ใครตอบไม่ได้คนนั้นไม่มีวันที่จะบรรลุธรรมได้ สติคืออะไร?

"แค่นั้นยังไม่พอเหรอครับที่จะบรรลุธรรมนะคุณมีอะไรอีกที่ผมไม่รู้ก็บอกมา"
มีครับ คุณนิวบ้าไปแล้ว ไปหาหมอนะครับ นี่แหละที่ผมรู้แต่คุณนิวไม่รู้ อย่าไปแทงใครล่ะ ล้อเล่นนะครับ5555

"ผมเข้าถึงความไม่เกิดไม่ดับแล้ว"

งั้นทำไมไม่เรียกตัวเองว่าเป็นอรหันต์ล่ะนิว เข้าถึงความไม่เกิดไม่ดับแล้ว ทำไมยังบอกว่าตัวเองเป็นสกทาคามีอยู่อีก
แค่พูดยังผิดเลย
อรหันต์เฟอะฟะ

 

คุณนิวว่าตัวเองเพี้ยงยัง? ตอบหน่อยสิ
ล่ะกามารมณ์ได้ยังนิว ?ถ้าทำได้เก่งกว่า ทิดมิตซูโอ๊ะ อีกนะ

 

อ้าวเหรอ! คุณว่าผมบ้าเหรอนี่ ก็วิปลาสกันทั้งนั้นแหล่ะ คุณนี่เก่งจริงๆ นอกจากอรหันต์แล้วก็วิปลาสกันทังนั้นน้อยหรือมาก

 

ยังเลยยังละไม่ได้ทำไงดีล่ะ

 

แสดงว่าคุณนิวว่าตัวเองก็วิปลาส ดีแล้วคนที่ วิปลาส เข้าถึง
อสังขตะธรรมได้หรือ?นิว
โอ้ยไอ้คนหลอกลวง เค้างอนตัวเองแล้ว

 

แล้วเป็นสกทาคามีได้ไง "กามราคะ หมายถึง ความพอใจในกาม คือ การความเพลินในการได้เสพ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ ที่น่าพอใจ"

แล้วที่อ้างว่าเข้าถึงภาวะไม่เกิดไม่ดับที่พระอรหันต์เท่านั้นทำได้ ก็โม้สิ เพราะยิ่งกว่าสกทาคามีอีกล่ะได้สิบข้อสังโยชน์

นี้มันเข้าข่ายอวดธรรมที่ไม่มีในตนชัดๆๆ

 

ก็ยังคลาดเคลื่อนกันทังนันแหล่ะครับ บุคคลที่จะดับความคลาดเคลื่อนจากความจริงได้ทุกขณะนั้นมีอยู่คืออรหันต์เท่านั้น

 

กระแสพระนิพพานหรือนิพพานชั้นต้นนั้นก็เข้าถึงสภานี้เหมือนกันครับต่างกันตรงระยะเวลาในการปรากฎครับ

 

ก็แสดงว่า ยอมรับว่าที่ตัวเองว่ารู้ภาวะไม่เกิดไม่ดับเข้าใจผิดคาดเคลื่อนเอาเองใช่ไหมนิว
ที่ว่าตัวเองเป็นอริยบุคคลชั้นสกทาคามีก็คลาดเคลื่อนจากความจริงใช่ไหม?

 

ทำไมไม่ชกกันแบบ Thai Fight สามารถเผยแผ่ศิลปะมวยไทย ให้ระบือออ
เรียกคนต่างชาติ ให้เข้ามาดู สนใจ มีดี..! ให้โชว์ แบบมีไม้เด็ด

เพื่อให้ได้รับความรู้ไปด้วย ฤาษีบดยา เถรกวาดลาน ฟาดหาง อย่างไร

รับรองฝรั่งตำหมาก เกาะขอบสนาม อยากที่จะ หักงวงไอยรา หักคอเอราวัณ เข้ามาแทน

ดีกว่า ที่จะรู้เฉพาะ ราดดำเนิน โป้งเป้งๆ ^^

 

หมายความว่าสติไม่สมบูรณ์ครับ ผู้ใดสติยังไม่บริบูรณ์ผู้นั้นเรียกว่ายังวิปลาสอยู่ครับ แล้วใครล่ะครับจะสติสมบูรณ์นอกจากพระอรหันต์

 

มั่วอีกและ ก็แสดงว่ายังไม่เข้าถึงแค่อยู่ในกระแสที่จะเข้าถึง อสังขตธรรม
ก็แค่นั้น
แค่นิวว่านิวถึงเลยนะ นิวไม่ได้ว่านิวยังไม่ถึง
นิวว่านิวถึง แล้วนิวก็ว่านิวเป็น สกทาคามี ซึ่งยังไม่ถึง แต่นิวดม้ว่านิวถึงซึ่งนั้นเป็นอรหันต์
สรุปนิวโม้ก็ยอมรับมาตรงๆๆเถอะ

 

มั่วอีกและ สติยังไม่บริบูรณ์ เขามีแต่สติยังไม่ตื่น หรือตื่นอย่างไม่สมบรูณ์มีหลงบ้างๆๆ น่าจะหมายความแบบนี้ใช่ไหมนิว
และอันที่จริงวิปลาสเขาล่ะด้วยสติหรือ พึ่งเคยได้ยิน แค่สติมันพอหรือนิว
แล้ว หลักธรรมอื่นพระพุทธเจ้าสอนหาพระแสงอะไร
สอนสติอย่างเดียวก็พอละได้ทุกอย่าง ไม่ต้องยกขึ้นไปเป็นสัมมาสมาธิ ไม่ต้องถือศีล เจริญปัญญา มรรคมีองค์แปดนะนิว ไม่ได้มีสัมมาสติตัวเดียวสติไม่มีปัญญามันก็เป็นสติผิดๆๆไม่เป็นสัมมามันก็ได้นะนิวนี่แหละความรู้เห็นคลาดเคลื่อน ความรู้เข้าใจผิดเพี้ยนจากความเป็นจริง สติเลยเป็นแบบผิดๆๆ

 

อสังขตะธรรมที่ปรากฎนั้นคือการไม่เกิดไม่ดับหรือเรียกว่าพระนิพาน พระนิพพานนี้ผู้ที่เข้าถึงสภาวะนี้นั้นเริ่มแต่โสดาบันขึ้นไปแต่ยังทำกิจไม่เสร็จเท่านั้นครับ เพียงทำลายความลังเลสังสัยในคำสั่งสอนทั้งหมดและก็หายสงสัยเรื่องนิพพานนั้นเป็นอย่างไรเพราะได้สัมผัสแล้วครับ

 

เข้าถึงที่ไหนว่ะ เข้าสู่กระแสคืออยู่ระหว่างทาง ยังไปไม่ถึง ที่ถึงมันอรหันต์ อริยแบบอื่นอยู่ในทางที่จะไป โสดาบันเกิดอีกเจ็ดครั้งถึงนิพพานยั สกิทาคามีกลับมาเกิดอีกเพียงครั้งเดียว ถึงนิพพานยัง ล่ะ อนาคมไม่กลับมาอีกเพราะไปปฏิบัติให้ถึงในโลกธาตุอื่นถึงนิพพานยัง ล่ะ

มั่วอีก ความลังเลสังสัยในคำสั่งสอนและก็หายสงสัยเรื่องนิพพาน ก็ไม่ได้เพราะเคยสัมผัส แต่เพราะมีปัญญาเห็นจริงตามนั้นเลยมุ่งไปตามนั้นว่านี่แหละใช่มรรคแปดมันไปได้จริงเลยศรัทธาและไป นี้ก็ละวิจิกิจฉา

 

อ้าวเหรอ!นิวผิดเหรอ ท่านเข้าใจคำว่าสติอย่างไรล่ะ

 

จะเล่านิทานให้ฟังเรื่องนึง

สมัยหนึ่ง มีชายผู้หนึ่ง ชื่อว่า "ประหลาดใจใหม่" ชายผู้นี้ เกิดเบื่อหน่ายในประเทศบ้านเกิดเมืองนอนของตนเอง ที่ชื่อว่า "โลกียประเทศ" ชายผู้นี้จึงเสาะแสวงหาวิธีเรื่อยมา

วันหนึ่ง ชายผู้นี้ได้ฟังมาว่า ณ ที่แห่งหนึ่งอันไกลโพ้น มีผลไม้อันศักดิ์สิทธิ์ เป็นสุดยอดของสิ่งทั้งปวงในสามโลก ชื่อว่า "ผลนิโรธ" ผลไม้นี้ เป็นเพียงคำเล่าลือต่อๆ กันมา ไม่มีใครเคยเอามาให้ชายผู้นี้ดู แม้ผู้ที่เคยเห็นแล้ว ก็ไม่สามารถแสดงลักษณะของผลไม้นี้ให้เห็นเข้าใจเป็นรูปภาพได้ ชายผู้นี้จึงออกเดินทางด้วยเรือแห่งศรัทธาในพุทธศาสนา หวังจะค้นหาให้เจอ ซึ่ง "ผลนิโรธ"

สมมติเอานะ ผลนิโรธ หน้าตาแบบนี้นะ (แต่ "แปลกใจใหม่" ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นนะ ว่าหน้าตามันเป็นแบบนี้)


เดินทางไปเรื่อยๆ...
เรือนี้พา "ประหลาดใจใหม่" มาถึงดินแดนแห่งหนึ่ง ชื่อว่า "สมาธิประเทศ" เป็นประเทศขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ นึกภาพเอาว่าขนาดประมาณประเทศไทยก็แล้วกัน

ด้วยความที่เดินทางมานาน พอเห็นชายฝั่ง ด้วยความดีใจ ก็เลยไม่ทันสังเกตสังกาให้ดี ไม่ดูให้ดี ว่า "สมาธิประเทศ" นี้มันมีขนาดใหญ่เล็กขนาดไหน เห็นชายฝั่งปุ๊บ ก็รีบทอดสมอขึ้นฝั่ง ประกาศตนทันที

"ข้า ประหลาดใจใหม่ มาถึง สมาธิประเทศแล้ว ข้าเดินทางมาไกล เพื่อเสาะแสวงหาสิ่งประเสริฐ สิ่งที่ข้าค้นหานั้น มันรอข้าอยู่ในที่แห่งนี้แน่นอน สมาธิประเทศนี้ ไม่ได้กว้างใหญ่เลย มีแค่หาดทรายนี้เท่านั้นเอง ข้าจะใช้เวลาไม่นานในการค้นหา ก็ต้องเจอสุดยอดสิ่งที่ทุกคนปรารถนาแน่ๆ"

"ประหลาดใจใหม่" ใช้เวลาไม่นานนัก ก็เจอผลไม้ชนิดหนึ่ง ด้วยความยินดีปรีดาเป็นอย่างมาก ประกอบกับตรึกเอาในใจตนว่า ทั้งหมดทั้งสิ้นของ "สมาธิประเทศ" ผลไม้นี้เป็นเลิศที่สุด จึงได้อุทานประกาศออกมา

"ข้า ประหลาดใจใหม่ ได้เจอ ผลนิโรธแล้ว ข้าถึงที่สุดแห่งการเดินทางแล้ว!!!"

แล้วก็หยิบมาให้คนอื่นๆ ดูกัน ว่าหน้าตามันเป็นแบบ.... นี้....

 

แหมทำเป็นถามลองภูมิ จะจับผิด ต่อให้พูดถูกก็จะว่าอ้างทฤษฏีไม่เคยปฏิบัติ ตำหนิจนได้ มุขกระจอกๆๆ ไม่หลงกลหรอกนิว แอ็บแบ๋วอีก อ้าวเหรอ!นิวผิดเหรอ น่ารักตายล่ะ

 

ก็นิวตั้งใจจะไปเชียงใหม่แต่นิวพึ่งถึงแค่นครสวรรค์แต่นิวก็รู้ว่าเดี๋ยวก็ถึงเชียงใหม่เชียงใหม่ก็ไม่ต่างจากนครสวรรค์เท่าไหร่หรอก

 

แล้วนิวถึงยัง นิวว่านิวถึงเชียงใหม่ แต่นิวอยู่นครสวรรค์ ถ้านิวอยู่นครสวรรค์นิวก็บอกไม่มีใครว่า แต่นิวมาโกหกว่าถึงเชียงใหม่ ทำไม

แล้วที่อยู่นครสวรรค์จริงหรอ ไม่ใช่นิวอยู่สงขลา แล้วขับรถลงไปเรื่อยๆๆ ไปอีกทืศทางเลยและหลอกตัวเองว่าไปอีกหน่อยจะถึงเชียงใหม่