เล่าประสบการณ์เรื่องศีล&ปฏิบัติธรรม ทั้งเรื่องจริงและโดนหลอก

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ PCO_
สำหรับแม่ที่นอนป่วย พี่เปิดเทปเสียงหลวงพ่อเบาๆให้ฟังประจำ จะทำให้ท่านเพลินไปกับเสียงของหลวงพ่อ อย่าให้ใครรบกวน แล้วนำด้ายชาตรี มาผูกข้อมือท่านไว้ป้องกันผีอื่น หรืออกุศลกรรมเข้าแทรก อุทิศส่วนกุศลให้พ่อปู่และบริวารที่รักษาเขตนี้ และขอฝากแม่ให้ท่านช่วยสงเคราะห์ ช่วงสุดท้ายขออย่าให้อารมณ์หลง พร้อมทั้งช่วยกันผีอื่นๆที่เป็นมิจฉาทิฐิให้ด้วย แม่กับพ่อของผม ผมเคยทำแบบนี้ เมื่อท่านตายปั๊ปที่โรงพยาบาล ท่านตรงมาหาผม และกอดผมแน่นก่อนทันที สว่างจ้ายิ่้งกว่าเรามอง สปอรตไล๊ ความสว่างนี่จ้าขนาดมองไม่เห็นท่านเหมือนเรามองสวนหลอดไฟสปอตไล๊ ไม่เห็นด้านหลังของหลอดไฟ แค่รู้ว่าเป็นแม่มาหา

พี่ก็ลองดูนะครับพี่


สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ขอบคุณครับที่แนะนำ ผมเองก็อยากทำอย่างนั้น แม้พระเอาคล้องคอ ทางโรงพยาบาลยังให้เอาออก ยิ่งฟังเทปหลวงพ่อ ยิ่งแล้วใหญ่ แต่ท่านอยู่ในห้อง ไอซียู เขาให้เยี่ยม เช้ากลางวันเย็น ผมจะผัสกับแฟน ไป เช้าเย็นครับ ทีแรก ๒ วัน ผมก็เอาเหรียญท้าวเวสสุวัณ ไปไว้ ข้างตัวท่าน พอเข้าห้องไอซียู ก็เป็นเรื่องยาก แต่ดีครับ ที่พี่แนะนำ ได้ชาตรี เพราะว่ามีอยู่แล้ว ดีเหมือนกัน เผื่อ ผีที่เป็นอันทพาลมารังแก ขอบคุณครับ


({) สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ผมตอบพี่แล้ว ผมจะก๊อบปี้ไปไว้ให้คนอ่านในกระทู้ของผมต่อไป เผื่อมันมีประโยชน์ต่อคนบางคนครับ ท่านแม่ผม ท่านได้ สิ้นใจเมื่อ ตอนเช้าที่ ๘ สิงหาคม ๕๘ เวลา ๔ โมงเช้า ๔๐ นาที เวลา โมงเช้าเศษๆ ผมกำลัง หยุด ซื้อขนมและอาหาร เพื่อไปให้น้องๆที่เฝ้า ท่านแม่ผมที่โรงพยาบาล ซึ่งมาผัสกับหลาน สาว ๒ คน ซึ่งผมให้มาเฝ้าแทนผม แม่ค้ากำลัง หยิบขนมให้ ก็ได้ยินเสียง โทรศัพ ดังขึ้น ผมรับเปิดโทรศัพ ก็มีเสียงน้อง พูดมาว่า พี่ทิด แม่ลมหายใจหยุดเต้น ผมเองตอบน้องไปว่า เอ่อ เดี๋ยวกำลังจะไป

พอไปถึง โรงพยาบาล ท่านแม่ผม พื้นขึ้นมาแล้ว โดยหลับตา หายใจแรง หอบ ก่อนจะถึง โรงพยาบาล พร้อมกับนึกในใจว่า ขอแม่ฟื้นขึ้นมา ให้ผมเห็นใจหน่อยนะแม่ พร้อมนึกถึง หลวงปู่หลวงพ่อท่าน ต่างๆ เมื่อเข้าไปหาแม่ พร้อมกับยกมือไหว้ท่านแม่ผม ดังที่เคย ไหว้ทุกวัน เมื่อเข้าไปหาแม่ ทั้งๆท่านไม่เห็นนี้แหละ เพราะเมื่อก่อนๆโน้น ไม่ได้ไหว้ท่านแบบนี้เลย ด้วยความเป็นทิฏฐิของผม มาคราวนี้ ผมเห็นอะไรหลายๆอย่าง ที่ผมภูมิใจ ที่ว่าจะทำไม่ได้ แต่ก็ได้ทำได้แล้วระดับหนึ่ง ที่เห็นอาการแบบนั้นครับ

 

สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ก็ว่าต่อความเดิม ตอนข้างบนเลยแล้วกันนะครับ เมื่อผมเข้าไปหาท่านแม่ผม ผมก้เข้าไป นวด ฝ่าเท้า ซึ่ง เหงื่อ กาลที่ไหลออกมาตอน หมดลมหายใจ น้องบอกว่า เหงื่อแตก ออกมา มาก ไหลแตกเม็ดใหญ่ๆ นางพยาบาล ได้ ช่วยกัน ปั๊มหัวใจ และอีกคนตัวอ้วนๆขึ้นไปช่วยกันปั๊ม น้องกลัว ตัวแม่จะหักสงสารแม่ ต่างร้องไห้ น้ำตาไหล สงสารแม่ ผมเองไม่เห็นตอนนั้น แต่ยังเห็นน้องๆตาแดงๆอยู่ ผมก้เข้าไป นวด ไห้ ถูที่ฝ่าเท้า เปียกๆแฉะ ออกเหม็นๆ เนื้อ แบบงู ลอกคาบ หลุดออกมา ยุ่ยๆ เป็นกอง พร้อมกับนวดที่แขนมือ ให้ท่านๆ ลืมตามาดู ผมบอกแม่ ในหลายๆอย่าง ให้ท่านคลายตัวลง ได้สักพัก ท่านก็หลับตาลง ด้วยอาการ สบายๆ เมื่อเวลาผ่านไปสักชั่วโมงเศษๆ ผมจึงบอกลาน้องกับบ้าน ที่บ้านเพนด้า

และการนวดครั้งนี้ เป็นกาลนวดลา ท่านแม่ผม เป็นครั้งวาระสุดท้าย ที่ต้องจากกัน ตลอดกาล ไม่มีวันเจอกันอีกครับ นี่ก็ผมขอท่าน กับมา ขอดูใจท่านเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อผมกับบ้าน ได้สักชั่วโมงเศษๆ ผมได้ โทรบอกพี่น้อง ให้มาดูใจท่านเป็นครั้งสุดท้าย ได้แล้ว ซึ่งก็อยู่ในที่ต่างๆกันไป พี่ๆน้องๆก็คือ ลูกๆนั่นเองครับ พอดีน้องสาว โทรมาบอกว่า พี่ทิด จะให้ นางพยาบาล ปั๊บหัวใจแม่อีกไหม ผมตอบน้องไปว่า ไม่ต้องแล้ว ถ้าปั๊บหัวใจแม่ จะทำให้ท่านแม่ กระดูกหักได้ และตัวช้ำไปเปล่าๆ หรือทำให้ ท่านมีทุกขเวทนา มากไป จึงบอกไปว่า ให้แม่ไปอย่างสงบเถอะ ไหนๆท่านก็จะไปแล้ว อย่าได้ให้นางพยาบาล ปั๊มหัวใจอีกเลย ยังไง คงหนีไม่พ้นแน่นอน คือตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

อีกสักพัก น้องผมก็โทรมาหา บอกว่า พี่ทิด แม่สิ้นใจแล้ว เออไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวทิดจะไป ให้ เตรียม ทำเรื่องให้พร้อม เพื่อย้ายแม่ กลับบ้าน เดี๋ยวจะไปหา ซื้อโลงศพ ทางน้องบอกมีคนทางโรงบาลบอก ที่โรงบาลมีหลายราคา ผมบอกเดี๋ยวไปดู เตรียมตัว เตรียมไป เบิกเงิน จัดงานศพ และเอาศพกับบ้านกล้วย ด่านช้าง ใกล้ห้วยขาแข้ง ไปเผา วัดบ้านกล้วย เมื่อผม ไปถึงโรงบาล ต่างสนธนากันหลายๆคน มีคนถามว่า จะเอารถ อะไรไปส่ง ศพ ผมตอบไม่ลังเลสงสัย ก็รถผมนี้แหละ ไม่เห็นไปไรเลย แม่ผม เสียอย่าง เอาศพไปได้สบาย ในไม่ช้า ผมก็ตายเหมือนท่าน นี้แหละ

เมื่อเอาศพแม่ ใส่โลงแล้วผมก็ขับรถ มาที่บ้านผมหมู่บ้านเพนด้าน ไว้สักครึ่ง ชั่วโมง เพื่อเตรียมตัว เสื้อผ้า ไปงานเตรียมงานศพ และผมโทรสั่ง ทางน้องๆที่อยูบ้านกล้วย ให้ไปเตรียมตัว ปักกวาด เช็ดถู ติดต่อกับพระให้เรียบร้อย ไม่ต้องรอ เดี๋ยวจะไม่ทันการ ให้ทุกคน ช่วยกัน ทำโดยเร็ว จะได้ อาบน้ำ ศพ ทันเวลา ดีนะที่ ทางการได้ ลาดยาง ทางลาดชันที่ขึ้นเขา หมดแล้ว คงเดินทางสดวกขึ้น เพราะ บ้านกล้วยเลย อ.บ้านไร่ไป ๓๐ ก.ม. เลย ด่านช้าง ๘๐ โล เพราะมันค่อนข้าง มาทาง อ.บ้านไร่ จึงใกล้กว่าเยอะ เป็นทางลัดครับ

 

เมื่อมาถึง วัดบ้านกล้วย ก็เตรียมตัว กันยกใหญ่ เมื่อเวลา ผ่านไป ใกล้จะ ๕ โมงเย็น จึงยกศพ ออกจาก โลงศพ ขอพูดย้อนหลังนิดหนึ่งครับ หลังจากตาย ๔ โมงเช้า ๔๐ นาที เอาศพ มาถึง วัดบ้านกล้วย ตก ๔ โมงเย็น เมื่อใกล้ ๕ โมงเย็น ยกศพลงมามาขึ้น เตียงรดน้ำศพ ตัวท่านแม่ผม ยังอุ่น นิ่มอยู่เลย ผมจับมือท่าน ก็โอนเอนอ่อนไปมา ซึ่ง ศพ หรือสัตว์ ทั่วไป เมื่อตายแล้ว ๑ -๒ ชั่วโมงนี่ ตัวแขนขา แข็งทื่อแล้ว จับงอไม่ได้ แน่นอน เพราะเคยไปเผาศพ มานับ เป็นร้อยๆศพแล้วเหมือนกัน ถ้าพูดแบบนี้ ๑ ในพัน หรือ ๑ ในหลายๆหมื่น จึงจะเจอะ สักศพ หรือบางคน แก่ ใกล้ตายแล้ว ยังไม่เคยเห็นเลย ก็มี บางคนเขาพูด เกิดมาไม่เคยเห็นแบบนี้เลย



ส่วนผมเคยเห็นมาแล้ว พ่อผมครับ แต่พ่อผมฉีดยากันศพเน่า แต่ก็ยังแข็ง แต่ไม่มาก แบบท่านแม่ผม ส่วนท่านแม่ผม เหมือนคนนอนหลับ ตอนนัน ไม่มีใครคิด และจากหลานชาย เอาโทรศัพ มือถือมาถ่ายไว้บ้าง เดี๋ยว วันหลังคงต้องไปขอไปถ่ายมาไว้ สักหน่อยครับ และเมื่อครบกำหนด วันเผา ตายวัน วันเสาร์ เผาวันอังคาร ตรงกับ วันที่ ๑๑ สิงหาคม ๕๘ ขอลัดๆหน่อยครับ เดี๋ยวจะไป ธุระ ไปเอาคอมให้พระวัดท่าซุงท่านๆ ทำหนังสือธรรมมะ ส่งของ ยังมีเหตุอีก หลายประการ โปรดติดตามอ่านกันต่อไปครับ

 

เมื่อพระเทศ และ สวดพระอภิธรรม จบ พระที่บวชหน้าไฟ และพระที่นิมนต์มา ๓ วัด บ้านกล้วย ๙ รูป หมดวัด วัดม่วงฆะ ๕ รูป ถ้ำเขากะจี ๕ รูป และบวชเณรหน้าไฟ ๖ รูป ผม ได้เคลื่อศพไป ที่เมรุ อีกฝั่งของวัด ก่อนเสร็จ ทางน้องๆได้ ซื้อผ้าไตรมา ๕ ไตรใหญ่ส่วนผม บูชาผาติกรรมที่วัด ครบพระเณรทุกๆองค์ ที่นิมนต์มา ผาติกรรม ไตรละ ๒๐๐ บาท เท่าวัดท่าซุง เป็นต้นแบบ และถวาย สังฆทาน มีพระพุทธรูปไตร จีวรครบชุด อีก ทุกๆคืน ที่สวด พระธรรม วันสุดท้าย อีก ๖ ชุด ๓ ไตร พระเณร ทั้งหมด ๒๕ รูปถวายผ้าบังสกุล ครบ ชุดใหญ่ เรียกว่า บ้านนอก ไม่เคยมีใครจัดมาก่อนเลย

ผมถือว่า จะส่งท่านแม่ผม เป็นครั้งสุดท้าย จนสิ้งขบวนความ เมื่อสักเร่อ ไปเปิดฝาโลง ดู ที่ทำตามแบบฉบับ ของเขา แต่ที่ผมทำกันมา ไม่ได้ มัดตาสังท่านแม่ผม เหมือนศพอื่นๆครับ ผมยื่นมือไปจับ มือแม่ ดู มือยังนิ่ม อยู่เลยไม่แข็ง ผมจับแข่วงไปมาให้คนหลายๆคนดู ทุกคนเข้ามาดูกัน พร้อมบอกว่า แปลกนะ ศพไม่เหม็น ไม่แข็ง เหมือนคนนอนหลับ ยังไงยังงั้น ศพหลายๆสพ ที่ผมเคยไปเผา บางศพหรือหลายๆศพ มีหนอนขึ้นไตร่ ยั้วเยี้ยไปหมดเต็มหน้า บ้างก็เหม็นจนทนไม่ได้ ต้องออกมาจากศพ จะอาเจียร เดี๋ยวมาต่อ วันนี้จะมาต่อให้เสร็ขไปธุระก่อนครับสวัสดี

 

แล้วถ้านิพพานไม่เที่ยง นิพพานเป็นไตรลักษณ์หรืออย่างไร



อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ okใช่เลย
ถามครับ




สวัสดีครับคุณ เรื่องแบบนี้ ไม่ควรถามครับ เพราะมันเกินวิสัย ของปุถุชนคนทั่วไป จะพึงเข้าใจ ถ้าจะถาม เราต้องศึกษามาดีแล้วพอสมควร แก่การปฏิบัติ เพื่อมรรคผลนิพพานมากกว่าครับ คำถามจะทำให้คนหลายๆคนไขว้เขว แต่ก็ดีนะ เมื่อถามแล้วก็จะตอบโดยสังเขป พอให้เข้าใจได้บ้างพอควร เผื่อจะมีประโยชน์ กับคนทั่วไป ไม่มากก็น้อยครับ

คุณถาม แล้วถ้านิพพานไม่เที่ยง นิพพานเป็นไตรลักษณ์หรืออย่างไร

ผมตอบ มันไม่ใช่ทั้ง ๒ อย่าง พระนิพพาน เป็นแดนอัมตะ เป็นของเที่ยง ไม่มีการเคลื่อนย้ายไปไหนอีก ผู้ที่เข้าถึง แดนพระนิพพาน คือดับกิเลส ตัณหา อุปาทาน โลภ โกรธ หลงได้โดยสิ้นเชิง และไม่ยินดี ดับชั่วดี ได้หมดจด อวิชชาทั้งปวง ไม่เหลือจากจิตท่าน เป็นผู้ไกล จากกิเลส เมื่อดับ สังขารไปแล้ว จิตก็เข้าสู่ แดนอันเกษม บรมสุข คือแดนพระนิพพาน ไม่มีการเคลื่อน ย้าย ไปเกิด ณ แดนใดอีก เกิด แก่ เจ็บ และตาย อีกต่อไป พระนิพพาน เป็นแดน ทิพย์พิเศษ จะว่าเป็นเมือง ก็ใช่ จะบอกว่าไม่เป็นเมือง มันก็ไม่ได้ เพราะ ว่าพระพุทธเจ้า ทั้ง หลาย พระปัจเจกะพุทธเจ้าทั้งหลาย พระอรหันต์ทั้งหลาย ท่านอยู่บนนั้น ไม่ว่าหญิง หรือชาย ตัดกิเลสได้แล้ว ย่อมเข้าถึง แดนเกษม เหมือนกันหมด นั่นคือพระนิพพาน

 

ดวงจิตของเรา ก็คือกายใน ที่เข้ามาอาศัยอยู่ ใช้วิบากกรรม คือการกระทำของเราๆท่านๆทั้งหลายนั่นเอง ที่ทำให้มาเกิด เพราะกิเลส ตัญหาอุปาทาน โลภ โกรธ หลง มันมาครอบงำจิต ของเราให้มืดบอด ทำให้จิตเรา ตัวเรา ต้องทำ ทั้งความดี และความชั่ว ก็คือ กรรม ชั่ว กรรมดี นั่นเอง ทีนี้ กรรมทั้ง ๒ อย่าง ก็กำหนด เป็นวิบากกรรม ทำให้ ดวงจิต ของสัตว์ ที่เกิดมา ไปเกิด ตามอำนาจของกรรม ที่ตัวทำมา ทำให้ไปเกิด ในอบายภูมิบ้าง เช่น เป็น สัตว์นรก เปรต อสูรกาย สัตว์เดรัชฉาน นรก เปรต อสูรกาย สัตว์ เดรัชฉาน ก็ยังมี หลายชั้น หลายขั้น เผ่าพันธ์ต่างๆที่เรา พอมองเห็น คือสัตว์ เดรัชฉาน



เกิดเป็นคนก็มีหลายเผ่าพันธ์ หลายชั้นวรรณะ เมื่อกระทำความดี อย่างเลว เกิดเป็นคน อย่างดี ขึ้นมาหน่อย ก็ไปเกิด เป็นเทวดา นางฟ้า ดีขึ้นมาอีก ไม่นิยม การมีคู่ครอง ชอบเจริญสมาธิกรรมฐาน ไม่ว่าหญิง หรือชาย เมื่อตายจากคน ก้ไปเกิด เป็นรูปพรหม มี ๑๖ ชั้น ไม่มีเพศหญิงหรือชาย มีเพศเดียวกันหมด ไม่มีเพศ อยู่อย่างพรหม มีวิมาน คนละหลัง อยู่ด้วย ธรรมปิติ วิหารธรรม และผู้ที่ เจริญ ฌาณสมาบัติ อรูปฌาณ ๔ ก็ไปเกิด ด้วย อำนาจ จากอรูปฌาณ ที่ตน ทำถึง ทำให้ไปเกิดเป็นอรูปพรหม ไม่มีรูป อรูปพรหม มีทั้งหมด ๔ ชั้น เป็นดวงจิต ลอยอยู่ในอากาศ ชั้นของ อรูปพรหม เมื่อหมด บุญ หรือกำลังของฌาณ ที่ตนทำได้ทำถึง เมื่อ หมดบุญ ที่ตนทำให้ไปเกิด ก็หล่น ตุ๊บ เคลื่อนย้ายไปเกิด ในสถานที่ต่างๆอีก ดังที่ อธิบายมาครับ

 

สัตว์ ที่ผมกว่าวมา คือ สัตว์นรก ก็ดี เปรต อสูรกาย สัตว์เดรัช ฉาน คน มนุษย์ เทวดา นางฟ้า แต่ละชั้น พรหม แต่ละชั้น อรูปพรหม ทุกๆอย่างที่กว่าวมา ยังมีการเกิด เคลื่อนย้าย ไปเกิด ในแดนต่างๆ เวียนว่าย ตายเกิด ไม่มี ที่สิ้นสุด หรือจุดจบ ตรงไหนเลย ถ้าจะพูด มันไม่เที่ยงนั่นเอง ถ้ามันเที่ยงจริง ก็ไม่ต้อง เคลื่อนย้าย ไปเกิดในแดนใดๆอีก จริงไหม ทุกอย่างมันไม่เที่ยง มีการเกิด ขึ้น ในเบื้องต้น ตั้งอยู่ในท่ามกลาง และ สลายไปในที่สุด เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปนั่นเอง ที่ผมพิมพ์มา พอจะเห็นเค้าโครงบ้างแล้วหรือยังครับ



ในกรณี เมืองพระนิพพาน เมื่อพระพุทธเจ้า ทั้งหลาย พระปัจเจกะพุทธเจ้าทั้งหลาย พระอรหันต์ทั้งหลาย ท่าน ดับกิเลส ตัณหาอุปทานได้โดยสิ้นเชิง ตัดโลภ โกรธ หลง ตัดดีและชั่ว ไม่ยินดียินร้าย อวิชชาทั้งปวง จึงเป็นผู้หมด กิเลส ดับตัณหา อุปาทานทั้งปวง จิตท่านจึงดับเป็นธรรมว่าง จาก กิเลส ทั้งมวล เมื่อจิตท่านว่าง จาก กิเลส จิตของท่าน ก็เข้าถึง แดนอัมตะ คือแดน พระนิพพาน พระนิพพาน เป็นแดนทิพย์ พิเศษ ไม่มีการเคลื่อนย้าย ไปเกิด ณ แดนใดอีก พระนิพพานจึงเป็น แดนที่ เที่ยงแท้แน่นอน นิพพานัง ปรมังสุขัง พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง


และผมขออนุญาติ ก๊อป ไปไว้ ห้องอภิญญา ห้องกระทู้ผมที่ผมตอบครับ

 

สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ ก็นึกอยากเข้ามา บันทึก ความทรงจำ และ บอกกว่าว ในเรื่อง ของการเกิด แก่ เจ็บ และตาย ให้ พี่ๆน้องๆได้ทราบ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สอนใจ และ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ก็คงไม่พ้น ของกฎของกรรม ชั่ว กรรมดี เช่าเคยครับ วันนี้ก็เป็นวันพระครับ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๙ ไทย และตรงกับ วันที่ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๘ ผมถือโอกาศ อันดีนี้ พูดคุย กับท่านผู้อ่าน และพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน หลายวันแล้ว ที่ไม่ได้เข้ามาต่อ เพียงแวะเวียน เข้ามาดู ว่า ใครจะมาต่อ ที่ผมพิมพ์ไว้ ในห้องกระทู้ของพี่ พีซีโอ

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ บุญทรงพระเครื่อง
สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ ก็นึกอยากเข้ามา บันทึก ความทรงจำ และ บอกกว่าว ในเรื่อง ของการเกิด แก่ เจ็บ และตาย ให้ พี่ๆน้องๆได้ทราบ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สอนใจ และ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ก็คงไม่พ้น ของกฎของกรรม ชั่ว กรรมดี เช่าเคยครับ วันนี้ก็เป็นวันพระครับ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๙ ไทย และตรงกับ วันที่ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๘ ผมถือโอกาศ อันดีนี้ พูดคุย กับท่านผู้อ่าน และพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน หลายวันแล้ว ที่ไม่ได้เข้ามาต่อ เพียงแวะเวียน เข้ามาดู ว่า ใครจะมาต่อ ที่ผมพิมพ์ไว้ ในห้องกระทู้ของพี่ พีซีโอ



พี่พีซีโอ ตอบ ใช่ครับพี่บุญทรงวันนี้วันพระ ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมยุ่งมาก ในเรื่องงานน่ะพี่ งานมันมากเลยได้แต่เข้ามาอ่านอย่างเดียวก่อน สองแก้วแกก็ยุ่งดูงานกันคนละที่ เหนื่อยมากแบบคนชอบยุ่ง ยุ่งแบบคนที่มีภาระ ไม่มีภาระก็ไม่ได้อีก พุทธภูมิมันต้องยุ่งกะชาวบ้านเขา ไม่ยุ่งเขาก็หาว่าไม่ใช่ แต่ก็ยุ่งแค่ขอบเขตที่ยุ่งได้ อะไรที่เกินไปจากขอบเขตเกินกำลัง ก็ไม่ยุ่งกะเขาอีก ปล่อยเขายุ่งกันไป เรายุ่งของเรา
สำหรับบ้านนี้ต้องฝากซือเจ๊ ฝากพี่บุญทรง และทุกๆท่านช่วยแวะๆเข้ามาดูไปพลางๆก่อนเดี๋ยวผมเบายุ่งข้างนอกก็จะมายุ่งในนี้ต่อนะพี่

 

({) จากวันเผาศพท่านแม่ผม นางเจริญ ทองคง ตายวันเสาร์ เผา วันอังคาร เผาเมื่อ วันที่ ๑๑ สิงหาคม ๒๕๕๘ ที่ผ่านมา และขอเล่า ว่า ถ้าท่านผู้ อ่านในกระทู้ ของพี่พีซีโอ ที่ผ่านมา ที่ผมเล่าให้ฟัง ในเรื่องต่างๆ ของท่านแม่ผม ซึ่ง ขอเกิ่นว่า มีน้องสาว ผม ที่อยู่ นครปฐม เคยเล่าว่า วันนั้นคือ วันพระ น้องสาว เล่าว่า ตี ๕ สวดมนต์ไหว้พระ แล้วอุทิศกุศลให้ท่านแม่ผม แล้วเธอได้ บอก พูดว่า แม่ จะทรมานลูกหลาน ทำไม หรือ จะทรมาน ตัวเองทำไม จะไปก็ไป เถอะ อย่า ทรมานตัวเองเลย แล้วน้องสาวผม ก้ได้ยิน เสียงท่านแม่ ผม พูดมาว่า

กูนั้น มันอยากตาย แต่มันไม่ตาย น่ะซี แล้วจะให้ทำอย่างไร


จริงๆ ลูกของน้องสาวผม เจ็บป่วย ก่อน ท่านแม่ผม เป็นเดือน เธอ พึ่ง อยู่ ม. ๒ เอง อายุ ประมาณ ๑๔ ปี เธอสนใจ เรื่องธรรมะมาก เป็นกรณี พิเศษ ซึ่ง เมื่อ แม่เขา น้องสาวผม พามา วัดท่าซุง ทำบุญ และแวะบ้านผม เธอ บอกว่า สบายใจมาก เป็นสุขใจ อยากจะมาบ่อยๆ เธอมากราบหลวงพ่อ ที่วัดท่าซุง นี่น้องสาวเล่าให้ฟัง และหลายสาว ยัง สอบ นักธรรม ตรี โท เอก ได้อีกด้วย ถ้าจะพูดแล้ว แหมเก่งกว่าผมอีกครับ ซึ่งผมเอง ไม่เคยได้แม้แต่ นักธรรมตรี หลานสาว เรียนทั้ง ทางโลก และทางธรรม

 

เมื่อเผาท่านแม่ผมเสร็จ ขอเล่าย้อน ไปหา หลานสาว ที่ป่วยอยู่ เธอก็ป่วยหนักลงไปตาม ลำดับ ใครๆว่า ทำไม เอาหลานสาวไปงานศพด้วย แต่ไม่ได้เข้าไป ดูศพยาย ไปอยู่บ้าน น้องสาว ที่บ้านกล้วย ผมบอก ให้พาหลานไปพักผ่อน อย่า วิ่งขึ้น วิ่งล่อง แต่เธอ กับพาลูกๆ ไปนครปฐม แล้วขึ้นมา ทำงานศพแม่ โดยนั่งรถ เมล์มา คนเดียว จนเสร็จงาน แต่ จะกับ ไปหาลูกดูลูกวันเผาแม่ ผมบอกว่า วันนี้จะเผาแม่แล้ว ถึงอย่างไร มึงไป ก็ช่วยอะไรไม่ได้ ควรเผาแม่ก่อนแล้วค่อยกับไป ให้ ผัว ดูลูกๆ แทน ไปบ้านเขา อาการเลยหนัก เพราะคนป่วยอยู่แล้ว โดนลมและแดด จึงเข้าโรงพยาบาล นครปฐม อาการทรงๆทรุดๆ นี่ก็พึ่งเข้า ห้องไอซียู มาได้ อาทิตย์ เศษๆ พออาการดี เพราะ ญาติมาเยี่ยม หมอให้ออก ห้องไอซียู ได้วันเดียวกลายเป็น อาการกำเลิบ หนัก หมอต้อง เอาเข้าห้องไอซียู

และมาเมื่อคืน นี้ น้องสาว โทรมา ตอนตี ๔ แต่ผมปิด โทรศัพ เกือบเที่ยงคืน พอตี ๔ ครึ่งผมตื่นขึ้นมาไหว้พระสวดมนต์ พอ สวด เสร็จ ตี ๕ น้องโทรมาบอกว่า เพราะผมเปิด โทรศัพแล้ว ก่อนสวดมนต์ น้องแจ้งว่า ให้ไปใส่บารต ให้ลูก เธอด้วย ผมบอกได้ เดี๋ยวจะให้ มะลิ คือแฟนผม ไป ใส่บารตให้ ที่วัดท่าซุง และเธอ ยังบอกว่า เมื่อคืนนี้ หลานสาว ได้ หมดลม หัวใจ หยุดเต้น หมอได้ ปั๊ม หัวใจ หลานสาว จึงฟื้น ขึ้นมาใหม่ และ หายใจ ละโหย โรยแรง หัวใจเต้น อ่อนมาก ผมบอก น้องไปว่า เป็นธรรมดา เกิดแก่ เจ็บตาย ไม่มีใคร หนีพ้น ก็ต้องทำใจ แหละ คงช่วยไม่ได้ แต่ผมเอง ได้ ถวายสังฆทาน ชุดละพัน ก่อนหน้านี้ และปล่อยปลาให้ไปแล้ว ๓ โลกว่าๆ

 

ว้า เป็นอะไรวันนี้ เน็ตไม่ค่อยจะดีเลยครับ

ขอเล่าต่อนะครับ วันนี้ ผมคอยโทร ถาม เรื่อง อาการของหลานสาว แทบทั้งวัน น้องผมตอบมาว่า ทรงกับทรุด เท่านั้น ผมได้ตอบไปว่า ทำไงได้ ต้องทำใจ ถือเสียว่า เขากับเรา มาใช้กรรม ร่วมกัน เกิดแก่ เจ็บและตาย ไม่มีใครช่วยใครได้ จะช่วยได้ เรื่องเล็กๆน้อยเท่านั้น และบอกหนทาง วันนี้ ผมเลยคิดว่า ยายตาย วันเสาร์ เผาวันอังคาร แต่หลานสาว จะมาตาย วันนี้ วันเสาร์ เผาวันอังคาร เหมืนยาย หรือ ผมเลยนึกส่งเดช ไปเลย ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอากระดูกขี้เถ้า ไป ไว้ ในใต้ฐานพระ นำไปสร้างพระ เลย ที่ผมจะสร้างพระให้ท่านแม่ผม และเมื่อตอนเย็น ๑ ทุ่วกว่าๆ ผมโทรถามถึงอาการหลานสาว น้องสาวตอบมาว่า ตอนนี้ หมอไม่จ่ายยาแล้ว รออย่างเดียว และตอนนี้ หมอฉีดยานอนหลับให้ด้วย

ผมก็คิด เหมือนกันครับ จะตายก็ตายไม่ว่า เธอเกิดมาแค่นี้ อาจจะด้วยอะไร ผมไม่รู้ ได้บอกน้องไปว่า ถือเสียว่า เขากับเรา มาเป็นลูกแม่กัน มาใช้กรรมร่วมกัน อาจจะ เคยฆ่าสัตว์ มามากหรือเปล่าในอดีด ชาติ ถึงได้ จะตายเร็วแบบนี้ ดูแล้วน้องผม ยังทำใจไม่ค่อยได้ จึง เลิกคุยกัน นี่ก็คงรอ หลานสาวตาย อย่างเดียวเท่านั้นครับ ถ้า รอดมาได้ คงยิ่งกว่า ปาฏิหาริย์อีกครับ เพราะว่า หมอเขาไม่ให้ยาแล้ว อยู่ด้วยเครื่อง หายใจเท่านั้นครับ ก็เล่าเท่านี้แหละครับ คงรอดู วันพรุ่ง ผมเองจะนำไปลงกระทู้ผมหลายๆกระทู้ครับพี่ พีซีโอ

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ บุญทรงพระเครื่อง
ว่า เป็นอะไรวันนี้ เน็ตไม่ค่อยจะดีเลยครับ

ขอเล่าต่อนะครับ วันนี้ ผมคอยโทร ถาม เรื่อง อาการของหลานสาว แทบทั้งวัน น้องผมตอบมาว่า ทรงกับทรุด เท่านั้น ผมได้ตอบไปว่า ทำไงได้ ต้องทำใจ ถือเสียว่า เขากับเรา มาใช้กรรม ร่วมกัน เกิดแก่ เจ็บและตาย ไม่มีใครช่วยใครได้ จะช่วยได้ เรื่องเล็กๆน้อยเท่านั้น และบอกหนทาง วันนี้ ผมเลยคิดว่า ยายตาย วันเสาร์ เผาวันอังคาร แต่หลานสาว จะมาตาย วันนี้ วันเสาร์ เผาวันอังคาร เหมืนยาย หรือ ผมเลยนึกส่งเดช ไปเลย ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอากระดูกขี้เถ้า ไป ไว้ ในใต้ฐานพระ นำไปสร้างพระ เลย ที่ผมจะสร้างพระให้ท่านแม่ผม และเมื่อตอนเย็น ๑ ทุ่วกว่าๆ ผมโทรถามถึงอาการหลานสาว น้องสาวตอบมาว่า ตอนนี้ หมอไม่จ่ายยาแล้ว รออย่างเดียว และตอนนี้ หมอฉีดยานอนหลับให้ด้วย


ผมก็คิด เหมือนกันครับ จะตายก็ตายไม่ว่า เธอเกิดมาแค่นี้ อาจจะด้วยอะไร ผมไม่รู้ ได้บอกน้องไปว่า ถือเสียว่า เขากับเรา มาเป็นลูกแม่กัน มาใช้กรรมร่วมกัน อาจจะ เคยฆ่าสัตว์ มามากหรือเปล่าในอดีด ชาติ ถึงได้ จะตายเร็วแบบนี้ ดูแล้วน้องผม ยังทำใจไม่ค่อยได้ จึง เลิกคุยกัน นี่ก็คงรอ หลานสาวตาย อย่างเดียวเท่านั้นครับ ถ้า รอดมาได้ คงยิ่งกว่า ปาฏิหาริย์อีกครับ เพราะว่า หมอเขาไม่ให้ยาแล้ว อยู่ด้วยเครื่อง หายใจเท่านั้นครับ ก็เล่าเท่านี้แหละครับ คงรอดู วันพรุ่ง ผมเองจะนำไปลงกระทู้ผมหลายๆกระทู้ครับพี่ พีซีโอ


**************************

supatorn <SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_9757126", true); </SCRIPT>
ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิตพิเศษ


คุณน้องก็ต้องทําเหมือนที่ทํากับคุณแม่แหละค่ะ หลานจะได้ไปดีถ้าอาการแบบนี้ ประสาทที่หูจะมีพลังมาก เคยมีน้องเพื่อนที่ออกมาได้ เธอบอกว่าใครพูดอะไรได้ยินหมดเลย พี่เองก็คงจะเฝ้าบ้านนี้ไปอีกไม่นานหรอกค่ะ สาธุในสิ่งที่คุณน้องทําอยู่ค่ะ ทุกๆอย่างก็เป็นไปตามกฎไตรลักษณ์ทั้งนั้น

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ supatorn
**************************
คุณน้องก็ต้องทําเหมือนที่ทํากับคุณแม่แหละค่ะ หลานจะได้ไปดีถ้าอาการแบบนี้ ประสาทที่หูจะมีพลังมาก เคยมีน้องเพื่อนที่ออกมาได้ เธอบอกว่าใครพูดอะไรได้ยินหมดเลย พี่เองก็คงจะเฝ้าบ้านนี้ไปอีกไม่นานหรอกค่ะ สาธุในสิ่งที่คุณน้องทําอยู่ค่ะ ทุกๆอย่างก็เป็นไปตามกฎไตรลักษณ์ทั้งนั้น



({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ต้อย ผมเองอยู่ไกล อุทัย - หลานอยู่นครปฐม คงไม่ได้ไป หรอกครับ เขาคง ถ้าตายคงไปดี ตอนนี้ ผมเอง คอยคุมช่างทำบ้านอยู่ และคอยช่วยช่าง ละไม่ได้ คอยทำเสีย หลายอย่าง เสียไม่มาก ผมก็ปล่อย พอละปุ๊บ กับทำเสีย ต้องมาแก้ๆ ก็ยังไม่ดี เลยปล่อยครับ คือให้ดีกับเดิมหน่อย ขอบคุณครับ ที่อุตส่าต์ แนะนำอีกครับ ผมจะได้ โทรบอกน้อง ให้ป้อน ธรรมมะ เข้าไปก่อนตาย

 

({) สวัสดีครับคุณทองชมภู ที่อุตส่าต์ อาราชธนาพระท่านช่วย ผมยัง ตอบที่คุณพิมพ์มา ได้ไม่กี่ตัว ขนผมลุกไปทั้งตัว พอดี น้องผมโทรมาพอดี จากนครปฐม ผมต้องรับโทรศัพก่อนครับ ๖ โมง ๑๐ กว่านาที และน้องผม ตอบมาว่า น้องพลอย ตายแล้ว เธอก็รีบ ปิด โทรศัพ ทันที ผมเองไม่ทันได้บอก ผมจะซื้อหนังสือ ธรรมมะ ของหลวงพ่อ ไปแจกงานศพ ของหลานสาวครับ



และผมขอเล่าต่อ เผื่อจะมีประต่อ คนทั้งหลายบ้าง บางคนครับ นี่คือเรื่องจริง ไม่อิงนิทาน การตาย ปัจจุบันทันด่วนจริงๆ ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง ความตายเป็นของเที่ยง แท้แน่นอน หนีไม่พ้น ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ตามที่พระท่านสอน เกิดเท่าไหร่ ตายหมดเท่านั้น และขอเล่าย้อนหลังนิดหนึ่งนะครับ คือว่า ก่อนหลานสาวจะตาย ไม่ถึง ๕ วัน น้องสาวผมวิ่งขึ้นล่องบ้าน กับโรงพยาบาล เพื่อ เฝ้าลูกสาว จิตของน้อสาวผม เขาห่วงลูกมาก ไม่เป็นอันกินนอน เมื่อเป็นเช่นนั้น จิตเขาพุงไปหาลูกๆ สาว บอกเธอว่า แม่ไม่ต้องห่วงหนูหรอก หนูสบายดี หนูห่วงแม่มาก อย่ามาหาหนูเลย หนูสยายดี




หนูกลัวแม่ไม่สบาย นี่ก็หัวใจของแม่เป็นแบบนี้นะ เป็นห่วงหาอาลัยลูก ตลอดเวลา หัวใจของแม่แทบแตกสลาย และอีก เวลารุ่งขึ้นอีกวัน ลูกสาวบอก แม่เขาว่า ให้ไปดู พ่อเธอเร็วๆ พ่อฟุ้งซ่าน ฟิวจะขาดแล้ว ให้แม่ไปดูพ่อเร็วๆ คิดจนจะบ้า ว่างั้นเถอะ เธอมาดู สามีเธอ ก็คงปลอบประโลมใจนั่นแหละครับ นั่นแหละเธอ จึงได้ สบายใจ ผมเองก็พยยาม โทรคุยกับน้อง อาสัย ให้เธอตัดใจ ทำใจ ไอ้ผมเอง ก็เข้าใจ ในหัวอก ของความเป็นแม่ และแถวนครปฐม เธอก็ไปปลึก ษาพระในสาย ปฎิบัติ แถวนครปฐม ลูกศิษย์หลวงพ่อเราเยอะครับ ท่านบอกว่า หลานสาวสบายดี ไปหาคุยกันทุกๆวัน (คุยกันในจิตนะครับ)



และเดี๋ยวผมคงต้องเตรียมตัวไปงานศพ ของเธอ ที่นครปฐมครับ เพื่อไปช่วยและทำบุญกับเธอ จึง ให้ท่านทั้งหลาย คิด ดูกัน อะไรๆในโลกนี้ ไม่แน่นอน สักอย่าง จะมา ทะเลาะ อิจฉาริษยากันไปทำไม ช่วยเหลือเกื้อกูล ซึ่งกันและกัน มีเมตตาปราณีต่อกัน ช่วยส่วนรวม ต่อประเทศ ชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ ตายไปแล้ว เอาไปได้ ชั่ว กับดีเท่านั้น นอกนั้น เป็นสมบัติของโลกครับ อยู่คู่กับโลกต่อไป ฉนั้น เราท่านทั้งหลาย ทำดีให้สุดขั้ว หนีชั่ว ให้สุดขีด แล้วพาจิตตนเองไปสู่ภพภูมิที่ดีๆต่อไป

 

สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ก้เอา ภาพในงานศพหลานสาว มาให้ชมกันครับ เพื่อ เป็นบท ทางวิทญาศาสตร์ และสิ่งลึกลับ ต่อไป เสร็จงานศพ และกลับมาบ้าน ผมก็เข้ามา ตอบเช้านี้แหละครับ และได้สั่ง น้องไว้ว่า ให้เก็บ กระดูกขี้เถ้าเพื่อนำไปสร้างพระ พุทธรูป ต่อไป ของหลาน สาว เธอชื่อจริงว่า สุภาวดี พุ่มดียิ่ง (ชื่อเล่นว่า น้องพลอย) เธอเป็นโรค ภูมิแพ้ ตนเอง ใครๆเรียก กันว่า โรคพุ่มพวงครับ และนี่เป็นภาพ ของหลานสาว ที่ตาย อายุ ๑๔ ปี ภาพครู นักเรียน มาอาบน้ำศพ คืนแรกคนมาน้อย ฝนที่ไม่เคยตกมานานแล้ว ได้ตกลงมา เทกระหน่ำไม่ลืมหู ลืมตา ฝนตกฟ้าร้อง ผมเป็นคนกลัว ฟ้าแลบ ฟ้าผ่า ผมบอกพระเทวดาและหลานว่า อย่าให้มีเสียงแบบนี้เลยกลัว นั่นแหละเสียงฟ้าจึงไม่มีครับ และคืนที่ ๒ ผมตีรถกลับ ไปเอาของที่บ้านอุทัย น้องๆบอกว่า คืนที่ ๒ หมาหอน ทั้งคืน ฝนตกหนักกว่า คืนแรกอีกครับ

น้องสาว กับน้องเขยบอกว่า น้องพลอย มานอน เล่นกับพวกเขาทั้งคืน และหมาหอน ทั้งคืน และ น้องบอกว่า ตอนมีชีวิตอยู่ น้องพลอย จะมาเล่น หรือนอนเล่น กับเขาบ่อยๆ และคืนนี้ น้องพลอย มานอนเล่น และ เหมือน เขย่าทั้งคืน พอลืมตาดู กับไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอคืน ที่ ๓ เงียบสนิท น้อง น้องสาว บอกให้ลูกเขามานอนเล่น กันเช่นเคย กับไม่มา นี่น้องๆพูดเป็นเสียงเดียวกัน และหมาก็ไม่หอนอีก เสียด้วยครับ เพราะผมเอง ก็นอนเฝ้าศพ อยู่ ๒ คืน วันที่ ๔ เผา ผมก็เลยรีบกลับได้แต่สั่งไว้ครับ เผาที่ วัด โคกเขมา วัดเดิม ที่หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ ท่านเคย อยู่ วัดแรกครับ และงานศพหลาน ผมได้ นำหนังสือ ธรรมะ หลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง ไปแจก และพระ ด้วยครับ เหลือนำกลับบ้าน เพราะ น้องสาว เขาเอายาพาราไปแจกด้วยครับ



ที่ผมนำเรื่อง หลาน กับเรื่องของท่านแม่ผม นำมาลงไว้ในห้อง อภิญญา เพราะ เรื่องมันเหมาะ ที่จะนำมาลงไว้ครับ เรื่อง มันเข้ากับเรื่อง ของอภิญญา การสัมผัส ของแม่กับลูก หรือ แม่ มาหาลูกๆ ถ้าจิต ไม่สัมพันกัน ไม่สามารถ สัมผัสได้ แน่นอนครับ เพราะระหว่างนั้น จิต ช่วงนั้น เป็นทิพย์ พอที่จะรับ สัมผัสกันได้ครับผม คืนที่ ๒ และ คืนที่ ๓ คนล้น ศาลาวัด ฝนตกหนัก ชนิด ที่ฝนแล้งมานาน แต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ ถ่ายคืนแรก คนมาน้อยหน่อย

 

({) และนี่ก็เป็นภาพ ในงานท่านแม่ผมครับ พึ่งไปเก็บภาพ หรือถ่ายทีหลัง มาให้ชมกัน ว่า ท่านแม่ผม กับหลานสาวได้ตาย ไปจริงๆแล้วครับ ฟ้องด้วย ภาพ เป็นหลักฐาน ไม่ได้ เอาเรื่อง ไร้สาระ มาลงให้ชม โดยการ หรอกๆครับ นี่คือชีวิตจริง ซึ่งเกิด ในปัจจุบันทันด่วนครับ ท่านแม่ผม ผมได้ถ่าย ตอน ไปเผา ท่าน ที่ว่า ไม่ไหม้ ไม่หมด โดยผม ไปกลับ กระดูกก้นกบ ที่ไม่ไหม้ และ กระโหลก มันสมอง จนไหม้ไปเหลือนิดเดียว ที่ผมเก็บภาพไว้ได้ ตอนจะกลับบ้านที่ อุทัยธานี เชิญดูภาพจริงครับ