เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ตอนนี้ใกล้ออกพรรษาแล้ว มีวัตถุมงคลของพระเกจิท่านใด ควรเก็บ และควรระวังเป็นพิเศษจากศูนย์พระบ้างครับ ช่วยบอกใบ้หน่อยนะครับ หน้าหรือหลังไมค์ ก็ได้ครับ

ขอบคุณครับ

 

ตอนนี้บ่มีครับท่านมรณภาพไปแล้ว ครูบาคำอ้าย ดอกคำใต้ ส่วนครูบาอินโต และพระเจ้าตนหลวง คุณขุนแผนก็คงมี

 

ขออนุญาตครับ ขอสอบถามคุณวิถีเพชรVTP ว่าล็อตเก็ต หลวงพ่อพาน วัดโป่งกระสังข์ รุ่นนี้ทันหลวงพ่อ มั๊ยครับ ออกปีใด ขอบคุณครับ

 

ไม่หนับหนุน การเช่าพระที่ศูนย์พระครับ ยิ่งของใหม่ๆ อย่าเสี่ยงเด็ดขาด ร้านเลข7 ก็ไม่ต้องเอา เอาโบว์ชัวร์มาอ่านพอ

 

คุณmana297 รู้จักครูบาศักดิ์สิริ วัดต๋อมกลางไหมครับ อยู่บ้านต๋อม ครูบาอินโตผมมีรุ่นไม่ทันท่านครับ มีเเต่รุ่นครูบาศักดิ์สิริ กับครูบาน้อย วัดศรีดอนมูล เชียงใหม่ เสกเดี่ยว 2 รูป รุ่นถิ่นกำเนิดครับขลังดีครับ รุ่นนี้ไปนั่งตบยุงอยู่เเถวสามจังหวัดชายเเดนภาคใต้น่าจะกลับมานอนบ้านเกิดได้สบายครับ อิอิ

 

ขอหลายๆตาหน่อยครับ พอดีรูปไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ ใช่รูปหลวงพ่อพานหรือเปล่าครับ

 

แหะๆ ถ้าเปิดรับสมาชิกในเฟสเพิ่มเติมเมื่อไหร่ รบกวนแจ้งผมด้วยนะครับ ... ^^

 

เคยเห็นแบบลงยาด้วยครับ สวยดีอย่างนี้ต้องหาบ้างแล้ว แต่ขอไว้ใช้ในภาคเหนือก้อพอไม่ต้องถึงกับไปที่ใต้ครับ... รูปหล่อครูบาิอินโตใหม่รุ่นสร้างซุ้มประตูพอทราบประวัติไหมครับเผื่อมีครูบาศักดิ์เสก..ด้วย

 

ต้องขอโทษด้วยนะครับ องค์นี้ไม่ทราบข้อมูลครับ

รูปหลวงพ่อพานครับ เหมือนกับรูปขนาดบูชาของท่าน

 

ถ้าสมาชิกจะหาโพสเก่าหรือบางกระทู้ของข้าพเจ้าไม่เจอก็ไม่ต้องตกใจเพราะข้าพเจ้าลบออกเอง ถ้าเห็นว่ามีเรื่องที่น่าสนใจกว่าหรือเกรงว่าคนต้นเรื่องจะเสียกำลังใจ
กรณีหนังเสือรุ่นใหม่นั้น โดยส่วนตัวข้าพเจ้าเห็นว่า ไม่มีมนต์ขลังเพราะมักจะเอาปากกาเคมีมาเขียนยันต์ แต่ข้อดีก็มีเช่นประดับบ้าน หรือมีหลวงพ่อดีๆเสกให้ ตะกรุดหนังเสือบรรจุในหลอดในงานวัดก็มีให้เช่า
กรณีพระแท้(แบบมีเลสนัย) คือมีชาวบ้านที่จับพระเครื่องกับพวกคนวิ่งพระไว้ พอได้จำนวนมากก็เดินทางลงไปหาเซียนใหญ่ แน่นอนว่าถูกตีกลับ พระเก๊ทั้งหมด! แต่ทีนี้เจ้าของอยากถอนทุนคือ ก็ปล่อยข่าวไปว่า มีแท้ติดมาองค์ แต่เซียน....ให้ราคาต่ำไป ในหนังสือลงเป็นแสน นี่จะให้แค่ราคาเจ็ด-แปดพันบาท ถ้าได้หมื่นสองหมื่น จะปล่อยอยู่เอาค่ารถ เอาทุนคืน ถ้าใครที่หูผึ่งรีบไปจีบเช่ามา ก็เสร็จมะก๊องด้อง ง่ายๆ555

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ vee-lumpinee
ขออนุญาตครับ ขอสอบถามคุณวิถีเพชรVTP ว่าล็อตเก็ต หลวงพ่อพาน วัดโป่งกระสังข์ รุ่นนี้ทันหลวงพ่อ มั๊ยครับ ออกปีใด ขอบคุณครับ

ต้องขอโทษด้วยนะครับ องค์นี้ไม่ทราบข้อมูลครับ

ไม่เป็นไรครับ พระองค์นี้ผมได้จากในกองพระสนามมาอ่ะครับ ไม่ทราบประวัติ ต้องขอขอบคุณ คุณวิถีเพชรVTPด้วยครับ

 

น่าจะของวัดบุญยืนครับ ครูบาน้อย วัดศรีดอนมูลมาเสกเองที่วัดครับ คนเต็มเลย เเต่ครูบาศักดิ์ไม่เเ่น่ใจอะครับ ผมว่าท่านน่าจะจารเเผ่น หรืออธิษฐานจิตมวลสารให้ครับ ผมว่าคนสร้างน่าจะต้องขอเมตตาจากท่านด้วย เพราะพะเยาสายครูบาอินโตที่สืบตำรามา น่าจะเหลือครูบาศักดิ์สิริอะครับ ครูบาอ่อนยังไม่กล้าวิจารณ์ท่านเลยครับ

 

แขวนพระ อาจซวยไม่รู้ตัว!
ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น? ที่พบเจอมาก็เป็นเพราะว่า พวกคนวิ่งพระเอาพระไปปล่อยให้พวกเพื่อนของข้าราชการ พอพวกข้าราชการจะเอาพระเพื่อนๆเข้าสนามประกวด กรรมการเขาก็ไม่รับ ด้วยความเสียหน้าหรือเจ็บใจ ปลอบใจเพื่อนเขาก็ต้องการข้อมูลเบื้องต้นเริ่มจากในพื้นที่ ใครที่ชอบพระ แขวนพระ รุ่นที่พวกเขาโดนกัน หรือใครที่เคยเช่าเคยปล่อยเหรียญรุ่นนั้น ก็จะถูกเอาชื่อเข้าบัญชีดำไว้ก่อน โดยที่เจ้าตัวยังไม่รู้ตัว ถ้าหากคนที่มีรายชื่อ มีพฤติกรรมฉ้อโกง หรือทำผิดกฎหมาย ก็จะได้ถูกเชิญตัวมารับทราบข้อกล่าวหาต่อไป นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นในมุมหนึ่งของประเทศไทย

 

ชอบเช่าพระเก๊ พวกขายพระเก๊ ก็จะมาขายถึงบ้านครับ เมื่อตอนต้นปี มีคนมาที่ทำงาน แล้วบอกว่ามาหาพี่ที่ชอบเล่นพระ พวกคนขับรถ ก็ชี้มาที่ผม ผมดูหน้าแล้วไม่คุ้น มันก็เลยบอกว่ามาหาพี่ อ. ผมก็บอกว่าลาออกไปแล้ว มีอะไร มันบอกว่ามีพระมาปล่อยสนใจปล่าว ผมก็เลยบอกว่าให้เอามาดู ปรากฎว่าเก๊ยกกระบิ เหรียญหลวงพ่อโสธร รุ่นแรก ปิดตา ปู่ยิ้ม เหรียญหลวงปู่ศุข ฯลฯ ผมก็บอกมันว่าไม่ชอบ มันก็เลยถามว่ามีพระสมเด็จมาปล่อยพร้อมใบประกาศไม่แพงพี่สนมั้ย ผมก็เลยขอดู ปรากฎว่าเก๊ตั้งแต่ดูรูปแล้วครับ แถมได้รางวัลที่ 1 ประกวดพระที่......... มาด้วย ทุกวันนี้ผมโทรคุยกับพี่ อ.คนที่ลาออกไป ก็มีคนเอาพระบูชามาปล่อยให้แก ไม่ต่ำกว่า 20 - 30 องค์ แล้ว (แกชอบของถูก) ผมดูแล้วเก๊ทั้งนั้น บอกเช่ามาองค์ละ พันกว่า สองพัน แค่นั้นเอง ยกตัวอย่าง หลวงพ่อโสธร 97 ขนาด 5 นิ้ว 1,800 บาท อีกองค์บอกหลวงพ่อเขาตะเคราปี 2500 สธ บอกว่าสร้างถวายพระเทพฯ ผมก็เลยบอกว่าพระเทพท่านประสูติปี 2498 จะสร้างถวายท่านได้ไง ทุกวันนี้ยังไม่รู้ว่าตัวเองโดนครับ และก็อีกรายหนึ่ง ญาติเมียผมเอง ชอบเช่าพระถูก ๆ พระเก๊ เหรียญหลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้วรุ่นแรก หลักพัน ผมบอกว่าราคานี้ไม่มีแท้หรอก ไม่เชื่อเ่ช่ามา ทุกวันนี้พวกขายพระเก๊ ก็สบายครับ มาขายถึงบ้านเลย 5555

 

พระแท้ๆ มันจะแพง ก็ไม่กล้าเช่ากัน ไปคิดว่าจะมีหลง มันแทบจะไม่มีหลง แต่มันก็มีบ้าง ขึ้นอยู่กับการเชี่ยวชานของเรา มันก็มีลุ้น แต่ยาก ถึงยากมาก

 

หื..หื เคสเดียวกับน้องเมียผมเลยครับพี่อยู่ที่นครปฐมนั่นแหละ มีเพื่อนรุ่นพี่มันเอาพระมาขายให้พอหลายครั้งเข้าก็พาน้ิองเมียผมไปรู้จักเจ้าของพระเป็นคนสูงอายุ(ตามฟอร์มครับ)เจ้าของพระนั้นก็เล่าที่มาของพระแก กล่อมจนน้องเมียผมเชื่อแล้วก็เสร็จครับ ผมขอดูที่น้องมันซื้อมาเก๊ทุกองค์ครับ รู้ไหมครับพระที่น้องเมียมันซื้อมามีอะไรมั่ง หลวงพ่อพรหม เข่ากว้างหลังเต็ม 2 องค์ ก้นระฆัง สมเด็จหลังยันต์สิบ หลวงพ่อเดิมรูปเหมือนปั๊มมีแทบทุกพิมพ์ ทุกองค์ที่กล่าวมาราคาลุงแบ่งให่ใช้ครับ 5555 หลักพัน-สองพัน อ้อลืมไปมีกุมาหลวงพ่อเต๋อีกสองสามองค์ ผมพยายามบอกน้องเมียแล้วแต่มันไม่เชื่อเลยต้องปล่อยมันไปตามใจครับ

 

นั่นแหละครับ ชอบเช่าพระพร้อมนิทาน ก็โดนหลอกอย่างนี้แหละครับ มีให้เห็นทั่วไป แม้แต่ในเว็บนี้ บางทีอาจจะไม่ได้ของปลอม แต่เป็นของแท้ ในราคาที่แพงหูฉี่ (บวกค่าเล่านิทาน) บางคนก็อาจจะบอกว่าพอใจจะเช่าราคานี้ ก็นานาจิตตังครับ เมื่อสองวันญาติเมีย (ลูกน้า) ก็โทรมาถามหลวงพ่อพรหมวัดช่องแค รูปหล่อ มีคนเอามาขายพร้อมใบประกาศราคา 5,000 บาท ว่าซื้อได้มั้ย ผมก็ได้บอกว่ไปว่าราคาก็เก๊แล้ว ไม่จำเป็นต้องมาขายเรา เดินเข้าสนามพระที่ไหนก็ได้ราคาหลายหมื่นบาทแล้ว ยังดีที่เชื่อผม ไม่ซื้อพระองค์นั้นไป

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำเล่าเรื่องของหลวงพ่อนาค เขียนไว้อีกข้อเดียว คือเรื่องดูใจเวลาปลุกพระ นี่เรื่องมันเกี่ยวกันกับอาตมา ต้องขอประทานโทษบรรดาท่านผู้อ่านหรือท่านผู้ฟัง เมื่อฟังแล้วอ่านแล้วก็อย่าคิดว่าอาตมาเป็นผู้วิเศษ อย่าคิดยังงั้นนะ จงคิดเสียว่าอาตมาก็เป็นเถรหัวล้านธรรมดาๆ ไม่มีอะไรดีกว่าท่านผู้ฟัง เกิดแล้วก็แก่ แก่แล้วก็เจ็บ เจ็บแล้วก็ตาย กินแล้วก็ขี้

ตื่นแล้วก็หลับ ธรรมดา ปวดเมื่อยไม่สบาย ปวดฟันตาฟ้าหูฟางเหมือนกัน พูดจาเอะอะโวยวายหยาบคายก็ได้ พูดนิ่มนวลก็ได้ ทำท่าเป็นผู้ดีก็ได้ ทำท่าเป็นสิงห์หน้าพลับพลาก็ได้ ทำเป็นหมาเห่าชาวบ้านก็ได้ เป็นทุกอย่าง ไอ้ที่ทำอย่างนั้น เพราะใจมันเป็นอย่างนั้น ไม่เหมือนหลวงพ่อนาค ท่านดีจริงๆ เลยยอมรับนับถือท่าน

มาครั้งหนึ่ง ที่วัดชิโนรสาราม ธนบุรี ตอนนั้น สมัยนั้น เจ้าคุณสุวรรณเวที(ทองดี) อดีตเป็นพระของวัดระฆังมาเป็นเจ้าอาวาส ท่านก็ทำพิธีพุทธาภิเศก ปลุกพระเรียกว่าบวชพระพุทธเจ้า พระเครื่องนี่เขาทำรูปเปรียบพระพุทธเจ้าบ้าง บางทีก็ทำรูปเปรียบของพระสงฆ์

แต่วันนั้นทำรูปเปรียบเฉพาะพระพุทธเจ้า ก็เลยเรียกว่าไปบวชพระพุทธเจ้ากัน ปลุก ไม่ใช่บวชกระมัง ท่านกำลังหลับ ไปปลุกให้ตื่น ท่านมีหน้าที่ปลุกเขานิมนต์มา 9 องค์ พระอะไรบ้างก็ไม่ทราบ แต่เท่าที่รู้จักมีอยู่หลายองค์ แต่พูดถึงอยู่ 2 องค์ คือ หลวงพ่อนาค กับพระครูธรรมาภิราม พระแขนสั้นแขนยาวนครปฐม นอกนั้นที่รู้จักก็มีชื่อเสียงโด่งดังเหมือนกัน ในสมัยนี้ก็โด่งดัง สมัยนั้นก็โด่งดังอีก 7 องค์

แต่ไม่พูดถึงหรอก คือพูดถึงไม่ได้ เดี๋ยวจะถูกด่า เวลาท่านปลุกพระ สำหรับพระครูธรรมาภิราม รู้จักอาตมาดี อาตมาเรียกหลวงน้า พอเจอะท่านเข้าก็คุยตามแบบฉบับ ทีแรกก็ทำท่าเป็นพระติ๋มๆ เพราะไม่เคยรู้จักใคร พออาตมาเข้าไปก็เลยออกท่าตามแบบฉบับ ออกท่าอะไรทราบไหม ท่าลิง ก็ไปยั่วท่านด้วยอาการต่างๆ ท่านก็ทำโน่นทำนี่
ชาวบ้านเขาก็เลยรู้สึกว่าท่านจะล่อกแล่กไปหน่อย ก็เลยบอกว่าหลวงน้า ไอ้แก้วน้ำน่ะ มันอยู่ไกลผม หลวงน้าช่วยหยิบมาให้ทีเถอะ

ท่านบอก เฮ้ย แขนกูหยิบไม่ถึงนี่หว่า ก็เลยบอก เอ๊อะ พระจะปลุกพระนี่ เอาพระที่ไม่มีฤทธิ์มามันก็เสีย เสียของเปลืองที่ ไม่เอา ถ้าหยิบแก้วน้ำไม่ได้ก็นิมนต์กลับวัด ไม่มีประโยชน์ พระแบบนี้ ความจริงตอนนั้นพระคณาจารย์หลายองค์ก็นั่งอยู่ด้วย แต่เราไม่เกี่ยว เราคุยกับน้าชาย ท่านบอกไอ้นี่มันดูผิดคนนี่หว่า

หนอยแน่มันดูถูกนี่หว่า หาว่ากูหยิบไม่ได้เรอะ ก็ตอบว่าไม่ได้ดูถูก แต่ว่าหยิบไม่ถึง นิมนต์กลับวัดเลย เอามารกที่ พระประเภทนี้ เสียศักดิ์ศรีครูบาอาจารย์ นี่เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อปานนะ แล้วก็เป็นหลานชายหลวงพ่อปานด้วยนะ ไม่ใช่ลูกศิษย์อย่างเดียว มองหน้าเป๋ง
เออ มึงดูถูกกู กูก็เอาได้วะ เรื่องอะไร ท่านก็ยื่นแขนซ้ายออกไปมันก็ไม่ถึง เลยเอาแขนขวาตบตรงข้อศอก บอกแขนยาวออกไปซิหว่า ไอ้แขนมันค่อยๆ ยาวออกไปๆ ความจริง ไอ้แก้วน้ำตั้งอยู่ห่างสุดแขนท่านสักเมตรหนึ่งเห็นจะได้หรือเมตรเศษๆ ในที่สุดท่านก็หยิบแก้วน้ำมาส่งให้

คนพวกนั้นมองกันตาตั้งหมดแปลกใจว่าพระทำได้ ท่านก็บอก ไอ้นี่มันเป็นยังงี้ละ ถ้าไปเจอะมันเข้าทีไรมันทำเสียผู้ใหญ่ทุกทีแหละ มันให้เล่นอย่างโน้นเล่นอย่างนี้ ไม่เล่นมันก็ว่า

เราจะให้มันทำมั่งมันก็บอกว่ามันลูกศิษย์รุ่นหลัง มันเล็กกว่า มันไม่ทำ นี่ให้มันทำอะไรซี มันไม่ทำหรอก แล้วมันก็ไม่ทำจริงๆ เพราะอะไร เพราะว่า หลวงน้า คือหลวงพ่อปานนะ ท่านเรียกหลวงน้า หลวงน้าท่านสั่งมันไว้ ห้ามไม่ให้ทำ

มันก็เลยเลิกทำ ไอ้นี่เคารพคำสั่งครูบาอาจารย์จริงๆ ไอ้เราไม่ถูกจำกัดนี่ มันก็เลยใช้ให้เราทำอะไรต่ออะไรเรื่อยไป ชาวบ้านเขาถามว่าไม่โกรธมันรึ ลูกหลาน บอก โกรธมันยังไงไปด่ามันเข้าซี ดีไม่ดีมันล้วงย่ามเอาสตางค์หมด ไม่ได้หรอก ไปด่งไปด่ามันไม่ได้หรอก

ถ้ามันจะว่าอะไร จะใช้อะไรก็ต้องตามใจมัน เดี๋ยวมันไม่ชอบในมันก็หยิบก็ล้วงเอาตามพอใจ เขาก็ถามว่าไม่บาปเรอะ มันจะบาปยังไง มันลูกมันหลาน มันเอาไปแล้วก็เลยนึกให้มันไปเลย ไม่เอาโทษเอาโพยกับมัน นี่เล่าเรื่องตอนต้นนะ สำหรับครูธรรมาภิราม

ทีนี้ถึงเวลาปลุกพระจริงๆ เก้าองค์เข้าไปนั่ง อาตมาเองคิดในใจ ว่าเราก็ไม่มีความรู้อะไร ความดีด้านสมาธิก็ไม่มีอะไร เพราะเป็นคนธรรมดาๆ เป็นพระเดินผ่านหน้านรกไปผ่านหน้านรกมา เดินห่างนรกอยู่ครึ่งนิ้วเท่านั้นเอง ถ้าเผลอเมื่อไรหัวก็ทิ่มนรกเมื่อนั้น ก็เลยนึกในใจว่าเอาพระ 9 องค์นี้องค์ไหนมีอานุภาพมากบ้าง อยากรู้ก็เลยเข้าไปในโบสถ์ เขาปลุกในโบสถ์ ไปนั่งอยู่ท้ายอาสนสงฆ์ สำหรับพระที่ปลุกพระเขาทำเก้าอี้ให้นั่ง เอาไม้ไผ่มาทำเก้าอี้ เขาบอกว่าถ้าปลุกด้วยเก้าอี้ไม้ไผ่มันขลังดี ไอ้นั่นเรื่องของอุปาทาน
ไม่เกี่ยว เรื่องของคนคิด
เมื่อไปนั่งอยู่ท้ายอาสนสงฆ์ตั้งจิตอธิษฐาน อาราธนาบารมีพระพุทธเจ้า คือมองดูพระประธานเป็นกำลัง ขอบารมีพระพุทธเจ้าได้โปรดสงเคราะห์ ข้าพระพุทธเจ้าอยากจะดูอานุภาพจิตของพระแต่ละองค์ที่มานั่งปลุกพระในวันนี้ ถ้ากระแสจิตของบุคคลใด มีขนาดเท่าใด มีอานุภาพอย่างไรก็ขอให้ปรากฏแก่อารมณ์ของข้าพระพุทธเจ้า นึกเท่านี้นะ อธิษฐานเอาตามเรื่อง ตามเรื่องของคนที่ไม่มีฌานสมาบัติชั้นดีอย่างเขาหรืออาจจะไม่มีเลย พออธิษฐานเท่านั้นก็จับลมหายใจเข้าออก ทำจิตสงบนิดหนึ่ง ก็เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ นี่เป็นอำนาจของพุทธานุภาพจริงๆ นะ

ไม่ใช่ความดีของอาตมา เห็นกระแสจิตของพระทุกองค์ใสแจ๋ว เหมือนกับเห็นของในเวลากลางวัน สำหรับกระแสจิตหลวงพ่อนาคนี่พุ่งออกมาใหญ่เหลือเกิน คลุมเครื่องรางของขลังทั้งหมด เรียกว่าแสงสว่างของจิตแทรกลงไปในเครื่องของขลังอยู่ที่ผิดด้านหน้า ยันข้างล่างสุด เรียกว่าคลุมหมด อาบลงไปหมดเลย โพลงสว่างชัด ของพระครูธรรมาภิราม พุ่งออกมาเหมือนหอก เป็นกระแสเล็กแต่พุ่งแรงมาก แสดงว่าพระครูธรรมาภิราม เป็นพระนักเลง ชอบคงกระพันชาตรี ของหลวงพ่อนาคนี่เต็มไปด้วยอำนาจพระพุทธบารมีจริงๆ มีความเยือกเย็นสบายๆ ยังไงชอบกล แต่พระอีก 9 องค์ มองดูไปแล้วกระแสจิตไม่ได้ออกมา เหมือนกับจุดเทียนจุดริบหรี่ ปักอยู่ในอกนั่นเองอยู่เฉยๆ เป็นดวงนิดหนึ่ง แล้วก็อยู่ในอกเฉยๆ ก็นั่งดูอยู่ยังงั้นจนกว่าเขาจะเลิกปลุกกัน

เมื่อถึงเวลา 23 น. เศษๆ ก็หมดสัญญาณการปลุก ความจริงการปลุกพระนี่ ไม่ต้องใช้เวลามาก ถ้าใช้เวลามากแล้วไม่มีผล ควรจะให้พระกำหนดกันเอง ปลุกพร้อมกัน ใครเต็มเมื่อไรก็พัดผ่อนได้เมื่อนั้น แต่ยังไม่ลุกออกมา ยังงี้จะดีมาก แล้วเวลาปลุกพระ ต้องใช้กำลังสมาธิสูงมาก

ถ้าพระได้สมาบัติยังต่ำหรือโยเยอยู่ ยังไม่มั่นคงนัก จิตจะส่ายไปตามกระแสสวด ผลจะไม่ดี แต่ว่าที่ทำกันเวลานี้ ก็มีพระสวดพุทธาภิเศกควบไปด้วย เขาเอาแบบมาจากไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าเอาแบบมาจากไหน แต่ว่ามันจะดีหรือไม่ดีแค่ไหนก็ตามเรื่อง หากมีพระกำลังจิตดีก็ใช้ได้ ถ้าพระกำลังจิตไม่ดีก็เลยนั่งหลับตา อีตอนนั่งหลับตาใครจะรู้ว่าทำอะไรบ้าง บางวัดก็เกณฑ์กันตลอดรุ่งไม่เห็นมีประโยชน์ เคยไปร่วมกับเขาเหมือนกัน ถ้าเกณฑ์ตลอดรุ่งดีไม่ดีก็นั่งหลับเลย

ตานี้ พอเขาเลิกทำพิธี พระอาจารย์ทุกองค์ก็ลงมา พอลงมาเสร็จท่านก็ไปนั่งกันตามหน้าอาสนสงฆ์แต่ไม่ถึงท้าย อาตมานั่งอยู่ทางท้ายกับพระสมุห์สมบูรณ์ พอลงมานั่งกันเรียบร้อย หลวงพ่อนาคก็บอกว่านี่ท่านพวกนี้รู้ไหม ไอ้ขโมยมันมานั่งขโมยอยู่ พระพวกนั้นก็ทำหน้าล่อกแล่กๆ มีพระครูธรรมาภิรามองค์เดียวยิ้ม หันมายิ้มด้วยแสดงว่าท่านรู้ก็เลยยิ้มกับท่าน แต่หลวงพ่อนาคท่านก็ทำเฉย ทำไม่รู้ไม่ชี้ บอกท่านทั้งหลายรู้หรือเปล่า ไอ้ขโมยมันมานั่งขโมยอยู่ ท้ายอาสนสงฆ์ แล้วก็มีญาติโยมคนหนึ่งถามว่าขโมยอะไร ถามขโมยอะไรเจ้าค่ะหลวงพ่อ ท่านก็บอก มันไม่ได้ขโมยอะไรหรอก มันมานั่งขโมยดูใจพระปลุกพระ ไอ้ขโมย มันนั่งอยู่ท้ายอาสนสงฆ์

ตานี้เวลาที่ท่านลงมาแล้วเขาขอพระท่าน ท่านก็แจก เวลาท่านแจกไปขอท่านมั่ง ท่านไม่ให้ บอกไอ้นี่ขโมย ไม่ให้ละ ทำได้อย่างที่เขาทำนี่ ทำได้ไปทำเอาเองซี ท่านไม่ให้ ก็มีพระหลายองค์ท่านมองหน้า

ท่านก็เลยบอกว่าไอ้นี่แหละขโมย ขโมยดูใจพระทุกองค์ มันรู้ ว่าใจพระองค์ไหนเป็นยังไง นี่มันทำได้นะพระนี่ มันทำได้ ทำได้คล้ายๆ ข้าแหละ

แต่ไอ้ข้ากับมันใครดีกว่ากันข้าไม่รู้หรอก แต่วันนี้ท่านผู้ฟังจำไว้นะ ว่าอาตมาไม่ดีเท่าหลวงพ่อนาค แล้วก็ดียังไม่ใกล้หลวงพ่อนาค ยังไกลอยู่นะ เพราะยังเป็นปุถุชนคนธรรมดา ยังเป็นคนปวดอุจจาระ
ปวดปัสสาวะ มีหนาว มีร้อน มีเมื่อย มีหิว มีกระหาย รู้เปรี้ยว รู้เค็ม รู้เผ็ด แล้วมีอารมณ์ เสียงดังบ้าง ดุบ้าง ด่าบ้าง ว่าบ้าง คำสุภาพบ้าง ยิ้มแย้มแจ่มใสบ้าง หน้าบึ้งขึงจอบ้าง

อย่างนี้อย่าชมกันว่าดีนะ เป็นอาการของคนเลว แต่มันยังอยากจะเลวอยู่ก็ปล่อยมันไป ตายเมื่อไร เลิกเมื่อนั้น

เป็นอันว่าเรื่องของหลวงพ่อนาค ยุติกันเพียงเท่านี้ แต่ก็ยังไม่เลิกพูด เวลามันยังไม่หมด วันนี้เห็นจะสรุปงานกันได้แล้วนะ เพราะว่าเทปเหลือนิดเดียว

 

พระเก๊ยังขายได้ ถ้ารู้เขารู้เรา
เมื่อไม่กี่วันนี้ข้าพเจ้าไปเดินงานธงฟ้า มีอยู่แผงหนึ่งเอาพระเครื่องดุแล้วเป็นของสนามมาวางไว้หน้าร้าน พระเหล่านี้ชาวบ้านเขาคุ้นตาหมดแล้ว และก็พิมพ์ไม่สวยด้วย ถ้าไม่ผิดกฎหมาย คนที่สามารถทำพระเหล่านี้ออกมาได้ ถ้าลงพื้นที่เก็บข้อมูลและทำพระเครื่องต่างๆออกมาให้โดนใจในราคาเยาว์ นี่จะขายได้ดีมาก เช่นบางหมู่บ้าน ชาวบ้านเขาอยากได้พระศักดิ์สิทธิ์ประจำหมู่บ้านแบบรูปหล่อ แต่ทางวัดประจำหมู่บ้านไม่มีทุน ทำออกมาแต่เหรียญ ถ้าคนที่ทำพระเลียนแบบผลิตออกมาแล้วเอามาวางขายตามตลาดในหมู่บ้าน ราคาซัก20บาท ยังไงชาวบ้านที่ศรัทธาเขาเช่าแน่ ดีไม่ดีเหมาไปหมดเพราะเขาศรัทธาและเอาไปปลุกเสกใหม่ได้
บางหมู่บ้านอยากได้เหรียญหลวงพ่อคง วัดถนนหักใหญ่ซึ่งเป็นอาจารย์ของหลวงพ่อคูณ แต่พวกเอาพระมาขายตามตลาดเอามาแต่เหรียญหลวงพ่อคง วังสรรพรส แบบนี้ชาวบ้านเขาก็ไม่อยากได้
บางหมู่บ้านเหรียญพระเกจิรุ่นที่เขานิยมหมดจากวัดในหมู่บ้านราคา59บาท ถ้าพวกทำพระผลิตออกมาราคา20บาท ยังไงก็ต้องมีคนเช่า
บางหมู่บ้านอยากได้พระเกจิในพื้นที่แบบพระผงหรือรูปแบบอื่นๆ แต่วัดประจำหมู่บ้านไม่มีไอเดียทำออกมาแต่เหรียญทองแดงหลังยันต์ แต่ก็ยังไม่โดนใจชาวบ้าน บางคนก็อยากให้ด้านหลังเหรียญมีนางกวัก ,มีพระสิวลีหรือพระเกจิรูปอื่นที่ศรัทธาอยู่ด้านหลังเหรียญด้วย
บางหมู่บ้านศรัทธาเจ้าเมือง ก็อยากได้รูปหล่อราคาถูกมาบูชา บางหมู่บ้านแจกน้ำมนต์ในปากจรเข้ที่เชื่อว่าอดีตเจ้าอาวาสไปเข้าสิงห์ แต่หลายๆคนอยากได้รูปหล่อจรเข้ที่เอาไปวางปลุกเสกในปากจรเข้ตัวนั้น ไปบูชาห้อยคอหรือใส่พวงกุญแจ ห้อยกล้องส่องพระ เพราะน้ำมนต์เขามองว่าธรรมดา เป็นต้น
อาเสี่ยคนหนึ่งทำพระสมเด็จตกแตกขณะนำออกมาอวดชาวบ้าน แกเฉยไม่ตกใจ ข้าพเจ้าถามว่าทำไม แกตอบว่าประเทศไทยไม่มีอดพระของศักดิ์สิทธิ์ ไปบ้านหลังไหนก็มี

 

ถ้ารู้แหล่ง ก็ไม่ยาก
ข้าพเจ้า ไปชอบพระเนื้อดินองค์หนึ่ง คล้ายๆกับพระรอด เป็นของคนรู้จักกัน จึงหาพระไปแลกเปลี่ยนด้วย เอาไปให้เขาเลือกดูทุกวัน เพราะเขายังไม่ถูกใจ ผ่านไปห้าวันคนรู้จักกันยอมแลกให้เพราะเห็นว่าข้าพเจ้าชอบ วันต่อมาข้าพเจ้าไปเดินวันที่มีตลาดนัดพระเครื่องในต่า่งจังหวัด แทบเข่าอ่อน อ๊ายหยา!อาตือ มีแม่ค้าวางพระเนื้อดิน เนื้อผงขาย บนโต๊ะ แบบกองๆไว้ เขียนราคาติดกระดาษว่า 5 บาท มันเป็นพระพิมพ์เดียวกันกับที่ข้าพเจ้า เทียวไปแลกเขาอยู่นั่นแหละ องค์สวยกว่าก็มี นึกไปแล้วก็ยังเสียดายพระองค์ที่แลกเขาไปเอามาปล่อยได้ เงินร้อยเดียวก็ยังดี ส่วนเนื้อดินองค์นี้ปล่อยไม่ออก555