เปิดใจ "รู้จริง เห็นจริง และปฏิบัติได้จริง"มาเล่าสู่กันฟังนะ

ขอบคุณ คุณpattarawat ที่มาร่วมเล่าประสบการณ์

 

ยังไม่รู้แจ้ง ยังไม่เห็นจริง แต่เริ่มปฎิบัติ มาอ่านเรื่องของพี่ประชาแล้วรู้สึกอยากปฎิบัติมากขึ้น ขอติดตามอ่านแล้วกัน แต่มีเรื่องของแม่เพื่อนเล่าให้ฟัง

3 วันที่ผ่านมาแม่เพื่อนท่านฝันว่ายายเดินมาหาในฝันแล้วบอกว่าอีก 3 เดือนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงใหญ่....ท่านจะไม่อยู่กับเราแล้ว มีเรื่องราวเกี่ยวกับทางภาคอิสานด้วย

ที่ผ่านมาแม่เพื่อนฝันว่าลป.สิมจะละสังขาร ก่อนที่ลป.ท่านจะละสังขารประมาณ1อาทิตย์

 

ส่วนที่รักษาเอ็ดส์ได้ ไม่ใช่เนื้อกล้วยดิบ(เนื้อกล้วยดิบรักษาโรคกระพาะ)
ส่วนที่รักษาเอ็ดส์ได้คือเปลือกกล้วยดิบ ก้านที่ยึดหวีกล้วย และตัวเครือกล้วย
ก้านเครือกล้วยที่ใช้ได้มี เครือกล้วยน้ำว้าดิบ และเครือกล้วยหอมดิบ
เครือกล้วยหอมดิบ ใช้ได้ดีกว่าเล็กน้อย

ตั้งเป็นสูตรยาให้เลยก็แล้วกันนะ
๑ เครือกล้วยดิบ ฝานเป็นชิ้นๆ ตากแห้ง ๑๐ ส่วน
๒ สมอไทย ๓ ส่วน
๓ สมอพิเภก ๒ ส่วน
๔ มะขามป้อม ๒ ส่วน
๕ ดีปลี ๑ ส่วน

ยาทั้งหมดใส่หม้อเคลือบ ใส่น้ำท่วมยา ต้ม สามเอาหนึ่ง (ใส่น้ำสามส่วนต้มเหลือ หนึ่งส่วน)
กินครั้งละ ๗๕ ซีซี(ครึ่งถ้วยกาแฟ) วันละ ๒ ครั้ง ก่อนอาหาร
กินนาน(อย่างน้อย) ๒ เดือนขึ้นไป

 

อีก ๓ เดือน ไม่นานเกินรอนะคะ จะเกิดอะไรขึ้นนะ...

 

เล่าบ้าง.....

หลอนสุดๆ ผมโพสไว้ปี 2010 เป็นกระทู้แรกของเว็บพลังจิต ที่เข้ามาโพสตอนนั้นเพราะ ไม่รู้จะไปถามใครที่ไหน ค้นหาข้อมูล ผีสาง วิญญาณ ไปเรื่อยจน มาเจอเว็บพลังจิต .....เลยสิงอยู่จนถึงทุกวันนี้ไม่ไปไหน :boo:

1 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Numtrn<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3487914", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jun 2010
ข้อความ: 725
พลังการให้คะแนน: 217



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_3487914 class=alt1><CENTER><!-- google_ad_section_start -->เห็นคนหมองๆมัวๆ แล้วอีกวันสองวันเขาก็มีอุบัติเหตุหรือตาย ผมเป็นอะไร?<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT language=JavaScript src="http://a.admaxserver.com/servlet/ajrotator/818517/0/vj?z=admaxasia2&dim=280733&pid=f9495e6b-a541-414e-932e-d0ad5d5e6065&asid=b2a78f01-1304-47c3-8524-8df944047e53"></SCRIPT> <NOSCRIPT></NOSCRIPT>
ต้องมาคุยกับคนในเว็บนี้ หวังว่าจะได้ คำอธิบายครับ

เริ่มเลยนะ

1) ครังแรก ตอนนั้นเรียนอยู่ ประมาณ ม.6 ผมมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ ปอน เป็นลูกคนจีน ขาวๆ เขาเรียนเก่ง และสอบเทียบได้ เลยไปเรียน เอแบค
วันหนึ่ง เลิกเรียนวิชา คอมพิวเตอร์ ก็เดินลงมาจากตึก เดินออกไปทางประตู เพื่อจะไปเรียน รักษาดินแดน(รด.) พอดี ปอนเดินสวนเข้าประตูโรงเรียนมา เดินคู่มากับ พี ผมเดินคู่ไปกับ ปกร (ปอนคงกลับมาเยี่ยมเพื่อนที่โรงเรียน) ปอนก็ยกมือทักทายผม ผมก็ทักทาย ตอนเดินสวนกัน ปกร ก็ทักทาย พอสวนผ่านกันไป ผมถาม ปกร ว่าทำไม ปอนดูหมองๆหม่นๆ ปกร ว่า เขาก็ยิ้มแย้มดี เอ็งประสาท (ผม น่ะ ประสาท)
ตอนนั้นเห็นแบบว่า เมือนมองเห็นคนที่ยืนอยู่หลังกระจกที่ติดฟีล์มกันแดด

คือ มันจะออกเทาๆ แต่มันเทาเฉพาะตัวคน ถนน ต้นไม่ เพื่อนอีกคน ที่เดินมากับปอน (พี) ไม่เห็นว่าหมองๆเทาๆ
วันรุ่งขึ้น ก็มาเรียนปรกติ แต่เพื่อนเล่าว่าปอน รถชน สลบอยู่โรงพยาบาล คือ เขาไปกินเหล้ากัน แล้ว ปอนนั่งหน้าคู่กับคนขับ แล้วปลดเข็มขัดออกเพื่อนอน เพื่อนขับไปชนแล้วรถด้านข้างกระแทกต้นไม้พับเข้าไปด้านซ้าย ที่ปอนนั่ง
ปอนเป็นเจ้าชายนิทราไปเป็นเดือน จนผมเรียนจบ ม.6 ไปสอบ เอ็น เลยไม่ได้ตามข่าวต่อ

2) เรียนที่ ม. แห่งหนึ่ง ก็ได้เล่าเรื่องนี่ (เรื่องปอน ) ให้ รูมเมทฟัง ชื่อ ตี๋ ตี๋บอกว่า ถ้าวันหลัง เห็ยเขา หมองๆก็ทักเขาด้วย
วันหนึ่ง ออกจากตึกห้องสมุท ผมขี่มอเตอร์ไซด์ กลับตึกหอพัก สวนกับตี๋ ซึ่งซ้อน มอเตอร์ไซด์ของ ตุ้ย สวนทางไป (ไปเรียน คาบเย็น)
จนดึกตี๋ยังไม่กลับมา จนประมาณ สี่ทุ่ม ตี๋กลับมา มีผ้าพันแขน พันขามา จำไม่ได้ว่า ขาหัก หรือ แขนหัก ตี๋บอกว่า ตุ้ยขับรถไปชน รั้วเหล็กกั้นทาง ที่นักศึกษาเขาเอามากั้นถนน แถวนั้นเพื่อซ้อมเดิน เชียหลีดเดอร์ แต่ตอนเก็บ ดันลืมไว้ 1 อัน เขาว่า เขาลอยข้ามหัวตุ้ยไปเลย (ลืมไว้ไห้ กรูเลย) ตี๋ถามผมว่า ตอนสวนกัน ผมเห็นเขาหมองๆเปล่า ผมตอบว่าเห็นแต่ ผมทักไม่ทัน รถขี่สวนกันแค่ ยกมือขวาก็ ผ่านกันไปแล้ว แต่ที่ผมเห็น คือ ตี๋ มีหน้าหมองๆดำๆ ตุ้ยก็เป็น (ตุ้ยถลอกนิดหน่อย ตี๋เจ็บหนักกว่า) แต่ ตอนที่เห็น ก็คิดว่า เราคงคิดไปเองไม่มีอะไรหรอก ....
ตี๋บอกว่า ไม่เป็นไร ตูยังไม่ตาย

3)เด็ก บ้านตรงข้าม ครั้งนี้เรียนจบแล้วทำงานแล้ว ลูกชายบ้านตรงข้าม ชื่อ ต้น เขามีผิว ดำแดง ค่อนข้างดำ มากกว่า เขามีเพื่อนที่ชอบขี่มอเตอร์ไซด์ มาหาเขาที่หน้าบ้าน วันหนึ่ง เห็นมีรถ มอเตอร์ไซด์ คันใหม่เอี่ยมมาจอดในบ้าน ของตั้น ...สวยดี
แล้ว วันหนึ่ง ผมกลับมาจากทำงาน เห็นต้นยืนคุยกับเพื่อนของเขาอยู่หน้าบ้าน ผมเอารถเข้าบ้านแล้วเดินมาหน้าบ้านเพื่อ ปิดประตูโรงรถ ผมก็มองต้นอยู๋นาน เพราะเขา หมองๆอีกแล้ว ผมมองนานมาก เพราะไม่แน่ใจว่า เขาหมอง หรือ เขาไหม้แดด กันแน่ เพราะ เขาดูดำขึ้นกว่าเดิม .... แต่ที่สุด ผมก็เดินเข้าบ้าน ไม่ได้ไปทักเขา เพราะ ไม่แน่ใจ เดี๋ยวเขาว่าบ้า แล้วเพื่อนของเขาก็อยู่ด้วย ผมไม่รู็จักเพื่อนเขา
ต่อมาอีกวันหรือสองวันไม่แน่ใจ ผมกำลังจะไปต่างจังหวัด ขับรถออกมาจอดหน้าบ้านแล้ว ปิดประตูโรงรถเสร็จ กำลังจะเปิดประตูรถ เพื่อเข้ารถ เห็นแม่ กับข้องสาวของต้น ดูรีบๆร้อนๆจะไปไหน แม่เขาเล่าว่า เพื่อนต้นโทรมาบอกว่าต้นรถล้ม แม่กำลังจะไปเยี่ยม ผมถามว่า ต้นเป็นอย่างไร แม่เขาว่า แม่ยังไม่รู้ ....
อีกสองสามวันผมกลับมาบ้าน เห็นบ้านเขาใส่ชุดดำกัน ผมก็ไปงานศพด้วย สรุปว่า ต้นขี่รถมอเตอร์ไซด์ คันใหม่ที่ซื้อ เพราะเพิ่งทำงานมีเงินเดือน เลย ถอยรถใหม่ แต่ รถแรงแล้ว คุมไม่อยู่ คือจะแซงขวา รถแท็กซี่ แต่แท็กซี่แร่งเครื่อง เลยแซงไม่พ้น เลยชนกับรถอีกฝั่ง

4) แมวที่เลี้ยงไว้ เจ้าปุ๋ย วันนั้น มันขึ้นไปนอนบนหลังคารถ ผมเห็นว่ามันหมองๆดำๆ เลยคิดว่า พรุ่งนี้จับอาบน้ำแน่นอน แต่พออีกวันตอนเช้า 6 โมง พ่อตะโกนว่าให้ลงมาดูแมว เจ้าปุ๋ย มันชักๆน้ำลายไหล มันไปกิน หัวปลาชุบยาเบื่อมา บ้านนั้น อยู่ฝั่งเดียวกับบ้านต้น แต่ถัดไปทางขวา 5 ถึง 6 หลัง รักษาปุ๋ย ไม่ได้แล้ว ชัดกตายไปต่อหน้า ผมไปยืนด่าคนบ้านนั้น ตามไปด่าถึงตลาด เขาขายเครื่อง สังฆ์พันธ์ ดอกไม้ทูปเทียน อะไรพวกนั้น เลยไม่รู็จะคิดอะไรกับคนพวกนั้นเลย...

5) อา ของผมเอง เขามาเยี่ยมพ่อที่บ้าน ต่างจังหวัด ตอนนั้นผมมาอยู่กับพ่อด้วย อาเขาอาบน้ำออกมาจากห้องน้ำ นุ่งผ้าขาวม้า ยืนคุยกับพ่ออยู่ ผมอยู๋ข้างนอก เดินผ่านหน้าต่างข้างบ้าน เห็นอายืนอยู่ รู้สึกแปลกๆ มันไม่หมองชัด แต่ ความรู็สึกเดียวกับว่าเห็นเขาหมองๆ เลยคิดว่าไม่มีอะไร

อากลับไปบ้าน ประมาณสัปดาห์หนึ่ง เขาก็หัวใจวายตายไป

............. แล้ว เห็นคนอื่นๆอีก แต่เป็นคน ที่ไม่รู็จัก ตามที่ต่างๆ เช่น
เข้าไปนั่งกิน ก๋วยเตี๋ยวในร้าน แล้ว คนที่นั่งโต๊ะถัดไป หมองชัดมาก .. แต่ก็ กินก๋วยเตี๋ยวต่อ ......

............ ผมคิดว่า กรรมของใครของมัน คือ ผมไม่ยุ่งไม่ทักดีกว่า เดี๋ยวเจ้ากรรมเขามาทวง แล้วไม่ได้ จะมาทวงเอาที่ผม เพราะผม ไปยุ่งวุ่นวาย...

แต่หลังๆมา ไม่เห็นแบบนี้มาหลายปีแล้ว

ที่กลัวคือ กลัวเห็น คนที่เรารักมากๆ หมองๆ จะทำไงดี ผมคงต้องทักแล้วทำอะไรซักอย่าง แต่ไม่รู็ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ด้วยเหตุ อะไรไม่รู้ มันทำให้ผมเป็นคนนอนหลับยากมาก จนเป็นปัญหาจนถึงทุกวันนี้.....

<!-- google_ad_section_end -->

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ด้วยความยินดีครับ (f)

 

เล่าสู่กันฟังค่ะ..
เป็นเรื่องลูกชายของเพื่อนค่ะอายุตอนนี้ประมาณ11-12ขวบ เมื่อปีที่แล้วน้องเขาก็ไปฝึกลองนั่งสมาธิกับพี่คนนึง (ต้องบอกก่อนว่าน้องเขาเป็นเด็กที่ไม่ค่อยอยู่นิ่งไฮเปอร์ตลอด)เพื่อให้มีสมาธินิ่งๆค่ะ แม่เขาเล่าว่าอยู่ๆน้องมาถามว่าแม่เคยเห็นพญานาคไหม แม่เขาก็งงค่ะเพราะไม่ค่อยได้มีเวลาพาลูกไปวัดสักเท่าไหร่ ไม่เคยเล่าอะไรให้ฟังเลย แต่น้องบรรยายหน้าตาลักษณะได้หมดเลยแล้วน้องเขาก็บอกว่ามีคนแก่ๆมาพาน้องไปไหว้พระจุฬามณีค่ะ แม่เขาฟังก็ตกใจค่ะก็เลยแกล้งถามไปต่างๆน้องเขาบอกแม่ว่าน้องจะเอาดวงจิตแม่ไปฝากไว้ที่พระจุฬามณีค่ะ แล้วหลังจากนั้นน้องเขาก็ไม่ค่อยได้นั่งสมาธิอีกเพราะว่าไม่ได้เจอพี่คนที่สอนนั่งอีก จนล่าสุดเมื่อเร็วๆนี้เพื่อนก็โทรมาเล่าให้ฟังว่า ลูกไม่อยากนอนหลับเพราะกลัว เราก็ถามว่าอ้าว..แล้วกลัวอะไร เพื่อนบอกว่าก็น้องเขาฝันว่าน้ำท่วมเต็มไปหมดเลยมีแต่คนจมน้ำตายเยอะแยะมากเขาเลยไม่กล้าหลับ แม่เขาเลยบอกลูกว่าให้นั่งสมาธิแล้วนึกถึงหลวงปู่ฤาษีลิงดำไว้ ก่อนนอน ทุกวันนี้น้องเขาบอกแม่ว่าเดี๋ยวจะไปหาหลวงปู่ก่อนจะได้นอนหลับสบาย.. เรื่องก็เป็นอย่างนี้อ่ะค่ะ
อย่างนี้ที่น้องเขาเจอเป็นเพราะอะไรค่ะ เรานั่งก็ไม่เคยพบเจอแบบนี้เลยค่ะ

 

เล่าสู่กันฟัง8
ทำบุญแล้วยังไปเกิดเป็น เปรต
อรุณสวัสดิ์และขอบคุณมิตรสหายทุกท่านและคุณsuwiที่ให้ขอมูลเรื่อง เอ็ดส์
หมาดๆเลยครับตกใจตื่นดูเวลา เกือบตีห้าอีกแล้ว นอนไม่ค่อยหลับเหมือนเดิมกว่าจะหลับตีสามกว่าๆ เรื่องของเรื่องก็คือไปเจอผู้หญิงสาวคนนึง อยู่ๆโผล่มาจากใหนไม่รู้
เราก็ตกใจหมด (ในฝันเดออ... ลืมบอก ผมเรียกว่าฝันเพราะยังไม่แน่ใจว่าเราอยู่ในสมาธิ
ขณะหลับหรือเปล่า) แล้วเธอก็เดินเข้ามาเปลือยอกออก แต่เราก็มองแล้วเฉยซะงั้น
เธอคงเซ็งเป็ด แล้วสักครู่เธอก็ถามว่า อยากเห็นเปรตไหม ? เราบอกก็ดีเหมือนกัน
แล้วเธอก็ออกไปกลางแจ้งทำปากขมุบขมิบ แป็บเดีย เปรตก็ลอยลงมา 5 ท่านด้วยกัน
สองในห้าท่านนั้นเรารู้จัก แกซื่อป้าทองม้วนและป้าเพลีย แกเป็นคนชอบตักบาตรทำบุญ
เป็นประจำแต๋พอแก่ตัวมาป้าแกชอบกินเหล้า รูปร่างหน้าตาตอนลงมา
ก็สูงประมาณ3เมตร ดวงตาจะใหญ่กว่าคนปกติมาก แต่ใส่เสื้อผ้าแบบคนแกโบราณ
พวกเขามากันห้าคนมีผู้ชายมาด้วยหนึ่งคน พอเข้ามาใกล้เราพวกเขาแบมือทั้งหมดออก
มือใหญ่จริงๆ แล้วหญิงสาวคนที่ท่องคาถาก็บอกว่าเขาขอสวนบุญให้เราแบมือเหมือนกันกะเขาถ้าเราจะให้ แล้วเราก็แบมือเอาปลายมือเราไปชนกับพวกเขา มือพวกเราทั้งหมดเป็นแสงสีทองดูแล้วยังกะมีบุญถ่ายเทออกไปจริงๆ แล้วผู้หญิงแก่คนหนึ่งก็คุยกะเราแต่เราไม่ได้ยินที่แกพูด เราก็ให้แกพูดอีก แล้วเราเอาหูเข้าไปใกล้ๆจึงได้ยิน ก็บอกเรื่องความทุกข์
ความยากของแกไห้ฟัง เราก็เลยบอกแกไปว่า "รู้ไหม ทำไมถึงได้ไปเกิดเป็นเปรต ตอนมีชีวิตอยู่ก็ตักบาตรทำบุญกันมากมาย แต่ไม่เคยทำสมาธิเจริญภาวนากันเลย หนำซ้ำตกเย็น
ก็กินเหล้า เย็นไม่พอเที่ยงก็กิน เที่ยงไม่พอกินมันเช้าด้วยเลย มันถึงได้เป็นอย่างนี่งัย"
เฮอ...ลูกหลานเขาจะรู้ไหมว่าแม่เขาย่าเขาไปเกิดเป็นเปรตซะแล้ว..แค่นี้แล้วกัน

ขอความสวัสดีจงมีแด่ท่านทั้งหลาย

 

สวัสดีอีกรอบ แด่สหายทุกๆท่าน ผมแค่เป็นผู้ไฝ่ในธรรมเท่านั้นยังปฏิบัติไม่ไปถึงไหนเลย
ครับ หากมีท่านใดเกิดข้อสงสัยอยากคุยกันและท่านใดมีภูมิธรรมทางด้านนั้น ช่วยกันๆๆ
ช่วยกันตอบได้เลยนะครับ โปรดอย่ารอกระผมเลยนะครับ เพราะเกรงว่าภูมิธรรมของกระผม
จะทำให้ท่านผิดหวังครับ ขออนุโมทนากับทุกๆท่านครับ (ผมอาจจะไม่ค่อยได้เขามา ขอให้มิตรสหายมาเล่าสู่กันฟังเยอะนะครับ เราจะได้มีขอมูลดีๆกันเยอะๆ อย่าคิดว่าเรื่องของ
ท่านเป็นเรื่องเพ้อเจ่อเลย เรายินดีรับฟัง

 

ขออนุญาต ครูบาอาจารย์,ท่านผู้อ่านทุกท่าน ค่ะ และขออโสหิฯ นะคะ ถ้าทำให้ผู้อ่านท่านใดไม่สบายใจ ในข้อความนี้

ปฎิบัติจริงยังไม่ถึงไหนค่ะ เพิ่งเริ่มต้นปลายปี 2553 จนถึงต้นปี 2554 ปัจจุบันสมาธิไม่นิ่งเหมือนตอนฝึกใหม่ ๆ "ทำใจให้เป็นแผ่นดินนั้นยากเหลือหลาย"(นิวรณ์,ผัสสะ เยอะค่ะ)

สมาธิที่ได้ เห็นจากตาเนื้อ ตอนสมาธิพุ่ง
--เส้นเลือดจากข้อมือข้างขวา วิ่ง พองๆ ขึ้น เรื่อย ๆ มาถึงต้นแขน ทั้งท้านบนด้านล่าง /ดูแล้วน่ากลัว แต่ใช้สติคุม ว่านี่คือ อสุภะ
และสังเกตุว่าพอง ยุบ ๆ ๆ เอง

เกิดความอัศจรรย์ในสมาธิ (ปัจจัตตังฯ)
--เห็นลูกกลม ๆ (สีออกส้ม) คล้ายดวงอาทิตย์ 2 ลูก ติดกัน อยู่ทางด้านทิศเหนือ
--เห็นคลื่นน้ำจำนวนมหาศาล ถาโถม มาตามถนน ตัวเราเอง หนีแทบแย่ อยู่ทางด้านทิศใต้

ปัจจุบันกำลังเตรียมการไปอยู่พิจิตรค่ะ เป็นผืนแผ่นดินบรรพบุรุษตัวเอง ถึงจะเกิดอะไรขึ้น ก็ให้ตายไปกับธรรมค่ะ

"ขออโหสิกรรม อีกครั้งนะคะ สำหรับท่านผู้อ่านที่รู้สึกไม่ดีกับข้อความของข้าพเจ้า"
**นันทจา**เร่งปฎิบัติค่ะ

 

สวัสดีครับและขอบคุณที่ร่วมแชประสบการณ์ เรามารอชมฉากตอนต่อไปของโลกใบนี้กัน

 

สวัสดีคุณ Numtrn จิตของคุณไม่ธรรมดาครับ อายตนะภายในที่เรียกว่าตาทิพย์เหมือนมองผ่านตาเนื้อของคุณ ใช่งานได้ดีผู้ปฏิบัติหลายท่านปราถนาของเล่นชิ้นนี้กัน เมื่อเห็นแล้วก็ช่วยชี้ทางสว่างให้เขาหน่อยแล้วกัน เพื่อสงเคราะห์สัตว์โลกครับ สาธุ..

 

สวัสดีและขอบคุณที่ร่วมแชร์ประสบการณ์
เด็กมีจิตที่ค่อนข้างบริสุทธิ์น้องเขาน่าจะมีบุญบารมีมาทางด้านรู้ล่วงหน้า ภาษาธรรมท่านเรียกว่า
" ทิพยจักขุญาณ " ซึ้งเป็นอนาคตังสญาณ รู้เห็นล่วงหน้า แต่เป็นฌาณโลกีย์
มันสามารถเสื่อมลงได้หากขาดการปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอครับ ขออนุโมทนา
ครับ สาธุ..

 

สวัสดีครับคุณนันทจา สมาธิคุณน่าอัศจรรย์จริงๆ และ"ทำใจให้เป็นดั่งแผ่นดิน"
สุดยอด!! ขออนุโมทนาครับ สาธุ..

 

เล่าสู่กันฟัง9

ฝันเห็น LARGEST TSUNAMI 5 ครั้ง
ครั้งแรกตอนเด็กๆ ครั้งที่สองลพบุรี ครั้งสามมีนบุรี ครั้งสี่มาเลเซีย ครั้งห้าลพบุรี

เล่าครั้งที่มาเลก็แล้วกัน ประมาณเดือน กุมภา ปี51 บอกแล้วว่าผมปฏิบัติจิตภาวนาเป็นปกติของชีวิต
สนทนาเรื่องข้ออรรถข้อธรรมกับใครเขาก็ไม่ Get ก็เลยเงียบมันซะแล้วเรื่องไปจน
กระทั้งรู้จักพวกเรามีอยู่ใน web นี้ ก็เลยจัดไปอย่าให้เสีย?

ฝันว่าเดินเล่นอยู่ข้างถนนที่ลพบุรี จู่ๆก็มีฝนตกปลอยๆลงมา เราก็เลยเงยหน้าขึ้นไปดู "Oh!.. พระเจ้า" ภาพที่ประจักกับสายตาผมมันไม่ใช่
ฝนซะแล้ว มันเป็น Largest Tsunami สูงมากๆ จนปลายหัวของคลื่นมันแตกกระเซ็นมาโดนตัวผมนั้นแหละ ผมก็วิ่งไม่คิดชีวิตเพื่อกลับไปหาแม่ที่บ้าน แม้รู้อยู่แล้วว่าหนีไม่พ้นหลอก ตายก็จะขอกลับไปตายกลับคนที่เรารัก.. แค่นี้แหละ ก็ตกใจตื่นเหมือนเดิม หอบแหกๆซิ จบ

 

จากฤาษีผู้ยากไร้ มีเพียงศีลเป็นเกราะคุ้มกาย มีสติเป็นเพื่อนแท้ มีใจที่เข้มแข็ง
และมีปัญญาเป็นอาวุธ

 

เอามาฝาก1
ความไม่ควรเชื่อ 10<o></o>
<!--[if !supportLists]-->1.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยบอกเล่าต่อๆ กันมา
<!--[if !supportLists]-->2.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยทำตามๆกันมา<o></o>
<!--[if !supportLists]-->3.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยข่าวลือ<o></o>
<!--[if !supportLists]-->4.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยอ้างว่ามีอยู่ในคัมภีร์<o></o>
<!--[if !supportLists]-->5.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยการเดาเอาเอง<o></o>
<!--[if !supportLists]-->6.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยการคาดคะเน<o></o>
<!--[if !supportLists]-->7.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยการตรึกตรองตามอาการ<o></o>
<!--[if !supportLists]-->8.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยการคิดว่า เข้ากันได้กับความคิดของตน<o></o>
<!--[if !supportLists]-->9.<!--[endif]-->อย่าเชื่อโดยการถือว่าผู้สอนพอจะเชื่อถือได้<o></o>
10.อย่าเชื่อโดยการถือว่าผู้สอนเป็นครูของเรา

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C03%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:"Cordia New"; panose-1:2 11 3 4 2 2 2 2 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:14.0pt; font-family:"Cordia New"; mso-fareast-font-family:"Cordia New";} h1 {mso-style-next:Normal; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:center; mso-pagination:widow-orphan; page-break-after:avoid; mso-outline-level:1; font-size:20.0pt; font-family:"Cordia New"; mso-fareast-font-family:"Cordia New"; mso-font-kerning:0pt; font-weight:normal;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ความควรเชื่อ 1<o></o>

เชื่อด้วยเหตุและผล

 

เอามาฝาก2

คำสอนของพระองค์<o></o>​

<o>
</o>​

มีปกติพูดด้วยปัญญา ไม่ฟุ้งซ่าน<o></o>
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ผู้มีปัญญามาก มีจิตมั่นคง เป็นผู้เสมอด้วยแผ่นดิน
<o></o>
<o></o>
<o></o>
ผู้ใดสมบูรณ์ด้วยศีล สงบระงับ มีสติ มีความดำริชอบ ไม่ประมาท[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ยินดีแต่เฉพาะกรรมฐานภาวนาอันเป็นธรรมภายใน มีใจมั่นคงอย่างยิ่ง[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
อยู่ผู้เดียว ยินดีด้วยปัจจัยตามมีตามได้ ปราชญ์ทั้งหลายเรียกผู้นั้นว่าภิกษุ[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
<o></o>
<o></o>
อนึ่ง ขอให้ภิกษุผู้เป็นพหูสูต เป็นปราชญ์ตั้งมั่นอยู่ในศีล ประกอบใจให้สงบระงับเป็นเนืองนิตย์ จงมาประดิษฐานอยู่บนศีรษะของเราเถิด<o></o>
<o></o>
บัณฑิต ไม่ควรทำตนให้เป็นมิตรสหายกับคนที่ชอบส่อเสียด มักโกรธ<o></o>
ตระหนี่ และผู้ปรารถนาให้ผู้อื่นพินาศ เพราะการสมาคมกับคนชั่ว[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เป็นความลามก แต่บัณฑิตควรทำตนให้เป็นมิตรสหายกับคนผู้มีศรัทธา[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
มีศีลน่ารัก มีปัญญา และเป็นคนได้สดับเล่าเรียนมามาก เพราะการ[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
สมาคมกับคนดี ย่อมมีแต่ความเจริญอย่างเดียว[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เรารู้ยิ่งซึ่งธรรมที่ควรรู้ยิ่งแล้ว เจริญธรรมที่ควรเจริญแล้ว ละธรรมที่ควรละแล้ว เหตุนั้น เราจึงเป็นพระพุทธเจ้า<o></o>

 

เอามาฝาก3

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C03%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"MS Sans Serif"; panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-alt:"Times New Roman"; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-formatther; mso-font-pitch:auto; mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot] [[/FONT]๓๘๗]เรามีความเพียรค้นคิดธรรมอยู่นาน ก็ไม่ได้ความสงบใจ จึงได้ถาม[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
สมณพราหมณ์ทั้งหลายว่า ใครหนอในโลกเป็นผู้ถึงฝั่งแล้ว ใครเล่า[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เป็นผู้ได้บรรลุธรรมอันหยั่งลงสู่อมตะ เราจักปฏิบัติธรรมของใคร ซึ่ง[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เป็นเครื่องให้รู้แจ้งปรมัตถ์ เราเป็นผู้มีความคด คือ กิเลสอันไปแล้วใน[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ภายใน เหมือนปลาที่กินเหยื่อฉะนั้น เราถูกผูกด้วยบ่วงใหญ่ คือ กิเลส[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เหมือนท้าวเวปจิตติอสูร ถูกผูกด้วยบ่วงของท้าวสักกะฉะนั้น เรากระชาก<o></o>
บ่วง คือ กิเลสนั้นไม่หลุด จึงไม่พ้นไปจากความโศกและความร่ำไร[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ใครในโลกจะช่วยเราผู้ถูกผูกแล้วให้หลุดพ้นประกาศทางเป็นเครื่อง[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ตรัสรู้ให้เรา เราจะรับสมณะหรือพราหมณ์ คนไหนไว้เป็นผู้แสดงธรรม[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
อันกำจัดกิเลสได้จะปฏิบัติธรรมเครื่องนำไป ปราศจากชราและมรณะ[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ของใคร จิตของเราถูกร้อยไว้ด้วยความลังเลสงสัย ประกอบด้วยความ[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
แข่งดีเป็นกำลัง ฉุนเฉียว ถึงความเป็นจิตกระด้างด้วยใจ เป็นเครื่อง[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
รองรับตัณหา สิ่งใดมีธนู คือ ตัณหาเป็นสมุฏฐานมีประเภท ๓๐ เป็น[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ของมีอยู่ในโลก เป็นของหนัก ทำลายหทัยแล้วตั้งอยู่ ขอท่านจงดูสิ่ง[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
นั้นเถิด การไม่ละทิฏฐิน้อยๆ อันลูกศร คือ ความดำริผิดให้อาจหาญ[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
แล้ว เราถูกยิงด้วยลูกศร คือ ทิฏฐินั้น หวั่นไหวอยู่ เหมือนใบไม้ที่[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ถูกลมพัดฉะนั้น กรรมอันลามก ตั้งขึ้นแล้วในภายในของเราย่อมพลัน[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ให้ผล กายอันเนื่องด้วยสัมผัส ๖ เกิดแล้วในที่ใด ย่อมแล่นไปในที่นั้น[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ทุกเมื่อ เราไม่เห็นหมอผู้ที่จะถอนลูกศรของเราได้เลย หมอไม่สามารถ[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
จะเยียวยาเรา ด้วยศาตราอย่างอื่นต่างๆ ชนิด ใครไม่ต้องใช้ศาตรา[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ไม่ทำให้ร่างกายเราเป็นแผล ไม่เบียดเบียนร่างกายเราทั้งหมด จักถอน[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ลูกศรอันเสียบอยู่ภายในหทัยของเราออกได้ ก็บุคคลผู้นั้นเป็นใหญ่ใน[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ธรรม เป็นผู้ประเสริฐ ลอยโทษอันเป็นพิษเสียได้ ช่วยยกเราผู้ตกไป[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ในห้วงน้ำ คือ สงสารอันลึกขึ้นสู่บกได้ เราเป็นผู้จมอยู่ในห้วงน้ำใหญ่[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
อันเป็นที่สุดแห่งธุลี เป็นห้วงน้ำลาดไปด้วยมายา ริษยา ความแข่งดี[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
และความง่วงเหงาหาวนอน ไม่มีใครจะนำออกได้ ความดำริทั้งหลาย[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
อันอาศัยซึ่งราคะ เป็นเช่นกับห้วงน้ำใหญ่ มีเมฆ คือ อุทธัจจะเป็น[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เสียงคำรน มีสังโยชน์เป็นฝน ย่อมนำบุคคลผู้มีความเห็นผิดไปสู่สมุทร[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
คือ อบาย กระแสตัณหาทั้งหลายย่อมไหลไปในอารมณ์ทั้งปวง ตัณหา[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เพียงดังเถาวัลย์เกิดขึ้นแล้วตั้งอยู่ ใครจะพึงกั้นกระแสตัณหาเหล่านั้นได้[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ใครเล่าจะตัดตัณหา อันเป็นดังเถาวัลย์นั้นได้ ข้าแต่ท่านผู้เจริญทั้งหลาย[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ขอท่านทั้งหลายจงทำฝั่งอันเป็นเครื่องกั้นกระแส ตัณหาเหล่านั้นเถิด[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
อย่าให้กระแสตัณหาอันเกิดแต่ใจ พัดท่านทั้งหลายไปเร็วพลัน ดัง-[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
กระแสน้ำ พัดต้นไม้อันตั้งอยู่ริมฝั่งฉะนั้น พระศาสดาผู้มีอาวุธ คือ[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ปัญญา ผู้อันหมู่ฤาษีอาศัยแล้วเป็นที่พึ่งแก่เราผู้มีภัยเกิดแล้ว ผู้แสวงหา[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ฟั่ง คือ นิพพานจากที่มิใช่ฝั่ง พระองค์ได้ทรงประทานบันไดอันนาย[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ช่างทำดีแล้วบริสุทธิ์ทำด้วยไม้แก่น คือ ธรรม เป็นบันไดมั่นคงแก่เรา[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ผู้ถูกกระแสตัณหาพัดไปอยู่ และได้ตรัสเตือนเราว่า อย่ากลัวเลย[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เราได้ขึ้นสู่ปราสาท คือ สติปัฏฐานแล้ว พิจารณาเห็นหมู่สัตว์ผู้ยินดี[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ในร่างกายของตน ที่เราได้สำคัญในกาลก่อนโดยเป็นแก่นสาร ก็เมื่อใด[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เราได้เห็นทางอันเป็นอุบายขึ้นสู่เรือ เมื่อนั้นเราจักไม่ยึดถือว่าเป็นตัวตน[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ได้เห็นท่า คือ อริยมรรคอันอุดม พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงทางอันสูง[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
สุดเพื่อไม่ให้บาปธรรมทั้งหลาย มีทิฏฐิและมานะเป็นต้น ซึ่งเป็นดัง[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ลูกศรเกิดในตน เกิดแต่ตัณหาเครื่องนำไปสู่ภพ เป็นไปได้ พระพุทธ-[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เจ้าทรงกำจัดโทษอันเป็นพิษได้ ทรงบรรเทากิเลสเครื่องร้อยกรองของเรา[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
อันนอนเนื่องอยู่ในสันดานอันตั้งอยู่แล้วในใจของเราตลอดกาลนาน.[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

เอามาฝาก4

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C04%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"MS Sans Serif"; panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-alt:"Times New Roman"; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-formatther; mso-font-pitch:auto; mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ความอิ่มด้วยกามทั้งหลาย ย่อมไม่มีในโลกเลย<o>

</o> <link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C05%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"MS Sans Serif"; panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-alt:"Times New Roman"; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-formatther; mso-font-pitch:auto; mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> บุคคลผู้อบรมศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และปัญญา กำจัด[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
อินทรีย์ ๕ ด้วยอินทรีย์ ๕ แล้ว เป็นพราหมณ์ผู้ไม่มีทุกข์ไป บุคคลนั้น[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
เป็นผู้ตั้งอยู่ในอรรถตั้งอยู่ในธรรม ทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้า[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
ทั้งปวง โดยประการทั้งปวง ย่อมได้รับความสุข.[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
<o>
</o>