่ที่รับไม่ได้สุดๆ คือ ตกเย็นหรือค่ำหน่อยๆ ก็พากันดื่มเหล้า เบียร์ ตู้กระจกข้างบนวางแก้วเหล้า เบียร์ ข้างล่าง เป็นพระที่วางไว้ เห็นแล้วปลงสังเวช และทุเรศในใจสัญญากับตัวเองว่า เก็บอย่างเดียวไม่ปล่อยใคร ส่วนลูกหลานจะไปปล่อยก็เรื่องของเค้าเราตายแล้ว ก็เอาไปไม่ได้ พี่บอกว่า เก็บอย่างเดียวทุนจมอยากได้อะไรที่แพงๆ จะบูชาไม่ได้นะ(ที่จริงพี่เค้าบอกซื้อไม่ได้แต่ฟังแล้วแขยงหูยังไงไม่รู้) ผมก็บอกว่าช่างเถอะ พอใจเก็บ เก็บได้แค่ไหนก็แค่นั้น

ต่อมาบุญเริ่มมีมั้ง เห็นคนพิการนั่งรถเข็นขายล็อตเตอรี่ รู้จักกันอยู่แฟลตใกล้ๆกัน ความจริงก็เห็นบ่อยแต่ไม่เคยเอะใจคิด วันนั้นคงบุญเริ่มเข้านั่นแหละ เลยสังเกตเห็นเค้าเป็นอัมพาตครึ่งท่อน นั่งรถเข็น พูดไม่ค่อยชัด น้ำลายจะไหลหน่อยๆ ตระเวนขายล็อตเตอรี่ ผมเห็นแล้วฉุกคิดได้ว่า เค้ามือเท้าทำอะไรไม่ค่อยได้ แต่ฐานะทางบ้านเค้าก็พอมี ผมเลยเข้าไปถามเค้าว่าทำไมต้องมาขายล็อตเตอรี่ด้วย พ่อแม่ก็รวยไม่เดือดร้อนนิหน่า เค้าตอบว่า เกิดเป็นคนต้องรู้จักช่วยเหลือตัวเองให้ได้ ถ้าวันหนึ่งพ่อแม่ตายไปแล้วเค้าทำอะไรไม่เป็นใครจะดูแลเค้า เราต้องพึ่งตัวเองให้ได้ครับ

ผมฟังแล้วน้ำตาคลอเบ้า โห!!! เรามัวทำอะไรอยู่ฟะ มือเท้าดี เดินกลับบ้านบอกแม่ครับผมขอโอกาสอีกหนผมจะตั้งใจเรียนครับ ก็ลงรามคำแหงใหม่ เรียนคณะรัฐศาสตร์เพราะตั้งใจสอบราชการ ก็จบภายในสองปีครึ่ง จบแล้วพอดีปลัดอำเภอเปิดสอบ สอบครั้งแรกก็สอบติด แต่ด้วยเหตุผลบางประการเลยลงปลัดอบต.(เรื่องฝันเหมือนกัน ไว้เล่าวันหลัง) และพอดีทางอบต.มีทุนเรียนป.โท ก็สอบติดรุ่นแรกของมหาวิทยาลัยขอนแก่น การปกครองท้องถิ่น ส่วนซีคุณพ่อเป็นครูตอนท่านเกษียณท่านจบปริญญาตรี ได้ซี ๗ ตอนนี้ผมซี ๘ (ปีพ.ศ. ๒๕๕๙ท้องถิ่นเปลี่ยนเป็นเข้าแท่งเป็นบริหารกลาง) เครื่องราชคุณพ่อท่านได้ชั้น ตริตาภรณ์ช้างเผือก (ต.ช.) ส่วนผมตอนนี้ก็กำลังจะได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทวีติยาภรณ์ช้างเผือก(ท.ช.) ซึ่งเหนือคุณพ่อสองชั้น มีบ้านมีรถ(กู้เงินมาสร้าง มาซื้อหุหุ)

ซึ่งคำทำนายพยากรณ์ของหลวงพ่อเกษมท่านตรงทุกข้อเหลือข้อสุดท้าย ท่านทำนายในอนาคตของชาติหน้าเลย...ครับ (เพราะผมชอบอธิษฐานว่าถ้ายังไม่ถึงซึ่งพระนิพพานโดยเร็ว ถ้าเกิดชาติหน้าขอเป็นพระจักรพรรดิ ท่านทำนายว่าเธอได้เป็นแน่พระจักรพรรดิ แต่ตอนนี้เริ่มเบื่อๆแล้วถ้าเป็นไปได้ขอถึงซึ่งพระนิพพานโดยเร็วดีกว่าครับหลวงพ่อเกษม สาธุ สาธุ สาธุ)

 

สาธุ....อ่านสนุกมากครับ ขอบารมีหลวงพ่อตามรักษาท่านและครอบครัวตลอดไปเทอญ

 

ไปกราบหลวงพ่อเกษม เขมโก ครั้งที่สอง

หลังจากปีพ.ศ. ๒๕๓๐ อีกหนึ่งปี ทางโรงเรียนประชาราษฎร์บำเพ็ญ ห้วยขวางที่น้าผู้หญิงรู้จักกันอยู่แฟลตเดียวกัน แต่น้าเค้าอยู่ชั้นสาม ผมอยู่ชั้นสอง น้าเค้าขายของที่โรงอาหารโรงเรียนประชาราษฎร์ ทางร้านอาหารร่วมกันจัดทัวร์ไปทำบุญที่ทางเหนือเชียงใหม่ พอดีน้าเค้ามีตั๋วสองใบให้สามีเค้า แต่สามีเค้าติดงานเลยไปไม่ได้ น้าเค้าเลยมาชวนให้ผมไปโดยไม่ต้องออกค่าใช้จ่าย ผมก็ขออนุญาตแม่ คุณแม่ให้ไปเลยได้ไปกับเค้า

ไปทัวร์ทางเหนือ หลายต่อ หลายวัดอยู่ ที่จำได้ก็วัดดอยแม่ปั๋ง หลังจากสิ้นหลวงปู่แหวนวัดเงียบเหงามากแทบร้างเลยก็ว่าได้ เป็นตามกฎอนิจจัง มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป สูญสลายไปในที่สุด ไปวัดสวนดอกพักที่นั่น จำได้ต้นลำไยออกลูกเต็มไปหมด แต่ไม่กล้าเก็บกินกลัวของวัดจะบาปเอา ขากลับเค้าไม่ได้แวะสุสานไตรลักษณ์หรอก ผมอยากไปเลยไปปรึกษาผู้จัดทัวร์ จากเจ๊ผู้จัดทัวร์ ถามหลวงพ่อเกษม เก่งยังไงเหรอ? ถึงอยากไปกราบ

ผมตอบ ท่านเก่งด้านโชคลาภ ถูกหวยนะ หวย!!! เจ๊แกหูผึ่งทันที เป็นไปตามผมคิด เจ๊ถามแล้วได้เลขจากไหน ผมตอบก็ดูตามต้นไม้ ตามข้างทาง ประตู หรือขนมปังที่หลวงพ่อแจก มีลุงข้างๆเหมือนเคยรู้จักหลวงพ่อเกษมถามอีกแล้วจะได้กราบเหรอ? เห็นหลวงพ่อเข้าพบยากนะ ผมบอกได้แน่ๆ ผมว่านะ ความที่อยากไปกราบนั่นแหละพูดแบบเอาไว้แก้ปัญหาเอาข้างหน้าน่ะผมคิด

ได้ผลเจ๊แก บอกคนขับรถทัวร์ให้ไปแวะกราบหลวงพ่อเกษม เขมโก ที่สุสานไตรลักษณ์ จังหวัดลำปาง พอถึง มีเจ้าหน้าที่สุสานไตรลักษณ์คงเป็นคณะลูกศิษย์หลวงพ่อเกษมนั่นแหละ นำขนมปังปี๊บมาแจก บอก ให้ "คนโต ๒ ชิ้น เด็กๆ ๓ชิัน" บอกว่าหลวงพ่อสั่ง ประตูด้านหน้ากุฎิปิดมีคนนั่งพับเพียบข้างหน้ากุฎิกันเยอะมากดูแล้วเกือบร้อยหรือกว่าร้อยคนแหละครับ พอเห็นอย่างนี้แล้วคณะทัวร์ที่ผมไป ก็แยกย้ายกัน ไปหาล็อตเตอรี่บ้าง ดูวัตถุมงคลบ้าง เดินชมวัดบ้าง(เดินดูตามต้นไม้ดูหวยนั่นแหละผมว่านะ)

ผมอยากกราบหลวงพ่อเกษมมีความรู้สึกว่าต้องให้เดินไปประตูหลังคือกุฎิที่หลวงพ่ออยู่มีประตูด้านหลังด้วย ผมก็เดินไปตอนเดินผมตั้งจิตอธิษฐานว่า "ผมไม่ได้อยากกราบหลวงพ่อข้างใน ผมมาไกล และไม่รู้ว่าจะมีโอกาสครั้งหน้าอีกไหม และเดินทางกลับก็ไม่รู้ว่าจะเป็นตายอย่างไร ขอความเมตตากรุณาหลวงพ่อเกษม ได้โปรดให้ผมได้กราบซักหนเถอะครับ"

พอถึงประตูหลัง เห็นประชาชนนั่งพับเพียบอย่างเป็นระเบียบอยู่จำนวนหนึ่งแต่น้อยกว่าด้านประตูหน้า พอผมเดินถึงประตูหลังปุ๊บผมก็อธิษฐานในใจจบพอดี ผมต้องสะดุ้งสุดตัว พร้อมขนลุกซู่ ประตูหลังเปิด เห็นหลวงพ่อเกษม นั่งอยู่บนโซฟา ขาห้อยลงสองข้าง มือวางที่หน้าขาของท่าน ท่านเงยหน้ามาแล้วยิ้มน้อยๆ น้ำตาผมคลอเบ้า ในใจบอกสาธุ สาธุ สาธุ ขอกราบหลวงพ่อเกษม แล้วประตูก็ปิดลง

เพียงแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว แต่ที่รับปากคณะทัวร์ผมไว้ ผมเลยลองอธิษฐานจิตอีกทีบอกหลวงพ่อครับ ผมอยากให้ทางคณะทัวร์และพ่อแม่พี่น้องด้านหน้าประตูได้กราบท่านด้วย ขอความเมตตากรุณาอีกครั้งได้โปรดเห็นใจคนที่เค้ามารอด้วยเถิดครับ

ผมเดินไปถึงด้านหน้าได้ยินเสียง สาธุ สาธุ สาธุ พร้อมมีคนกราบหลวงพ่อเกษม อยู่ ประตูหน้ากุฏิเปิดครับ แล้วปิดลง ผมไม่ทันได้เห็นตอนด้านหน้าครับ แต่คณะทัวร์ผมส่วนมากได้กราบเกือบทั้งหมด

กลับมาถึงบ้านที่กรุงเทพโดยสวัสดิภาพ ในวันที่หวยออกผมลุ้นตัวโก่ง ถ้าไม่มีใครถูกหวยผมโดนถล่มแน่ ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อ แม่เจ้าโว้ย หวยออก ๒๓ ตรงๆ ที่ไปกับคณะทัวร์ถูกแทบทุกคนมีไม่ถูกก็เสาไฟฟ้ากับน้องหมาเท่านั้น เดี๋ยวก่อนๆ อย่าคิดว่าผมเป็นเสาไฟฟ้าหรือน้องหมานะครับ เพราะถึงผมไม่ซื้อหวย ผมก็มาบอกคุณแม่ จำได้ว่า ผมได้ชุดใหม่กางเกงยีนส์เสื้อยืดสวยๆชุดหนึ่งเลยแหละครับ...เก่งจริงๆ ครับหลวงพ่อเกษม ขอกราบหลวงพ่อเกษม ด้วยความเคารพอย่างสูง...

 

ขอบคุณในประสบการณ์ดีๆที่เล่าสู่กันฟังครับผม

 

เกศาหลวงพ่อปลงเมื่อ 1 ม.ค.2525 และรูปถ่ายเมื่อวันที่ 10 ก.ค. 2524 เป็นรูปถ่ายที่หลวงพ่อผมยาวที่สุดก็ว่าได้ครับ ท่านตั้งใจไว้ผมให้ยาวเพื่อจะโกนในวันขึ้นปีใหม่ 2525 เพราะท่านให้เหตุผลว่า ฉลองกรุงเทพ 200 ปี ในปี 2525 ครับ

 

ส้มป่อยมนต์มีจาร เทียนติดปากขันน้ำมนต์มีนาคม ปี2536 และเล็บหลวงพ่อเกษมที่ตัดเมื่อวันพญาวัน(15 เมษายน 2536)ครับ

 

พระกริ่งแก้วปฏิมากรทำน้ำมนต์ช่วยลูกชายจากท้องเสียลำไส้อักเสบ

ย้อนกลับไปปีที่แล้ว ๒๕๖๐ ลูกชายอายุได้ ๗ ขวบ ไปทานอาหารอะไรไม่ทราบเกิดอาการท้องเสียอย่างรุนแรงทั้งอ้วก ทั้งถ่าย ไปหาหมอที่คลินิกอยู่ ๓ คลินิก ฉีดยาหนึ่งเข็มทั้ง ๓ คลินิก อาการก็ไม่ดีขึ้น ผ่านมาได้เกือบสองอาทิตย์แล้ว มีแต่ทรงๆ ยังถ่ายอยู่วันละ ๓-๔ ครั้ง หยุดอ้วกแล้ว ทานอะไรไม่ค่อยได้ ตัวเหลืองซีดพอสมควร ภรรยาบอกไปโรงพยาบาลเถอะ ผมลังเลอยู่นานเพราะ

ผมมีความรู้สึกไม่ค่อยดีกับโรงพยาบาล เนื่องจากสระแก้วบ้านผม ยังไม่มีโรงพยาบาลเอกชน มีแต่โรงพยาบาลรัฐ เมื่อตอนเด็กๆ ลูกชายอายุได้ หนึ่งขวบก็ท้องเสีย แต่ไม่มาก ไปสถานีอนามัยเค้าจ่ายยา ปรากฏว่าเป็นยาตระกูลซัลฟา ผลปรากฏว่าลูกชายผมแพ้ ขึ้นผื่นแดงเต็มตัว ผมกับภรรยาขับรถไป

โรงพยาบาลอรัญประเทศ ไปถึงเล่าอาการให้ประชาสัมพันธ์ฟังซึ่งเป็นพยาบาล เค้าเหลือบตามองด้วยหางตานิดนึงแล้วบอก ไปทำบัตรเข้าคิว ผมก็อุทาน เฮ้ย!!! ลูกผมหายใจติดๆขัดๆ แล้ว ยังมีหน้ามาบอกให้ไปเข้าคิว มีความเป็นมืออาชีพ มีจรรยาบรรณของการรักษาไหมเนี่ย ผมกลัวลูกผมตาย ความคิดแว๊บเข้ามาในสมอง

มีหมอที่รู้จักนี่ รีบวิ่งอุ้มลูกไปหาหมอท่านนั้นซึ่งอยู่ในโรงพยาบาลอรัญประเทศพอดี หมอถามมาทำไมผมก็อธิบายให้ฟัง ท่านดูอาการแล้วรีบไปเขียนกระดาษน้อย บอกว่า นำเข้าห้อง ไอ ซี ยู โดยด่วนและให้รักษาเบื้องต้นด้วย...(ภาษาหมอไม่เข้าใจครับ) ลงชื่อหมอ...ท่านนั้น ผมวิ่งมาห้อง ไอ ซี ยู แล้วถือกระดาษให้พยาบาลหน้าห้องไอซียู เค้าก็รีบพาเข้าห้องและ รักษาอาการตามหมอสั่ง

ลูกผมก็รอดมาได้ ซึ่งถ้าไม่รู้จักกับหมออะไรจะเกิดกับลูกผมก็ไม่ทราบ เหมือนข่าวเมื่อ สาม สี่ วันก่อนที่โรงพยาบาลยุพราชสระแก้ว เด็กผู้หญิง ท้องเสีย พามาหาหมอ แต่เจ้าหน้าที่บอก ห้องฉุกเฉินปิด ต้องมาเจ็ดโมงเช้า สุดท้ายรอหมอจนน้องเค้าตาย จะมาโทษเจ้าหน้าที่ได้ไง ถ้าหมอท่านไม่สั่งว่า ห้องฉุกเฉินเปิดกี่โมงเจ้าหน้าที่ที่ไหนจะกล้าพูด แต่โยนความผิดให้แต่เจ้าหน้าที่

นี่แหละครับ ที่ผมหวั่นใจ เพราะหมอที่ผมรู้จักก็เกษียณแล้ว ผมก็นึกในใจเอาล่ะ ลองดูวิธีนี้ก่อน ผมก็บอกภรรยาว่าขอทำน้ำมนต์ซักครั้งก่อนถ้าภายใน ครึ่งชั่วโมงอาการไม่ดีขึ้นพาไปโรงพยาบาลแน่นอน

ผมแขวนพระกริ่งแก้วปฏิมากร หลวงพ่อเกษม เขมโก อยู่เลี่ยมพลาสติกด้วย ห้อยกับสร้อยแสตนเลส ก็นำน้ำใส่แก้วต้มกับไมโครเวฟ ล้างกรอบพระกริ่งด้วยยาล้างจาน รอให้น้ำอุ่นๆใส่น้ำแดงเฮลบลูบอย(กลัวลูกทานไม่ลงเพราะทานอะไรไม่ค่อยได้) แล้วตั้ง นะโม ๓ จบ อิติปิโส ๑ จบ แกว่งพระกริ่งในแก้วน้ำ นำไปให้ลูกชายดื่ม ลูกชายก็ดื่มจนหมด แล้วลูกชายก็นอน

เวลาผ่านไปได้เกือบยี่สิบนาที ลูกชายตื่น แม่เค้านอนอยู่ข้างๆ อ้าวเฮ้ย!!! ชวนแม่เล่นเกมส์ เล่นมือถือเฉยเลย อาการเพลียหายไปเกือบ ๘๐ % หน้าตาก็มีเลือดฝาดไม่เหลืองดังเก่า ภรรยาผมยังงงเค้าไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้นัก ยังถามว่า พระกริ่งของท่านใด ผมตอบพระกริ่งหลวงพ่อเกษม ภรรยาผมทำหน้าย่น ผมเดาว่า เค้าคงคิดว่าอาจารย์เกษม ที่เพชรบูรณ์แน่ ผมบอกไม่ใช่แล้วนำภาพหลวงพ่อเกษม เขมโก ให้เค้าดู พอดีในภาพที่หัวนอนหลวงพ่อเกษม มีรูปในหลวงรัชกาลที่ ๙ ด้วย ภรรยาผมเลยยกมือท่วมหัว สาธุ สาธุ สาธุ หลวงพ่อเกษม ท่านเก่งจริงนะ เห็นจะๆกับตาเลย

หลังจากตื่นนอน ลูกชายผมอาการเกือบปรกติ อาการถ่ายก็ครั้งเดียว น่าแปลกไปหาหมอถึง ๓ หมอคลินิก ส่วนพระกริ่งก็อยู่ในกรอบพลาสติกด้วย ดังนั้นใครที่ว่าพุทธคุณทะลุกรอบพลาสติกไม่ได้นั้นไม่จริง น่าจะจิตของผู้สวมใส่เชื่อมต่อกับพระไม่ได้มากกว่า ดังนั้นไม่ว่า พระจะเลี่ยมกรอบพลาสติกหรือเปลือยถ้าจิตไม่เชื่อมต่อกัน ก็ไม่ผลอะไร เปรียบเหมือนเปิดวิทยุ โทรทัศน์คนละคลื่น ก็จูนกันไม่ติด ทำให้พุทธคุณไม่สามารถช่วยเหลือคุ้มครองผู้สวมใส่ได้

 

ขอบพระคุณเรื่องราวดีๆครับพี่

 

เอาใส่เจดีย์แก้วไว้นานละครับ เห็นเรื่องราวดีๆเกี่ยวกะพระกริ่งนี้ คงต้องอาราธนาท่านมาติดตัวบ้างละครับ

 

ผ้าเช็ดหน้าจาร ปี 2536 และริบบิ้นธงชาติจารหมึกแดง ปี2535

 

ในที่สุดผมก็ตื้อขอแบ่งมาได้สำเร็จกับเกศาและเล็บ ที่หลวงพ่อตัดไว้เมื่อปี 25 ที่เจ้าของหวงมากเพราะท่านอธิษฐานก่อนมอบให้นานมากกกก

 

ขอถามพี่ๆหน่อยครับ
1 พระเนื้อผงคล้ายรูปใบโพธิ์ด้านหน้ารูปหลวงพ่อด้านหลังเป็นรูปท้าวเวสสุวรรณ
2 พระเนื้อผงเป็นรูปพระเหนือพรหม
ท่านได้มนต์ไหมครับ น่าเชื่อถือแค่ไหน

 

ที่สุดของที่สุด ฟันพระครูพิชัยมงคลผู้เป็นอาจารย์ของหลวงพ่อ ที่หลวงพ่อเกษมเก็บไว้ครับ

 

พระบัวเข็ม(อุปคุต) หลวงพ่อท่านมอบให้กับศิษย์ยวส.คนแรกไว้ เมื่อปี 2517.....วันนี้พึ่งเอามาได้ครับ ขอบพระคุณที่ท่านเมตตาในวันนี้ครับ

 

สองชิ้นนี้ หลวงพ่อท่านจารไว้ให้ตั้งแต่ปี 2525 ครับผม

 

ของขวัญปี 36 ครับ

 

บันทึกแผ่นนี้บ่งบอกถึงญาณทัศนอันแจ่มใสของหลวงพ่อเกษมที่ท่านล่วงรู้วันตายแห่งตนได้......และยังบอกอีกว่าสรีระทิพย์ของหลวงพ่อเกษมจะดำรงอยู่เป็นที่สักการะของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาบอีกเพียงแปดปีเท่านั้นครับ.....ท่านใดที่ยังไม่เคยไปกราบหลวงพ่อรีบเลยนะครับ รุ่นเรานี้เเหละครับจะเป็นผู้ยืนยันว่าสิ่งที่หลวงพ่อพยากรณ์ไว้จะเป็นจริงหรือไม่ครับ

 

บันทึกแผ่นนี้ปี 2536 ครับ

 

กล่องเดียวสี่แผ่นครับ ฟองน้ำสี่แผ่นนี้ท่านมอบให้คนเข้าเวรดูแลท่านในปี35ครับ....

 

ในที่สุดก็ได้มาบูชากับชุดเกศาที่ยาวที่สุดของหลวงพ่อที่ท่านตั้งใจไว้เพื่อโกนในวันขึ้้ปีใหม่ปี 2525....ชุดนี่เจ้าของเดิมได้รับเมื่อ 7 ม.ค.2525 ครับ