เมื่อความรักเดินทาง(บันทึกการเดินทาง)จะทำตะกรุดหาเงินร่วมสร้างศาลา

สองวันมานี้ไม่ได้อยู่บ้านเลย ไปทำตามความต้องการของใจ.........

ฟังแล้วอาจรู้สึกขำ หรือรู้สึกเหมือนกันกับผม ที่ว่าไปตามความต้องการของใจคืออะไร

ที่ว่านั้นคือการได้ไปกราบพระ ไปสนองกิเลสของตนเองที่มีอยู่เต็มเปรี่ยมในใจ ด้านนี้ครับ

คนเรามีความทุกข์ไม่เหมือนกัน แต่มีแทบจะทุกคน ทุกข์มากทุกข์น้อยแล้วแต่สถานการณ์

วันและเวลา ถ้าเงินเป็นเรื่องของเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ คงไม่ใช้ เพราะผมเห็นว่าบางคนมีเงิน

ก็ทุกข์บางคนก็ทุกข์เพราะไม่มีเงิน บางคนทุกข์เพราะโรคภัย หรือบางคน ทุกเพราะปัจจัย

เมื่อวันก่อนได้นั่งสนทนากับท่าน พระอาจารย์พรสิทธิ์ วัดสว่างอารมฌ์ เรื่องนี้

บอกท่านว่าคนมา

กราบท่านส่วนมาก ก็นำความทุกข์ มาปรึกษา มาขอความช่วยเหลือ ถ้าไม่มีเหตุคงไม่มา

อาจจะจริงเพียงครึ่งไม่ถึงร้อย.......ศิษย์ท่านแบบที่มีฐานะ ก็มีความทุกข์มาให้ท่านช่วยเหลือ

มีทุกรูปแบบ ทุกคนนำความทุกข์และสุขมากราบท่าน ผมยังนึกว่าพระเกจิอาจารย์วันๆต้องมา

นั่งรับฟังสุขทุกข์ของผู้คนวันละเท่าไหร่กันหนอ แล้าท่านจะไม่มีทุกข์ในตนเองบางหรือ

ตามปกติเมื่อเรามีความทุกข์แค่เรื่องเดียวเราก็หนักหนาสาหัสอยู่แล้ว ไม่อยากที่จะ

ไปนั่งฟังความทุกข์ของผู้อื่น แต่เกจิอาจารย์ทั้งหลายท่านจะไม่มีความทุกข์เลยหรือ

แล้ววันๆท่านต้องมานั่งรับฟังความทุกข์และคอยแก้ไขปัญหาให้ญาติโยมอีกวันละเท่าไหร่

คิดแล้วจะเกิดทุกข์แทนท่านเปล่าๆ บางคนอาจจะบอกว่าท่านละแล้ว ปล่อยวางแล้ว

แต่นั้น เป็นเรื่องที่หนือการล่วงรู้สำหรับมนุษย์ปุถุชนธรรมดา

สำหรับผมตอนนี้ที่ทุกข์ใหญ่ๆคือขาดปัจัจยไปบูชาพระเพื่อสนองกิเลสตนเอง

สองสามวันก่อนไปกราบพระอาจารย์นั่งเก็บวัตถุมงคลของตนเองที่เคยไปร่วมทำบุญบูชามา

ปรากฎว่าโอ้ละหนอ ไม่ธรรมดาเหมือนไชยา มิตรชัย ประมาณนั้น ไม่มากไม่น้อย แต่แค่

แขวนวันละองค์คงได้หลายปีอยู่ เคยบอกตนเองว่าจะเลิกแล้วหลายครั้งแต่ยังทำไม่ได้

ที่ไหนดีที่ไหนดัง ได้ข้อมูลมาก็ไป สุดท้ายพอได้มาก็ไม่ได้นำท่านมาบูชาคู่กาย ไปเพื่อสนอง

กิเลศโดยแท้ พยายามเลิกแต่เลิกไม่ได้ ไม่รู้ว่านี้จะเป็นความสุข หรือทุกข์

ผมมีความสุขเวลานั่งมองชื่นชมในมงคลวัตถุที่ตัวเองได้บูชามา บางครั้งเป็น

เครื่องระลึกกว่าครั้งหนึ่งเราเคยไปกราบองค์นี้ แล้วท่านสอนอย่างนี้ บอกอย่างนี้ แมัจะทำตาม

ได้บ้างไม่ได้บ้าง หรือ นำมาบูชา นำไปเลี่ยมใส่กรอบ เป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่นักสำหรับผม

หรืออาจจะทุกๆท่านที่ชอบแบบนี้ วันก่อนได้คุยกับพี่ท่านหนึ่ง ที่เหมือนจะเป็นคอเดี่ยวกัน

พี่เขาก็ว่าจะเพลาๆในเรื่องนี้ ขอเอาใจช่วยใหพี่้ทำสำเร็จ(แต่เห็นพี่เขาก็ไม่ธรรมดา)......

นึกอยากจะเล่าเรื่องพระอาจารย์พรสิทธิ์ในแบบส่วนตัวเหมือนกัน แต่เกรงใจศิษย์รุ่นใหญ่

รุ่นเก่าที่เขาเป็นศิษย์มาก่อนจะหาว่าอวดรู้ เพราะเพิ่งไปกราบท่านได้ไม่นาน เดี่ยวจะว่าเอามะ

พร้าวมาขายสวน ไม่ขอพูดถึงรอสักวันอาจเป็นบันทึกความทรงจำ.........

อาทิตย์ก่อนมีโอกาสได้ไปวัดพระขาว หลวงปู่ทิม...จะไปกราบท่านแต่ท่าน

ไม่อยู่ สภาพวัด ถาวรวัตถุเปลี่ยนไปจากแต่ก่อนทากมายนัก ผมจำสภาพเดิมแทบไม่ได้

ความทรงจำเกี่ยวกับวัดท่านผมอาจต้องเปลี่ยนไป ..........

แม้วัดหลวงพ่อเอียด ที่ไม่ได้ไปนานมากแล้ว แต่คงเหมือนเดิมน้ำท่วม

แทบจะทุกปี........

วันก่อนตอนไปกราบท่านพระอาจารย์พรสิทธิ์ได้พบปะพูดคุยกับพี่ๆเพื่อนๆ

น้องๆในพลังจิตแห่งนี้ ที่ได้พบเจอกันแต่ในโลกไซเบอร์ เจอตัวจริงกันแล้ว มีแต่มิตร

ไมตรีทั้งนั้น มากันด้วยใจจริงๆบางท่านว่าหลงทาง เหมือนผม เพราะตรอกซอกซอย

ดูลึกลับวกวนแม้แต่พี่้มอไซท์รับจ้างยังไม่รู้จัก พาผมหาทางอยู่นานสองนาน........

บางท่านได้อ่านเรื่องที่ผมเขียนบอกว่าติดจามอ่านตลอด ฟังแล้วชื่นใจจัง

นึกว่าโม้อยู่คนเดียว ในวันนั้นเจอคนที่จเอกันมานานแต่ไม่เห็นหน้า ทุกท่านพูดคุยกัน

เหมือนรู้จักกันมาแต่ชาติปางก่อนประมาณนั้น......โดยเฉพาะรุ่นน้องร่วมสถาบันผม...

คุณหนึ่งที่หนีทั้งแฟนและงานมากราบท่าน หลายท่านเป็นเช่นนั้นเอาไปโม้ที่กระทู้ท่าน

ในเรื่องวันที่ไปกราบท่านดีกว่า........

 

เข้าไปในตัวอ.บ้านหมี่่เลยไปง่ายสะดวก ระหว่างทางเข้ามีการไฟฟ้า

การปะปาอยู่ระหว่างทางเข้า พบท่านง่าย ท่านรับญาติโยมอยู่บนศาลา กุฏิท่าน

ท่าใจดี ตอนนี้ไปกราบอาจได้เหรียญท่านวันนั้นท่านให้ผมมาหนึ่งเหรียญ

เรื่องตระกรุดหลังจากที่ถามท่านเหมือนข้อมูลที่เคยบอกท่านว่าทำแต่เฉพาะ

มีคนนำแผ่นโลหะมาให้ท่านทำ รุ่นของท่านผมพูดแบบไม่ต้องรักษาน้ำใจ

นายทุนใจ.............ดี สร้างถวาย ท่านว่าเอาชื่อท่านไปขาย

ถ้ามีโอกาสเอาไปให้ท่านประสิทธิ์อีกทีหนึ่งดีกว่า....แขวนแล้วเสียวๆ

คาบลูกคาบดอกอย่าดีกว่า คนไทยใจร้าย ทำกันได้ แล้วท่านเด็กไทรน้อย

ไปได้มาจากไหน ศูนย์ส่งเสริมศาสนาที่ไหน(ด้านวัตถุ).......

 

แป่ว...ได้มาจากเพื่อนครับ...เพื่อนไปเช่ามาศูนย์แถวบัฟฟาโล่ บริจ...

 

เมื่อเพื่อนให้ก็นึกว่าแขวนน้ำใจเพื่อนนะครับ นึกว่าเป็นความรู้สึกดีๆ พระให้พระขอ เวลา

แขวนก็ได้อีกอารมฌ์ บางคนผมเห็นมีฐานะดี มียศมีตำแหน่ง แต่เวลาแขวนพระ

พระที่เขาเหล่านั้นแวน เขาตอบว่าเพราะผู้ใหญ่ที่นับถือให้มา แขวนแล้วระลึกถึง

ท่านที่ให้มาด้วยครับ....

ตัวอย่างเช่นพระหลวงพ่อเอียดที่ท่านเด็กไทรน้อยมอบให้ผมวันนั้น ผมก็จะจำไปจนวัน

ตาย(หวานไหมท่าน) ว่าได้รับมอบมาจากท่านเด็กไทนน้อย...ศิษย์หลวงพ่อเอียด

แล้วเรื่องราวในวันนั้น...ส่วนมากอารมฌ์นี้ วันหลังมีโอกาสเจอกันอีกครับท่าน อาทิตย์นี้

เจอสองครั้งแล้ว......เมื่อวานที่สักไปมีหนูกินนมแมว ด้วย ระวังโดนใครมาแย่งนมไปกินนะ

ท่าน เรื่องอิ๋น โดเร่ คำตอบสุดท้าย หรือไม่ขึ้นไปวัดด้วยกัน ไปถามท่านกันที่วัดเลย

เมื่อวานหนีแม่มากราบพระอาจารย์ไม่รู้ว่าไปรับแม่ทันไหม.....โดนดุหรือเปล่า

ดูท่าแม่คงไม่ถึงกับตีนะท่าน 555

 

555....มารับทันท่าน แกบอกว่า ชินซะแล้ว...

เรื่องเหรียญไม่เป็นไรครับ เพราะผมก็รอปรกโพธิ์ที่คอท่านเหมือนกัน...555

 

หุ หุ ผมยังไม่มีอะไรที่แขวนหรือคาดที่ทําให้ละลึกถึงจารโบ้ซักชิ้น

 

ดูดวง...ช่วงนี้จารย์โบ้มีความเสี่ยงต่อการสูญเสียของรักของหวง...555

 

โอมระลวยมหาละรวย ขอของสวยๆจงอยู่กับเรา ของเขาเราสน

ของเราไม่ให้ใครเพี้ยง.........สาธุ สาธุ สาธุ....

ต้องรีบไปหาตระกรุดมหาระงับมาคู่กายซะแล้ว....ระงับความอยากของผู้อื่น

 

.....ไม่ยักมีใครสนตะกรุด 8 นิ้ว (แบบไม่ลงดวง) ที่เอวผมเลยแฮะ.....

 

มาลงชื่อคนแรกครับ...

 

จะให้ผมไหมละ ท่าน แล้วไม่ยอมลงดวงด้วย หรือว่าจะเป็นของผม เจ้าของ

ตัวจริงมาแล้วมั้งท่าน ขอบคุณท่านที่เก็บดูแลรักษาไวัให้เจ้าของที่แท้จริง

ขออนุโมทนาครับ

 

โอ....ถ้าหนักมากฝากไว้ที่ผมก่อนก็ได้ครับ
เอวผมยังไม่มีอะไรเลยครับที่ยังว่างครับ

 

อ.โบ้เขียนไปเรื่อยๆนะครับ สนุกดี

 

ไม่รู้ว่ามีใครจะมารอนั่งอ่านที่ผมเล่าไหมวันนี้ วันสุข.................

เรื่องของตัวตน...เคยฟังพระท่านว่า ยิ่งมองว่าตัวเองสูงกว่าเขาเท่าไหร่ก็ยิ่งต่ำกว่าเขา

มองว่าตัวเองดีกว่าเขา นั้นหละเลวกว่าเขาเท่านั้น....

เรื่องของตัวตนอัตตา...เป็นเรื่องที่มีอยู่ทุกคนขึ้นอยู่กับมีมากมีน้อย....

ฝรั่งเรียก Ego ผมว่ามันน่าจะเรียกอีโง่ โง่ที่ยึดตัวตน พระท่านว่าลดได้ละได้ประเสริฐนัก

หลวงตาวัชรชัยเคยเทศน์สอนเรื่องอย่างนี้เหมือนกันเวลาที่เราเห็นใครหรือคนไหนที่มี

กริยาท่าทางที่ไม่นาดูเห็นความไม่ดีต่างๆที่เขาทำ อย่าไปตำหนิเขาแล้วให้มองดูตัวเองว่า

เรามีเราเป็นอย่างที่เขาเป็นไหมท่ามีก็พยามอย่าให้มีไม่อย่างนั้นถ้าเรามีก็ไม่ต่างอะไรกันกับ

เขาพยามยามตำหนิตนเองอย่าตำหนิผู้อื่น

เคยเห็นคนที่ดูถูกคนแล้วนึกสมเพศเวทนานักมันหมายถึง เขาก็ไม่ได้ต่างอะไรกับคนที่

เขาดูถูกอาจจะเลวกว่าด้วยซ้ำ....

เวลาไปวัดแล้วได้กราบพระเกจิอาจารย์ส่วนมากเห็นแต่ความเมตตาที่ท่านมีให้โดยไม่

เลือกชนชั้น....เพราะฉนั้นท่านถึงเป็นที่เคารพบูชาของผู้คน

กับไอ้คนที่ดูถูกคนเขาก็ไม่เคารพกันหรอกอาจจะเคารพแค่รูปกายรูปใจคงไม่มีใคร

เคารพ.....

หลายวันก่อนได้ไปวัดดงน้อย หลวงพ่อสารันต์ พระเกจิอาจารย์ที่ลพบุรีนึกถึงความ

หลังที่อยากจะเล่าบันทึกอีกแล้ว

เคยได้อ่านประวัติท่านในหนังสือมานานแต่ไม่รู่ว่าท่านอยู่วัดไหนยังไงไปลพบุรีก็ไป

กราบแหลวงพ่อเพี้ยน จนได้ข่าวว่าท่านจัดงานไหว้ครู มีการฝั่งตระกรุดด้วยเลยสนใจ

ผมขับรถไปกราบท่านไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านนัก วัดท่านอยู่ทางก่อนเข้าเมืองลพบุรี

แยกบายพาสไปสายเอเซีย ติดถนนเลี่ยงเมือง วัดท่านร่มรื่น มีต้นไม้หนาแน่น......

มีโรงเรียนที่หลวงพ่อท่านอุปถัมใหญ่พอสมควรสำหรับโรงเรียนวัด สถานีอนามัยอยู่ใกล้ๆ

กัน...

ผมไปร่วมงานไหว้ครูวันนั้นมีพิธีสวดสะเดาะเคารห์ต่อชะตาโดยมีหลวงพ่อทำพิธี

ในวันนั้นมีลูกศิษย์มาฝั่งตระกรุดกันมากเพราะปีหนึ่งท่านฝั่งวันเดียวตอนนี้....

ลูกเด็กเล็กแดง สาวๆวัยรุ่นมาต่อแถวยาวเยียดมีการลงชื่อไว้ด้วยว่าใครมาฝั่ง.....

พิธี วิธีผมว่าเหมือนหรือคล้ายๆหลวงพ่อคูณครับ...

หลวงพ่อสารันต์ประวัติท่านว่าท่านบวชที่กัมพูชาแต่ท่านเป็นคนไทยเป็นคนบุรีรัมย์

ถ้าผมจำไม่ผิด แล้วมาญัติต่อที่ในไทยแลนด์ ท่านเป็นศิษย์หลวงปู่ธรรมรังษีด้วยครับ

วัตถุมงคลที่ท่านทำส่วนมากจะมีชื่อคือพระปิดตา เพราะมีผงหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์

มีมวลสารที่ดีๆหลายด้าน หลายอย่าง ตระกรุดท่านก็ทำ ตอนนี้ที่วัดมีตระกรุดจักพรรรดิที่

ท่านจารเองและปลุกเสกในพรรษาที่ผ่านมาออกให้บูชา

หลวงพ่อสารันต์ท่านเป็นอีกองค์ที่ใจดีครับ หลายท่านอาจบอกว่าไอ้นี้ไปไหนก็ว่าใจดี

แต่เรื่องจริงครับท่านเมตตาทุกคนที่ไปกราบ ผมเคยไปกราบท่านช่วงปีใหม่หลายปีก่อนวัน

นั้นท่านปวดฟันที่แก้มมีรอยปิดโกเอี๋ย แต่ยังนั่งรับแขกปกติ ท่านลองคิดดูเวลาที่เราปวดฟัน

แค่นั่งเฉยๆไม่คุยกับใครก็แทบบ้าทรมานมาก แต่ท่านยังต้องมานั่งรับญาตฺโยมใบหน้ายิ้ม

แย้มแม้นั่งปวดฟัน วั้นั้นท่านยังเมตตาแจกล็อคเก็ตของท่านให้ผมและแม่ท่านบอกของ

ขวัญปีใหม่ท่านให้ลูกศิษย์ไปหยิบกล่องใส่มานั่งแจกทุกคนเลย....

ตอนนั้นเห็นความเมตตาท่านได้เลย ผมเคยนำซองกฐินท่านมาช่วยบอกบุญ....

ในตินนั้นมีพระท่านด้วยแต่ตอนนั้นมีการกำหนดว่าซองละร้อยได้หนึ่งองค์

ผมยังไปถามท่านว่าถ้าคนเขาไม่มีแล้วทำแค่เล็กน้อยได้ไหมท่านว่าได้.....

ผมเลยทำตามท่านบอกแจก บ้างคนทำบุญแค่สามสิบ ขอพระผมผมให้เพราะนึกถึงหลวง

พ่อบอกให้เราก็ให้ บางองค์ที่ผมรับไว้เองก็ได้นำมาแจกเพื่อนๆเหมือนกัน....

หลวงพ่อสารันต์ตอนนั้นท่านกำลังหาปัจจัยสร้างเจดีย์ ตอนนี้ท่านก็ต้องการปัจจัย

ท่านจะสร้างที่เขาเตียน โคกสำโรง วัดอีกวัดที่ท่านไปสร้างไว้....

ท่านบอกว่าไม่มีกำหนดสามสิบปีเสร็จก็ไม่เป็นไรทำไปเรื่อยๆ......

พระท่านที่ออกให้บูชาที่วัดบางส่วนศิษย์ชาวต่างชาติมาบูชาไปมากกว่าคนไทยบางรุ่นแทบ

ไม่มีเหลือในประเทศเรา เช่นพระกริ่งรุ่นที่เป็นกริ่งตั๊กแตน หรือแม้กระทั่งพระปิดตาพิมพ์ชีโบ

ผมยังไปแย่งบูชามากับเขาเหมือนกันกลัวสิงค์มาเอาไป เอาดาวเทียมไปอย่างเดียวพอ พระ

กูขอไว้มั่ง 555 วัตถุมงคลของท่านผมว่าน่าบูชามาก หลักสิบ.....

เป็นของดีบางรุ่นท่านนิมนต์หลวงปู่ธรรมรังษีมาปลุกเสกด้วยครับ น้ำมันของท่านน่าสน

น้ำมันเมตตา ขึ้นชื่อศิษย์ท่านหลายคนรู่ มีตระกรุดสาริกาดอกเล็กบรรจุอยู่ในขวด.....

มาอย่างมาบอกมาเล่าอาจไม่เชื่อ ต้องไปกันเองครับของอย่างนี้ ไม่ลองไม่รู้ไม่ดูไม่เห็น

อาจเห็นเหมือนผมหรือแตกต่างกันได้ครับ...มีโอกาสไปกราบท่านครับ

 

ถ้าท่านไหนมีความประทับใจในสิ่งที่ได้พบเห็น เวลาไปกราบครูบาอาจารย์

ก็มาบอกเล่ากันได้ครับ บางองค์บางท่านผมยังไม่เคยไปกราบก็อยาก

ไปกราบบ้างครับอยากได้ข้อมูลเรื่องที่ท่านคิดว่าไม่มีคนสนใจผมว่าอาจจะมีคนอื่น


สนใจบางท่านว่าพิมพ์ไม่เก่งเรีบยเรียงไม่ถนัดก็ให้นึกว่าเหมือนเขียน

จดหมายจีบสาวเขียนจดหมายโกหกนายเวลาลางาน มันจะไหลมาเอง

 

ขยันเดินทางนะครับ สุดยอด...โมทนาด้วยคนครับ ได้เจอสิ่งดีๆแล้วบอกต่อ

 

เคยอ่านหนังสือ พระเครื่อง หรือรู้อะไรที่เกี่ยวกับพระเครื่องแล้วใจมันเฟื่องฟู

อยากไปกราบ ท่าน บางองค์ลงประวัติก็แล้ว อภินิหารก็แล้ว ใจมันยังเฉยๆ.........

จะด้วยเหตุใดก็ตามสุดคาดเดาในเหตุปัจจัยของแต่ละบุคคล.....

สองสามวันก่อนได้คุยกับพี่ท่านหนึ่งแถวบ้านเกี่ยวกับเรื่องอภินิหารประสบการณ์ในวัตถุมงคล

ของหลวงปู๋ท่านหนึ่ง...สิ่งที่พบเจอตอนนี้ แทบทุกองค์ในหนังสือจะต้องเขียนเรื่องนี้ไม่รู้ว่า

เป็นนิทานหรือนิยาย....ยุคเศรษฐกิจตกต่ำก็ต้องเขียนแนว โชคลาภ เข้าไว้ขายได้...

หรือ หน้าตาหน้ากลัว ก็ต้องแนวแขวนแล้วได้เมีย........

ส่วนตัวเคยโง่มาก่อน แขวนหรือบูชา เครื่องรางที่ชอบอ้างปาฎิหารย์.....แล้วไม่เป็นดังฟัน

แต่โดนมันฟันเงินไปแล้ว....ก่อนบูชามามันบรรยาสรรพคุณซะยิ่งกว่ายอดมนุษย์ สุดท้าย

ไม่เป็นดั่งฝัน..........กว่าจะเกิดปัญญาก็โดนไปเยอะ......หรือนี้ที่เขาว่าคนโง่ย่อมตกเป็น

เหยื่อของคนฉลาด.......ไม่ขอเล่าต่อดีกว่า

วันนี้อย่างที่เกริ่นขอเล่าเรื่องที่จำได้เกี่ยวกับ............วัดหลวงราชาวาส

หลวงปู่ตี๋...........

ผมได้เห็นภาพพระเกจิอาจารย์หลายสิบท่านในหน้าหนังสือในงานปลุกเสกพระที่ไหนจำไม่ถนัด

หนึ่งในนั้นเขียนว่า หลวงปู่ตี๋ แผ่นยันต์ไม่ละลาย..........ประวัติท่านไม่รู้หรอกตอนนั้น

แต่รู้ว่าอยากไปกราบท่านหนักหนา........รอเวลามาเกือบปี ข้อมูลพร้อม...

เพราะท่านเป็นคนอุทัยธานี ซึ่งมันใกล้กับผมมากเรื่องอุทัยธานี.......เคยอาศัยอยู่ที่นั้น

ข้อมูลที่ได้ก็ชัวร์ไม่มั่วนิ่ม.......จากปากจากคำบอกเล่า...ญาติๆคนรู้จัก..............

ตอนนั้นที่ได้เดินทางไปกราบท่าน วัดท่านมีท่านจำพรรษาที่วัดเพียงองค์เดียวในวัด

ท่านนั่งรับแขกอยู่ วัดท่านดูเงียบๆทางเข้าแคบๆอยู่ในตัวเมือง จ.อุทัยธานี ในตัวตลาด...

ตอนนั้นผมอยากได้ที่สุดคือตระกรุดท่านครับเพราะว่ายุคนี้แทบไม่เคยเห็นว่าตระกรุดไม่ละลาย

เป็นยังไงอยากได้กับเขา เคยอ่านแต่เกจิยุคโบราณ ในพิธี 25 ศรรษตวรรษ...

ไปถึงที่วัด ก็ตรงเข้าไปกราบท่าน นั่งคุยกับท่านบอกว่าผมยังนั้นยังนี้ อยากได้ตระกรุด

ท่านไว้บูชา ท่านว่าตอนนี้หมดไม่ได้ทำไว้ แล้วท่านก็ไม่ได้จารเองต้องเรียกอาจารย์ติ่งมาจาร

เลยให้พระที่มาช่วยงานท่านที่วัดโทรไปตามอาจารย์ติ่งให้(ตอนนั้นมีพระมาช่วยงานที่วัดท่าน

สององค์) วัดท่านมีวัดอื่นอยู่ใกล้ๆกัน ตอนนั้นวัตถุมงคลของท่านน่าจะเป็นยุคแรกๆแต่

่ไม่ใช้รุ่นแรก ยังมีให้เห็นอยู่ เหรียญท่านบูชาเหรียญละ สามสิบบาทได้ พระปรกมะขามก็

สิบบาท บูชาไม่แพง (ตอนหลังคนไทยใจดีไปสร้างถวายเยอะราคาใจร้าย)............

ยังบูชามาสองสามเหรียญ ยังเมตาให้ท่านจารเหรียญให้ ท่านก็บอกว่าตาไม่ค่อยดีแต่

ท่านก็เมตตาจารให้หนึ่งเหรียญ ท่านเป็นพระดุจากข้อมูลที่ได้มา แต่เวลาไปกราบท่านก็เห็น

ท่านเมตตาดี พูดคุยดูมีเมตตาไม่ได้ดุอย่างที่เขาเล่ากัน....

ตอนนั้นวัตถุมงคลรูปเสือของท่านยังไม่มี มีแต่เหรียญกับพระปิดตา ปรกมะขาม ผ้ายันต์

ใช้เวลานั่งอยู่กับท่านนานเหมือนกันกว่า อ.ติ่งจะมา เลยไม่ได้รอ เเพราะต้องรีบไปที่อื่นต่อ...

เลยอดได้ตระกรุดท่านเลย...

ตอนหลังเห็นมีวัตถุมงคลของท่านให้บูชาที่วัด หลวงพ่ออั้น วัดโรงโค อยู่พอสมควร

รุ่นเก่า ราคาไม่แพงมากไม่เกินเอื้อม ส่วนเรื่อประสบการณ์วัตถุมงคลท่านผมไม่รู้

ถ้าให้เล่าอาจเป็นประสบเกิน...เพราะได้มาก็เก็บไม่ได้แขวน ต้องไปหาดูหาอ่านที่อื่น

ข้อมูลส่วนนั้นไม่มี อีกนิด ท่านเคยบอกผมว่าพระท่านคนชอบเอาไปลองยิง

ท่านยังว่าไม่อยากให้เอาไปลองท่านบอกแบบติดตลก ว่ากลัวลูกมันออกถ้าไม่ออกก็ดีไป

ออกแล้วเดี๋ยวหน้าแตก ท่านยังว่าให้มายิงตัวท่านเลยให้รู้แล้วรู้รอดไป.....

 

ไหนก็ชอบไปหาพระท่านต่างจังหวัดบ่อย เมื่อวานนี้มีโอกาสไปวัดตะพุนทอง ระยอง นี่แหละ เห็นเพื่อนไปมาบอกว่าเก่งแหวนพิรอดเรียนมาแต่ หลวงปู่โต วัดชากโดน (องค์นี้สุดยอดในระยอง) จึงไม่อยากใหล้เกลือกินด่าง จึงควบม้าดำคู่กาย ไปตรวจสอบดูหน่อยปรากฏว่า น่าประทับใจครับ แต่ต้องรอหลายชั่ว โมงกว่าจะได้คุยกับท่าน ท่านกำลังคุมงานก่อสร้างศาลาอยู่(เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมา) ผมก็ได้ช่วยท่านหยิบไม้ส่งบ้าง จนถึงเลิกงานจึงได้คุยกับท่าน มีลุงมีอายุท่านหนึ่งนั่งอยู่ด้วย ก็ถามท่านว่าเรียนมาจากไหน สรรพคุณเป็นอย่างไร ท่านก็เล่าให้ฟังว่ามีคนไม่เชื่อเอาไปลอง กับงู ที่วัดนั้นหละ เอาแหวนพิรอดไปคล้องคองู ท่านบอกหลวมๆ แต่งูตายเลย(งูตัวนี้น่ากลัวจะมีอันตรายกับคนจึงต้องตาย)พอดีลุงที่อยู่ด้วย(ช่างที่วัด)เล่าว่าเขาเองก็เอาไปลอง ตีงูเห่าที่บ้านหลังหักยังไม่ตาย เอาไม้แย่ ฉกไม้ พอเอาแหวนพิรอด ไว้ปลายไม้ คราวนี้ไม่ฉก แถมหัวตกเลย พอเอาแหวนออก คราวนี้ฉกอีก หลวงพ่อท่านก็เล่าต่อว่าคนกรีดยางกลางคืนเมื่อก่อนใส่รองเท้าบูต กันสัตว์มีพิษ แต่เดี๋ยวนี้คนนั้นไม่ใส่แล้วตั้งแต่ได้แหวนพิรอดไป คนนี้เขากลับมาเล่าให้ฟัง ประสบการเยอะมากได้ฟังเล่าซะ แต่มีข้อแม้ว่าเวลาเลี่ยมต้องเจาะรู ด้วย ลืมบอกไปไม่ได้ใส่นิ้ว ให้เลี่ยมแขวน ไม่ต้องใช้คาปลุก แคล้วคลาด กันสัตว์มีพิษ ท่านบอกว่าอย่างนั้นนะครับ ลักษณะท่าทางท่านคล้ายหลวงปู่ผม ผอมแห้งแต่ความสูงน้อยกว่า พูดเหนอๆเหมือนกัน แต่เหนอแบบระยอง กับอ่างทอง ท่านทำเองทุกขั้นตอน ใช้กระดาษสาทำ ถักเอง เดี๋ยววันหน้าไปอีกจะถามว่าวิธีการทำของท่าน(ถ้าท่านบอกนะครับ) ราคาก็กระจุ๋มกระจิ๋มมาก เมื่อก่อนทำแจกแต่ตอนนี้ท่านต้องสร้างศาลาเลยต้องให้เช่า ท่านเล่าให้ฟังว่าท่านต้องคุมงานเองทุกวัน เพราะช่างที่มาทำเป็นช่างในพื้นที่ ท่านเรียกว่าช่างวานมาว่างั้น มีอีกอย่างของท่านเรื่องคงกระพัน เมตตาด้วย ตะกรุดมหารูด แต่ของท่านเป็นลงแบบตัวเลขนะครับ ท่านจารเองทุกดอก

 

น่าไปครับพี่อาทิ สำคัญที่สุดแหวนพิรอดและตะกรุดมหารูดน่าได้มาก ๆ

 

ผมไม่เชื่อคุณอาทิหรอก ต้องได้ฟรีสักวง หรือตระกรุดสักดอก

เชื่อสนิทใจเลย 555