เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

ทีแรกก็สงสัย..เพราะยังไม่เคยเห็นใครตั้งใจเอากล้วยตานีมาปลูก
ยันหน้า บ้าน ยันท้ายบ้าน..ต้องเป็นคนพิเศษ
มีพลัง.ควบคุมเขาได้.
พอดี แม่ของเขา อายุ ราว35 ปี กลับมา..
เขาก็แนะนำเราให้รู้จักแม่เขา
เราก็สัมผัสพลังแม่เขาได้..พอๆๆกับลูกชาย ตัวเก่งเลย
.............................................................
คุยสักพัก..เขาก็ บอกว่า แม่เขา เป็นร่างทรง พระแม่อุมา.
เป็นร่างทรงเป็น อาชีพเสริม...มิน่า เลี้ยงตานีสองคนไว้ในบ้านได้
....................................................................
ตอนหลังๆๆนี่..เวลามีคนเชิญให้ไป ตรวจบ้าน
แทบทั้งนั้น..ทั้งบ้านทั้งคน..เป็นคนพิเศษ
ให้เราไปตรวจความพิเศษ นั่นเอง.
เพื่อเขาจะได้ แน่ใจในสิ่งที่ เขาสัมผัสได้เอง
หรือ ยืม จิตเรา ไป สำรวจและยืนยัน ความพิเศษ นั่นเอง
.............................................................
โอย..เหนื่อย...เหนื่อย....เหนื่อย
เอ็ม 150 กับ เกเตอเรด..อย่างละขวด ซิ!!!!
..............................................................
(มีต่อ)

 

ขอบคุณ คุณตัวกลมๆ มากนะคะ ถ้ามีโอกาสได้ขึ้นไปกรุงเทพ รับรองไม่พลาดแน่ค่ะ ส่วนชื่อก็ เอามาจากนิยายเกาหลีอ่ะค่ะ พิมพ์ยากหน่อยนะคะ ^^

 

ครั้งแรกที่สัมผัส นางตานีที่วัด หัวตะพาน นานกว่าสี่ปีมาแล้ว
ไม่รู้ว่า เวลาผ่านไป ..เธอยังอยู่หรือ เปล่า..หรือ ย้ายไปไหนแล้ว
ก็เดินเข้าไป ด้านหลัง ศาลาที่ว่า....ไม่มีผู้คนมายืนรอ ขอโชค
ใช้ตาในมอง..ก็พบว่า เธอยังอยู่..สวยเหมือนเดิม
ก็ทักทายกัน ตามประสา คนที่คุย ทะลุมิติกันได้
.......................................................................
พอดี สมาชิกอีกสองคน คือ จิรศักดิ์ และวิษณุ
เพิ่งสร็จจากการกราบหลวงปู่..กำลังเดินไป-เดินมา
และไม่เคยมีประสบการ ในการสัมผัสและคุยกับ นางตานี
ที่อยู่ในต้นกล้วยตานี...อยากจะให้เขาเรียนรู้
ก็เรียกให้มา ที่ กอต้นกล้วย..บอกให้เขาลองสัมผัส ดู
.............................................................
ทั้งสองคน สัมผัสได้ ตามที่ คาด
แต่ท่าทางเกร็งๆๆ..คงจะกลัวว่า นางตานี จะตามมานอนด้วย
จึงไม่กล้าเข้าไปใกล้ๆๆนัก
..............................................................
อีกจุดหนึ่ง ที่เรายังไม่ได้ ไปดู...คือ รูปปั้น ของ หลวงปู่ และศิษย์เอก
ที่อยู่ ด้านหน้า ริมถนน...เราก็ค่อยๆๆพากันเดินไป
รูปหล่อ เป็น โลหะหล่อสูง 7 เมตร..เรียกว่า ต้องแหงนคอบ่า ตั้ง
ลองสัมผัสพลัง..อ้อ...ไม่มี เพราะ ทั้งหลวงปู่ และศิษย์เอก
ถอดจิตไปอยู่ที่รูปปั้น ขนาดเท่า ตัวจริง ที่อยู่ในศาลา
......................................................................

 

มองดู โครงสร้างหลังคา ที่ ค่อนข้างจะออกแบบหนาแน่นเกิน
รับน้ำหนักได้มากกว่า 50 ตันกระมัง...
ทั้งๆๆที่หลังคาจริง น่าจะไม่เกิน 10 ตัน
ดูอีกที..ตามเสาปูนเริ่มมีคราบเขม่า คราบน้ำฝน จับหนา
แปลว่า ..ตากแดด ตากฝนมามากกว่า สามปีเป็นอย่างน้อย
..................................................................
ทั้งๆๆที่ เชื่อว่า การรวบรวมเงินไม่มากก็น่าจะสร้างได้ แล้ว
จึงเดินกลับมาที่ศาลา..พอดีพบเจ้าอาวาสที่พอดี เดินออกมากุฏิ
มาพบกัน ก็ กราบทักทายกัน...เพราะจำกันได้ ว่า ในตอนต้นๆๆ
ข้าพเจ้าช่วยเอาข่าวการหล่อ องค์พระลงใน หนังสือ โลกลี้ลับ
ทำให้มีผู้คน มาช่วยกันบริจาค เงิน สิ่งของ ทำบุญกันมากมาย
...................................................................
ถามท่านว่า เหลือแค่หลังคา...แช่อยู่สามปี..ยังสร้างไม่เสร็จ หรือ
ท่านตอบว่า.."..เงินนั้นน่ะ มากพอแล้วที่จะสร้าง.....
แต่เลยขึ้นไปนี่ เป็นอำเภอเล็กๆๆ..ขาดแคลนโรงพยาบาล อนามัย
หลวงปู่มาเข้าฝันบอกว่า ให้ช่วยสร้างโรงพยาบาลก่อนเพราะจำเป็นกว่า
เลยเทเงินทั้งหมดที่ได้สามปีไป สร้างโรงพยาบาลตามที่หลวงปู่ บอก..."
..........................................................................

 

โอ้..โฮ..ขนาดหลวงปู่ ละสังขารไปแล้ว..
ก็ยังห่วงลูกหลาน ชาวสิงห์บุรี /ชาวชัยนาท
เรื่องการเจ็บไข้ได้ ป่วย และสุขภาพโดยรวม
จึงได้ให้เอาเงินไป สร้าง โรงพยาบาลก่อน ทำหลังคาให้ ท่าน
..............................................................
ดูแล้ว ท่านก็ไม่ได้ เดือดร้อน เพราะ รูปปั้นข้างนอก ตากแดด ร้อน
ก็หลบมาอยู่ที่รูปปั้น เท่าขนาดจริงที่อยู่ข้างใน..สะบายๆๆๆ
คนที่ผ่านมาเห็นขาดหลังคา ก็จะรีบกันเข้ามาทำบุญ
เพราะอยากจะให้ หลวงปู่ สะบายๆๆ..เงินก็จะเข้ามาเร็ว และมาก
...................................................................
ดูจนครบแล้ว ก็เตรียมตัวออกเดินทางต่อ
แต่ แฮะ..แฮะ..คนขับ... คุณ จักรพล ยังงอแงเป็นเด็กๆๆ
อยู่ที่หน้ารูปปั้นเสด็จเตี่ย..เหมือนไม่ยอมจากนายเก่า เลย
ก็ต้องบอกว่า..เราจะไปกันแล้ว...ให้ไปกราบที่รูปปั้นด้านหน้าเสียด้วย
....................................................................
จักรพล...ก็ค่อยๆๆยืดตัว ออกเดิน แบบเอียงไป เอียงมา
เหมือน คนเมาเหล้า..หายไปด้านหน้าสักพัก ก็เดินกลับม่า..
.เอียงเหมือนเดิม..มานั่งแมะที่โคนต้นโพธิ ที่ จอดรถหลบแดดไว้
เราสามคนดูแล้ว..จะขับรถ ต่อไหว หรื๊อ..ต้องไปอีกไกล
.............................................................
ในที่สุดพวกเรา สามแรงแข็ง ขัน ก็ รวมตัว ล้อมจักรพลไว้
ปล่อยกำลังภายในเข้าให้เต็มตัวแบบที่ พวกเส้าหลินเขาทำกัน
ได้ ผล แฮะ..ตาลุก ตาสว่าง ได้ อย่างดี
จึงขับรถออกจากวัด ไป ยัง วัดที่อยู่ในโปรแกรมต่อไป
......................................................................
(มีต่อ)

 

โอ้..โฮ..ขนาดหลวงปู่ ละสังขารไปแล้ว..
ก็ยังห่วงลูกหลาน ชาวสิงห์บุรี /ชาวชัยนาท
เรื่องการเจ็บไข้ได้ ป่วย และสุขภาพโดยรวม
จึงได้ให้เอาเงินไป สร้าง โรงพยาบาลก่อน ทำหลังคาให้ ท่าน
..............................................................
ดูแล้ว ท่านก็ไม่ได้ เดือดร้อน เพราะ รูปปั้นข้างนอก ตากแดด ร้อน
ก็หลบมาอยู่ที่รูปปั้น เท่าขนาดจริงที่อยู่ข้างใน..สะบายๆๆๆ
คนที่ผ่านมาเห็นขาดหลังคา ก็จะรีบกันเข้ามาทำบุญ
เพราะอยากจะให้ หลวงปู่ สะบายๆๆ..เงินก็จะเข้ามาเร็ว และมาก
...................................................................
ดูจนครบแล้ว ก็เตรียมตัวออกเดินทางต่อ
แต่ แฮะ..แฮะ..คนขับ... คุณ จักรพล ยังงอแงเป็นเด็กๆๆ
อยู่ที่หน้ารูปปั้นเสด็จเตี่ย..เหมือนไม่ยอมจากนายเก่า เลย
ก็ต้องบอกว่า..เราจะไปกันแล้ว...ให้ไปกราบที่รูปปั้นด้านหน้าเสียด้วย
....................................................................
จักรพล...ก็ค่อยๆๆยืดตัว ออกเดิน แบบเอียงไป เอียงมา
เหมือน คนเมาเหล้า..หายไปด้านหน้าสักพัก ก็เดินกลับม่า..
.เอียงเหมือนเดิม..มานั่งแมะที่โคนต้นโพธิ ที่ จอดรถหลบแดดไว้
เราสามคนดูแล้ว..จะขับรถ ต่อไหว หรื๊อ..ต้องไปอีกไกล
.............................................................
ในที่สุดพวกเรา สามแรงแข็ง ขัน ก็ รวมตัว ล้อมจักรพลไว้
ปล่อยกำลังภายในเข้าให้เต็มตัวแบบที่ พวกเส้าหลินเขาทำกัน
ได้ ผล แฮะ..ตาลุก ตาสว่าง ได้ อย่างดี
จึงขับรถออกจากวัด ไป ยัง วัดที่อยู่ในโปรแกรมต่อไป
......................................................................
(มีต่อ)

 

หุหุ.....เห็นพวกท่านทั้งหลาย มีตาทิพย์หูทิพย์กัน ชักจะอิจฉาน่ะครับ ตัวกระผมเพิ่งจะได้
วิปัสสนูกิเลสครับ... แต่รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหามครับ

 

งิงิ เห็นพี่บาสแว๊บๆ มาทักทาย กล่าวสวัสดีค่ะ ^^

 

เอารูปมาให้ดูต่อครับ
เริ่มต้นด้วยภาพนี้แล้วกันครับ




องค์นี้คือองค์ใหญ่ที่ตั่งท้าแดดอยู่ครับ



อีกรูปครับ
เนื่องจากสมาชิคท่านหนึ่งของเราคือ อาจักรพล
ที่ไปด้วยได้มีการพูดเปลยๆว่า ถ่าวันนี้ได้ตาที่สามก็ดี
ขอเปิดแค่ 24 ชม.ก็ได้ เพราะรู้ว่าจะได้เห็นอะไรดีๆเยอะ
ก็เลยถามเบื่องบน เมื่อข้างบนอนุญาตฺิเลยจัดให้ จึงได้เกิดอาการ
อย่างที่อาจารย์เล่าให้ฟังครับแล้วอีกอย่างนึง คือตลอกที่อยู่ที่วัดนี้
อาจักรพลเดินไปไหนมาไหนไม่ได้ลืมตาเลย เดินหลับตาตลอดเลย 5-5-5






ไม่มีหลังคาครับ ถ้าใครสนใจช่วยทางวัดก็เชิญครับ

 

หู้ววว... อ่านจนเกือบลืมหายใจ....

 

หู้ววว... อ่านจนเกือบลืมหายใจ....

 

รูปแรกที่..วิษณุ เอาขึ้นมา มีรูปหลวงปู่ศุข ยืนถือไม้เท้า
คนที่ถ่ายติด ก้มเห็นแต่หลัง ใส่เสื้อ ยีน สีฟ้า
นั้นแหละครับ..คุณ จักรพลศิษย์เก่า..นั่งหมอบอยู่ตรงนั้นตลอด
เดินเหม่อๆๆ ตาลอยๆๆๆ..ขับรถต่อได้ หรือเปล่า หว่า

 

เห็นชื่อ สมาชิกมาใหม่ หนึ่งคน ชื่อแปลก เรียกยาก
ZeGiNe Sin ออกเสียงยังไงดี..ภาษาเกาหลี รู้คำเดียว
5-5-5 อารีดัง

ต่อไป จะเรียกเรียกว่า คุณ "เซ กินเลนซ้าย" น่าจะจำง่ายกว่า..เอาน่ะ

 

-..- อาจารย์คะ อ่านว่า (ซี-กาย_ซิน) ค่ะ ไม่ใช่ เซ กิเลนซ้าย เรียก น้องซินดีมั้ยคะอาจารย์ ชื่อที่อาจารย์ตั้งให้ ก็น่ารักนะคะ แต่บังเอิญว่า ฟังแล้วมัน แปลกๆ พิกลค่ะ ^^

... ขอบคุณสำหรับข้อความที่อาจารย์โพสมานะคะ แหะๆ เห็นอาจารย์พิมพ์ชื่อ ZeGiNe_SiN ก็ยิ้มแก้มปริแล้วค่ะ ...

 

ไม่ได้ เข้า มาอ่าน สองสามวัน
ไปบูธ มาวันนี้ อาจารย์ ถามว่าได้ อ่านยัง
กลับมา รีบเข้ามาอ่านต่อ ...

พรุ่งนี้ สงสัยต้องเข้าไปหา อาจารย์ อีกแล้ว ก่อนเดินทางกลับ
จะไปเหมา ดอกไม้อาจารย์...อาจารย์ เก็บไว้ให้ด้วยนะ
คงจะเป็นตอนเที่ยง

เสียดาย สวนทางกะตัวกลม วันนี้ไม่ได้ เจอกัน

 

งานยุ้งมากไม่ได้ไปบูทเลย แย่จริงๆ

 

เรื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้ ตอน ทัวร์ วัด (ต่อ)
.......................................................
ออกจากวัด หัวตะพาน ก็วิ่งกลับที่ ด่านช้าง
เพื่อเลี้ยวซ้ายแยกไป สิงห์บุรี..เพราะเเส้นทางนั้นจะผ่าน บางระจัน
ถนนช่วงนั้น เป็น ถนนระหว่างอำเถอ..จึงมีสองเลน สวนกันได้
แต่จะมีแยก ซ้าย แยก ขวาแยะ..ต้องคอย ขับ ตามป้ายบอกทาง
.................................................................
ใช้เวลาประมาณ 30นาที เราก็มาใกล้ ตามที่ป้าย บอก
"อนุสาวรีย์ วีรชน บางระจัน"..ที่รบยันพม่าได้ ถึง เจ็ดครั้ง
ในยุคเมื่อ 50ปี ที่แล้ว ตอนเช้าๆก่อนเคารพธงชาติ แปดนาฬิกา
เสียงนาฬิกา จากวิทยุ จะดัง ติ๊ก ต๊อกๆๆๆพอแปดนาฬิกา ก็เทียบเวลา
.......................................................................
แล้วจะมีเพลง เพลงหนึ่ง ปลุกใจ มาตลอด เกือบ 20 ปี กว่า จะเลิกไป
นั่นคือ เพลง "ต้นตระกูลไทย"..จะมีเนื้อหา ตอนหนึ่ง กล่าวถึงชื่อ
มหาวีรชนไทย ที่ สู้กับพม่าที่ บางระจัน..หลายคน ที่ จำแม่น คือ
นายหนวดเขี้ยว/ นายทองเหม็น/.............พระธรรมโชติ
...................................................................
รถแล่นมาถึง มองทางซ้าย เห็น ประตูเข้า..ก็เลี้ยวเข้าไป ตามนั้น
มองตรงไป เห็น ภายในจัดเป็นป่าสวนสาธารณะ..เพื่อความร่มรื่น
สองข้างทางเข้า สะอาด ที่ สุดปลายลึกเข้าไป ประมาณ 150 เมตร
มองเห็น กลุ่มรูปปั้น หมู่คน..ยืนตระหง่านอยู่บนแท่น
สูง ขึ้นไปประมาณ 15 ขั้นบันได..มองไม่ชัดว่า ใครเป็น ใคร
........................................................................
ก็ต้องไปจอดรถ ยัง ลานจอดที่กำหนดไว้...ก็ยังไกลพอควร
แดดร้อนเอาการ..แต่ความอยากรู้มากกว่า
จึงต้องยอมทนเดินตากแดด เข้าไป..ใกล้ๆๆ
...................................................................

 

น้องเซกายซิน..มาเฉลยชื่อ ตัวเองแล้ว
แต่เดิม ตอนแปล คิดอย่างนี้
ZeGiNe Sin
Ze = เซ
Gin = กิน (กินซ่าในญื่ปุ่น)
e = เอน
Sin =ภาษาคำนวณวิชา ตรีโกณมิติ อ่านว่า ซาย /ซ้าย
อาจารย์ ก็เลยต้องปรับเป็นภาไทย เพื่อให้ จำง่าย ว่า เซกินเลนซ้าย
จะให้เรียก น้อง "ซิน" ก็ได้
เพราะคำนี้ ก็ดี หมายถึง นางซิน ใน การ์ตูน วอลท์ ดิสนี่ย์
Cinderilla เจ้าหญิงผู้แสนสวย..ก็ได้เช่นกัน...อะโฮ้

 

กี๊สสสๆๆ สมพรปากค่ะอาจารย์ สาธุค่ะ __/\__ แหะๆ ตัวจริงไม่สวยหรอกค่ะ แต่เรื่องจิตใจ การันตีค่ะ จิตใจดีแน่นอนค่ะ ^^ ขอบคุณอาจารย์นะคะ ที่มาตอบให้กำลังใจ ^___________________^

 

วันนี้ นั่งคุยกะอาจารย์ จนปิดบูธ
ได้ ร่วมสัมผัส พลัง ของพระพุทธรูป หลายๆ องค์ ด้วย

สาธุ สาธุ สาธุ