แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

เรื่องราวความอาถรรพ์และที่มาของเครื่องรางของขลังที่คนส่วนใหญ่ที่เชื่อเรื่องของโชครางต่างรู้จัก และพากันค้นหาอยากได้มาไว้ติดตัว และดิ้นรนอยากที่จะเป็นเจ้าของ เพื่อความโชคดีความแคล้วคลาดปลอดภัย หนังเหนียวหรือเพียงเพื่อความเป็นศิริมงคลหรืออะไรก็แล้วแต่ซึ่งเราเรียกของขลังเหล่านี้ว่า ธาตุกายสิทธิ์ ชึ่งมีทั้งที่มีต้นกำเนิดการได้มาจากตัวคน จากพืช และจากสัตว์ หรือสิ่งมีชีวิตอื่นๆ อีกมากมายฯลฯ

- อันดับแรกเราลองมารู้จักของกายสิทธิ์ที่เกิดขึ้นในตัวคนกันก่อน สิ่งเหล่านั้นได้แก่ ลูกอัณฑะทองแดง ตับเหล็กเคราทองแดง อากาศธาตุ และลูกกรอก

- ที่เกิดขึ้นในสัตว์ก็ คือ ช้องหมูป่า เขี้ยวหมูตัน ฟันเสือกลวง หนังหน้าผากเสือโคร่ง งากำจัด

- ส่วนที่อยู่ในพืช หรือเกิดจากพืช นิยมเรียกว่าคดเช่น คดขนุน คดมะพร้าว บางครั้งเรียกเฉพาะเจาะจงลงไป เรียกว่า กะลาตาเดียวกะลามหาอุด(ไม่มีตา) พญางิ้วดำ เป็นต้น สำหรับวัตถุอาถรรพ์ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นจากสิ่งที่มีชีวิต มีอยู่จำนวนมาก พอสมควร

- ส่วนใหญ่เป็นพวกแร่ธาตุ อัญมณี ที่รู้จักกันดีก็คือเหล็กไหล เหล็กน้ำพี้ ปรอท คดหิน คดดินต่างๆในบรรดาาเครื่องรางของขลังเหล่านี้นักไสยศาสตร์เชื่อว่าเป็นวัตถุอาถรรพ์ที่ศักดิ์สิทธิ์ในตัว ไม่ต้องปลุกเสก ด้วยคาถาอาคมอะไร ก็นำมาใช้ำด้แต่ก็มีเหมือนกัน ที่มักจะนำมาลงคาถาอาคม กำกับอีกครั้งหนึ่งเพื่อเพิ่มความเข้มขลังให้เป็นทวีคูณ

- ความเป็นมาของช้องหมูป่ามีความเชื่อของที่มาแตกต่างกันออกไป บ้างเชื่อว่า ช้องหมูป่าเป็นเส้นขนพิเศษของหมูป่า ที่ขึ้นอยู่บริเวณตัวของหมูป่าโดยเฉพาะที่บริเวณหัว หรือหว่างคิ้วของมันมีความยาวเป็นพิเศษนักไสยศาสตร์เชื่อกันว่าเป็นของขลังชนิดหนึ่งที่มีอิทธิฤทธิ์ด้านคงกระพันมหาอุด

- ส่วนอีกกลุ่มเชื่อว่าช้องหมูป่าคือขนที่ยาวเป็นพิเศษของหมูป่า โดยเฉพาะหมูโทนซึ่งหมายถึงหมูตัวผู้ที่ชอบหากินอยู่ตัวเดียว อย่างทรนงมันจะมีขนเหนือสันหลังขึ้นมาถึงโหนกคอ ยาวเป็นพิเศษเหมือนหางเปียย้อยลงมาตรงหน้าผาก ยาวจนถึงปากของมันหมูป่าจะคาบช้องของมันเอาไว้ตลอดเวลา โดยพันเอาไว้กับเขี้ยวด้านหนึ่งเชื่อกันว่าช้องหมูป่าแบบนี้มีความคงกระพันมหาอุดคุ้มครองทั้งหมูที่เป็นเจ้าของช้องและคนที่มีช้องของหมูป่าไว้ครอบครอง ส่วนความเชื่อของกลุ่มหลังสุดนี้พิศดารน่าสนใจมาก เชื่อกันว่าช้องหมูป่า เป็นขนที่ขึ้นอยู่บริเวณลูกอัณฑะของหมูป่าหรืออาจเรียกว่าขนเพชรหมูป่าก็น่าจะได้จัดเป็นขนลักษณะพิเศษเมื่อเกิดขึ้นมาแล้วหมูป่าโทนที่ชอบออกหากินตัวเดียวไม่เกรงกลัวใคร จะใช้ปากและฟันเลียและกัดขนชองมันมาไว้ในปากตวัดและเคี้ยวด้วยน้ำลาย จนขนรวมตัวกันเป็นวงหรือขมวดกลมๆ หรือวงแหวนหมูจะรักษาขนนี้ไว้ในปากตลอดเวลาไม่ว่าจะกินอะไรมันก็จะซ่อนไว้ในปากได้ อย่างประหลาดหมูป่าตัวนั้นจะมีความอยู่ยงคงกระพันเป็นมหาอุดตลอดเวลาที่มันมีขนนั้นอยู่ในปาก ลูกกระสุนปืนนายพรานจะไม่สามารถทำอะไรมันได้ ดังนั้นพรานป่า นักล่าทางไสยศาสตร์จึงต้องคอยติดตามหมูตัวที่ต้องการไป คอยจนมันกินน้ำ ตอนกิน น้ำนี่เองที่หมูป่าจะคายขน หรือช้องหมูป่าออกมาวางไว้บนโขดหินบ้าง บนขอนไม้บ้างเพื่อให้มันได้กินน้ำอย่างสะดวก พอมันคายช้องหมูป่าออกมาแล้วนายพรานก็จะยิงหมูตัวนั้นได้แล้วจึงค่อยไปเก็บเอาช้องหมูป่าเอามาเป็นเครื่องรางของขลังติดตัวกันเชื่อกันว่าจะทำให้ปืนยิงไม่ออก หรือยิงไม่เข้า แต่ต้องพกติดตัวไว้ตลอดห่างแค่คืบ แค่ศอกก็จะไม่สามารถคุ้มครองป้องกันได้

- ตับเหล็ก ทางภาคกลาง และทางภาคเหนือเรียกว่าตับทองแดง เล่ากันว่าตับเหล็ก หรือตับทองแดงนี้ จะไม่ไหม้ไฟคือศพของคนที่มีตับเหล็กนี้ตับจะไม่ไหม้ไฟจะเหลือตับเหล็กไว้ให้ถือเป็นของขลังชนิดหนึ่งตับเหล็กหรือเคราทองแดงนี้เชื่อกันว่าเป็นของขลังที่สามารถ เกิดขึ้นกับร่างกายของคนที่ มีอาคมแก่กล้า มีคาถาอาคม เสกว่านยากินเป็นประจำทำให้ตับเป็นเหล็ก หรือเคราเป็นทองแดงใช้มีดโกนไม่เข้าก็มีแต่ส่วนใหญ่เชื่อกันว่าเกิดขึ้นเองได้ แต่ไม่ได้มี หรือเกิดขึ้นได้กับทุกคนนานๆจะพบเห็นกันซะที

- งากำจัด เป็นวัตถุอาถรรพ์ที่ได้ยินกันบ่อยๆแต่เป็นของที่หายากมากๆ งากำจัดนี้ หมายถึง งาช้างที่หักคาต้นไม้เป็นงาชองช้างตกมัน หรือช้างเกเร อารมณ์ร้ายและมีฤทธิ์เดชมากเมื่ออาละวาดหนักเข้า ก็จะเอางาของตัวเองแทงต้นไม้ใหญ่ จนงาหัก คาต้นไม้คนที่ไปพบเข้าก็จะนำเอามาทำเป็นเครื่องรางของขลังเชื่อกันว่ามีอิทธิฤทธิ์มีอำนาจ ที่จะป้องกันได้ในทุกทาง แต่ต้องระวังให้ดีเพราะของปลอมมีมาก จนหาของจริงไม่เจอส่วนใหญ่แล้วหากได้งาจำกัดมาคนก็มักจะนำไปให้อาจารย์ ที่มีวิชาอาคมขลังแกะเป็นเครื่องรางของขลัง นิยม นำมาทำด้ามมีดหมอ

- คด ยอดคงกระพัน ในส่วนของพืช เครื่องรางของขลัง ที่มีผู้นิยมกันมากๆคือ คด มีลักษณะเหมือนหิน เช่นคดขนุน และคดมะพร้าวที่มีผู้ต้องการมากคือ คดขนุนที่กลายเป็นหิน ซึ่งจะให้คุณทั้งด้านความคงกระพัน แคล้วคลาด และเมตตามหานิยมปัจจุบันมีผู้ทำของปลอมออกมาโดยเอาหิน เอากรวดสวยๆ มาเจียระไน ตบแต่งเป็นคด หลอกขายกัน

- อากาศธาตุ หรือฟันอาถรรพ์ของขลังที่หายากอีกอย่างหนึ่ง อากาศธาตุ หมายถึง ฟันคน ที่ขึ้รอยู่บนเพดานปาก แทนที่จะขึ้นอยู่บนเหงือก เหมือนคนปกติทั่วไปใครมีฟันแบบนี้ ย่อมคงทนต่ออาวุธทั้งปวงฟันบนเพดานปากนี้จะขึ้นเองตามธรรมชาติเมื่อขึ้นมาแล้วจะไม่ผุไม่กร่อนเหมือนซี่อื่นๆ จะมีความคงทนและอยู่กับเจ้าของไปตลอด และห้ามบอกใคร เพราะอาจจะโดนทุบและยึดฟันไปทำของขลังได้อิอิ

 

สุดยอดความรู้ใหม่ ขอบคุณครับพี่หนุ่ม

 

ให้แม่เหยียบหัว (ขอขอบคุณเจ้าของบทความด้วยครับ)

อะไรคือสุดยอดของขลังที่ท่านขุนพันธ์ใช้สยบไสยดำของ อะแวสะดอตาและ ขุนโจรชาวมุสลิม ซึ่งเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญด้านไสยศาสตร์ มนต์ดำผู้มีสันดานโจน ใจคอโหดร้ายจนไม่มีผู้ใด กล้าแตะต้องสิ่งที่ท่านขุนพันธ์ท่านใช้ในการแก้เคล็ดสยบไสยดำนี้ คือการให้มารดาบังเกิดเกล้าของท่าน ใช้เท้าขยี้ลงไปบนศีรษะของตนเองสามรอบ เพื่อเป็นศิริมงคลและเพื่อเป็นการ ทำลายความอาถรรพ์ในตัว ของอะแวสะดอตา และด้วยเหตุนี้ จอมวายร้าย อย่างอะแวสะดอตาและจึงไม่อาจสู้ท่านขุนพันธ์ได้ ไสยเวทมนต์ดำ ที่มันมีอยู่ เครื่องรางของขลังหลายอย่าง ที่มันใช้ติดตัว จึงมีอันเสื่อมสลายไปเพราะถึงแม้กระสุนปืน ของท่านขุนพันธ์จะทำอะไร อะแวสะดอ ตาและไม่ได้แต่มันก็หมดเรี่ยวแรง เปลี่ยนสภาพ จากเสือร้าย กลายเป็นแมว ยอมให้จับกุมในที่สุด

การให้แม่ใช้เท้าขยี้ศีรษะนี้เพราะท่านขุนพันธ์ถือความกตัญญูเป็นสิ่งสูงสุด ฝ่าเท้าของแม่เทียบเท่าฝ่าเท้าของพระอรหันต์หรือ พระพรหมวิชาความรู้ใดๆที่เรียนมาย่อมต่ำกว่าเสมอวิธีการถือเคล็ดแบบนี้ มีมาแต่โบราณกาลนักรบโบราณขอเศษชายผ้าถุงแม่ หรือขอชานหมากของพ่อติดตัวไป ก่อนไปออกสนามรบก็ล้วนเกิดปาฎิหารย์มากมาย

 

ย้อนกลับไปช่วงเวลา ที่ท่านขุนพันธ์ ต้องปราบโจรอะแวสะดอ ตาและ ตรงกับปี พ.ศ. 2481ซึ่งเป็นช่วงเวลา ที่ท่านขุนพันธ์จัดว่ามีความรู้ทางด้าน ไสยศาสตร์เต็มตัว ส่วนอะแวสะดอ ตาและ เป็นจอมโจรแห่งเทือกเขาบูโด มีความเชี่ยวชาญทางไสยศาสตร์ อย่างหาตัวจับ ยากทั้งๆที่เป็นชาวมุสลิม เขาสามารถรูดโซ่ตรวนสะเดาะกุญแจ แคล้วคลาด คงกระพัน ตัวเขามีของขลังติดตัวอยู่ 5ชนิด คือ ตับเหล็ก เคราทองแดง ช้องหมูป่า ผ้าประเจียด และกริชอาคม

อะแวสะดอตาและ มีพฤติกรรมการปล้นฆ่าที่น่ากลัวมากเลือกปล้นเฉพาะคนไทย ฆ่าเจ้าทรัพย์ทุกราย โดยวิธีใช้กริชแทงคอหมุนเอาหลอดลมออกมา และบางรายเขาก็จะใช้กริช ขว้านท้องดึงไส้ออกมาซึ่งเขาจะเลือกฆ่าเฉพาะคนไทยพุทธเท่านั้น กว่าทางตำรวจจะจัดการกับเขาได้ ต้องใช้เวลาตามจับอยู่นานท่านขุนพันธ์ เล่าไว้ว่าตอนที่ยิงต่อสู้กันนั้นอะแวสะดอ ตาและ แกล้งทำเป็นตาย เพราะถูกตำรวจ ล้อมไว้แต่พอถูกจับได้เขากลับอ้าปากคลายกระสุน ออกมาให้ดู 9นัด หน้าตาเฉยเขาจึงเป็นโจรไสยศาสตร์อีกคนหนึ่งที่อาวุธของท่านขุนพันธ์ไม่สามารถทำอะไรได้ว่ากันว่าอะแวสะดอตาและนี่เวลาเกิดคุ้มคลั่งของขึ้นๆมา เขาจะให้ลูกน้องรุมยิงด้วยอาวุธปืน นาๆชนิด แต่กระสุนปืนก็ไม่อาจทำอะไรเขาได้

 

ที่น่าสังเกตุคือ แม้จะเป็นมุสลิม แต่ อะแวสะดอตาและ นับถือเครื่องรางของขลัง ของไทย ทุกชนิดและเขาแขวนผ้ายันต์ติดคอเขาไว้ตลอด แม้กระทั่งเวลาถูกจับกุมภายหลังถูกจับกุม เครื่องรางของขลังต่าง ๆถูกยึดไว้เป็นหลักฐานยกเว้นกริช ประจำตัวของอะแวสะดอ ตาและที่ท่านขุนพันธ์ ขอไว้เป็นที่ระลึก โดยให้เหตุผลว่าเป็นของมีอาคมหากตกไปอยู่กับคนอื่น อาจสร้างปัญหาขึ้นอีกดังนั้นกริชนนั้นจึงตกเป็นของท่านขุนพันธ์ตั้งแต่นั้นมาหลังจากอะแวสะดอตาและ ถูกจับได้ไม่นาน เขาก็กินยาพิษฆ่าตัวตาย ในห้องขังนั้นเอง

จากการปราบโจร อะแวสะดอตาและ ในครั้งนั้นทำให้ท่านขุนพันธ์ ท่านได้รับการขนานนาม จากชาวไทย มุสลิมว่า รายอกะจิหมายถึง มือปราบพริกขี้หนู หรือ อัศวินตัวเล็ก อะไรทำนองนั้นนอกจากนี้ ท่านขุนพันธ์ ยังได้รับรางวัลจากเจ้าเมือง รัฐกลันตัน ประเทศ มาเลเซีย ส่งมีดพกเล่มหนึ่ง มาให้ ซึ่งท่านขุนพันธ์ ถือเป็นเกียรติอย่างสูง ในชีวิตในสมัยที่ท่านรับราชการอยู่ที่เมืองพิจิตรท่านจะพกกริชของอะแวสะดอ ตาและ ไว้ที่เอวซ้ายตลอดเวลา และพกปืนเมาเซอร์ต่อด้ามเหล็ก ไว้ที่เอว ด้านขวา อยู่ตลอดเวลาเช่นกัน

 

หลวงพ่อเดิม หรือ พระครูนิวาสธรรมขันธ์ วัดหนองโพ อ.ตาคลี จ. นครสวรรค์

ซึ่งเป็นเกจิอาจารย์ ที่มีพลังจิต สูงมาก เชื่อกันว่า ท่านสำเร็จอภิญญา หรือฌาณสมาธิขั้นสูง สามารถเรียกลม เรียกฝนได้ เครื่องรางของขลัง ของท่านเป็นที่ประจักกันดีว่ามีพุทธคุณด้านคงกระพัน และมหาอุดเป็นที่สุด ที่รู้จักกันดี และเป็นที่ปรารถนาของผู้ที่นิยมพระเครื่อง ของขลังเป็นที่สุด ก็คือ มีดหมอ พระเครื่องรูปเหมือนปั้ม และรูปเหมือนหล่อ เหรียญรูปไข่ พ.ศ. 2482 ที่เรียกว่าเหรียญบัวคว่ำ บัวหงาย ผ้ายันต์รอยเท้า และอื่นๆอีกมากมาย หลายรายการ

กลับมาที่การไขปริศนาของเส้นแบ่งความตาย ของหลวงพ่อเดิม ที่มีต่อการอาราธนาพระเครื่องที่เกิดต่อหน้าผู้คนมากมาย หลายคนด้วยกัน ว่ากันว่าวันหนึ่งมีคนวิ่งกระหืดกระหอบ มากราบเรียนหลวงพ่อเดิม ว่าลูกศิษย์รักของท่านคนหนึ่งถูกยิงตาย หลวงพ่อเดิมเมื่อทราบข่าว ก็ขี่ช้างเพื่อไปดูศพ ที่อยู่ไม่ไกล จากวัดหนองโพธิ์นัก เมื่อท่านไปถึง ตำรวจกำลังพลิกศพอยู่พอดี หลวงพ่อเดิมท่านจึงสั่งให้ตำรวจ นำเหรียญรูปท่านซึ่งผู้ตายแขวนคออยู่ที่คอ เป็นเหรียญรูปไข่ รุ่นปี พ.ศ. 2482 ที่เคยมีคนมีประสบการณ์ด้านคงกระพัน มานับครั้งไม่ถ้วน ไปวางห่างจากศพ ประมาณหนึ่งวา แล้วท่างจึงสั่งให้ตำรวจท่านหนึ่ง ที่เป็นลูกศิษย์ของท่าน ยิงไปที่เหรียญรูปเหมือนของท่าน แต่ตำรวจท่านนั้นไม่กล้ายิง จนท่านต้องสั่งกำชับให้ยิงได้

 

ปรากฎว่าไม่ว่าจะยิงสักกี่นัด ปืนก็ไม่ลั่น และจะเปลี่ยนปืนสักกี่กระบอกกระสุน ปืนก็ไม่ทำงาน แล้วท่านก็ได้มอบเหรียญนั้นให้แก่ตำรวจที่ยิงไป แล้วท่านก็เดินทางกลับวัดหนองโพ แต่ก่อนที่ท่านจะเดินทางกลับ ท่านได้พูดไว้ให้เป็นปริศนาธรรมให้หลายๆคนคลายข้อสงสัยท่านกล่าวไว้ว่า

ถ้ามัน (หมายถึงผู้ตาย) ขยับเดินออกไปอีกสองก้าว มันจะไม่ตาย หรือถ้ามันมาถึงที่ตรงนี้เร็วหรือช้ากว่านี้ไปอีกสักหน่อย
มันก็จะไม่ตาย ที่มันตายเพราะถึงฆาตถึงเวลา ไม่ใช่เพราะเหรียญของข้า ...

จากคำพูดของหลวงพ่อเดิม น่าจะอธิบายได้ว่า คนเรานั้นเมื่อถึงที่ต้องตาย คำว่าถึงที่ก็คือถึงฆาต ชะตาขาดมักไม่รอด นอกจากจะมีบุญเก่ามาช่วยหนุนช่วยเสริมเอาไว้ มาช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาได้บ้างเท่านั้น คนที่รู้จักเคล็ดลับนี้ ก็จะแก้ไขได้ เรื่องนี้เคยปรากฎมาแล้วในสมัยพุทธการ โดยพระพุทธเจ้าทรงให้พระสงฆ์ สวดมนต์ช่วยเหลือสามเณรที่มีชื่อว่าอายุวัฒนะ ให้รอดตายมาแล้ว นอกจากจะไขปริศนาเส้นแบ่งแห่งความตายแล้วหลวงพ่อเดิม ได้ตอบคำถามของศิษย์ที่ขี้สงสัย ที่ถามท่านเกี่ยวกับการใช้เครื่องรางของขลังติดตัว ว่ามีข้อห้ามประการใดบ้าง หลวงพ่อเดิมท่านตอบว่า พระเครื่องรางของขลังของท่านมีฤทธิ์เหมือนงูเห่า ที่เลื้อยผ่าน[FONT=&quot] กองอุจจาระ ปัสสาวะ เพราะมันไม่รู้ว่าคือสถานที่ใด แต่พิษมันก็คงมีอยู่และกัดคนตาย พระเครื่องก็เป็นเช่นเดียวกัน หากปราศจากเจตนาแล้ว เพชรยังไง ก็ยังเป็นเพชร อยู่เสมอ... [/FONT]

 

ได้อ่านข้อความของคุณหนุ่มทำให้ผมได้ความรู้อีกเยอะเลย แบบว่าไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าของอาถรรพ์ มีทั้งในตัวคน,สัตว์,พีช,ยันพวกแร่ธาตุอีกมาก ขอบคุณครับสำหรับข้อความดีๆแบบนี้ครับ ไม่เสียทีที่ติดตามมาตลอดครับ

 

ลงชื่อจองขุนแผน หลวงปู่ธรรมรังสีครับ

 

วัตถุอาถรรพ์ที่บางท่านยังไม่เคยทราบมาก่อน

วัตถุอาถรรพ์ทางธรรมชาติ แบ่งเป็น 5ประเภทดังนี้
1.ประเภทโลหะมี 2 สายได้แก่

โลหะประเภทที่ 1 ประเภทเหล็กไหลดำ ได้แก่เหล็กไหลดำ, เหล็กไหลตาน้ำ, ทองคำดำ, พญาสมิงเหล็ก, เหล็กไหลบารมี, โคตรเหล็กไหล, เหล็กหลบ, แร่บางใผ่, แร่เกาะล้าน และอื่นๆ
โลหะประเภทที่ 2 ประเภทเหล็กไหลขาว ได้แก่เหล็กไหลขาว, เหล็กเปียก, ทองคำขาว, สังฆวานร (ชินวรสังฆวานร), แร่เงินยวง, หยดน้ำฟ้า, วัชระธาตุ, โพธิสัตว์ธาตุอื่นๆ

2.ประเภทแร่ที่ใช้ในพิธีกรรมทางเวทย์ได้แก่
แร่เพชรนิล, แร่เขาเขียว (หินอัคนี) ต้องนำมาหลอมผ่านพิธีกรรม 7 ครั้งจะกลายเป็นเหล็กน้ำพี้, แร่เกาะล้าน

3.ประเภทปรอท ได้แก่
ปรอทกรอบ, เพชรหน้าทั่ง, แร่เพชรทอง, ข้าวตอกพระร่วง, ผงเกร็ดแก้ว หรือ ผงเพชรเกล็ดแก้ว, ผงมณีรัตน, กากน้ำนมแม่พระธรณี, ไข่มุกกวนอิม (ไข่มุกถ้ำ), ไข่หิน, เกล็ดมณีนาคราช, เกล็ดพญามังกรไฟ, สุธรรมธาราธาตุนำมาบดเป็นผงเรียกว่าผงสุริยัน, ผงจันจิราจันทราทิพย์โดยส่วนใหญ่จะนำผงสุริยันกับผงจันจิราจันทราทิพย์นำมา ทำมนต์สุริยันจันทรา, มนต์นาคราช, มนต์เทพรัญจวน, แร่เงิน, แร่ทอง, ผงเกร็ดแก้วพิสดาร, ชินวร, ขวานฟ้า, แร่ทรายทอง,แร่ทรายเงิน (ไหลคำคำ), แก้วขนเหล็ก, พระธาตุเหล็กไหล, โครตทรหต, เหล็กไหลบารมี,เหล็กไหลตาน้ำ, เหล็กเปียก, ตับหิน, โครตเหล็กไหล, เพชรพญานาค,เพชรพญางู, เขี้ยวหนุมาณ, เพชรน้ำค้าง, มณีนาคราช, เพชรน้ำรอด, แร่เฮมาไทด์(แร่ทรหต), เหล็กไหลแก่น, คตไม้สัก, ตะกั่วน้ำนม, ทองแดงดิบ, ทองแดงเถื่อน, คตหิน และอื่นๆ

4.ประเภทวัตถุอาถรรพ์แบบสัตว์ ได้แก่
คตผึ้ง, คตหอย, เพชรตาแมว, งากระเด็น(งาสลัด), งูปากเป็ด, จิ้งจกสองหาง, ผึ้งทำรังตามบ้าน, รกแมว,ลูกกรอก ,เขี้ยวหมูตัน, ปูหิน, เขี้ยวเสือกลวง, ตะขาบทองแดง, คตปลวก, กระโปกทองแดง, ตับทองแดง, คนลิ้นดำ , เขากวางคุต, งาช้างกลวง, นอแรด, คตหอยพระธาตุ และอื่นๆ

5. ประเภทวัตถุอาถรรพ์แบบพืช ได้แก่
กระชายดำ, ดอกตะใคร้, พญางิ้วดำ, กัลปังหาดำ, ตะกล่ำดำ, กลิ้งกลางดง, เถาวัลย์หลง, น้ำโมกผา, ทรายน้ำไหล, ครอบจักรวาล, ปอดำ, ตะกล่ำแดง, ขมิ้นหิน, เม็ดข้าวสารดำ, ข้าวเหนียวดำ, มือนาง, หมากไม้มณีโคตร, คตมะพร้าวคตมะขาม, คตหอย, คตปู, คตตะขาบ, คตขนุน, กาฝากรัก, กาฝากมะนาว, กาฝากมะรุม, กาฝากขนุน, กาฝากคูณ, กาฝากทับทิม ,กาฝากโพธิ์, กาฝากสักทอง, กาฝากตะเคียน, โพธิ์ใต้ต้น, ไม้กระบก,ไม้โมก, ไม้จันทรหอม, ไม้ถุมภีดำ, กะลาตาเดียว, กะลาไม่มีตา, ไพรดำ, คตขนุน, ผลยอป่าหิน, กาฝากไม้แดง, มะพร้างเห้งเจีย, ว่านนางพญาท้าวเอว, ว่านนางพญานาคราช, สรรพยา, ว่านโพรง, สากกะเบือแม่ม่าย, ไม้เขยตาย, กล้วยตานีออกปลีกลางกอ, ว่านพระพุทธเจ้า 5 พระองค์, ไผ่ตัน, ไผ่ตารอบกอ, ดอกไผ่, ตะเคียนทอง, ไม้สัก, ไม้ยมตายพราย, ว่านดอกทอง, เสน่ห์จันทร์แดง, เสน่ห์จันทร์ขาว, เสน่ห์จันทร์เขียว, ส้มป่อย, หญ้าพระอินทร์, น้ำนมราชสีห์, หนุมานประสานกาย, หนุมานนั่งแท่น, รางจืด, เสลตพังพอน, เถาวัลย์เปรียง, โคคลาน, ผักเสี้ยนผี, ว่านพญาใหญ่, มหาลาภ, พระพุทธเจ้าหลวง, ว่านมหากาฬ, ว่านพระอาทิตย์, ว่านช้างผสมโขลง, เงินไหลมา, เศรษฐีเรือนใน, เศรษฐีเรือนนอก, ว่านเศรษฐี, รางเงินว่านรางทอง, เขียว 1,000 ปี, เขียว 10,000 ปี, ว่านนกคุ้ม และอื่น ๆ

 

ประเภทพืชที่ใช้ในการแก้อาถรรพ์ ได้แก่
ผักกะเฉด, ผักแว่น, มะระ, สัปปะรด, มะนาว, มะเฟือง, มะม่วง, มะกรูด, ไพร, ขิง, ข่า, ขมิ้น, ตะใคร้ มีฤทธิ์อำนาจในการชำระล้างคุณไสยที่เกิดจากลมเพลมพัด

 

ชำระหนี้สงฆ์ <!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <woNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>TH</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <wontVertAlignCellWithSp/> <wontBreakConstrainedForcedTables/> <wontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true" DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99" LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Cordia New"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} </style> <![endif]-->

เมื่อหลายปีก่อน มีพระรูปหนึ่งบวชมานานตั้งแต่เป็นสามเณร จนกระทั่งได้เป็นพระครูฯ มียศมีตำแหน่งทางคณะสงฆ์ อีกทั้งมีทรัพย์สินที่ได้มาระหว่างบวชมากมาย ประมาณไม่ต่ำกว่า ๑ ล้านบาท พระรูปนี้จะรักญาติของท่านมาก ด้วยความที่ถือตัวว่าเป็นพระผู้ใหญ่ จึงมักจะชอบหยิบของวัด (ของสงฆ์) นำไปให้ญาติของท่านใช้ โดยที่ไม่มีผู้ใดกล้าทัดทานหรือคัดค้าน ต่อมาไม่นานท่านก็ได้เสียชีวิตลงไป แต่ตอนเสียนี่ซิสำคัญ พวกญาติโกโหติกาของท่าน ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เมื่อทราบข่าวก็พากันมาที่กุฏิ พากันมาขนของออกไปไว้บ้านตัวเองจนหมด ไม่เหลือสิ่งมีค่าไว้เลย โดยอ้างว่าพระครูเป็นญาติของตน ตนมีสิทธิ์นำไปได้

เมื่อทางคณะสงฆ์เข้าไปตรวจค้นทีหลัง เห็นแต่ความว่างเปล่าและกระดาษทิชชูที่ใช้เช็ดน้ำมูกแล้ว ๑ ใบ พอถึงคราวจัดงานศพ พวกญาติ ๆ ของพระครูฯ ก็เข้ามาป่วนอีก โดยเป็นเจ้ากี้เจ้าการจัดการเรื่องเงินเสร็จสรรพ เสร็จจากงานศพเหลือเงินหลายแสนบาท พวกญาติที่แสนดีของพระครูก็เอาไปแบ่งกันหมด วัดไม่ได้อะไรแม้แต่บาทเดียว หนำซ้ำ ! วัดต้องจ้างคนมาเคลียร์สถานที่หลังเสร็จงานศพให้อีก (แต่ไม่เป็นไรหรอก)

พระครูอยู่ที่ไหน ?
เขียนมาถึงตรงนี้แล้วคุณผู้อ่านหลายคนอาจ สงสัยอยากรู้ว่า ตอนนี้พระครูท่านเสวยสุขอยู่ ณ แห่งหนตำบลใด หรืออยู่สวรรค์วิมานอะไร สุขกายสบายใจหรือไม่อย่างไร ?
ขอเฉลยว่า ขณะนี้ท่านพระครูกำลังเสวยทุกข์หนักอยู่ในนรก ในชั้นที่เกือบต่ำสุด เพราะชอบยักยอกของสงฆ์เอาไปให้ญาติ (คิดว่าญาติจะเป็นที่พึ่งอันเกษม หารู้ไม่ว่าพวกญาติตัวดีนี่แหละที่ทำให้ท่านลงนรกลึกกว่าเดิม ทุกข์ทรมานมากกว่าเดิม) ความจริงแล้ว ท่านพระครูจะลงนรกไม่ลึกเท่านี้หรอก ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะญาติตัวดีของท่านมีส่วนช่วยกระทืบท่านซ้ำ กระทืบอย่างไร ? กระทืบโดยการมาเอาของท่านไปไว้บ้านนะซิ ความจริงแล้ว ข้าวของเครื่องใช้ของพระครูทั้งหมดที่ได้มาระหว่างบวช เมื่อท่านตายแล้วต้องตกเป็นของสงฆ์ (ของวัดนั้น ๆ)

พวกญาติไม่มีสิทธิ์เอาไปบ้าน ถ้าพวกญาติของท่านนำของเหล่านั้นมาคืนสงฆ์ทั้งหมด ท่านพระครูก็จะได้รับความทุกข์ทรมานในนรกลดลงครึ่งหนึ่ง แต่เมื่อไม่คืนให้สงฆ์ ท่านพระครูก็ได้รับความทุกข์ทรมานเต็ม 100 % ปัจจุบันนี้แม้ท่านพระครูจะสำนึกผิดแล้ว แม้จะร้องเสียงแหบเสียงแห้งอยู่ในนรก ก็ไม่มีญาติคนไหนได้ยิน (นอกจากท่านผู้มีตาทิพย์และหูทิพย์และพวกสัตว์นรกด้วยกัน) พวกญาติของท่านก็เช่นกัน ถ้าไม่นำของมาคืนสงฆ์ ตายแล้วก็เตรียมตัวไปอยู่กับท่านพระครูที่นครได้เลย (ตอนนี้ท่านพญายมสั่งยมทูตให้เตรียมสถานที่ไว้รอแล้ว) แม้ตอนคนเหล่านี้ตายจะนิมนต์พระมาสวดศพ แต่สวดอย่างไรพวกนี้ก็ไม่ได้ขึ้นสวรรค์หรอก เพราะกรรมหนักจริง ๆ

 

ข้อควรปฏิบัติเกี่ยวกับ ของสงฆ์
๑. สิ่งใดที่ได้มาก่อนบวช เช่น บ้าน ที่ดิน รถยนต์ เรือกสวนไร่นา หรือเงินสด เป็นต้น เป็นของที่ภิษุรูปนั้นจะทำอะไรก็ได้ตามปรารถนา
๒. สิ่งใดที่ได้มาระหว่างบวช แม้ว่าโยมจะถวายส่วนตัวก็ตาม ก็ถือว่าเป็นของสงฆ์เช่นกัน เพราะเป็นของที่ได้มาเพราะผ้าเหลือง (ผ้ากาสาวพัตร์) ถือว่าเป็นสมบัติของศาสนา เมื่อสึกออกไปจะต้องคืนสงฆ์ทั้งหมด จะต้องนำของนั้นถวายวัดใดวัดหนึ่งที่เห็นสมควร
ของสงฆ์นั้นถือเป็นของสูง เป็นของที่ผู้มีจิตศรัทธาทำบุญให้มา ถ้าใครนำเอาไปทำมาหากินส่วนตัว จะเป็นอาถรรพ์ จะประสบแต่ความวิบัติหาความเจริญมิได้
๓. ถ้าผู้ใดเอาของสงฆ์ไปใช้แล้วสำนึกได้ก่อนตาย ให้รีบนำมาคืนสงฆ์หรือถ้าของนั้นชำรุดแล้ว ก็ให้ชดใช้เป็นเงินแทน เรียกว่า “ชำระหนี้สงฆ์”
๔. การแก้กรรมเหล่านี้ให้พยายามทำในระหว่างที่เป็นคน (ยังไม่ตาย) ตายแล้วแก้ยาก
๕. ของสงฆ์ไม่ใช่สมบัติประจำตระกูล และไม่ใช่สมบัติของเจ้าอาวาส แต่เป็นของผู้มีจิตศรัทธาถวายพระพุทธเจ้าและภิกษุสงฆ์ผู้มาจากทิศทั้งสี่ แม้กระทั่งเจ้าอาวาสก็ไม่มีสิทธิ์นำของสงฆ์ไปมอบให้ใคร ถ้าจะจัดการหรือทำอะไรเกี่ยวกับของสงฆ์ ต้องฟังมติสงฆ์เท่านั้น ไม่ใช่ฟังคำสั่งเจ้าอาวาส
๖. ถ้าญาติ ๆ ของเราซึ่งเคยนำของสงฆ์มาใช้จนพังและเขาก็ตายไปแล้ว เราก็สามารถทำบุญชำระหนี้สงฆ์แทนเขาได้ (แต่เงินทำบุญต้องมีค่าเท่ากับของสงฆ์นั้น) ทำอย่างนี้เขาก็จะพ้นจากความทุกข์ในนรกได้

 

· “คดขนุน”หินกายสิทธิ์ความผิดปกติทางธรรมชาติที่เป็นความเชื่อ

· “คด” ในพจนานุกรม ฉบับราชบัญฑิตยสถาน ได้นิยามความหมายว่า “ หินที่เกิดขึ้นในพืชหรือสัตว์ “ โดยเฉพาะในกรณีที่ไม่ใช่ฟอสซิลที่ถูกทับถมและเปลี่ยนสภาพตามกาลเวลา แต่เป็นความผิดปกติที่เกิดขึ้นในขณะที่พืชและสัตว์นั้น ยังมีชิวิตอยู่เกิดในช่วงชิวิตของมันเนื่องจากความผิดธรรมชาติ จึงมักมีความเชื่อว่ามี พลังอำนาจบางอย่างมาทำให้เป็นไป และพลังอำนาจนั้นต้องมีความเข้มแข็งมากด้วย บางพวกถึงกับเชื่อว่าเป็นการจุติลงมาเกิดในภพมนุษย์ของทวยเทพในลักษณะหนึ่ง วัตถุประเภทนี้จึงมีสรรพคุณต่างๆทั้งทางด้านเป็นยารักษาโรค และมีอำนาจในด้าน ต่างๆ ในสมัยโบราณเหล่านักรบและผู้ที่ต้องเสี่ยงภัยต่างเสาะแสวงหาคดชนิดต่างๆมา เพื่อป้องกันตัวตามความเชื่อของแต่ละคน เนื่องจากคดพบได้ในพืชและสัตว์ จึงมีหลายชนิดซึ่งพอจะค้นคว้ามาเล่าสู่กันได้ ดังนี้

· คดขนุนหรือเม็ดขนุนทองแดง
· เป็นคดที่พบในขนุนที่ออกลูกใต้ดิน จะพบเม็ดในของผลขนุนลูกใดลูกหนึ่ง มีสภาพแข็งเป็นหินโดยมากจะพบเพียงเม็ดเดียวกรณีที่ผลไม้ออกผลในลักษณะที่ แปลกประหลาดเช่นนี้ โบราณท่านมักถือว่าเป็นอาเพศที่ต้องทำพิธีบรวงสรวงเทพยดา เพื่อให้กลับ ร้ายกลายดี คือจะทำให้เจ้าของต้นขนุนที่ว่านี้เกิดโชคลาภ โภคทรัพย์สมบูรณ์ แต่ไม่ใช่การเซ่นสรวงอย่างในปัจจุบัน ที่หวังหาเลขหวยจากกรณีผิดธรรมชาติที่ว่านี้

· คดขนุนหรือบางทีอาจเรียกเม็ดขนุนทองแดง จะมีลักษณะเหมือนเม็ดขนุนในยวงธรรมดานี่เอง แต่ตัวเม็ดในจะแดงคล้ำและแข็ง เหมือนหินแต่ไม่ใช่เป็นทองแดงนะครับ เพียงแค่ดูเหมือนเท่านั้นเองเดี๋ยวท่านจะหาว่าเว่อเขียนเกินจริง เอาเป็นว่าของลักษณะนี้มีจริงๆ ครับตามรูปประกอบเรื่องที่ถ่ายจากของจริงๆเดี๋ยวจะหาว่าพอเริ่มรายการก็โม้ เลย อิทธิคุณเขาว่ากันว่าคงกระพันชาตรีเหนียวดีนัก อันนี้ผมไม่เคยลองครับโบราณ ท่านว่ามาอย่างนี้ คุณลักษณะเด่นอีกเรื่องคือ ของนี้ค้ำคูณดวงชะตาเจ้าของคงจะถือนิมิตรนามมงคล ขนุน-หนุนเนื่องนั่นกระมัง

เคยมีเรื่องเล่าว่า นายคำ บ้านอยู่สันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นผู้โชคดีพบเม็ดขนุนทองแดงในลูกขนุนในสวนของแก ได้นำไปให้พระภิกษุรูปหนึ่งที่แกนับถือพิจารณา ซึ่งท่านก็ได้กำชับว่าเก็บให้ดีด้วยเป็นของวิเศษที่หายาก ท่านได้ลงคาถากำกับตามกรรมวิธีของท่าน ต่อมานายคำก็ทำการค้าขายร่ำรวยขึ้นเรื่อยๆตาแกไปได้เมียแถวฝั่งพม่าเลยอพยพ ไปอยู่พม่า กับเมียนัยว่าแกมีอีกหลายคนฐานะแกก็ดีขึ้นโดยลำดับ คือแกขยันทำกินด้วยครับ กล่าวกันว่านายคำนี้หวงเม็ดขนุนนั้นมากจะพกติดตัวไม่ยอมห่างแกเชื่อว่านอก จากความ ขยันของแกแล้วเจ้าขนุนทองแดงนี่เอง ที่เป็นของนำโชคให้แก่พบแต่สิ่งดีดี

 

พี่หนุ่มมีคาถาบูชาครูบาจันต๊ะไหมครับ

 

เชิญชวนเพื่อนสมาชิก ร่วมทำกุศลกัน โดยไม่ต้องใช้เงิน เพียงแต่ดูว่าพระเครื่องแท้ๆของท่าน ที่มีเก็บไว้มากเกินกว่าจะแขวนได้หมดในตอนนี้ ซึ่งอาจหมายถึงเป็นพระเครื่องที่ดีน้อยกว่าขีดความต้องการของท่านในตอนนี้ หากท่านเก็บไว้เอง ก็คงมองข้ามและไม่ได้หยิบมาแขวนคออีกนาน แม้จะมีมากเป็นร้อยชิ้น ก็แขวนติดตัวไม่กี่ชิ้น แล้วเราจะหอบมาเก็บมากเกินไปทำไมกันนัก เอามาแบ่งให้เพื่อนที่ไม่มีโอกาสจะหาของแท้ๆแบบนี้ได้แบ่งบูชาไปรักษาตัวบ้าง สักคนละชิ้นสองชิ้นก็พอ เป็นการทำบุญส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่

เงินที่ได้มานั้นก็เป็นการร่วมทำกุศลด้วยกัน ได้บุญทั้งท่านและทั้งคนที่เช่าบูชาไป คนที่ขาดโอกาสดีๆแบบนี้ยังมีอีกมากในสังคมของเรานี้ แม้ว่าเขาไปเสาะหาจากที่อื่น ก็ได้ทั้งจริง ทั้งปลอม ทั้งเสริม ทั้งถูกขุดราคา แต่หากท่านเมตตาแบ่งปันน้ำใจต่อกัน เขาได้ทั้งบุญ ได้ทั้งของดี ท่านได้ทั้งบุญ ได้ทั้งมิตรภาพที่งอกงาม ฝากพิจารณากันครับ

 

นะโม 3 จบ
พุทธัง อาราธนานัง ธัมมัง อาราธนานัง สังฆัง อาราธนานัง
อนาวิโลรูปัง สังฆังวันทามิ สิทธิกิจจัง สิทธิกัมมัง สิทธิลาภัง ภะวันตุเม (3 จบ)
พุทธัง ประสิทธิเม ธัมมัง ประสิทธิเม สังฆัง ประสิทธิเม

หากจะเอาบทยาวๆ เคยเขียนลงไปแล้วในระทู้นี้ เมื่ออาทิตย์ก่อน ลองค้นดูนะครับแต่ไม่ใช่คาถาหรอกที่ทำให้ใช้พระเครื่องได้ผล สมาธิจิต จากการศรัทธาแน่วแน่ต่างหาก ที่ทำให้มีผลชัดเจนและเร็วไว

 

ขอบคุณพี่หนุ่มมากครับ

 

พรุ่งนี้ อาจไม่ได้เข้าเวปในช่วงกลางวัน เพราะจะรีบเขียนรายชื่อบนแผ่นทองให้ได้มากที่สุด เพื่อต้องนำไปทำอะไรอื่นๆอีกมาก ก่อนการนำไปทำพิธีหนุนดวงชะตา เสริมวาสนา เรื่องการนำพระ-เครื่องราง ไปปลุกเสกกับพระอาจารย์ต่างๆที่ปฏิบัติดี มีสภาวะจิตกล้าแข็งตามจังหวัดต่างๆนั้น ทางคุณภูวดิท และทีมงานระยองได้รับภาระนี้ไปดำเนินการอยู่ในขณะนี้ด้วยความเต็มใจแม้จะเหนื่อยล้าและอ่อนแรง เพราะต้องยกกล่องพระขึ้นรถ ลงรถ นำไปวางในพิธีหลายครั้ง แต่เพื่อสิ่งดีๆที่ทำให้ใช้บูชา เราทุกคนจึงเต็มใจทำ เพราะไม่ใช่แค่การทำเพื่อจำหน่ายเอาเงินมาทำประโยชน์อย่างเดียว แต่ทำเพื่อให้ใช้ได้ดีจริงๆ

 

อนุโมทนาครับ เดี๋ยวผมจะเลือกบางองค์ให้เป็นของขวัญปีใหม่
และ เพื่อนๆได้ร่วมทำบุญไปด้วยครับ...