118.เก็บเรื่องมาเล่า : ขึ้นภูกระดึง หนึ่งครั้ง คงยังไม่พอ

เดินต่อกลับบ้านพัก ระยะทางประมาณ 2,500 เมตร เป็นทางเดินช่วงสุดท้ายที่หมดแรง ปวดขาจริงๆ

​

 

​

 

วันนี้ทั้งวันพวกเราเดินมาร่วมๆ 25 กิโลเมตร
มาถึงบ้านพักเวลา 21.07 น. เหลือเวลาอีกไม่ถึงชั่วโมงเป็นเวลา 4 ทุ่ม จะโดนตัดไฟ จึงรีบเข้าห้องน้ำ อาบน้ำอย่างด่วน ที่นี่มีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ แต่พอใช้มันไม่อุ่นก็เลยต้องอาบน้ำเย็นอีกแล้ว ส่วนเพื่อนคนที่อยู่บ้านออกไปซื้อข้าวมาให้พวกเรา 4 คน อาบน้ำเสร็จแต่งตัวเสร็จ ข้าวมาถึงห้อง ทานได้ไม่กี่คำ ไฟแสงสว่างก็ดับพรึบ ไม่เป็นไรมีโคมไฟฟ้าพกมาหลายอัน จากนั้น ก็นั่งจัดของเข้ากระเป๋าเป้ เพื่อพรุ่งนี้หกโมงเช้าจะต้องรีบไปฝากกระเป๋ากับลูกหาบ พอห้าทุ่มเกือบเที่ยงคืน เข้านอน ก็นอนไม่ค่อยหลับอีก ผิดที่ แต่คืนนี้ก็ไม่เจอเรื่องลี้ลับอะไรนะ

​

 

วันที่ 26 กุมภาพันธ์
ตื่นนอนตีห้า จัดกระเป๋าอีกรอบ พอหกโมงรีบแบกกระเป๋าไปฝากลูกหาบ

​

 

​

 

ฝากกระเป๋าได้เรียบร้อย เดินเล่นถ่ายรูป อากาศเช้านี้ 16 องศา

​

 

​

 

เต็นท์ที่จองไว้ 2 หลัง แต่ใช้นอนแค่หลังเดียว
เพราะเพื่อนอีก 2 คน ที่ป่วย ขึ้นมาไม่ได้​

 

​

 

เดินเล่นแล้ว จากนั้นไปหาข้าวเช้า

​

 

​

 

​

 

อิ่มแล้วไปซื้อโปสการ์ดเขียนส่งถึงตัวเอง แล้วไปเขียนสมุดบันทึกความทรงจำ

​

 

​

 

แล้วเดินเอากุญแจบ้านไปคืน กำลังจะเดินถึง เห็นเจ้าหน้าที่กำลังเชิญธงชาติขึ้นยอดเสา เลยไปยืนเคารพธงชาติกับเขา 8 โมงเช้ากับสวดมนต์

​

 

คืนกุญแจเสร็จ เดินย้อนกลับมาผ่านบ้านพักแล้วเริ่มเดินลงภูกระดึง

ต้นสนที่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ กับสมเด็จพระบรมราชินีนนาถ
ทรงปลูกไว้ ​

 

พวกเราใช้ทางเดินไปผาหมากดูก ระหว่างทางแวะอ่างเก็บน้ำวังกวาง

​

 

​

 

​

 

​