เรื่องเล่าของน้ำ(ประสบการณ์นางกวักหลวงตาปลอด นางกวักอันดับหนึ่งของภาคใต้ค่ะ)

วันนี้คุยเอ็มกับเพื่อนของน้ำค่ะ เพื่อนน้ำสอนวิชาให้วิชาหนึ่ง เรียกว่า การลวงถามค่ะ สนุกมาก ๆ แต่น้ำไม่ได้ลวงถามใครค่ะ แต่มีเรื่องตลกมาก ๆ อยากเล่าจัง แค่ให้เพื่อนคนนึงไปสมัครพลังจิต แล้วเข้าไปเป็นสมาชิกในกระทู้นึงมาค่ะ ทำตัวให้ดูกลมกลืน มีวันหนึ่งได้รับ PM มาเรื่องนึง เขาเลยเอาข้อความนั้นมาให้น้ำอ่าน น้ำเลยเข้าใจอะไรอย่างดีเลย หรือจะเรียกแบบศัพท์วิชาการสักเล็กน้อยก็น่าจะดี สายลับค่ะ

 

เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนสนิท เรียนมาด้วยกันค่ะ ปัจจุบันทำงานหน่วยข่าวแห่งหนึ่ง ตอนนี้ไปประจำอยู่ที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ดูเหมือนที่ทำงานเขาจะส่งไปนี่แระค่ะ จำตำแหน่งเขาไม่ได้เหมือนกันว่าตำแหน่งอะไร แต่รู้เพียงว่าซี 4 ค่ะ จบปริญญาโทมาเลยนะค่ะ พอจบออกมาก็มาสมัครเข้ารับราชการที่หน่วยนี้ แล้วก็สอบได้ซะด้วยสิค่ะ เก่งมาก เขาไปอบรมอะไรมา ชอบมาเล่าให้น้ำฟังตลอด ทางเอ็มนี่แระค่ะ น้ำเลยได้เรียนรู้อะไรต่ออะไรไปกับเขาด้วยเลย

 

พูดถึงเรื่องนี้ทำให้อดนึกถึงเรื่องอีกเรื่องนึงไม่ได้ค่ะ เขาบอกกันว่าคนที่คิดจะค้ายาเสพติด ค้าสิ่งผิดกฏหมายทำนองนี้ ถ้าไม่แน่จริง คิดใหม่ได้นะค่ะ อาชีพที่ถูกกฏหมายในเมืองไทยมีมากมาย อย่าไปทำเลยค่ะกับอาชีพผิดกฏหมายทั้งหลายแหล่ มันไม่ได้ช่วยทำให้ตัวเราร่ำรวยขึ้นมาได้เลย แม้จะรอดครั้งแรก แต่ใช่ว่าครั้งต่อ ๆ ไปจะรอดเสมอไปนะค่ะ ขอเพียงตัวเราไม่เลือกงาน หนักเอาเบาสู้เป็นพอค่ะ งานสุจริตอะไรทำได้ทำเลย ได้เงินน้อยยังดีกว่าทำงานทุจริตได้เงินมากเป็นไหน ๆ นอนไม่หลับเต็มตาหรอกค่ะคนประเภทนี้ เคยเห็นบ่อยไปที่คนที่หันมาทำอาชีพผิดกฏหมายแบบพวกค้ายาบ้า ยาอี ยาไอซ์ ครั้งแรกก็อาจรอดเงื้อมมือกฏหมายไปได้ แต่จะไม่มีครั้งที่สองหรอกค่ะ เพราะอะไรรู้ไหมค่ะ ก็เพราะวงการพวกนี้เจ้าหน้าที่เขาก็มีสายของเขาค่ะ แล้วคิดหรอค่ะว่าจะรอดไปได้

 

เรื่องการทำตัวให้ดูกลมกลืนกับสถานที่ กับผู้คน จริง ๆ ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใดเลยค่ะ ในแม่ฮ่องสอนนี่เป็นตัวอย่างอย่างดีเลย จนท.ตร.เอย จนท.ทหารเอย ที่ทำงานด้านการข่าวมักจะไม่แต่งตัวกันหรอกค่ะ บางคนเชื่อไหมค่ะ ปีทั้งปียังไม่เคยสวมเครื่องแบบเลยสักครั้งเดียว แต่งเป็นชาวบ้านธรรมดา ๆ นี่แระค่ะ คงเหมือนกับพวกสายสืบที่ไปจับพวกนักพนันบ้าง จับพวกค้าของผิดกฏหมายบ้างทำนองนั้นแระค่ะ หรือไม่ก็จับพวกลักลอบตัดไม้ทำลายป่า เป็นต้น แต่ก็มีขีดจำกัดอยู่บ้างค่ะ ในจังหวัดแม่ฮ่องสอนเป็นเมืองเล็ก ๆ ค่ะ คนเคยเห็นหน้าค่าตากันมักจะรู้ดีค่ะว่าใครเป็นใคร ใครเป็น จนท. ใครเป็นชาวบ้านธรรมดา ๆ ดูกันไม่ยากค่ะ ไม่เหมือนเมืองใหญ่ ๆ อย่างกรุงเทพฯ แบบนี้คงดูยากมาก ๆ

 

ทีนี้มาฟังนิทานจากเรื่องจริงกันดูสักเรื่องละกันค่ะสำหรับค่ำคืนนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนผู้หนึ่งนี่แระค่ะที่ริอาจจะเป็นสาย แต่พลาดค่ะ เลยต้องเอาชีวิตไปทิ้งไว้กลางป่ากลางเขา

เรื่องมีอยู่ว่า มีชายผู้หนึ่งเป็นคนกะเหรี่ยง ชายคนนี้เป็นคนยังไงน้ำก็เรียกไม่ถูก ดูเหมือนจะรักครอบครัวมาก แต่ดูอีกทางก็เหมือนจะรักเพื่อนฝูงมากเช่นกัน เรียกว่าเวลานึกอยากไปไหนไปเลย ไม่บอกกล่าวใคร ไปทีนึงเป็นหลาย ๆ วันก็มีค่ะ เพื่อนพาไปไหน ไปล่าสัตว์ไป ไปเดินป่าไป ไปหมดค่ะ ชายคนนี้ครั้งหนึ่งเคยโดนตำรวจจับดำเนินคดีข้อหาเสพยาค่ะ ไม่ได้ขายนะค่ะ แค่เสพตามเพื่อนเท่านั้น หลังจากที่ถูกส่งตัวไปบำบัด กลับออกมาก็มี จนท.ทางการนี่แระค่ะมาเรียกตัว แล้วก็มีข้อเสนอให้กับชายคนนี้ ข้อเสนอไม่มีอะไรมากค่ะ แค่จะให้ผลตอบแทนหากชายคนนี้ยอมเป็นสายให้ จนท.ในการบอกข่าวสารให้ทราบเท่านั้นเองค่ะ ชายคนนี้ก็ยินดีเลย เขาก็ข้ามไปฝั่งพม่านั่นแระค่ะ ไปพักอาศัยอยู่กับเพื่อนชาวกะเหรี่ยงเหมือนกัน แต่เป็นคนฝั่งพม่านะค่ะ วัน ๆ ก็ออกป่าล่าสัตว์บ้าง วัน ๆ ก็ไปทำไร่ทำนาบ้าง บางวันไม่มีอะไรทำก็จับปู จับปลาตามลำน้ำ เรียกว่าใช้ชีวิตตามปกติเลยค่ะ แต่ที่ไม่ปกติคือเขามักจะชวนกันออกไปเสพยากันนี่แระค่ะ ไป ๆ มา ๆ ชายคนนี้ก็เลยได้เพื่อนร่วมแก๊งในการเสพอีกหลายรายเลยทีนี้ แล้วไป ๆ มา ๆ กลับกลายเป็นว่าจากเสพก็เป็นคนติดต่อซื้อขายแทนเลยทีนี้กับคนฝั่งโน้นค่ะ การซื้อขายนี้คนซื้อเขาจะไม่ข้ามไปซื้อที่ฝั่งพม่าหรอกค่ะ เขากลัว เขาก็เลยต้องตกลงซื้อขายกันในฝั่งไทย ทีนี้ชายคนนี้เป็นเพียงแค่คนติดต่อเท่านั้น ไม่ได้เป็นคนนำไปส่งนะค่ะ รายแรก ๆ ก็เป็นไปด้วยดี ผ่านฉลุย จนกระทั่งระยะหลังการซื้อขายไม่ลงเอยด้วยดีค่ะ เพราะมีการล่วงรู้ถึงหู จนท.ของเราบ่อยครั้ง โดนจับไปหลายราย บางครั้งก็ต่อสู้กันจนเสียชีวิตก็มี จนกระทั่งคนส่งยาฝั่งโน้นเฉลียวใจค่ะ คิดว่าในพวกเขานี่แระต้องมีหนอนบ่อนไส้แน่นอน แต่ก็ยังหาหลักฐานใด ๆ ไม่ได้ พวกนั้นก็เริ่มสืบเสาะค่ะ จนในที่สุดก็รู้ความจริงว่าชายคนนี้เกลือเป็นหนอนนี่เอง แต่ก็ยังไม่จัดการ จนครั้งล่าสุดก็มีคำสั่งให้เก็บชายคนนี้ นับจากนั้นมาไม่เคยมีใครพบเห็นชายผู้นี้อีกเลยค่ะ เหตุการณ์นี้ผ่านมาได้ร่วมสองปีเศษแล้ว น่าสงสารลูกเมียของเขามาก ๆ ไม่รู้ว่าสามีของเขาเป็นตายร้ายดีอย่างไรเลย (ไหน ๆ ก็เล่าให้ฟังแล้ว ก็เลยเฉลยละกันค่ะว่าชายคนที่น้ำเล่าให้ฟังนี้เป็นคนบ้านแม่สุ)

 

เล่าเรื่องนี้แล้วพาลให้นึกถึงเรื่อง ๆ นึงเช่นกันค่ะ เป็นเรื่องของ จนท.ทางการที่เรียกรับผลประโยชน์จากผู้ทำสิ่งผิดกฏหมายค่ะ จริง ๆมีเยอะมากเรื่องทำนองนี้ ไม่แปลกเลยแม้แต่น้อย แต่ที่น่าแปลกคือ คนที่ทำผิดกฏหมายเห็นกันตำ ๆ ตา แต่อยู่อย่างสบายใจเฉิบได้ ในขณะที่คนจน ๆ หาเช้ากินค่ำ ทำผิดแค่เล็ก ๆ น้อย ๆ จนท.จะเอาเป็นเอาตายเลยทีเดียวค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า มีครอบครัวนึง ทั้งพ่อแม่ลูกเลยครอบครัวนี้ ทำอาชีพทำเฟอร์นิเจอร์นี่แระค่ะ แต่ไม้ที่นำมาทำเป็นไม้หวงห้ามค่ะ โดยว่าจ้างให้คนเข้าไปลักลอบตัดออกมาจากเขตป่าสงวนบ้าง เขตป่าอนุรักษ์บ้าง แล้วมาทำการแปรรูป ทำเป็นเฟอร์นิเจอร์พวกโต๊ะ ตู้ เตียง แหย่ง จนท.ป่าไม้เอย จนท.ตร.เอย รู้กันดีว่าบ้านนี้ทำ แต่เชื่อไหมค่ะ เขาไม่จับกุมกัน คงไม่ต้องบอกนะค่ะว่าเพราะสาเหตุใดถึงไม่จับกุม บางวันอาจเห็นรถ จนท.ตร.บ้าง รถ จนท.ป่าไม้บ้าง เข้าไปขนเฟอร์นิเจอร์ที่บ้านหลังนี้ก็มีให้เห็นบ่อยไปค่ะ แต่กลับคนบางคน หาเช้ากินค่ำ รับจ้างทำงานไปวัน ๆ ไปตัดไม้เพื่อจะนำมาทำฟืน แบกออกมาเท่านั้นแระค่ะ จนท.เห็นเมื่อไรเป็นโดนทุกราย ไม่มียอมความใด ๆ ด้วยค่ะ

 

ถามกันมาหลายท่านเลย ตอบซะเมื่อยมือค่ะ เอาง่าย ๆ แบบนี้นะค่ะ ที่ถามน้ำมาว่า ประสบการณ์นางกวักหลวงตาปลอดดีเยี่ยงไร น้ำไม่ขอตอบมาก แต่ที่ต้องการพูดก็คือ หากไม่มีแม่นางกวักหลวงตาปลอด น้ำจะไม่มีรายได้เพิ่มมากขึ้นกว่าแต่ก่อนเทียบเท่าทุกวันนี้, น้ำจะไม่มีช่องทางหาเงินเพิ่มนอกเหนือได้หลากหลายช่องทางเท่าทุกวันนี้, น้ำจะไม่มีคนที่เชิร์ทกูเกิ้ลแล้วเจอชื่อน้ำ และได้ติดต่อมาเช่าพระจากน้ำเทียบเท่าทุกวันนี้, น้ำจะไม่มีโอกาสรู้จักคนมากมายที่ให้ความช่วยเหลือวัดเช่นทุกวันนี้ และอื่นๆ ตามมาอีกมากมายค่ะ ทุกวันนี้น้ำหาเงินได้อยู่ในเกณฑ์ที่เรียกว่าดีพอควร แต่รายจ่ายน้ำก็มีเยอะมาก ทั้งหมดนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลยหากน้ำไม่มีแม่นางกวักหลวงตาปลอด มีอะไรมากมายหลายเรื่องที่น้ำเล่าให้ใครฟังไม่ได้จริง ๆ ไม่เช่นนั้นน้ำจะเขียนเล่าหน้ากระทู้ให้อ่านกันถึงสิ่งที่น้ำติดต่อ และได้ทำอยู่ ณ เวลานี้ แต่ที่เล่าหน้ากระทู้ได้น้ำก็เล่า

 

ปาฏิหาริย์ใด ๆ จะไม่เกิดขึ้นเลยหากคน ๆ นั้นไม่มีความศรัทธาเป็นที่ตั้ง ไม่นับถือพระที่นำติดตัว คิดแต่เพียงว่าพระเครื่องที่นำติดตัวถ้าศักดิ์สิทธิ์จริงต้องช่วยได้เสมอไป ต้องช่วยให้ร่ำรวยขึ้นมาได้อย่างทันตาเห็น จริง ๆ แล้วไม่ว่าจะแขวนหรือไม่แขวนพระเครื่อง หากตัวเราเองไม่เป็นที่พึ่งของตนเองเสียก่อน ต่อให้ได้พระเครื่องดีเพียงไรก็ไร้ค่า ไม่มีทางจะได้อะไรตามใจปรารถนาอย่างแน่นอนค่ะ

แม่นางกวักหลวงตาปลอดก็เช่นกัน ไม่ใช่ว่าแขวนแล้วจะร่ำรวยขึ้นมาทันทีทันใด น้ำก็เหมือนกัน ไม่ใช่แขวนท่านแล้วจะร่ำรวยเลย ก็เปล่าค่ะ แต่สิ่งที่น้ำได้รับจากการที่นำพระเครื่องนางกวักหลวงตาปลอดติดตัวถ้าให้น้ำบอกชัด ๆ ไปเลย สิ่งนั้นก็คือ เมื่อถึงเวลา วันหนึ่งสิ่งดี ๆ จะค่อย ๆ เริ่มเข้ามาสู่ชีวิตเราทีละเล็กทีละน้อย เหมือนที่น้ำประสบอยู่ทุกวันนี้ น้ำมองทุกอย่างด้วยสายตาที่มองการณ์ไกล ทำให้สบช่องทางที่จะทำอะไรต่ออะไรหลาย ๆ อย่างพร้อม ๆ กัน ทั้งที่เมื่อก่อนก็มีเพียงไม่กี่อย่างที่มองเห็น แต่เด๋วนี้ไม่ใช่ค่ะ น้ำมองเห็นอะไรดี ๆ หลายเรื่องที่คิดไว้แล้ว เมื่อถึงเวลาที่จะทำ น้ำเชื่อว่าสิ่งที่น้ำคิดไว้จะทำให้น้ำได้อะไรดี ๆ เพิ่มขึ้นกว่านี้อย่างแน่นอน นี่แระค่ะสิ่งดี ๆ ที่น้ำได้รับจากการบูชานางกวักหลวงตาปลอด วัดหัวป่า จนเด๋วนี้น้ำไม่เคยมองหาพระเครื่องอื่นใดเลย และในใจน้ำก็จะมีแต่พระนางกวักหลวงตาปลอด วัดหัวป่า กับลุงไข่ วัดเจดีย์ ติดตัวเท่านี้เอง

 

ในส่วนตัวของน้ำ ถ้าถามน้ำว่า น้ำมีประสบการณ์กับพระเครื่องอะไรมาบ้าง มาฟังเลยละกันค่ะ

1. พระหลวงปู่บุญ พิมพ์เศียรโล้นสะดุ้งกลับ สำหรับประสบการณ์พระเครื่องของท่านน้ำไม่กล่าวมากความค่ะ เพราะเจอมาเยอะค่ะ แต่ที่น้ำไม่นำติดตัวมีสาเหตุเดียวเท่านั้นเอง พระเครื่องของท่านที่พ่อให้น้ำมา 5 องค์ แต่ละองค์ราคาสูงมาก ๆ ค่ะ กลัวหาย น้ำเลยไม่นับรวมพระเครื่องหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ในที่นี้ค่ะ
2. นางกวักหลวงตาปลอด วัดหัวป่า ประสบการณ์เด่นชัดด้านการทำมาหากิน และสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต จนเด๋วนี้น้ำชินไปซะแล้วว่าทำไมเด๋ว ๆ ก็มีคนโทรมา ซึ่งคนที่โทรมาหลายต่อหลายคนนำเรื่องที่ดีมาก ๆ มาสู่น้ำ แต่ไม่ขอเล่านะค่ะว่าเรื่องอะไร
3. ลุงไข่ วัดเจดีย์ ประสบการณ์เคียงข้างกับแม่นางกวักหลวงตาปลอด วัดหัวป่า เรียกว่าเป็นตัวช่วยเสริมด้านการทำมาหากินอย่างดีเยี่ยมเลยค่ะ
4. พระผงครูบาผาผ่า รุ่นแรก ประสบการณ์เด่นชัดด้านแคล้วคลาด น้ำเจอมากับตัวเองจนปฏิเสธไม่ได้
5. พระเครื่องหลวงปู่ทวด วัดช้างไห้ ประสบการณ์ด้านแคล้วคลาดเคียงคู่กันมากับพระผงครูบาผาผ่ายังไงยังงั้นเลยค่ะ เด่นชัดสุด ๆ

ทั้ง 5 องค์นี้ที่น้ำกล่าวถึง ก่อเกิดประสบการณ์มาจนนับไม่ถ้วนแล้วค่ะ

 

มีหลายท่านเคยถามน้ำมาก่อนนี้ว่า ประสบการณ์อะไรบ้างที่น้ำเล่าให้ฟังไม่ได้ ที่น้ำบอกว่าขอไม่เล่าตรงจุดนี้ น้ำไม่เคยตอบใครแม้แต่ท่านเดียวมาก่อนค่ะเรื่องนี้ เพราะบางสิ่งที่น้ำได้รับมามันมีค่ามากค่ะ น้ำไม่สามารถที่จะนำมาเปิดเผยให้ได้รับรู้กัน แต่มีบางสิ่งที่น้ำพอเปิดเผยได้น้ำก็เปิดเผย หวังว่าคงเข้าใจกันนะค่ะ

 

บทความสาละวินดีมากๆ เลยครับ

เรื่องจนท กับชาวบ้าน + ผิดกดหมาย ถูกกดหมาย เท่ากับ ต้องรู้จักเข้าคนให้ถูกที่ บ้านผมก็มีเหมือนกัน

เค้าเข้ามาเพื่อสูบเลือดคนที่ไม่มีทางสู้เท่านั้นแหละครับ ไม่ได้เข้ามาเพื่อนรับใช้ประชาชน

 

ขอบคุณค่ะคุณ jompjamp แต่บทความนั้นน้ำไม่ได้เขียนนะค่ะ ไปก๊อปเขามาให้อ่านกันค่ะ แต่เบื้องลึกนี่น้ำพอรู้ข้อมูลมาละเอียดทีเดียว น่าสงสารชาวบ้านแถวนั้นมาก ๆ อยู่มายาวนาน วันดีคืนดีกลับมีคนของทางการเข้าไปประกาศว่าจะสร้างเขื่อน นี่แระค่ะการทำงานของ จนท.รัฐ เขาทำงานกันแบบนี้ ไม่เคยเห็นหัวอกของชาวบ้านที่เขาอาศัยอยู่ในพื้นที่นั้นมานานแสนนานตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายเลยทีเดียว ไม่ช้าเขื่อนสาละวินก็จะเกิดขึ้น ทีนี้คงจะมีคนหลายร้อยหลายพันครอบครัวต้องได้รับผลกระทบเต็ม ๆ จากนโยบายของทางภาครัฐอย่างแน่นอน

 

เรื่อง จนท.รัฐ กับชาวบ้าน น้ำว่ามีทุกที่ค่ะที่มีเรื่องระหองระแหงกันร่ำไป ยกตัวอย่างง่าย ๆ เลยละกันค่ะ วันหนึ่งมีข้าราชการสังกัดหน่วยข่าวท่านนึง ระบุไปเลยชัด ๆ เป็น จนท.ทหารพราน ได้ใช้รถของทางราชการขนไม้แปรรูปมาเต็มคันปิคอัพ เอาผ้าใบคลุมไม้พอเป็นพิธี รถวิ่งมาถึงบริเวณบ้านแม่เตี๋ย เลยไปนิดหน่อย พ้นจากหมู่บ้านไปประมาณ 2 กิโลได้ ก็มีรถตามหลังวิ่งมาจนทันเป็นรถของ จนท.ป่าไม้สังกัดหน่วยรักษาพันธ์สัตว์ป่าและพรรณพืช ......คนในรถของป่าไม้ได้ส่งสัญญาณให้รถคันหน้าหยุดเพื่อจะตรวจค้น เขาคงได้รับแจ้งว่ารถคันนี้บรรทุกไม้แปรรูปนี่แระค่ะ หลังจากที่รถของทางทหารคันนี้หยุดให้ตรวจ ลองเดาดูละกันค่ะว่ามีอะไรเกิดขึ้น ถ้าเป็นชาวบ้านธรรมดาหรอค่ะ ป่านนี้เสียค่าปรับอาน ไม่ก็โดนขังคุกไปแล้ว แต่ให้โชคดีรถคันนี้เป็นรถทหารพรานซะอีก เรื่องนี้ก็จบลงตรงที่ทหารพรานคนนี้ควักเงินจ่ายให้ป่าไม้ไปสองพันบาท แถมป่าไม้คนนี้ยังอำนวยความสะดวกในการขนย้ายซะอีก เลวสิ้นดีไหมค่ะ ปัจจุบันหรอค่ะ จนท.ป่าไม้คนนี้ย้ายไปอยู่ต้นน้ำค่ะ (หน่วยงานต้นน้ำในสังกัดกรมป่าไม้นี่แระค่ะ)

 

แต่อีกเคสหนึ่ง ชาวบ้านธรรมดา ๆ คนหนึ่งเข้าไปตัดไม้ท่อนหนึ่งเพื่อจะนำมาเป็นฟืนหุงหาอาหารกิน แต่โชคร้ายไม้ที่ตัดอยู่ในเขตอนุรักษ์พอดี พอออกจากป่ามาเท่านั้น จนท.ป่าไม้รอเลย รู้ไหมค่ะเขาทำอย่างไร เขาไม่ทำอะไรมากหรอกค่ะ แค่ขู่ตะคอกชาวบ้านคนนี้ไปว่า ให้รีบไปหาเงินมาให้ 5000 บาท มิฉะนั้นยาวแน่ ๆ เรื่องนี้ก็จบลงตรงที่ชาวบ้านคนนี้ต้องเอารถมอเตอร์ไซด์ไปจำนำเขาวันนั้นเลยค่ะ ถามว่าชาวบ้านผิดไหม ผิดค่ะ แต่อย่าลืมไปอย่าง เขามีกฏระเบียบค่ะ การจับกุมดำเนินคดีกับผู้ที่ลักลอบตัดไม้ ไม้ของกลางต้องมีปริมาตรเกิน 0.2 ลบ.ม.ขึ้นไปค่ะ หากปริมาตรไม่เกิน 0.2 ลบ.ม.ถือว่าไม่ผิดนะค่ะ แต่ไม้ที่ชาวบ้านคนนี้ตัดแค่ไม้ท่อนเล็ก ๆ ที่ล้มโค่นลงมาแล้วเท่านั้นเองค่ะ แล้วแบบนี้ไม่เรียกว่ากลั่นแกล้งเพื่อจะรีดเอาเงินหรอค่ะ เขาอาศัยหากินกับชาวบ้านที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่นี่แระค่ะ

 

น้ำถึงบอกไงค่ะ อาวุธสงครามไม่ใช่อันเล็ก ๆ แต่ทำไมสามารถนำเข้ามาในพื้นที่ได้อย่างง่ายดายโดยไม่ถูกจับกุม แล้วทำไมยาเสพติดมันถึงได้แพร่กระจายไปนอกพื้นที่ได้อย่างสบาย ๆ คงเดาได้ใช่ไหมค่ะ วันหลังเขียนถึงเรื่องนี้จะเล่าอะไรให้ฟังสักเรื่องค่ะ แค่เรื่องเล่าของคน ๆ นึงที่ใคร ๆ พากันเรียกเขาว่า เจ้าพ่อ แต่คงมีคนน้อยคนมากที่รับทราบว่าเบื้องหลังของเจ้าพ่อคนนี้ชั่วร้ายสุด ๆ ทั้งยาเสพติด ทั้งอาวุธสงคราม เลวสารพัดเลยค่ะ ไม่เช่นนั้นคงไม่สั่งเสื้อเกราะไปหลายตัวแล้ว ทั้งที่ตัวนึงตั้ง 25000 ทีเดียว

 

น้ำอยากถามพวก จนท.การไฟฟ้าฝ่ายผลิตจังเลยว่า โครงการสร้างโรงไฟฟ้าพลังน้ำเขื่อนสาละวินที่เป็นความร่วมมือระหว่างไทยกับพม่า มั่นใจได้แค่ไหนว่าหากการก่อสร้างแล้ว เราจะได้คุ้มเสีย นี่แระค่ะความอัปยศอย่างยิ่งยวดเลย โครงการพวกนี้ไม่เพียงแต่จะทำลายระบบนิเวศเท่านั้น ยังส่งผลกระทบต่อกลุ่มชาติพันธ์ที่อาศัยสองฝั่งลำน้ำสาละวินมาแต่ดั้งเดิมต้องจบสิ้นอนาคตลงไปเลยทีเดียว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ารัฐบาลเอาอะไรคิด หรือเขาคงคิดว่าพวกกลุ่มชาติพันธ์เหล่านั้นเป็นเพียงชาวบ้านจน ๆ ที่อยากจะเสือกไสไล่ส่งไปไหนก็ได้ เขาคงไม่รู้หรอกค่ะว่าพม่าจะใช้ตรงจุดนี้มาทำลายล้างผู้คนสองฝั่งลำน้ำสาละวินให้สิ้นเผ่าพันธ์ไปเลย

 

วันหลังจะมาเขียนให้อ่านกันค่ะว่าเขื่อน 4 เขื่อนที่จะสร้างในลำน้ำสาละวินนั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร โดยเฉพาะเขื่อนท่าซาง ถ้าน้ำจำไม่ผิดนะค่ะ เขื่อนนี้น่าจะเป็นเขื่อนที่ใหญ่ที่สุดในเขื่อนที่จะสร้างครั้งนี้ค่ะ

 

วันนี้ดึกแล้วขอตัวก่อนค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR class=Header><TD>December 26, 2010 9:06:19 PM</TD></TR><TR class=Header><TD class=ReadMsgHeaderCol1>To: </TD><TD>คุณน้ำแม่นางกวัก (usawadee1@hotmail.com)</TD></TR></TBODY></TABLE>






Microsoft SmartScreen marked this message as junk and we'll delete it after ten days. Wait, it's safe!




<META name=Generator content="Microsoft SafeHTML"><STYLE>.ExternalClass .ecxhmmessage P{padding:0px;}.ExternalClass body.ecxhmmessage{font-size:10pt;font-family:Tahoma;}</STYLE>คุณน้ำมีผ้ายันต์ม้าเสพนางครูบาบุดดาหรือป่าวคับ แบ่งหั้ยพี่เช่าบ้างนะคับ ผืนเท่าไรคับถ้ามี ขอเลขที่บ/ชด้วยนะคับจะได้โอนไปหั้ย แล้วจิ้งจกลพ.หน่ายมีหรือป่าวถ้ามีเท่าไร ขอด่วนนะคุณน้ำ

จิ้งจกหลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้งไม่มีเลยคะ แต่ผ้ายันต์มีหลายผืนค่ะ เด๋วน้ำตอบทางเมล์ให้ทราบนะค่ะ

 

://palungjit.org/private.php

This is the message that was sent:
***************
ตกลงองค์นี้ ของเลข บ/ช ด้วยครับ
คุณ น้ำ ช่วยแนะนำวัตถุมงคล ของลป.หมุน ให้สักชิ้นสิครับขอหลักร้อยก็แล้วกัน
ที่จัดส่งสินค้า

รายการนี้น้ำขออนุญาตไม่ลงชื่อผู้จอง และรายการของหน้ากระทู้นะค่ะ